ข้ามสะพานมอญ ใส่บาตยามเช้า
กริ๊งๆๆๆๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกจากมือถือ ดังปลุกให้งัวเงียตื่นขึ้นมา เวลาตีสี่ครึ่ง.... แต่ก้อแค่นั้นหล่ะ ปลุกมาเราก้อปิด แบบว่าขอต่ออีกซัก 10 นาทีเถอะ ก้อแหมม เมื่อคืน ร้องรำทำเพลง กันจนดึกดื่น เพิ่งจะนอนไปได้ไม่กี่ชั่วโมง แต่ยังไม่ทันได้หลับอีกซักรอบ เสียงสุขุมนุ่มลึก ก้อดังแว่ว ๆ มาแต่ไกล ตื่นใส่บาตรได้แล้วครับ รับชุดใส่บาตรที่แพหน้า ใส่บาตร !! ใช่แล้วหล่ะ วันนี้เรามีโปรแกรม ข้ามสะพานมอญ ไปใส่บาตรกันที่ชุมชนมอญ ฝั่งนู้น ว่าแล้วก้อล้างหน้าแปรงฟัน ปลุกเพื่อนๆ อีก แต่ละคนตื่นยากใช่เล่น
สะพานมอญ หรือ สะพานอุตตมานุสรณ์ ถือว่าเป็นสะพานไม้ ที่ยาวที่สุดในประเทศไทยเชียวนะคะ ซึ่งสะพานนี้ ได้ก่อสร้างเมื่อปี 2527 ซึ่ง หลวงพ่ออุตมะ ได้ให้เริ่มก่อสร้างขึ้น ซึ่งถือได้ว่าเป็นสะพานที่เกิดจากความร่วมแรงร่วมใจของชาวไทยและชาวมอญ เลยทีเดียว
สะพานแห่งนี้ นอกจากจะเป็นเครื่องหมายแห่งพลังศรัทธาแล้ว ยังเป็นเส้นทางในการไปมาหาสู่ระหว่างทั้งสองฝั่ง ทั้งทำมาค้าขาย แลกเปลี่ยนวัฒนธรรม ตั้งแต่เราไป ก้อจะเห็น ชาวบ้านแบกของมาขายบ้าง นักเรียกเดินข้ามฝั่งมาเรียนบ้าง ซึ่งก้อเป็นวิถีชีวิตที่คงจะคุ้นตาสำหรับนักท่องเที่ยวหลายๆ คนที่เคยมาเยือนที่แห่งนี้
เช้ามืด เรา และนักท่องเที่ยว อีกหลายคน มุ่งหน้าข้ามสะพานไม้ เพื่อไปยังชุมชมฝั่งมอญ เพื่อร่วมตักบาตรกัน พอไปถึงฝั่ง นักท่องเที่ยว รอและจับจองพื้นที่ ใส่บาตรเรียงแถวกันเรียบร้อยทีเดียว ส่วนกลุ่มเรานั้น ขออยู่แถวหลัง ๆ หน่อย ก้อแล้วกัน
การใส่บาตรของที่นี่ ชาวบ้านจะใส่แต่ข้าวสวย กัน ส่วนกับข้าวนั้นจะตามไปใส่ที่วัด ก้อมีแต่นักเท่องเที่ยว ที่ใส่พร้อมกับข้าวคาวหวานกันเลย เพราะเราคงไม่สะดวกที่จะไปถวายอาหารอื่นๆ ที่วัดกันหล่ะนะ หลังจากใส่บาตรเสร็จ เราก้อตามเก็บภาพชาวบ้านกัน ถ้ามีโอกาสได้มาเที่ยววันธรรมดานี่ จะเงียบสงบขนาดไหนกันนะ........
สาว ๆ ต่างเลือกซื้อของฝากจากฝั่งมอญซึ่งก้อมีให้เลือกซื้อมากมาย ตามใจชอบและกำลังทรัพย์ ส่วนเราเองได้กระเป๋าใบเล็ก ๆ มาฝากเพื่อนๆ ที่กรุงเทพฯ สี่ห้าใบเท่านั้นเอง
สะพานนี้เราจะมองเห็นแม่น้ำสุดลูกหูลูกตา ซึ่ง ที่นี่ มีแม่น้ำสามสาย มาประสบกัน กันเรียกว่า สามประสบ คือ แม่น้ำซองกาเลีย แม่น้ำการันตี แม่น้ำบีคลี่ มาไหลรวมกันนั่นเอง
เวลาที่เหลือสำหรับเช้าวันนี้ ก้อคงหมดไปกับการถ่ายรูป ทิวทัศน์ บริเวณสะพานไม้ ซึ่งสวยงามจริงๆ อยากให้เพื่อนๆ มาเห็นด้วยตาตัวเองจริงๆ