กิจกรรมปัญญาอ่อน..ที่ชอบทำเวลาอยู่เชียงใหม่ เรื่องนี้อยากเล่ามากกกกกกกกกกก  เพราะเวลามาเชียงใหม่ทีไร ก็มักจะชอบทำกิจกรรมปัญญาอ่อนที่ตัวเองชอบทำตอนอยู่ที่นี่ เพื่อที่เราจะได้รู้สึกว่า I'm Home. กิจกรรมที่เล่าวันนี้....ไม่ได้เรียงตามลำดับความชอบนะคะ แต่เรียงตามลำดับที่อาเจ้ฯ นึกออก... ว่ากูชอบทำอะไรบ้างวะ -ไปยืนมุง...กินลูกชิ้นที่โรงอาหารคณะสังคม ในมช. อาเจ้ฯ ทานลูกชิ้นเจ้านี้ตั้งแต่ยังเรียนปริญญาตรี คณะฯ ของอาเจ้ฯ ยังรวมอยู่กับคณะสังคมอยู่เลย ร้านลูกชิ้นร้านนี้...เป็นรถมอเตอร์ไซค์พ่วงข้าง มีกะทะลูกชิ้นกะทะใหญ่ๆ น้ำมันเดือดปุดๆ อยู่ข้างๆ ใครจะกินเท่าไหร่กินไปเลย.... แล้วคำนวณเอง....ว่ากินไปเท่าไหร่ สุดท้ายค่อยมาจ่ายลุง ที่นี่....คือ ในมช. เราจะมีความไว้เนื้อเชื่อใจกัน ร้านค้าต่างๆ เค้าจะไว้ใจเรา....ค่อนข้างมาก เราบอกเท่าไหร่...เค้าก็เท่านั้น จนอาเจ้ฯ ลองสังเกตุดูเองนะ ว่าเด็กนักศึกษาเนี่ย...โกงพวกเค้าไม๊ ก็เห็นว่า...ไม่มีใครโกงนะ เค้าก็คิดเงินกันตามที่เค้ากินกันจริงๆ... แล้วก็มาบอกลุง...ว่าเท่าไหร่ ก็ควักตังค์จ่ายแกไปตามนั้น ตอนแรกจะเป็นลุงนะ...ที่เป็นคนขาย แต่ตอนนี้...น่าจะเป็นลูกสาวลุงแล้วล่ะค่ะ วันนึงกระปลกกระเปลี้ยจากห้องเรียนป.เอก ขับรถกำลังจะกลับคอนโด....ประมาณ 5 โมงเย็น หิวมากกกกกกกกกกกก หาไรกินดีกว่า กำลังขับผ่านคณะสังคมฯ พอดีเลย นึกขึ้นได้ว่า...มีลูกชิ้นที่คณะสังคมฯ นี่หว่า กินรองท้องไปก่อนทานข้าวเย็นละกัน ก็เลี้ยวไปดู...ว่าลุงเค้ายังขายอยู่ไม๊ เลยเจอว่า...เปลี่ยนเป็นลูกสาวลุงมาขายแทนแล้ว ตั้งแต่วันนั้น....ก็เป็นลูกค้าร้านนี้บ่อยๆ ชอบอ่ะ....มันยืนมุง...รุมกัน หัวดำไปหมด แย่งกันซื้อลูกชิ้น.... มันถูกและก็อร่อยด้วย  ลูกชิ้นปลามันจะเป็นชิ้นบางๆ แบบนี้ พี่คนขายเค้าหั่นได้บางมาก ขายราคานักศึกษา ชิ้นละ 1 บาทเอง แต่อาเจ้ฯ ชอบเพราะชอบที่เค้าทอดได้กรอบสุดๆ อ่ะค่ะ เค้ายังอนุรักษ์สไตล์การขายไว้เหมือนเดิมเลยค่ะ ใส่ถุงกระดาษ...ให้เรา เก๋เนอะ............   ตอนลงไปซื้อที่ร้านพี่เค้า อาเจ้ฯ ลืมเอากล้องถ่ายรูปลงไปจากรถ แล้วขี้เกียจเดินกลับมาเอา ก็เลยถ่ายมาให้ดูเฉพาะตัวลูกชิ้น.. ว่าลูกชิ้นมันเป็นแบบนี้นะจ๊า... -ไปกาดธานินทร์ ซื้อขนมเกลียวเจ้าประจำ อาเจ้ฯ เป็นคนชอบทานขนมมากๆ ค่ะ โดยเฉพาะพวกขนมโบราณๆ หน่อยๆ เมื่อก่อนซื้อขนมเกลียวของครูแอ๊ว สุโขทัย ตอนหลัง...นอกใจครูแอ๊วดีกว่า... เพราะครูแอ๊วขี้เหนียวน้ำตาล เคลือบน้ำตาลน้อยลงมาก...จนเดี๋ยวนี้ไม่อร่อยแล้วล่ะ อาเจ้ฯ ชอบให้ขนมเกลียวมันมีน้ำตาลเยิ้มๆ... แบบนี้ไงก็เลยชอบ  ก็ให้บังเอิ๊ญ....ไปเจอร้านนี้ตอนไปซื้อกับข้าว ร้านอยู่ในกาดธานินทร์... ถ้าไม่ใช่คนเชียงใหม่ก็จะงงนิดหน่อย ว่ากาดธานินทร์ไหนวะ... ก็ตลาดศิริวัฒนานั่นแหล่ะค่ะ...อยู่ตรงข้ามราชภัฏเชียงใหม่ ร้านนี้จะอยู่ตรงข้ามกับร้านไก่ย่างห้าดาวค่ะ ดูภาพสิ...น้ำตาลฮึม ถูกใจอาเจ้ฯ มากกกกกกกกกกกก  -ไปทานก๋วยเตี๋ยวเนื้อวัวรสเยี่ยม ตรงริมคูเมือง วันที่เดินทางมาถึงเชียงใหม่ ก็ไม่ได้แวะทานที่ไหนเลยค่ะ เพราะระหว่างทางเส้นพิษณุโลก-เชียงใหม่ ไม่มีร้านอาหารถูกปากเลย ก็เลยไม่แวะมันซะเลย ขี้เกียจกิน...กินไปก็ไม่อร่อย คนเราถ้าจะอ้วนนะเว้ย มันต้องอ้วนจากของอร่อย จะได้ไม่เสียชื่อ  ระหว่างรอก๋วยเตี๋ยวมา ก็นี่เลย....โค้กเย็นๆ จิบไปก่อนระหว่างรอ  เจ๊ฯ เจ้าของร้านจำอาเจ้ฯ ได้แม่นมาก แกจำได้...แม้กระทั่งว่าอาเจ้ฯ จะทานอะไร พอเห็นหน้าอาเจ้ฯ แกก็มักจะ... เหมือนเดิมใช่ไม๊พี่... อาเจ้ฯ พยักหน้า...แล้วเจ๊ก็ตะโกนสั่งลูกน้องว่า โค้กขวด..แข็งหนึ่ง เล็กลูกชิ้นพิเศษ....รัวไปเลย อาเจ้ฯ มองว่า....มันเป็นการโชว์ความเทพของเจ้าของร้านอย่างหนึ่งนะ ว่าเค้าจำลูกค้าที่ทานก๋วยเตี๋ยวร้านเค้าเป็นประจำได้ พอครั้งนี้ เจ๊เจ้าของร้านมาทักอาเจ้ฯ ว่า ทำไมผอมลงเยอะเลยคะ ไปทำอะไรมา อาเจ้ฯ ก็เลยเล่าให้ฟังนิดหน่อย ว่าพึ่งหายป่วยค่ะ...น้ำหนักหายไป 10 กิโลเลย เจ๊ฯ เจ้าของร้านบอกว่า... ดีนา....ลดต่อไปเลย อีกนิดเดียวสวยเช้ง... แล้วก็ขำคิกคักกันไป....  -ช็อปปิ้งสินค้าความงาม ที่ร้านจอย บิวตี้ดรีม บ้านคุณแม่จะอยู่ใกล้ๆ กับร้านขายส่งสินค้าความงามอยู่แล้ว น้องที่เป็นเซลล์....เคยเล่าให้ฟังว่า ร้านขายส่งที่เชียงใหม่ ชื่อ ร้านจอย บิวตี้ดรีม อยู่แถวช้างเผือก... ให้อาเจ้ฯ ลองไปดูนะ...เผื่อเวลาไม่ได้กลับมาบ้านก็ไปซื้อร้านนี้สิถูก น้องเซลล์บอกทำเลมาคร่าวๆ ว่าอยู่ช้างเผือก ขับรถไปวนดู...หาง่ายมากค่ะ ตรงประตูช้างเผือก ให้ขับตรงไปนิดนึง มองซ้ายมือเข้าไว้ ร้านอยู่ติดริมถนนเลย ติดกับร้านขนมปัง...ปังบ่อ้าย เลยค่ะ  ร้านจะ Display ของได้สั่วมาก เรียกว่าไม่ Display เลยดีกว่า เค้าวางกองๆ ไว้กับพื้นบ้าง...สุมเป็นกองสูงๆ บ้าง อย่าไปใส่ใจค่ะ....ราคามันโอมาก... ซื้อไปเหอะ.....  เค้าจะขายพวกอุปกรณ์สำหรับคนทำร้านเสริมสวยด้วย อุปกรณ์ในร้านนี้จะถูกมาก...และทนด้วย อาเจ้ฯ ซื้อที่หนีบผมตรง จากร้านแนวนี้แหล่ะ.. แต่ไม่ใช่ร้านนี้นะคะ เอาไว้เวลาทำผมเองที่บ้านค่ะ... ที่ม้วนผมเกลียวของเลอซาช่า ถ้าซื้อในโรบินสันเกือบสามพัน พอซื้อในร้านพวกนี้...ก็จะประมาณพันเดียวเองค่ะ และทนมาก เพราะเค้าขายให้กับร้านเสริมสวยไง อุปกรณ์มันต้องรองรับการใช้งานหนักๆ และใช้งานต่อเนื่องได้ดี น้องเซลล์นั่นแหล่ะ....เป็นคนเล่าให้คุณแม่ฟัง เราอย่าไปยึดติดกับยี่ห้อเลยค่ะ... มันใช้ได้ดีจริงๆ ค่ะ  -เม้าท์แตกกับน้องสนิท กับน้องคนนี้เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลยค่ะ... แต่เพื่อนที่ทำงานเดียวกับเค้า.. เป็นเพื่อนสมัยเรียนปริญญาโทของอาเจ้ฯ เองค่ะ เพื่อนอาเจ้ฯ ก็เลยฝากให้ดูแลน้องเค้าด้วยนะ เพราะน้องเค้าบินมาจากอุดรฯ แล้วไม่รู้จักใครเลย ไม่รู้ว่าไปสอบ...ไปตรงไหนทำยังไง อาเจ้ฯ ก็เลยบอกเพื่อนว่า... ไม่ต้องห่วง...เดี๋ยวจัดการให้ หลังจากนั้นอาเจ้ฯ ก็ไปรับเค้าที่สนามบิน.. ก็ได้รู้จักกันวันนั้นแหล่ะค่ะ แล้วก็พาน้องเค้ามาพักด้วยกันที่คอนโดของอาเจ้ฯ วันต่อมาก็พาไปสอบภาษาอังกฤษ สุดท้ายก็พาไปส่งเข้าห้องสอบเข้าป.เอก น้องเค้าก็เกรงใจมาก.... บอกว่า...หนูไปพักโรงแรมก็ได้นะพี่...หนูเกรงใจ อาเจ้ฯ ก็เลยบอกว่า.... ถ้าหนูไม่ขโมยของพี่...ก็พักคอนโดพี่เหอะ พี่พักคนเดียว...มีสองเตียง อีกเตียงนึงว่างอยู่แล้ว นอนไปเหอะ....แค่สองคืนเอง...เดี๋ยวหนูก็กลับแล้ว โอเคมะล่ะ น้องมันก็โอเค ต่อมาน้องเค้า...ก็สอบผ่านเข้ามาเรียนป.เอกที่นี่ได้ ก็เลยสนิทกันมาเรื่อย.... มีไรก็บ่นให้กันฟัง....แทบจะทุกเรื่อง มีอะไรช่วยเหลือกันได้...ก็ไม่รีรอที่จะช่วยกัน พอมาพบศาสตราจารย์รอบนี้.... น้องก็จะมาเรียกอาเจ้ฯ ไปทานข้าวทุกวัน มันก็จะมานั่งตรงข้ามอาเจ้ฯ แล้วก็คุย..เล่านู่นเล่านี่ให้ฟัง นิสัยค่อยๆ คล้ายกันไปทีละนิด ส่วนที่เหมือนกันมากที่สุด.. คือ ชอบความงามเหมือนกัน เวลามีไรสวยๆ งามๆ ชอบมาเล่าให้กันฟัง ตอนแรกนักศึกษาป.เอก ไม่ค่อยจะมีใครกล้าแต่งตัวเท่าไหร่ กลัวอาจารย์จะว่า.... แต่อาเจ้ฯ เป็นพวกเปรี้ยวเยี่ยวราดอยู่แล้ว อยากแต่งก็แต่งเลย.... มันเป็นสไตล์ของใครก็ของใครไง ตอนแรกอาจารย์คงอึ้งนิดหน่อยอ่ะนะ อาจารย์ก็เหลือบๆ ดูแบบอึ้งๆ เพราะอาเจ้ฯ เรียนแบบตัวต่อตัว... มีแค่อาจารย์กับอาเจ้ฯ นั่งเรียนกันแค่ 2 คนไม่เห็นก็ต้องเห็นอ่ะนะ อาเจ้ฯ ก็ทำให้อาจารย์เห็นว่า ถึงเราจะแต่งตัวเยอะ...แต่คุณภาพของการเรียนของเราไม่ได้ลดลงนะ ลองเอาไปเทียบกับนักศึกษาคนอื่น...ที่มันไม่แต่งตัวแปดสาแหรกขนาดนี้ เราก็ยังทำได้ดีกว่าด้วยซ้ำ.... (อิ..อิ...แอบคิดเองนะ) อาจารย์เค้าอึ้งตอนที่เห็นอาเจ้ฯ แต่งตัวไปเรียน...แบบจัดเต็ม เพราะไอ้นักศึกษาป.เอกนี่... มันมาพร้อมกับเล็บสีฟ้าบ้าง...เล็บสีแดงบ้าง จนถึงบางที.....มันเล่นแรง ถึงขนาดเล็บสีดำ จนตอนหลังอาจารย์ชักเริ่มชินแล้วล่ะ  เห็นน้องมันหยิบหวีออกมาหวี... เป็นหวีที่หน้าตาประหลาดมาก มันบอกว่า... เค้าเรียกว่า...หวีสำหรับหวีผมตรง... น้องมันบอกว่า... ถ้าเราใช้หวีนี้หวีผมเรา...ผมเราจะตรงกิ๊กเลยพี่ อาเจ้ฯ ไม่ค่อยเชื่อมันเท่าไหร่ วันนี้ไปซื้อมาไว้ในครอบครองเรียบร้อยแล้ว ฮาๆ น่าอย่าซีเรียส...แค่ 20 บาทเอง  -ซื้อลูกชิ้นปลาทอดแบบกรอบๆ ที่บิ๊กซีซุปเปอร์ไฮเวย์ ชอบทานลูกชิ้นที่มันทอดแบบกรอบมากๆ อ่ะค่ะ ไปเจอในบิ๊กซีตอนมันกำลังจะปิด แล้วเค้าลดราคา ซื้อมากินเอาฮา แต่ลองทานแล้ว...ชอบทานจริง ซื้อมาทีไร...อีหลานชายกินแบบหยุดไม่ได้ทุกครั้ง  -ตัดผม ที่ร้านต๋อง Kitty Salon คือ ร้านนี้เค้าจะแต่งด้วย Kitty เยอะ เจ้าของร้านเป็นน้องกะเทย ที่สวย ผิวดีมาก ตัดผมถูกใจอาเจ้ฯ ที่สุดแล้ว ร้านสุดแพงบนถนนนิมมานทร์ แพงกว่าต๋อง 5 เท่า แต่ตัดผมหมาไม่แดก....ตัดผมไปนิดเดียว แทบไม่ต่างจากตอนไม่ตัดเล้ย เจอร้านนี้ตอนไปหาที่ซักผ้าหยอดเหรียญ แถวสันติธรรม หยอดผ้าไปแล้ว....หากิจกรรมทำระหว่างรอผ้าซักเสร็จดีก่า หันไป..หันมา..เจอต๋องคิตตี้ซาลอน... เลยอยากลอง ลองแล้ว...ก็ติดใจ ตัดผมร้านนี้ตลอด -เดินเล่นหน้ามช. กาดมาลิน กาดหน้ามอ เดินมันทั้งสองตลาดเลย เพราะมันอยู่ติดกัน คือ ปกติตอนอยู่ที่นี่จะเดินไปทานข้าวเย็นที่ศูนย์อาหารในกาดอยู่แล้ว กาดสองกาดนี้...อยู่ไม่ไกลจากคอนโดเลย ก็เดินออกกำลังกายไป ขากลับทานอิ่มๆ ก็เดินย่อยอาหารกลับมา เจ๋งสุดๆ แล้ว -ไปนวดที่หนองป่าครั่ง ที่นวดหนองป่าครั่ง เป็นโอท็อปใกล้บ้านเพื่อน นวดดีมาก และสถานที่สะอาด และก็ราคาไม่แพงเลย ชม.ละ 90 บาทเอง ชอบไปนวดตัวกับเพื่อน...และสามีเพื่อน นอนเรียงกัน 3 เลย นวดกันอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้งชัวร์ๆ แต่บางทีกลางสัปดาห์ .. มันเครียดมาก....เราก็ต้องไปนวดกัน นวดกันบ่อยซะจน...พูดกันกับเพื่อนว่า กว่าเราจะเรียนจบ...ค่านวดคงเป็นแสนเนอะ... อาเจ้ฯ กับเพื่อน จะมีหมอนวดประจำตัวของใครของมัน ก่อนไปก็จะโทรไปนัดเวลาก่อน... พอได้นวดละก็....นอนกันพริ้มเลย  ปล.ภาพนี้ไม่ใช่ที่หนองป่าครั่งนะคะ จริงๆ แล้วกิจกรรมปัญญาอ่อนพวกนี้ เป็นกิจกรรมที่ทำเพื่อคลายเครียดต่างหาก บางที...ช่วยงานอาจารย์ และทำงานของเราเอง ที่เรียนอยู่นี่แหล่ะ .. มันเครียดมากกกกกกกกกกกกกก ทำไงดี...ให้หายเครียดวะ อาเจ้ฯ ก็เลยคิดว่า นอกเหนือจากสิ่งที่เราโดนคาดหวังให้ต้องทำนั่น..ต้องทำนี่แล้ว หลังจากนั้น... ชั้นขอเป็นชีวิตของชั้น.....ก็แล้วกันนะ ชั้นอยากจะทำอะไร..... ชั้นก็จะทำแล้วกันนะ ก็จะหาทางออกด้วยการทำอะไรปัญญาอ่อนพวกนี้แหล่ะ ทำให้อาเจ้ฯ ผ่านพ้นเวลาเครียดๆ ในช่วงนั้นมาได้ อาเจ้ฯ เล่าให้ฟังกันขำๆ นะคะ อย่าเครียดกันล่ะ...
อยากกินลูกชิ้นในม.ช.บ้างจัง อยากลองหวีที่แปรวปุ๊ปผมตรงปั๊ปด้วยคร่า :)
โดย: แฟนlinKinPark
 วันที่: 3 กันยายน 2556 เวลา:19:56:58 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 37 คน [
เราก็ชอบนวดเหมือนกัน เป็นการผ่อนคลายที่ดีมากเลย เคยอ่านในหนังสือ เค้าบอกว่าคนเราไม่สามารถนวดหลังแบบดีๆได้ การนวดแบบนี้จึงถือเป็นการให้รางวัลชีวิตตัวเองอย่างดีที่สุดเลยค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บล็อคนะคะ