26 ธันวาคม

ตั้งแต่เดือนสองเดือนก่อน ชีวิตจขบ. ค่อนข้างอับเฉาเหมือนมีเมฆเทาปกคลุมค่ะ อ่านหนังสืออะไรไปก็ไม่กรี๊ดกร๊าดเท่าไหร่ มีแต่พวกอ่านไปเรื่อยๆ ซึ่งมีทั้งพวกคลายเครียดกับพวกที่ค่อนข้างชอบ (เพราะเขียนดี) แต่ก็แค่ชอบ ไม่กรี๊ดอ่ะ

เมื่อวานแวะไปรับงานด่วน แวะเข้าสยาม แล้วเลยได้สอยนิยาย y ออกใหม่มาทั้งหมด มีทั้งสองเล่มจบของชุด กับเล่มเดี่ยว

ตอนแรกว่าจะอ่านหลังงานด่วนหมด วันนี้หยิบเล่มเดียวจบมาอ่านก่อน เผลอแป๊บเดียว อ่านหมดทั้งถุงแล้ว!

แล้วก็เข้าใจขึ้นมาทันทีว่าที่ช่วงหลังนี่ค่อนข้างจิตตกเนี่ย เพราะไม่เกิดอาการลั๊ลลากับการอ่าน ไม่เจอหนังสือดีโดนใจจริงๆ เลยนั่นเอง

ไม่มีเล่มไหนที่อ่านช่วงหลังแล้วทำให้น้ำตาไหล หรืออินเท่าเรื่องที่อ่านไปนี้อีกแล้ว แปลว่านิยายวายเป็นแนวที่เขียนได้ดราม่าบีบคั้นขนาดที่นักเขียนปกติทำไม่ได้แล้วใช่ไหมเนี่ย? เพราะถ้าเทียบกับนิยายดีของแนวรักปกติกับวาย วายชนะขาดค่ะ ไม่ได้ลำเอียงด้วยนะ ตัดสินแบบคนอ่านจริงๆ

ยกตัวอย่างง่ายๆ แค่เล่มเดียวจบที่อ่านไป พล็อตแค่เพื่อนหลงรักเพื่อน และขอมีอะไรด้วย โดยที่อีกฝ่ายจะทำยังไงก็ได้ และถ้าอีกฝ่ายขอจบเกม เขาก็จะจบ เรื่องก็ดำเนินไปแบบนั้น จนแยกกันและมาเจอกันสี่ปีให้หลัง ความรักถึงเริ่มจะเห็นผล แต่ฝ่ายแรกกลับไม่แน่ใจว่าคนที่ชอบมานานจะชอบเขาจริง
... บอกตามตรงว่า พล็อตสุดจะเรียบง่ายและค่อนข้างทุเรศตรงจุดที่ขอมีอะไรด้วย (ดูเหมือนนิยายหื่น) แต่คนเขียนเขียนดีอ่ะ ตอนอ่านคล้อยตามอารมณ์ตัวละครตลอด แล้วก็ได้อารมณ์กดดัน angst แบบที่ชอบเลย

ทำไมถึงเป็นวายฟะ? จะแนะนำชาวบ้านอ่านก็ไม่ได้ อดหาเพื่อนเม้าท์เลย

ยิ่งเล่ม 4,5 ที่เป็นชุดห้าเล่มจบ เรียกว่าฆ่ากันให้ตายไปเลย เรื่องชิงอำนาจในราชสำนักจีนสนุกอยู่แล้ว ยิ่งมาพัวพันกับองค์ชาย/พระสนมทั้งหลายแหล่ มีทั้งความรักของพ่อ ของแม่ และรักร้อนแรงบ้าคลั่งของตัวเอก
อ๊ากกกก สุโค่ยค่า เค้าขออย่างนี้เดือนละห้าเล่มได้ม๊ายยยย

อ่านแล้วเหมือนหัวใจอันแห้งผากได้รับน้ำฝนช่ำชื่นมาเยียวยาจริงๆ นะเนี่ย ที่รักการอ่านก็เพราะได้หนังสือแบบนี้แหละ


15 ธันวาคม

หัดทำ Ticker หน่อย
- เข้าเว็บ //www.tickerfactory.com/ezticker/ticker_designer.php?type=14
- ใส่ PIN (พาสเวิร์ดนั่นแหละ)
- เลือก design ตามใจ

ในที่สุดก็เข้าไปเริ่มจากศูนย์ได้ เคยลองเข้าหลายครั้ง แต่ไปโผล่ในดีไซน์ของคนอื่น (ซึ่งต้องใส่ pin เขา) เลยไม่เคยสร้างของตัวเองได้เสียที หาหน้าแรกที่ให้เริ่มใส่พินไม่เคยเจอ วันนี้อยู่ๆ มันก็เด้งเข้าให้เอง





ตั้งเป้าไว้แค่ 400 จาก 1100 ไว้ค่อยแก้ก็ได้

13 ธันวาคม

พอรู้ตัวก็ผ่านไปเกือบครึ่งเดือนแล้ว อะไรกันเนี่ย

ช่วงที่ผ่านมา ตารางสังสรรค์ว่างเปล่า โปรแกรมเที่ยวไม่มี ขนาดโทรคุยกับเพื่อนยังแทบนับครั้งได้ ... ก็ก้มหน้าก้มตาทำงานยิกๆ ไปละกัน (จริงๆ คือ อู้จนเกือบเลทแล้วค่อยก้มหน้าก้มตาทำ)

ไม่ได้ออกไปไหนเนี่ย บางทีก็จิตตกนะเนี่ย

Create Date : 14 ธันวาคม 2552
Last Update : 26 ธันวาคม 2552 18:50:52 น.		13 comments
Counter : 1061 Pageviews.
Share Tweet