เราอยากจะ ว้าว!...หรือ...ว้า! กับภาพที่ปรากฏตรงหน้า
Quote คำพูดตรงนี้โดนเต็มเปาเต็มใจเลยครับ

รีวิวหนังสือเล่มเล็กแต่รีวิวยาวสุดๆ หุหุ บล็อกนี้จะเกิดปรากฏการณ์ไรอีกปะน้า ลุ้นระทึก ^ ^

สั้นๆแค่นี้ก่อนนะครับ เด๋วขอย้อนไปอ่านที่อัพเมื่อวานก่อนตั้งใจจะมาอ่านวันนี้มาไม่ทันแระ บ้านนี้ปีนี้มาแร๊งส์อัพถี่ยิบ ตามแบบกระพริบตาไม่ได้เลยทีเดียวเทียว

อ๊าคคคค เจิมเหรอเนี่ย 5555

เอาะ ขอบคุณเม้นพันดาวจากนักล่านะคร้าบบ สีสันที่ขาดไม่ได้ของบ้านนายน้ำฟ้าเลย

โอ้...อ่านรีวิวจบเรียบร้อยแล้วค่ะ อยากไปซื้อมาอ่านฉับพลัน

ปกสวยมากๆเลยค่ะ ขอบคุณพี่นักล่าน้ำตกด้วยนะคะที่บอกว่า

เป็นฝีมือของครูเหม เวชชากร คือสารภาพตามตรงค่ะเรื่อง

ศิลปะไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ดูไม่เป็น แต่พอมาเห็นภาพนี้แล้ว

รู้สึก อึม ภาพนี้สวยจัง รู้สึกสะกดใจยังไงก็อธิบายไม่ถูกอะค่ะ

ถ้าไปร้านหนังสือเมื่อไหร่ไม่พลาดแน่ๆค่ะเล่มนี้ เล่มที่แล้ว

ลึกจากลิ้นชักของคุณลุงพนมเทียนปรายชอบมากๆ อ่านไป

แอบขนลุกไปกับเรื่องลี้ลับที่คุณลุงพนมเทียนเจอ และขอบคุณ

คุณลุงอีกครั้งนะคะที่คุณลุงเซ็นต์ลายเซ็นต์ให้กับปราย

(ญาดากุล)ทุกวันนี้ยังไม่หายปลื้มค่ะ ตอนนี้แอบติดตามอิน

ไชด์เพชรพระอุมาในขวัญเรือน พร้อมๆกับที่ติดตามอ่านพลิ้ว

ไปในพรายเวลาของคุณผาด พาสิกรณ์ ขอสวัสดีคุณลุง

ผ่านบล็อกพี่นักล่าน้ำตกด้วยค่ะและขอให้คุณลุงมีสุขภาพที่

แข็งแรงตลอดไปค่ะ

สวัสดีตอนดึกค่ะ

ไม่รู้เสียงเพลงในบล็อกมันกวนสมาธิหรือเปล่า ( อุตส่าห์ไปหาเพลงมาเลย์มาให้เข้ากะเรื่อง)

สำหรับเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านรีวิว ถ้าัยังไงก็ทิ้งเมนต์ไว้หน่อยเนอะ

บอกกล่าวกันว่าคุณเคยอ่านงานของพนมเทียนบ้างไหม

ขอเชิญแลกเปลี่ยน พูดคุยกัน

เพื่อเป็นกำลังใจให้คนสร้างงาน ทั้งคนเขียน คนพิมพ์ และ เอิ่ม...คนรีวิวด้วย

เอาละ ฤดูกาลเพี้ยน แต่ก็เย็นดี อากาศแบบนี้ขอให้ทุกคนหลับสบายนะคะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์


ท่านเป็นนักเขียนมืออาชีพตัวจริงเสียงจริงเลยครับ

สำหรับลุงบูลย์นั้นชอบเรื่องของท่านพนมเทียนทุกเรื่อง ไม่มีแยกแยะ ไม่ว่าเพชรพระอุมา ทิวาถวิล รัตติกาลยอดรัก มัสยา กัลปังหา เล็บครุฑ ทูตนรก มัจจุราชสีรุ้ง ฯลฯ แต่จุฬาตรีคูณกลับไม่เคยอ่าน ไม่รู้พลาดได้ไง

จนมาถึงเล่มที่ได้รับอภินันทนาการจากท่านผ่านคุณผาด ลึกจากลิ้นชัก อ่านแล้วได้รู้จักพนมเทียนแถมได้ปัญญาและความรู้จากเรื่องนี้มามากมาย

ส่วนพวกเรื่องสั้นสมัยใหม่ของนักเขียนปัจจุบัน ยกเว้นของคุณอัยย์ทำไมไม่รู้ ลุงอ่านแล้วไม่ค่อยอิน ทำให้เกิดทดท้อว่าเราคงตกยุคจึงอ่านเรื่องสั้นพวกนี้ไม่สนุก แต่พออ่านของคุณผาด นี่ก็นักเขียนรุ่นใหม่ อย่างของขวัญของโข่ง และเรื่องอื่น ๆ กลับอ่านแล้วอินแทบทุกเรื่อง

ก็เลยวิเคราะห์ตัวเองไม่ถูกว่าตอนนี้ข้าพเจ้าหมดยุคแล้วหรือไร

สวัสดีค่ะพี่อัยย์

พี่เปรียบเทียบการอ่านหนังสือ
กับการเที่ยวน้ำตก ได้จนเห็นภาพเลยค่ะ
บางสิ่งบางอย่างต้องสัมผัสจึงจะรู้ได้ด้วยประสบการณ์นะคะ

ขอบคุณคอมเม้นท์พี่อัยย์ที่บล๊อกมากนะคะ
ชาลีนึกๆ อยู่ตั้งนานว่าจะใช้คำอะไรนิยามอาหารที่ทำช่วงนี้
จนพี่มาเม้นท์ให้ โดนใจมากมาย "ความอร่อยที่ผอมได้"

ยกมาฝากนะคะ สีเข้ากับ BG ด้วย อิๆ ^^

งานเขียนของ พนมเทียน ผมขอเรียกสั้น ๆ นะครับผม
มีความนับถือท่านอยู่ตลอดเวลา.

เบื้องหลังการเขียน หรือเรื่องอะไรเกี่ยวกับ การเขียนชีวิต
ในป่าทางภาคใต้ของพนมเทียนผม เคยอ่านส่วนหนึ่งครับ
แต่จำไม่ได้ว่าที่ไหน

หนังสือต่าง ๆ ผมอ่านและซื้อไว้เป็นชุดเลยก็มี บางทีมัน
หนักเกินไปสำหรับคนหนุ่ม(เคย) ที่ยังไม่ค่อยมีตังค์ใน
ขณะนั้น เลยไปอ่านในที่ต่าง ๆ จนสว่างคาตา แหะ ตา
แฉะไปเลย วางไม่ลง โดยเฉพาะเพชรฯ

ส่วนหนังสือปืนเหรอ ติดตามประจำ เรียนรู้การถอดปืน
คุม ล้างปืน การยิง การรักษาให้ปลอดภัย จากท่านนี่แหละ

ทีแรกผมมีความเห็นอย่างเพื่อนบางคน ว่าคนที่เขียน
เรื่องป่า อาจจะเคยอยู่ป่ามานาน หรือไม่นาน แต่เข้าไป
สัมผัสจริง แล้วนำภาพป่าที่ผ่านมา สอดแทรกเรื่องชีวิต
คนเข้าไป.

ส่วนหนังสือเรื่อง ศิวาราตรีไม่ได้อ่านเช่นเดียวกับลุงบูลย์
ยังคิดอยู่ในใจว่า คนที่อยู่ในใจคุณพนมเทียน มีใบหน้า
ละม้าย กับศิวาราตรีอยู่ด้วย สวยคมจริง ๆ ครับ

และมีความนับถือท่านจริง ๆ สมัยก่อนท่านคงประพันธ์
ด้วยพิมพ์ดีด การแก้ไข คงยากกว่าสมัยเราที่พิมพ์ด้วย
คอมพิวเตอร์ ตัดตอนแค่ไหนก็ได้.

วันก่อนไม่แน่ใจเหมือนกันว่า บล๊อกนี้หรือเปล่า นำราย
พิมพ์ดีด และลายเซ็นท่านมาลงไว้ด้วย

วันนี้เขียนยาวไปแล้ว และจะพยายามหาทางไปดูหนังสือ
ที่แนะนำครับ

เสียดาย ไม่ได้อ่านเอนทรี่นี้ก่อนไปงานหนังสือ ไม่งั้นไม่พลาดแน่ๆ

แหะๆ เราชอบตอนมรกตนครมากๆ ค่ะ แม้จะกลัวกับมันตรัยมากมายอ้ะ



ตอบที่ไปถามนะคะ

วัดหม้อคำตวงนี่ เราหาอุโบสถไม่เจอค่ะ แล้วก็ไม่เจอใครให้ถามด้วยง่ะค่ะ

สวัสดีค่ะพี่อััยย์ แค่อ่านความเห็นของพี่อัยย์ที่มีต่อหนังสือและผู้เขียน ก็ทำให้เล็กรู้สึกสนใจ และอยากอ่านขึ้นมาเชียวค่ะ โดยปกติ เล็กก็คงคล้ายพี่อัยย์คือไม่ค่อยนิยมอ่านเรื่องยาวที่เป็นประเภทจินตนิยายนัก เกี่ยวกับพวกเจ้าๆ พวกสู้รบเมืองนั้นเมืองนี้ หรือเรื่องความลี้ลับอาถรรพ์นานา
(ขอยืมก๊อปมาวางนะคะ) แต่ถ้าพี่อัยย์เกริ่นมาซะขนาดนี้ เล็กคงต้องหามาอ่านบ้างแล้วล่ะค่ะ

เกริ่นโดนอย่างจังเลย มายเอมดี

แว่วเสียงรายา ปกสวยสะดุดตาเล่มบางเฉียบนี้ เก๊าเห็นวางแผงที่บูธเคล็ดไทยค่ะ

หยิบขึ้นจับพลิกดูไปมาแล้วตัดสินใจลงวางที่เดิม ขอฝากไว้ก่องนะ

หนังสือผลงานของคุณพนมเทียนยังค้างอ่านที่บ้านอีกหลายเล่ม ต้องขอเสพของเก่าให้หมดก่อง

อ่านรีวิวของนักล่าฯแล้ว ไม่แน่ใจว่าแนวนี้เก๊าจะชอบรึเปล่า
เพราะเก๊าชอบอ่านเรื่องลี้ลับน่ากลัวตื่นเต้ลฆาตรกรรมสยองขวัญ อัตชีวประวัติ แนวเรียลลิสติค

รับไว้พิจารณาเสพค่ะ

ปูลู..หวังว่าสักวันเราคงได้กระทบไหล่กันในงานหนังสือที่ศูนย์ประชุมฯ สักครั้ง หลังจากเดินเฉียดกันไปมา แน่นอน อิอิ

ไม่ได้ไปเดินงานหนังสือเลยอ่ะค้าบ... ปีนี้ตัวลีบ กลัวไปแล้วจะลีบกว่าเดิม

ไม่ใช่แนวหนังสือที่อ่านด้วย แต่ก็นะ หนังสือพี่ก็ไม่ใช่แนวปกติที่อ่าน แต่ก็อ่านได้ สนุกดีด้วย ที่บ้านทักกันเกรียวกราวว่าอ่านแนวนี้ด้วยเหรอ หวานมาเลยเชียว ยังไงถ้ามีโอกาสจะลองหามาอ่านนะคร้าบ...

พี่อัยย์คนสวยน่าใสจังเลยคร่า
ปีนี้งานหนังสือฯ ไม่ได้ไปค่ะ
ติดธุระกับมะม้า(แม่) อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เลยเชียว

หนังสือพิมพ์ใหม่เหรอเนี่ย อาทิตย์หน้าไปถามที่ร้านซีเอ็ดดีกว่า

ปกติทำใจไว้ก่อนเวลาอ่านรีวิว ก็คืออ่านโฆษณานิดๆ
แต่คุณนักล่าฯ ก็ทำได้ดี จนไม่รู้สึกว่าอ่านวิจารณ์แล้ว
ต้องรีบไปขวนขวายหามาเป็นเจ้าของให้ได้
เพราะช้าอาจจะหมดเหมือนน้ำมันปาล์ม
หรือรู้สึกว่า ถ้าไม่อ่านแล้วตายตาไม่หลับ

คนอ่านต้องไปคิดเอาเองว่า จะซื้อมาอ่านเพราะอะไร ?
...เพราะชื่อนักเขียน
...เพราะเนื้อเรื่องที่แปลกแหวกตลาด อย่างหาที่จินตนาการเปรียบไม่ได้
...หรือ ฯลฯ

ก็ดีครับ ที่มีที่ติให้เห็น อย่างน้อยก็แสดงให้เห็นว่า
แม้จะกรี๊ดชื่อเสียงแค่ไหน แต่ยังไงมนุษย์ก็ยังไม่เพอร์เฟ็ค

รีวิวครั้งนี้ ผมว่าหลายคนเพลินดูหน้ากับตาหวานๆของ "นักล่าฯ" มากกว่าดูหน้าปกหนังสือ
ผมเอง ก็คนนึึงละครับ...

เป็นแฟนพันธุ์แท้จริงๆ คุณอัยย์

มีคุณอัยย์คอยแนะนำหนังสือดีดีให้ โชคดีจริงค่ะ จะแวะไปหามานให้ได้ค่ะ

อ่านรีิวิวตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงบรรทัดสุดท้าย แอบฮาเป็นระยะๆ

ตั้งแต่บทเกริ่นนำประโยคที่ว่า

"งานหนังสือปีนี้ตรงกับเมษาหน้าหนาว" ...! แอบขำแบบกึกๆ

ใครจะไปคาดคิดว่าลมหนาวมาแทนลมร้อน


รีวิวแว่วเสียงรายา ขอออกตัวก่อนว่า พยายามจะไม่คิดว่านี่คือ

พนมเทียน ไม่อย่างนั้นเกร็ง อีกอย่างปรายเองยังไม่เคยอ่าน

เพชรพระอุมาด้วย อ่านแต่อินไซด์เพชรพระอุมาในขวัญเรือน

ซึ่งก็ติดหนึบพอๆกับที่อ่านพลิ้วไปในพรายเวลา


ผู้เขียนรีวิวกล่าวว่าเป็นเรื่องเกีี่่ยวกับป่าอันไกลโพ้นแค่นั้นด้วย

เพราะไม่อยากสปอยล์มาก พอเปรียบกับการไปล่าน้ำตก

ยิ่งเข้าใจและเห็นภาพว่าถ้าเห็นหน้าค่าตาน้ำตกทุกซอกทุกมุม

แล้วก็อาจไม่มีอะไรให้ค้นหาอีกต่อไป และยิ่งผู้เขียนรีิวิวบอก

ว่าผู้เขียนเขียนงานนี้เมื่อตอนอายุ 22 ปี รู้สึกน่าสนใจแถมบอก

ว่าอ่านแล้วเหมือนหยอดกัญชาเข้าไปในแต่ละตัวอักษร แอบ

นึกถึงร้านก๋วยเตี๋ยวสมัยก่อน ข่าวว่าแอบหยอดใส่เหมือนกัน

ให้คนติดซดน้ำกันระงม อ่านวรรคนี้แล้วแบบ อยากหามาอ่าน

อยากรู้ว่าอักษรที่เขียนในนั้นเป็นแบบไหนยังไง?


และที่สำคัญบอกกระทั่งหน้าปกว่าใครเป็นคนวาด จุดนี้ชอบ

มากเพราะทำให้คนที่ไม่รู้เรื่องศิลปะอย่างปราย ถึงกับต้อง

เข้าไปหาอ่านประวัติในกูเกิ้ลของครูเหม เวชกร ทันใด


กล่าวโดยสรุป รีวิวอันนี้ไม่ใช่เป็นการขายสินค้าแบบยัดเยียด

ให้ผู้อ่าน แต่บอกถึงจุดเด่น และจุดติติงบางจุด รวมถึงจุด

คุณภาพในเรื่องการพิมพ์ตัวหนังสือที่ไม่มีข้อผิดพลาดใดๆ

เพราะบางทีอ่านหนังสือบางเล่มแล้วพิมพ์ผิด ก็รู้สึกเสีย

อรรถรสอยู่เหมือนกัน ตอนนี้เลยคว้าบทนำในเรื่องลึกจาก

ลิ้นชักมาอ่านไปด้วย แอบอยากรู้เหมือนกันว่าบทนำใน

แว่วเสียงรายาจะออกมาในรูปแบบที่แตกต่างจากเดิมไป

มากหรือไม่? คราวหน้าถ้าไปร้านหนังสือคาดว่า คงจะต้อง

หาติดไม้ติดมามาอ่านที่บ้านดูบ้างแล้วล่ะค่ะ

สำหรับแฟนพันธุ์แท้ถ้าเป็นผลงานของคนที่เราติดตามยังไงก็อยากจะตามเก็บให้ครบครับ ถึงแม้จะไม่ใช่แนวก็ตาม เป็นเรื่องปกติครับ

เห็นพูดเรื่องการพิมพ์ (พยายามหาคำผิดเพื่อไปเล่นงานคนทำ) ในความเห็นผทปัจจุบันการพิสูจน์อักษรของแต่ละสำนักพิมพ์ทำได้แย่นะครับ มันต้องมีผิดบ้าง จะมากหรือน้อยเท่านั้น แต่ถ้าถึงขนาดไม่มีเลยก็ต้องชื่นชมหน่อยล่ะ

แว่วเสียงรายา ของ"พนมเทียน" ปกสวยดีครับ
ยิ่งเอามาคู่กับพรีเซนเตอร์ สวยดีกรีบอกอ ยิ่งขลังไปใหญ่
ชื่อหนังสือก็เพราะแล้วครับ ผมเพิ่งอ่านบทสัมภาษณ์คุณผาด พาสิกรณ์ในหนังสือเล่มนึง ครับ น่าสนใจมาก
แล้วก็ได้อ่าน "ลึกจากลิ้นชัก" สนุกและได้ความรู้เกี่ยวกับพนมเทียนเป็นอย่างดีเลย
งานหนังสือฯ ครั้งนี้ คุณอัยย์ บอกว่าไปซื้อแค่สองสามเล่ม
สงสัยจะเฉพาะวันเดียว แต่ถ้าไปอีกคงซื้ออีก คงต้องหาหนุ่มล่ำกล้ามโต เอาไปแบกหนังสือ โดยเฉพาะ

หวัดดียามเช้า

อ่านริวิวย้อนไปมากับรูปที่ถือหนังสือบังหน้า รูปน้องสาวเหรอ

หนอนหนังสืออย่างนักล่าฯไม่เคยพลาดงานของพนมเทียน

แม้แต่น้อย ไม่ชอบบางตอนในเรื่องก็ข้ามไป แฟนพันธ์แท้


รักษาสุขภาพด้วย

สวัสดียามเช้าครับพี่อัยย์

แวะมาเยี่ยมยามสายๆ ช่วงนี้อากาศแปลก ที่อ่างทองเมื่อวานก่อนหนาวมากมาวันนี้ร้อนมากอีกแล้ว โลกใบนี้เริ่มแปรปรวน มนุษย์เริ่มอยู่ในโลกใบนี้ยากเข้าทุกที.....หวังว่าคุณอัยย์ คงสบายดีนะคะ

กลับมาจากงานหนังสือแห่งชาติครับ ส่วนใหญ่ได้หนังสือเก่า ราคาถูก มาดู"แว่วเสียงรายา" อีกครั้ง
เพิ่งสังเกตุว่ามันเล็กมาก ขนาด กางแผ่ออกมายังไม่สามารถปิดบังฟามสวยของพรีเซ็นเตอร์สาวได้
คงเหมือนยังกะที่คุณอัยย์ว่า บางเล็กกว่าบทสวดมนต์

สวัสดีค่ะพี่อัยย์
หนังสือเก่าก่อนเก็บตกมาเล่าใหม่เพื่อให้คนรุ่นหลังๆ ได้มีโอกาสเสพงานดีๆ ระดับพระกาฬของคุณอาพนมเทียนโดยคุณผาด ถือว่าเป็นจังหวะที่ดีที่คนรุ่นหลังๆ จะได้เห็นฝีมือนักเขียนระดับชาติ (จริงๆ น่าจะเป็นระดับโลกโน๊ะ อิอิ)
ฉัตรเองมีความคิดคล้ายๆ กับพี่อัยย์ตรงที่ไม่ค่อยโดนใจงานที่เหนือจินตนาการ หรือออกไปทางจินตนิยาย แต่ละไว้ซึ่ง "เพชรพระอุมา" หาไม่แล้วก็จะไม่มีที่มาของ "แงซาย" ฮี่ๆๆๆๆ
ชอบประโยคนี้ของพี่อัยย์จังค่ะ
"ตัวหนังสือของพนมเทียนมีมนตร์จริงๆ เหมือนท่านหยอดกัญชาเข้าไปในตัวอักษร เพียงแค่เราจับหนังสือมาสูดดมนิดหน่อย เราก็เคลิ้ม...หลงใหล และจากนั้นเราก็โหยหาต่อไปเรื่อยๆ ไม่จบ ไม่สิ้น" มันไม่เกินจริงเลยนะขอบอก
"แว่วเสียงรายา"...ยังต้องรอก่อน เพราะจะต้องไปอ่าน "ศิวาราตรี" แต่จนแล้วจนรอดก็ยังหาอ่านไม่ได้ (เศร้า) ถามร้านหนังสือเช้าแถวบ้านสองร้านก็บอกว่าไม่มี หนังสือเก่ามากกกกกก ...เขาว่างั้นค่ะ -*-
ขอบคุณพี่อัยย์นะคะ ที่รื้องานของคุณอาพนมเทียนนักเขียนขึ้นหิ้งมารีวิวให้ได้อ่านเป็นขวัญตาขวัญใจ

อืมม์ อ่านเม้นของตัวเองแล้วก็ให้ฉุกคิดขึ้นมาเฉยๆ สะงั้นค่ะพี่อัยย์
ว่า...คุณผาดเคยคิดตีพิมพ์"เพชรพระอุมา"เป็นฉบับภาษาอังกฤษบ้างไหม
เผื่อจะเป็นเบสท์เซลเลอร์เหมือนแฮรี่ พอตเตอร์มั่ง ถ้าถามใจฉัตรนะ ฉัตรว่าเพชรพระอุมากินแฮรี่ขาดเลยง่ะ...(จุ๊ๆ เด๋วสาวกแฮรี่จะค้อนเอา แฮ่ๆ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ ^ ^' )

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

ว้าวเจ้าของบล๊อกสวยสะด้วย
แวะมาเยี่ยมค่ะ
อ่านรีวิวหนังสือคุณเจ้าของบล๊อก
แล้วรู้เลยว่าเป็นคนชอบอ่านหนังสือจริงๆ
นับถือเลยค่ะเป็นคนชอบอ่านหนังสือ
เหมือนกันค่ะแต่อ่านเป็นบางเรื่องที่
ถูกใจจริงๆ

เพลงนี้ เมื่อฟังหลายรอบเข้า

ไพเราะทีเดียว

น่าอ่านจังค่ะ

ไปคว้ามาแล้ว ..งานสัปดาห์หนังสือ..ผมพยายามสะสม งานของคุณลุง กะให้ครบเลย แถม กัดฟันซื้อ ผู้ชนะสิบทิศมาด้วย ..(ตั้งโชว์ ยังไม่แกะออกจากกล่องเลย )

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

ค เ ณ ศ บุ รี

ณ. เ ณ ร :)

ว้าก! นักล่าฯ 34

ขอบคุณนะคะ แก้เดี๋ยวนี้ค่า

ขอชมเชยว่า คเนศฯเป็นสนพ.เล็กๆ

แว้ก! แก้ยังไม่หมดนะฮาฟ :)

งือๆ (ว้ากไม่ออกแว้ว)

นักล่าฯ 36 จัดหนัก! ไปแก้ในบัดดล


ท่องไว้ คเณศ ๆๆๆๆๆๆ พระพิฆเณศไง


สนพ.เค้าชื่อออกจะเก๋ ไม่รู้ทำไมซุ่มซ่ามเขียนผิดซะงั้น

ขอโทษ...และขอบคุณมากๆค่า

:)

ว้าก แว้ก แว้ว โว้วว วู้ วีดวิ้ว

ข อ บ คุ ณ ที่ ใ ห้ ท้ ว ง ติ ง

อิอิ มาช้าไปไม่หน่อยเลย
แต่ก็ยังยอมพลาดรีวิวดี ๆ
ขอบคุณนะคะ ที่ไปแปะบอกไว้ที่บ้าน
และก็ขอบคุณพี่อัยย์มากมาย
สำหรับของขวัญที่มีคุณค่าทางจิตใจนะคะ^^

นี่ถ้าพี่อัยย์ไม่ส่งข่าว และไม่บอกกล่าว
ก็ยังคงไม่ได้ไปสอยมาเหมือนกันค่ะ
เพราะกำลังอยู่ในช่วงอยู่เดือน
จะออกเดือนวันศุกร์นี้ค่ะ

ช่วงอยู่เดือนจะออกไปไหนก็ไม่ได้
ให้อยู่แต่ในบ้าน ยิ่งจินอยู่ร้านยิ่งเหมือนขังตัวเอง
อยู่บนหอคอย อยู่แต่ชั้น 3 ค่ะ
ลงไปข้างล่างทีก็ต้องมีผ้าปิดจมูก
กลัวเหม็นกลิ่นต่าง ๆ ค่ะ
จินก็ทำมั่งไม่ทำมั่ง แม่จะบ่นจนไม่รูจะบ่นยังไงละ 55

พี่อัยย์ไม่ชอบจินตนิยาย
ตรงข้ามกับจินเลยนิ เพชรพระอุมา
จินชอบตอนแงซายจอมจักราที่สุด อิอิ
ศิวาราตรี ก็โดนใจมาก แต่จบแอบผิดหวังเล็กน้อยค่ะ

ขอบพระคุณพี่อัยย์ล่วงหน้า
มา ณ ที่นี้อีกครั้งนะคะ จุ๊บ จุ๊บ

อืม...บีจี.ล่าสุดนี้

ดูจะเหมาะสมกับหนังสือเล่มเล็กๆแต่โอ่อ่าและมีราคาเล่มนี้ซะจริง

แวะมาดูรูปหนังสือแว่วเสียงรายาไปพลางๆ ก่อนที่จะได้

จากพี่อัยย์ เดือนหน้าวันเกิดปรายพอดี

ปรายรอรับเป็นของขวัญวันเกิดเลยนะคะพี่ ขอบคุณค่ะ

นักล่าฯ 41

อ้าว...วันเกิดเหรอ เกิดเดือนเดียวกันอีกกะพี่

งั้นพี่ให้เป็นของขวัญวันเกิดควบของขวัญวันแรงงานและวันวิสาขบูชาเลยละกัน

ของขวัญราคาไม่แพง

แต่ได้ลายเซ็นคุณลุงพนมเทียน แพงกว่าอะไรทั้งหมดนะนั่น

เกิดตอนหน้าฝนชุ่มช่ำใจเนอะพี่อัยย์ ^^
ขอบคุณนะคะที่ควบให้หลายวันเลย วันเกิด วันแรงงาน
วันวิสาขบูชา

ปรายจะรอหนังสือของคุณลุงพนมเทียนและลายเซ็นของ
ของคุณลุงอย่างใจจดใจจ่อเลยค่ะ แอบตื่นเต้น

วันนี้ได้รับหนังสือพร้อมลายเซ็นคุณลุงพนมเทียนแล้วนะคะ

ขอบคุณพี่อัยย์สำหรับของขวัญวันเกิดที่ล้ำค่าในวันเกิด

ปีนี้ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะพี่ ดีใจมากกกกกกกกกกกก

เก็บไว้ที่ข้างๆหมอนหนุนนอนเลย ^^

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

กลับมาถึงบ้านวันนี้เข้าหลังไมค์ก็รีบเผ่นมาบ้านคุณอัยย์ก่อนใคร

ไปกทมหนนี้คิดว่าจะได้ไปเดินเตร่บ้าง เปล่าเลยค่ะ คลุกแต่ในบ้านใหม่เพราะทุกอย่างยังไม่ลงตัวกะว่าจะไปซัก10วันเลยเถิดไปเกือบ 20 วัน

มาอ่านรีวิวอีกรอบ ยิ่งน้ำลายไหลเลยค่ะ
ตอนนี้ก็อ่านแต่ต่วย-ตูนซึ่งลุงพนมเทียนก็มาเขียนซะทุกรอบเลยค่ะ

พรุ่งนี้จะเข้าไปรษณีย์เพราะคงมีจดหมายค้างเติ่งเป็นกระตั๊กไงค่อยเข้ามาอีกรอบน่ะคุณอัยย์