อาเจ้ฯ ชอบออมเงินมาตั้งแต่เด็กๆ
ตอนเด็กก็จะหยอดใส่กระปุกค่ะ
แล้วพอวันเสาร์ก็จะรอให้คุณแม่พาไปธนาคารออมสิน
เพื่อเอาเงินไปฝาก
อาเจ้ฯ จะยืนมองพนักงานธนาคารออมสินนับเงินในกระปุกของเจ้ฯ ด้วยความภาคภูมิใจ
ยืนอมยิ้มนิดๆ ตลอดเวลาที่พี่พนักงานธนาคารออมสินนับเงินของอาเจ้ฯ
นิสัยนี้เป็นนิสัยที่คุณแม่เป็นคนปลูกฝังให้อาเจ้ฯ
ทุกวันอาเจ้ฯ จะกินขนมให้มีเงินเหลือเพื่อเอาไปหยอดกระปุก
วันไหนมีหยอดเยอะ...จะดีใจสุดๆ
ตอนทำงานก็ไม่ได้หยอดกระปุกอีกต่อไปแล้ว
มันเปลี่ยนเป็นการเก็บเงินใส่ธนาคารแทน
อาเจ้ฯ เฝ้ามองเงินในบัญชีที่เพิ่มขึ้นวันละนิดวันละหน่อย
อย่างมีความสุข
ตอนนั้นไม่ได้คิดว่าจะไปซื้ออะไร
อาเจ้ฯ ไม่ได้มีเงินจากที่คุณพ่อคุณแม่ให้
มันเป็นเงินที่เก็บจากการทำงานด้วยน้ำพักน้ำแรงของอาเจ้ฯ เองล้วนๆ
มันจะช้าหน่อย....กว่ามันจะครบหนึ่งหมื่นบาท...
ครั้งแรกที่เก็บเงินได้ครบหมื่น
อาเจ้ฯ มองตัวเลขในบัญชีอย่างไม่เชื่อสายตา
นอนมองแบบนั้นอยู่ตั้งนาน....ว่าจริงเหรอ
เราเก็บเงินได้ถึงหมื่นแล้วจริงเหรอเนี่ย...
ตอนมาเรียนปริญญาเอกนี่...จนกรอบเพราะไม่ได้ทำงาน
จะว่าไม่ได้ทำงานก็ไม่เชิง
บางช่วงเรียนหนักมาก ก็ไม่ได้ทำงานไปพักใหญ่ๆ
เรียกว่า...ทำงานบ้าง .... เรียนบ้างก็ว่าได้
เงินไม่เหลือเก็บหรอก....ใช้ลงทะเบียนกับใช้จ่ายประจำเดือน
จนหมดเกือบทุกเดือนไม่เหลือหลอ
จนเรื่องเรียนคลายความหนักหนาสาหัสลง
อาเจ้ฯ ก็มีเวลาไปรับงานมาทำระหว่างเรียน
บังเอิญได้ทำงานที่ใช้ความสามารถล้วนๆ
ซึ่งมันก็เป็นทักษะที่ทุกคนทำไม่ได้ มีเป็นบางคนเท่านั้นที่ทำได้
ก็เลยมีเงินเล็กๆ น้อยจากการทำงานจ็อบพวกนี้บ่อยๆ
ครั้งแรกที่ได้เงินมา
ก็แยกเอามาใส่กระเป๋าต่างหาก
กระเป๋าใบนี้....เพื่อนให้มาตอนแวะไปเยี่ยมมันที่ทำงาน
ไม่รู้มันอารมณ์ไหน....หยิบออกมาให้
แล้วบอกว่า...อ่ะซื้อไว้ให้แกนานแล้ว แต่แกไม่มาซักที
เก็บไว้นานมาก มาแล้วก็เอาไปซะ
ซึ่งก็คือ กระเป๋าใบนี้นั่นเอง
ตั้งแต่วันนั้นที่ได้เงินจากงานจ็อบ
อาเจ้ฯ ก็เก็บเงินใส่กระเป๋าใบนี้มาเรื่อยๆ
บางทีได้ค่าไร้สาระแบบไม่คาดคิดว่าจะได้ เช่น ค่าเบี้ยประชุม
ได้มา 300 บาท อาเจ้ฯ ก็เอามาใส่กระเป๋าใบนี้ไว้
มันกลายเป็นกระเป๋ารวมเงินไร้สาระประเภทต่างๆ
วันนึงมาเปิดนับดู
อะโห...เยอะเหมือนกันว่ะ
ตอนนี้ก็เลยชักจะบ้าคลั่งไปใหญ่แล้ว
บ้าเก็บเงิน บ้าซ่อนเงินในกระเป๋าใบนี้
ทำเป็นว่ากระเป๋าใบนี้ไม่อยู่ในโลกนี้
เพราะบางช่วงจนกรอบบบบ....แบบในกระเป๋าปกติเหลืออยู่ 120 บาท
อาเจ้ฯ ก็ไม่ไปหยิบเงินในกระเป๋าใบนี้ออกมาใช้เลยแม้แต่บาทเดียว
อาเจ้ฯ จะทำเป็นลืมไปเรื่อยๆ
ไม่เอามันออกมานับอีก
จะดูซิ๊...จะมีเท่าไหร่วะ
ผู้ติดตามบล็อก : 37 คน [
ขอเลียนแบบ อาเจ้ บ้างนะคะ