Group Blog All Blog
|
ยี่ร้อยพลอยโกสินทร์ _ บทที่ ๖ (๒) กรุงเก่า บทที่ ๖ กรุงเก่า (พ.ศ. ๒๕๓๔ - ๒๕๓๕)
(ส่วนที่สอง) ครูก็ขอสั่งให้หยุดเดี๋ยวนี้ขอให้พอแค่นี้ ไม่อย่างนั้นครูจะทำทัณฑ์บนและเรียกผู้ปกครองเธอสองคนมารับทราบ อาจารย์สมเกียรติออกคำสั่งปรามอย่างหนักแน่น ทำให้เด็กทั้งวัฒน์และนีกลัวจึงได้สติกลับมา รู้ไหมว่าปีหน้า เมื่อนักเรียนขึ้นชั้นประถมศึกษาปีที่หกจะเป็นรุ่นพี่ใหญ่แล้วนะครับ ดังนั้นทุกคนต้องประพฤติตัวให้ดีเพื่อเป็นแบบอย่างแก่น้อง ๆ ด้วย คำพูดของอาจารย์นั้นทำให้วัฒน์และนีน้ำตาซึม ขอโทษครับ ขอโทษค่ะ เด็กทั้งสองกล่าวขอโทษกันก่อนจะแยกย้ายกันไปนั่ง โดยทั้งคู่นั้นแอบน้ำตาซึมด้วยรู้สึกสำนึกผิด ในเมื่อไม่มีอะไรแล้วขอให้นักเรียนทุกคนนั่งประจำที่นะครับ เดี๋ยวผู้ช่วยครูจะทยอยแจกขนมปังกับนมสดอร่อยๆ ให้ทานกัน แล้วจากนั้นสถานการณ์ก็เริ่มกลับเข้าสู่ความสงบอีกครั้งหลังจากที่นักเรียนกินกันอิ่มทำให้มีหลายคนเผลอนอนหลับยาว จนกระทั่งรถบัสเคลื่อนมาถึงพระนครศรีอยุธยาและที่หมายแรกคือพระราชวังบางปะอิน ตอนนี้เรามาถึงพระราชวังบางปะอินแล้วทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม พอลงจากรถแล้วให้ยืนเป็นเรียงหน้ากระดานแถวละสี่คนนะครับ อาจารย์สมเกียรติจับไมโครโฟนขึ้นประกาศขณะรถบัสกำลังแล่นเข้าสู่บริเวณลานจอดรถของพระราชวัง เมื่อลงจากรถบัสแล้วนักเรียนจึงมาเข้าแถวตามที่อาจารย์บอกไว้อย่างเป็นระเบียบวันนี้เด็ก ๆ แต่งกายอย่างทะมัดทะแมงด้วยเสื้อยืดมีปกและกางเกงขายาวพละเครื่องแบบพละศึกษาของโรงเรียนพร้อมสวมหมวกแก๊ปสีม่วงแบบเดียวกันหลังจากผู้ช่วยประจำรถทั้งสามคันตรวจนับจำนวนนักเรียนเรียบร้อย จึงนำนักเรียนเดินแถวไปยังบริเวณทางเข้าพระราชวังที่จำหน่ายบัตรผ่านประตู คณาจารย์อาจารย์ที่ได้จัดเตรียมโปรแกรมการทัศนศึกษาในพระราชวังให้กลุ่มนักเรียนของแต่ละคันไว้มาเรียบร้อยแจ้งให้นักเรียนทราบว่าแต่ละกลุ่มจะเดินเวียนกันไปคนละเส้นทางแล้วกลับมาเจอกันตรงทางเข้านี้อีกครั้งตอนเที่ยงวันเพื่อให้นักเรียนกลุ่มย่อย ๆ สามารถเข้าใจถึงประวัติสถานที่ความสำคัญในเวลาอันกระชับของการเดินชมพระราชวังนี้และก่อนเข้าชมนั้นเจ้าหน้าของพระราชวังที่ได้ชี้แจ้งกฎระเบียบการแต่งกายและการปฏิบัติตนต่างๆ ให้นักเรียนทราบด้วย สำหรับรถบัสคันที่หนึ่งนี้มีอาจารย์สมเกียรติและผู้ช่วยเริ่มพากลุ่มนักเรียนเดินไปยังหอเหมมณเฑียรเทวราชซึ่งเป็นจุดแรกที่อยู่ใกล้กับทางเข้าวัง นี่คือหอเหมมณเฑียรเทวราชหรือศาลพระเจ้าปราสาททอง ที่ในหลวงรัชกาลที่ห้าท่านทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯให้สร้างขึ้นเพื่ออุทิศถวายแด่พระเจ้าปราสาททองอาจารย์สมเกียรติกล่าวถึงความสำคัญของสถานที่นี้และให้เวลานักเรียนกราบไว้ศาลนี้สักครู่แล้วจึงเริ่มร่ายยาวถึงประวัติของพระราชวังบางปะอินที่ได้รับการสร้างขึ้นในสมัยพระเจ้าปราสาททองกษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยาทำให้นักเรียนหลายคนเริ่มออกสีหน้ามึนงง ส่วนเอกนั้นตั้งใจฟังอาจารย์อธิบายอย่างมากจึงเข้าใจรายละเอียดได้ดี เพราะรู้สึกประทับใจตั้งแต่ก้าวแรกที่ย่างเข้ามา ณพระราชวังแห่งนี้แล้ว ถ้านักเรียนฟังที่ครูพูดไม่ทัน มีข้อสงสัยอะไรให้ยกมือถามได้เลยนะครับหรือสามารถอ่านข้อมูลเพิ่มเติมได้จากคู่มือแนะนำพระราชวังบางปะอินที่ได้รับแจกมาตอนผ่านประตูเพราะทุกคนจะต้องทำรายงานการทัศนะศึกษานี้ส่งครูภายในหนึ่งสัปดาห์ อาจารย์พูดย้ำเรื่องรายงานนี้เพื่อให้นักเรียนสนใจฟังสิ่งที่อธิบายให้เข้าใจอีกทั้งเพื่อฝึกวินัยการฟังและการอ่านให้ติดตัวลูกศิษย์ด้วย ศาลนี้ดูโบราณเหมือนแบบขอมปะรัชนียกมือไหว้ศาลแล้วจึงกระชิบบอกเพื่อนเด็กหญิงที่ยืนข้างเธอ นี เรารีบไปกันดีกว่าอาจารย์เดินนำไปนู้นแล้ว เด็กหญิงคนนี้รีบเตือนให้เดินตามอาจารย์ก่อนที่พวกเธอจะถูกกลุ่มเพื่อนทิ้งระยะไปไกล อาจารย์สมเกียรติเดินนำเด็กๆ ต่อไป ถึงอาคารชื่อสภาคารราชประยูร ซึ่งเป็นอาคารที่มีลักษณะแบบสถาปัตยกรรมผสมผสานระหว่างไทยกับยุโรปอาจารย์เล่าถึงประวัติของตึกหลังนี้ แล้วจึงให้เวลานักเรียนเพื่อเดินศึกษาของต่างๆ ที่ถูกนำมาจัดแสดงไว้ภายในอาคารด้วยตนเอง จากนั้นจึงพากันเดินต่อไปถึงสระน้ำใหญ่ในพระราชวังซึ่งนักเรียนต่างพากันตื่นตาตื่นใจกับสิ่งที่ได้พบเห็น นั่นก็คือพระที่นั่งไอศวรรย์ทิพยอาสน์ซึ่งเป็นพระที่นั่งทรงไทยแบบปราสาทโถงที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางน้ำนั่นเอง โห้! งามเหรอเกิน เอกเผลอรำพึงออกมาเสียงดังเมื่อได้เห็นพระที่นั่งอันวิจิตรบรรจงนี้ซึ่งความรู้สึกชื่นชอบนี่เองที่เป็นจุดเริ่มต้นให้เด็กชายเอกเกิดแรงบันดาลใจอยากเป็นผู้สร้างสรรค์ผลงานเหล่านี้บ้างในอนาคตและทำให้อาจารย์สมเกียรติที่ยืนอยู่ใกล้อมยิ้มเพราะเห็นแววตามุ่งมั่นลูกศิษย์คนเก่ง พระที่นั่งไอศวรรย์ทิพยอาสน์นี้องค์เดิมนั้นสร้างขึ้นในสมัยพระเจ้าปราสาททองแต่ถูกปล่อยรกร้างไว้ตั้งแต่ครั้นกรุงศรีอยุธยาเสียราชธานีครั้งที่สอง และต่อมาในสมัยรัตนโกสินทร์จึงได้รับการสร้างขึ้นใหม่ด้วยพระกรุณาของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เมื่ออาจารย์อาจารย์สมเกียรติพูดเกริ่นถึงตรงนี้ นักเรียนก็ต่างพากันถามเกี่ยวกับที่มารูปแบบพระที่นั่ง และรูปหล่อสัมฤทธิ์ที่ประดิษฐานอยู่ในพระที่นั่งจนอาจารย์ต้องใช้เวลาตอบคำถามไขข้อข้องใจให้เด็ก ๆ อยู่พักใหญุ่ เมื่อทุกคนเสร็จจากการชื่นชมศิลปะกลางน้ำนี้แล้วอาจารย์สมเกียรติก็นำนักเรียนกลุ่มหนึ่งเดินต่อไปยังพระที่นั่ง อนุสาวรีย์ และพระตำหนักอีกหลายองค์ด้วยโดยส่วนที่นักเรียนดูสนใจพระที่นั่งเวหาศน์จำรูญเป็นพิเศษเพราะเป็นศิลปะแบบจีนซึ่งมีสีแดงที่เด็ก ๆ ชอบและมีความแปลกตากว่าพระที่นั่งองค์อื่น จากนั้นกลุ่มแรกนี้ทยอยเดินกันกลับมารวมตัวกับอีกสองกลุ่มบริเวณหน้าประตูพระราชวังตามเวลาที่นัดหมายกันไว้จากนั้นอาจารย์และผู้ช่วยประจำของรถบัสแต่ละคันจึงพานักเรียนแยกย้ายกันขึ้นรถ เพื่อมุ่งหน้าไปยังสถานที่ถัดไปของการทัศนะศึกษา เมื่อนักเรียนกลับมาขึ้นประจำรถบัสแต่ละคันเรียบร้อยผู้ช่วยประจำรถก็นำข้าวกล่อง ขนมโรตีสายไหมและเครื่องดื่มมาแจกให้ทุกคนทานกันบนรถเนื่องจากเวลาการทัศนะศึกษาที่จำกัดและมีจำนวนนักเรียนนับร้อยคนเดินทางมาในครั้งนี้หลังจากนั้นเมื่อทุกคนกินอาหารเสร็จเรียบร้อยรถบัสจึงเคลื่อนที่ต่อไปยังวัดมหาธาตุและใช้เวลาเพียงไม่นานก็มาถึงยังวัดโบราณแห่งสำคัญที่ตั้งอยู่ใจกลางพระนครศรีอยุธยา ตอนนี้เราทุกคนกำลังยืนอยู่ ณวัดมหาธาตุ ซึ่งตั้งอยู่ที่เขตอุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยาอาจารย์สมเกียรติเริ่มกล่าวเมื่อนักเรียนกลุ่มที่อยู่ในความดูแลเดินแถวเข้าไปยังบริเวณวัดเรียบร้อย นี่ใช่วัดเหรอครับอาจารย์ทำไมถึงทรุดโทรมอย่างนี้ วัตน์ยกมือขึ้นแล้วถามอาจารย์ด้วยความสงสัย ตามพงศาวดารเดิมทีวัดนี้มีความงดงามมากเนื่องจากเป็นวัดสำคัญอยู่ใกล้พระบรมมหาราชวังของกรุงศรีอยุธยา แต่เพราะเหตุการณ์เสียกรุงครั้งที่สองวัดนี้จึงถูกพม่าเผาทำลายจนมีสภาพอย่างที่เห็นนี้ อาจารย์บอกเหตุผลในนักเรียนคลายข้อสงสัยนี้ แต่ยังไงที่นี่ก็มีศิลปะการก่อสร้างวัดของชาติในยุคนั้นให้เราได้ศึกษากัน จากนั้นอาจารย์ก็อธิบายประวัติของวัดนี้คร่าว ๆ เพื่อให้เด็ก ๆ เข้าใจและจดบันทึกก่อนจะนำเหล่านักเรียนเดินต่อมาที่ต้นโพธิ์ข้างวิหาร โอ้โห้!โอ้โห้! เสียงอุทานของนักเรียนหลายคนดังขึ้นเมื่อได้เห็นเศียรพระพุทธรูปหินทรายที่วางอยู่บนรากของต้นโพธิ์ได้เหมาะเจาะอย่างน่าความมหัศจรรย์ เศียรพระพุทธรูปนี้เป็นศิลปะอยุธยาโดยคาดว่าหล่นมาอยู่ที่โคนต้นไม้นี้เมื่อครั้นเสียกรุงฯ จนรากไม้ขึ้นมาปกคลุมทำให้ดูงดงามแปลกตา เมื่ออาจารย์อธิบายแล้วจึงให้เด็ก ๆได้ยลสิ่งน่าสนในนี้อยู่สักพัก จากนั้นอาจารย์สมเกียรติก็ใช้เวลาอีกเกือบชั่วโมงนำนักเรียนกลุ่มหนึ่งนี้ทัศนะศึกษาต่อที่วัดพาชมในส่วนของพระปรางค์ เจดีย์แปดเหลี่ยม และตำหนักพระสังฆราชก่อนจะกลับมารวมพลกันที่บริเวณจอดรถบัสกับนักเรียนทั้งหมด แล้วขึ้นรถบัสแยกย้ายตามคันเพื่อไปนมัสการหลวงพ่อโตที่วัดพนัญเชิงซึ่งเป็นเป้าหมายสุดท้ายของการทัศนะศึกษาในวันนี้ เมื่ออาจารย์และนักเรียนทั้งหมดเข้ามาในวิหารวัดพนัญเชิงกันเรียบร้อยอาจารย์สมเกียรติก็เริ่มกล่าวถึงความสำคัญของพระพุทธรูปองค์โตที่อยู่เบื้องหน้า
พระพุทธรูปองค์ใหญนี้คือหลวงพ่อโต หรือ ซำปอกง หรือชื่อเต็ม ๆ ก็คือพระพุทธไตรรัตนนายกที่เป็นศิลปะอู่ทองตอนปลายปางมารวิชัย ท่านเป็นพระศักดิ์สิทธิ์โบราณคู่บ้านคู่เมืองมาแต่ครั้นแรกสร้างกรุงศรีฯที่ชาวบ้านเคารพนับถือกันมากโดยเฉพาะในหมู่ชาวไทยเชื้อสายจีน อาจารย์เล่าถึงประวัติขององค์พระ ส่วนวัดพนัญเชิงนี้เป็นที่วัดเก่าแก่มากสัญนิษฐานว่าสร้างขึ้นก่อนการสถาปนากรุงศรีฯเป็นราชธานีแล้วอาจารย์ก็ขยายความเพิ่มเติมเกี่ยวกับประวัติของวัดและพระพุทธรูปอีกสามองค์ในโบสถ์แล้วจึงให้เวลานักเรียนได้สักการะองค์พระและทำกิจธุระส่วนตัวก่อนเดินทางกลับกรุงเทพฯ เมื่อเอกได้ยินที่อาจารย์พูดเช่นนั้นเขาจึงรีบยกมือขึ้นไหว้และตั้งจิตอธิฐานขอพรให้คุณพระช่วยให้มีโอกาสได้รู้ว่าพ่อกับน้องสาวที่แม่เคยเล่าว่าจมน้ำหายไปเมื่อหลายปีก่อนนั้นจะเป็นหรือตายอย่างไรก็ขอให้ตนเองได้รู้แน่ชัดเพราะบ่อยครั้งที่เอกมักแอบคิดเรื่องนี้แต่ก็ถูกแม่กำชับอย่างหนักแน่นไม่ให้ถามหรือพูดถึงอีก การทัศนศึกษาครั้งนี้ทำให้นักเรียนเพลิดเพลิดและได้รับความรู้มากมายเกี่ยวกับอดีตเมืองหลวงของประเทศนี้เป็นอย่างดีซึ่งระหว่างการเดินทางกลับนั้นบรรยากาศในรถค่อนข้างเงียบเพราะเด็ก ๆ ส่วนใหญ่ต่างนอนหลับกันในขณะที่เอกนั้นหยิบสมุดที่บันทึกข้อมูลต่าง ๆ ไว้ออกมาอ่านและทบทวนถึงโบราณสถานต่างๆ ที่ได้ไปเยือนในวันนี้ จึงทำให้เขานั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ด้วยความภาคภูมิใจที่ได้มีโอกาสมายังจังหวัดบ้านเกิดกรุงเก่าของประเทศที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน
https://web.facebook.com/199Foods/
สวัสดีครับ
ได้อ่านเรื่องไปทัศนศึกษาแล้วคิดถึงตัวเองสมัยเด็กๆ ตอนนั้นอยู่ประถม จำภาพได้ไม่ชัดเจนนักครับ แต่ให้ความรู้สึกเหมือนเด็กๆในเรื่องเลย ตื่นตาตื่นใจมาก ยังจำชื่อพระที่นั่งได้บ้าง แต่ส่วนใหญ่ลืมหมดแล้ว วัดมหาธาตุยังไม่มีโอกาสได้ไป ส่วนวัดพนัญเชิงได้ไปเมื่อไม่นานมานี้เอง อ่านไปเพลินและได้ความรู้ครับ โอ้วัดพนัญเชิงอันเริงฤทธิ์ อวยชีวิตให้โสมนัสา พระอารามใหญ่สุดเป็นพุทธา สร้างมาก่อนอยุธยาเป็นธานี จินตนา ปิ่นเฉลียว โดย: ruennara วันที่: 28 มกราคม 2561 เวลา:7:23:16 น.
รอบนี้มาส่งกำลังใจจ้ะ
ขอบคุณที่แวะชมดอกไม้กัยพี่นะคะ โดย: mambymam วันที่: 28 มกราคม 2561 เวลา:7:54:06 น.
|
จอมใจจอมมโน
Rss Feed ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เกิดมาแล้วทำชีวิตให้มีค่า ลองเปิดตา 👀 หาความหมายในกายตน และตั้งใจสร้างประโยชน์เพื่อมวลชน อย่าได้จนไร้ความดีเมื่อจากลา มุ่งดำเนินเดินก้าวย่างด้วยสติ สมาธิประกอบกันเข้าเถิดหนา ดำรงตนไม่ประมาทในเวลา ⏱ นำชีวา พาสู่ธรรม กระทำดี จากใจ... .....หยกตะวัน เจล 😎 https://web.facebook.com/yoktawan.gel *งานเขียนใน blog นี้สำหรับอ่านค่ะ 😀😃 ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย ห้ามนำไปพิมพ์ เผยแพร่ คัดลอก หรือกระทำการใด ๆ ทุกกรณี โดยไม่ได้รับอนุญาต Friends Blog
|
มาลงชื่ออ่านเรื่องสนุกๆก่อนจ้ะ