ของเล่นชิ้นใหม่ อาเจ้ฯ ได้รับจักรยานพับของญี่ปุ่นมาจากพี่ชาย ก็มีความสุขกับมันมากจริงๆ แบบสุขเว่อร์อ่ะ เพราะไปค้นพบทางลัดแถวบ้านที่กรุงเทพฯ ด้วยความบังเอิญเยอะมาก ถึงได้รู้ว่า...เออเนาะ แถวบ้านกูมันก็มีทางลัดไปได้ทั่วเหมือนกันว่ะ วันนึงขี่จักรยานไปตลาดที่เกิดใหม่หน้าหมู่บ้าน ออกมาว่างเปล่า... เชี้ยยยยยยยยยยยยยย...จักรยานหาย เป็นของชิ้นแรกเลย...ที่ทำหายกับมือ เดินถือน้ำปั่นกลับบ้าน...ใจคิดแม่ง..ไม่อยากกินแล้วเนี่ย..อีน้ำปั่นแก้วนี้ มันรู้สึกผิดมากเลย..ที่ทำหาย แล้วก็เข็ดกับการทำของหายด้วย แต่ความสนุกจากการปั่นจักรยานเล่นแถวบ้านมันยังกรุ่นอยู่ในหัวใจ ดังนั้น...ต้องซื้อใหม่ อาเจ้ฯ ก็มีวิธีลดความรู้สึกผิดในใจของตัวเองลง ด้วยการทำงานพิเศษเพื่อเก็บใส่ในกระป๋องโจ๊กใบนี้ ไปขายของได้มา..ก็จะค่อยๆ เอามาเติมในกระป๋องโจ๊ก จนอาเจ้ฯ ไปโม้กับพี่ยาย หรือแม่..ว่า นี่มันกระป๋องโจ๊กมหัศจรรย์นะเว้ยยาย... มันเฮงว่ะ...เงินเข้าไม่หยุด อาเจ้ฯ ทำไรเป็นงานพิเศษน่ะเหรอ พี่ก็ทำงานแฮนด์เมดที่เป็นงานผ้าไปขาย เป็นการทำด้วยตัวเองทั้งชิ้นให้เสร็จ..โดยไม่พึ่งพิงใครให้มาช่วยเหมือนเช่นที่เคยทำ แล้วก็เอาไปขายที่ตลาดนัดเองคนเดียว กระเป๋าใส่เหรียญลายมิกกี้เม้าส์ Key Cover รูปไข่ลายทหาร กระเป๋าใส่ไอแพด ขายอย่างบ้าคลั่ง จนวันนึง...มันได้มากระทั่งซื้อได้ 2 คัน อาเจ้ฯ มีข้อจำกัดอยู่อย่างนึง คือ เป็นคนเดินทางตลอดเวลา เลยตัดสินใจซื้อจักรยานพับเหมือนจักรยานญ๊่ปุ่นคันที่หายไป.. อันนั้นก็จักรยานพับเหมือนกัน นอนมองโบรชัวร์อยู่หลายเพลา จนมีอีอันนี้ออกมา...คุยกะพี่สาวว่า เอาว๊ะ...ได้เวลาเริ่มปฏิบัติการแล้ว ไปซื้อจักรยานกันเหอะ ของอาเจ้ฯ สีเขียว ชื่อ "เอแคล์" ของพี่สาว สีส้ม ชื่อ "แครอท" ปัญญาอ่อนทั้งคู่... ยืนดูเค้าประกอบจักรยานให้...ใจเต้นรัว รัวทำไมว๊ะ..เนอะ ไม่เข้าใจตัวเองเลย รู้แต่ว่าตื่นเต้นว่ะ.. อย่าไปคิดว่าคนปั่นจักรยาน..จะต้องมีหมวกกันน็อคสวยๆ ชุดปั่นตึงๆ มีรองเท้าสำหรับปั่นจักรยานโดยเฉพาะ โปรดลบภาพนั้นจากสมองของคุณไปซะ ปั่นชุดป้าๆ นี่แหล่ะ เสื้อยืด-กางเกงขาสั้นเลย ฮาอยู่... เน้นปั่นเพื่อบันเทิงเริงใจ ปั่นเพื่อไปดูนั่นดูนี่ และที่สำคัญ.. ปั่นไปซื้อกับข้าว ปั่นไป ปั่นมา...ซักพัก โอว...แขนกูดำมาก เอาไงดีหว่า ต้องหาไรป้องกันแล้วล่ะเรา ง่ายสุด คือ ใส่ปอกแขน (ดร.อ้อ-ดร.ทางด้านภาษาไทย หล่อนบอกว่าให้เขียนปอกแขนนะ ไม่ใช่ปลอกแขน อันนั้นผิด) คัฟ คัฟ ปอก ก็ ปอก เสาร์ที่ผ่านมา...ไปขอนแก่น ตื่นเช้าไปเดินตลาดหน้าโรงแรมที่ไปพัก เลยไปเจอนี่มา... แท๊...แน... ปอกแขนลายสัก เนียนเชี้ยๆ มองไกลๆ เหมือนยากูซ่ามาก ใส่ 2 ข้าง..โหย...หยั่งกะยากูซ่า หรือมาเฟียก็ไม่ปาน ความสนุกของการใส่ปอกแขนลายสักนี้ มันอยู่ที่..คนมองอาเจ้ฯ ไกลๆ จะเหลียวหลังกันทุกคน... เฮ้ยสักจริงป่ะวะ พอดีใส่หูฟังเพลงอยู่ อยู่ดีๆ มีมือนึงยื่นมาจากไหนไม่รู้....มาลูบแขน ตกใจม๊ากกกกก เฮ้ย..ใครว๊ะ หันไปดู เป็นป้ารุ่นเดียวกะพี่ยายเลย แกบอกว่า...ป้าเห็นไกลๆ น๊ะ...นึกว่าหนูสักมา ฮาว่ะ ตกเย็น.. เพื่อนที่เป็นแฟนเก่า....มาชวนไปกินเบียร์ พอเค้ามาเห็น...มีขำอ่ะ แล้วพูดว่า...เหมือนมากเลยเนาะ จริงๆ ใส่แล้วมันก็แปลกๆ นะ แต่มันสนุกตรงได้กวนตีนชาวบ้านเค้านี่แหล่ะ... ลองซื้อมาใส่ดูดิ... |
บทความทั้งหมด
|