เหนื่อยไหม....อัมพวา ตอนนี้รู้สึกว่ามีอะไรต้องทำมากมายที่ต้องทำให้เสร็จ ยิ่งศาสตราจารย์ใกล้มา ก็ยิ่งต้องเร่งมือทำ...ให้คืบหน้า ดั๊น..เสือกทะลึ่งไปอัมพวากับอีเพื่อนชายมหาเศรษฐี วันนั้นไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ เป็นวันที่อยากจะบอกว่า เหนื่อยไหม..อัมพวา ก่อนจะถึงอัมพวา เริ่มรู้สึกแปลกๆ แล้วว่า โหววว...แม่งรถโคตรเยอะเลยว่ะเพื่อน อีเพื่อนชายบอกว่า อย่าบอกนะเว้ย... ว่าทุกคันมุ่งหน้าไปอัมพวา โห่ววว .. ถ้าทุกคันไปอัมพวากันหมดนี่ล่ะมึงเอ๊ย... จราจลดีๆ นี่เอง รถติดมโหฬาร...ค่อยๆ กระดืบไปทีละนิดๆ พอดีอาเจ้ฯ หันไปเห็นป้าย ว่าเค้ามีที่จอดรถริมเขื่อน..และมีถนนคนเดินให้เดิน ไม่รู้หรอกว่าจะเป็นไง...แต่คิดว่าน่าจะดีกว่าติดกันอยู่ตรงนี้แน่นอน เลี้ยวขวั่บกันเลยทันที ปรากฏว่า Smart Choice มาก มีที่จอดเลียบเขื่อนจริงๆ และก็มีของขายเยอะแยะระหว่างทางเดินไปตรงสะพานที่เราคิดว่า ตรงนี่แหล่ะ...คือ ตลาดน้ำอัมพวา นักท่องเที่ยวอย่างเราโง่ไง... ขี้เกียจหาข้อมูลไปก่อน...เพราะบางทีก็ขี้เกียจ..เบื่อๆ อยากไปแบบไม่มีแผนบ้าง อยากไปก็ไปเลย...อะไรเงี้ย ก็เลยไม่รู้ไรหรอก...ไปกันได้มั่วมาก นักท่องเที่ยวเป็นร้อยๆ คนอ่ะ บนสะพาน แม่จ้าววววววว เดินกันเข้าไปได้ยังไง อาเจ้ฯ ยืนมองอยู่ตีนสะพานกับเพื่อน เฮ้ย..เอาไงดีวะ ข้ามไปไม๊วะ เพื่อนบอกว่า โหยมึง...เรามากันถึงนี่แล้ว...ข้ามไปเหอะ คนบนสะพานมันเยอะเกินไป..คือ หยุดเดินไม่ได้ ถ้าหยุดเดิน...คนข้างหลังจะเดินต่อลำบาก ก็เดินๆ ดันๆ กันไปข้างหน้า แบบน่ากลัวโดนล้วงกระเป๋ามากเลยค่ะ อาเจ้ฯ ระวังตัวตลอดเวลา โดยเฉพาะกระเป๋าตังค์กับมือถือ จะคอย Detect ตลอดเวลา..ว่ามันยังอยู่ไม๊ พ้นจากสะพานมาได้...หายใจเฮือกใหญ่ โฮ๊ยยยยย...ค่อยโล่งใจหน่อย ได้ซื้อขนมหวานจากฝั่งนู้น และก็ฝั่งนี้มานิดหน่อย ส่วนร้านที่ติดทางเดิน..แทบจะซื้อไม่ได้เลย เพราะคนดันมาจากข้างหลัง จนไม่สามารถจะหยุดแวะซื้อไรได้เลย เพราะโดนคนดันมาตลอดเวลา มาซื้อของกินได้อีกที...ตรงริมเขื่อน ที่จะเดินกลับไปเอารถนั่นแหล่ะ... ค่อยหายใจได้เต็มปอดหน่อย... ไม่ไหว...เหนื่อยเกินไป ไปอัมพวาครั้งนี้...ไม่ประทับใจเลย เพราะมัน Over Damand ไปหน่อย บ่นกับเพื่อนว่า คงจะไม่ไปอัมพวาอีกนานแหล่ะ เพราะตอนนี้ตลาดน้ำใกล้ๆ กทม.เยอะ ไม่ต้องฝ่าฟันกันขนาดนี้ ไปไกลยังไม่พอ...แถมต้องไปเบียดเสียดกับคนมารยาทแย่ๆ อีก นักท่องเที่ยวจีน มารยาทยอดแย่ อาเจ้ฯ ติดอยู่บนสะพาน ยังฝ่าผู้คนเดินลงมาไม่ได้ ยัยนักท่องเที่ยวจีน ผู้หญิงวัยกลางคน 6 คน มันไม่สนใจอะไรเลย... เอาตัวมันเองดันคนที่ยังขยับไปไหนไม่ได้ แล้วขึ้นไปยืนบนสะพานจนได้ แล้วก็ยังตั้งหน้าตั้งตาดันต่อไป ให้ตัวมันเองขยับขึ้นหน้าไปให้ได้ ทำหน้าแบบ ฮุย..เล..ฮุย.. สู้นะพวกเรา... เชี้ยแม่ง....อย่างเลว  เคยเจอนักท่องเที่ยวจีน ทำมารยาทเลวๆ แบบนี้มาแล้ว ตอนเก็บแบบสอบถามงานวิจัยของอาเจ้ฯ เองที่เชียงใหม่ อาเจ้ฯ เอาของชำร่วยที่แจกให้นักท่องเที่ยววางเรียงไว้สวยงาม มันไม่สนใจอะไรเลย.... เอามือกวาดไปเป็นหอบ... เอาไปหน้าตาเฉยเลย.. แม่งทำได้อ่ะ.... ไม่ไหว...ความรู้สึกต่อนักท่องเที่ยวจีน..ค่อนข้างแย่นะ ตัวเหม็น..มารยาททราม และไม่มีวินัยในตัวเอง กระเหี้ยนกระหือรือ....ชอบแย่งชิง ฯลฯ ถ้าที่ไหนมีนักท่องเที่ยวจีนใช้บริการล่ะก็ อาเจ้ฯ ขอบายดีกว่าค่ะ ไม่ไปร่วมสังฆกรรมด้วย... รำคาญใจป่าวๆ ฝนมันตกพรำๆ ก็เอาร่มไปกันนั่นแหล่ะ.. แต่กางไม่ได้..เพราะคนเยอะ เดินตากฝน...ซื้อขนมกันไปกะเพื่อนสองคน กลับมาได้ 2 วัน เมื่อวานไอซะจนเจ็บลิ้นปี่ไปหมด หลับๆ อยู่ก็ตื่นมาไอ...กลางดึก ตื่นมาเพลียมากๆ วันนี้ยิ่งแย่ลงไปอีก ครั่นเนื้อ...ครั่นตัว... เปิดพัดลมแค่เบอร์ 1 ก็หนาวแล้ว ไม่ไหวแล้ว ไปหาหมอดีกว่า อาเจ้ฯ เป็นภูมิแพ้ ป่วยทีไร... กว่าจะหาย.... เกือบเดือนทุกครั้ง ไม่ได้ทำงานส่งอาจารย์กันพอดี 2-3 วันนี้ คงต้องนอนพักเต็มๆ จะได้กลับมาหายเร็วๆ เนอะ
เคยไปแล้วรู้สึกอึดอัดเหมือนกันค่ะ แหะๆ
ว้าว ขอบคุณที่ไปตอบเรื่องเส้นทางการไปร้านนี้นะคะ เราชอบข้าวซอยร้านนี้มากๆ จริงๆ ค่ะ  โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
 วันที่: 16 สิงหาคม 2556 เวลา:9:48:47 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 37 คน [
ทำหน้าแบบ ฮุย..เล..ฮุย --> อ่านแล้วนึกภาพออกเลย