แวะมาวันนี้ก็ดื่มด่ำกับพนมเทียนของพี่อัยย์อยู่นานเลยค่ะ

เห็นด้วยกับพี่ทุกประการสำหรับศิลปินท่านนี้

ค่อยๆเก็บสะสมหนังสือของท่าน

ไม่มีวันนึกเสียดายแน่ๆค่ะ

เอ่อ...ใครหว่า อายุ 25 ยังค้นหาตัวเองไม่เจอ 555++

แถวนี้ป่าวม่ายรุ...หุหุ

ปรายมีหนังสือของ ผาด พาสิกรณ์ อยู่ 1 เล่ม

ชื่อเรื่อง ไปยาลใหญ่ในปัจฉิมดำริ

แล้วก็ตามอ่านนิยายในหนังสือขวัญเรือนด้วย สนุกดี

อ่านแล้วต้องคิดตาม เรื่อง พลิ้วไปในพรายเวลา

เด๋วมาละเลียดดื่มด่ำอีกที ตอนนี้หิวข้าวอย่างแรง

มารับสารภาพแต่โดยดีว่า ไม่เคยอ่านงานเขียนของพนมเทียนเลยสักเรื่อง...

แต่ดันเป็นแฟนประจำของคุณฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิ ในคอลัมน์รีวิวและตอบปัญหาเรื่องปืน

เรียกว่าติดหนึบแบบถอนตัวไม่ขึ้นเชียวละ

คนอะไรฟะ รู้เรื่องปืนแบบรู้ลึกรู้จริงไปเสียแทบทุกกระบอก

รู้แบบคนเคยจับเคยยิง ไม่ใช่รู้แค่อ่านจากที่ฝรั่งเขียนมา

เคยพยายามจะอ่านเพชรพระอุมาอยู่หลายครั้ง

แต่พอนึกถึงเรื่องอันยาวย้วยติดอันดับโลกที่หนังสือกินเนสบุ๊คส์เอาไปลงเป็นสถิติแล้ว

ก็เลยถอดใจตั้งแต่ยังไม่ทันอ่าน

เรื่องของเรื่องคือกลัวอ่านแล้วติดน่ะ

พอติดแล้วจะลำบากต้องเสาะแสวงหามาอ่านจนจบ

ผมกับพนมเทียนก็เลยยังไม่ได้รู้จักกันจริง ๆ จัง ๆ สังครั้ง

แต่พอมาฟังคุณนักล่าฯ รีวิวอย่างนี้แล้ว

คงต้องไปหานิยายเรื่องใดเรื่องหนึ่งของนักเขียนท่านนี้

มาลองอ่านอย่างน้อยสักเรื่องก่อนตาย...

ไม่งั้นคงตายตาไม่หลับเป็นแน่...

...ชอบครับ...

ชาลีว่าพี่อัยย์นี่แหละแฟนพันธุ์แท้พนมเทียนเลยค่ะ ^^

มาแว้ว อุอุ มาร่วมงานบล็อคยอยศพนมเทียน

ได้ยินแต่ชื่อเสียงอันเอกอุ ทั้งชื่อพนมเทียนทั้งชืื่อผลงานกระฉ่อนโลกอย่างเพชรพระอุมา

วันนี้ได้เห็นหน้าตาตัวจริงในบล็อคนี้ด้วย หน้าตาหล่อคมมาดพระเอกยุคสมบัติเลย

แต่ขอยกมือยอมรับอีกคนว่าไม่เคยมีโอกาสเสพงานคุณพนมเทียน เหตุผลส่วนหนึ่งคล้ายลุงแว่นคือกลัวติด แต่นั่นก็เพราะเห็นเพื่อนสนิทสองสามคนติดกันงอม

และอันตัวข้าเจ้ามีจุดอ่อนหนึ่งอย่างคือชอบสวนกระแส พอเห็นติดกันจังก็เลยเมินแปลกมากแก้ไม่ใคร่หาย

แย่จังเลย ต้องรีบเยียวยารักษาตัวเองแล้ว เห็นโชว์มาแต่ละเล่มก็ยอมรับว่าน่าลองอ่านดูจริง ๆ

มาร่วมซาบซุ้งกะนักเขียนในดวงจายของมายเอมดี
เพิ่งทราบว่าต้นแบบรักในป่าเขาลำเนาไพรมาจากนักเขียนท่านนี้นั่นเอง

สมัยเรียนอ่านนวนิยายของพนมเทียนหลายเรื่องอยู่
ยืมห้องสมุด รร.อ่านน่ะ
ตอนนี้ทำงานแล้ว
ยังไม่ได้ซื้อเก็บเลย
น่าสนใจอยู่หลายเรื่อง

รูปหนุ่มบนปกหนังสือ (คุณผาด) หน้าตาหล่อเหลาคล้ายดาราเชียวนะนั่น

สัปดาห์หนังสือนี้ไม่ได้ไป
ไปกราบผืนดินบ้านเกิดเพิ่งกลับอ่ะจ่ะ

สาวก เพชรพระอุมา ผลงานชิ้นเอก
ชิ้นโบว์แดงประดับเพชรของ คุณพนมเทียน
มาแล้วค่า

เคยเห็นหน้าตาคุณพนมเทียน ตอนอายุมาก
แต่ภาพข้างบนไม่เคยเห็นค่ะ
เอ๊..รพินทร์ ไพรวัลลย์ จอมพรานของ
ม.ร.ว.ดาริน วราฤทธิ์ ต้นแบบจะเป็นแบบนี้มั้ยน๊อ เอิ๊กๆๆ

อะ..ตะกี้วิ่งปรู๊ดไปข้างบน
ไปถ่ายรูปหนังสือมาแจม
เห็นหนังสือของคุณวินทร์ เลียววาริณ
กรุสมบัติสมองของคุณเต้ยอยู่
เลยจับมาถ่ายรูปคู่กันเป็นหลักฐานซะเลย

ส่วน "ความฝันโง่ ๆ" ของจิน
อยู่ offic นู๊นคะ อดแจมเรื่องราว
นักเขียนดังแห่งปีเลยนุ



แจมแค่นี้ก่องนะ
กั๊กไว้อัพบ้านตะเองนิ๊ส ฮี่ๆๆ

เพชรพระอุมา ภาค 2
3 ตอนหลัง ตอนแต่บางบรรพ์, นาคเทวี และ มงกุฎไพร ค่ะ
ส่วนตอนจอมพราน , ไอ้งาดำ, จิตราคนางค์
รอลดอีกทีค่อยไปสอยมา ตอนละ 840 บาท
แหะๆๆ ทำใจจ่ายยากเย็น ถึงแม้จะโปรดสุดใจ อิอิ

ศิวาราตรี สนุกมั้ยคะ
จินไม่เคยอ่านเลยค่ะ
อ่านเรื่องราวคุณพนมเทียนข้างบนแล้ว
จินคงเป็นแฟนพันธุ์แท้ ปลายแถว 5555
รู้จักผลงานเขียนท่านเรื่องเดียว
แต่อ่านได้หลายรอบ ติดหนึบหนับตั้งแต่มัธยมต้น อิอิ

ไม่นึกเลยว่า เรียนจบ ทำงาน มีครอบครัว
ความคลั่งไคล้ยังไม่จางหาย
เป็นมหานวนิยายอมตะรันทร์กาล
ในดวงใจของมหาชนทุกเพศ ทุกวัย อย่างแท้จริง

นับถือและชื่นชม ท่านด้วยใจที่คารวะค่ะ

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะครับพี่อัยย์
เดี๋ยวขายดีมากๆ
จะเลี้ยงมีตติ้งขอบคุณเพื่อนบล้อกเลยครับ 555

ถ้าพี่อัยย์หมายถึงภาษาในบทละคร
และเป็นแนวเจ้าหญิงเจ้าชาย ยิ่งชอบค่ะ

ขนาดอ่าน ผู้ชนะสิบทิศ ของยาขอบ
ตะละแม่นั่น แม่นางนี่ ยังอ่านได้เลย
ยังติดหนึบหนับ ติดแนวนี้ด้วยนะ
อีกอย่างจินอ่าน วรรณคดีไทย บ่อย ๆ
ถ้าเป็นภาษาของละครแนวนี้ละก็
ชอบมากเลยค่ะ เห็นทีต้องไปหาอ่านซะแล้วอ่า

ยิ่งนวนิยายจีน อย่างมังกรหยก ทั้ง 3 ภาค
อ่านยากด้วยชื่อละคร และภาษาที่แปล
อ่านหืดขึ้นคอยังไง ก็ไม่หวั่น อิอิ
อ่านจบและรู้สึบชอบจนได้ 55

สามารถมั้ยน้องสาวพี่คนนี้ เอิ๊กๆๆ

แฟนพันธ์ไม่แท้ของคุณพนมเทียนค่ะ..เพราะมีเพชรพระอุมาครบชุด 48 เล่มซึ่งตอนแรกอ่านเล่นแต่อ่านไปอ่านมาอ่านแบบเอาเป็นเอาตายครบ 48 เล่มซะงั้น และมีเล็บครุฑอีก 8 เล่มจบแต่อ่านยังไม่จบเพราะมัวนั่งเล่นเกมส์ในคอม เลยมีความฝันว่าสักวันต้องอ่านให้จบให้ได้ค่ะ....55555....มีความสุขมากๆ และฝันดีทุกคืนค่ะ

สวัสดีครับคุณนักล่าน้ำตก

เพื่อนส่งลิ้งค์ของคุณมาให้ดู เลยได้เข้ามาอ่านและเพิ่งทราบว่าคุณเป็นแฟนของ "นักเขียนน้องใหม่" (ของสนพ.) ท่านนี้ ไม่ทราบว่าเมื่อวานคุณมีโอกาสได้คุยกับคุณพนมเทียนหรือเปล่าครับ?

ดีใจที่คุณชอบ ลึกจากลิ้นชัก เล่มนี้ พวกเราตั้งใจทำงานกันทุกคนครับ ได้ยินว่าอ่านสนุกก็อดยิ้มไม่ได้ ว่างๆ หวังว่าเราคงได้คุยกันตัวเป็นๆ นะครับ--หากผมได้เจอ "นักเขียนน้องใหม่" (ของสนพ.) เมื่อไร จะลากท่านเข้ามาชมบลอกของคุณครับ

ไหนๆ ก็มาถึงที่นี่แล้ว ขออนุญาตเจ้าของบลอกทักทายเพื่อนๆ ด้วยนะครับ

สวัสดีครับคุณปราย ไม่นึกว่าจะมาเจอนักอ่านขวัญเรือนที่นี่ ยินดีมากครับ

คุณอิ่มครับ รูปบนปก ไม่ใช่ผม แต่เป็นคุณพนมเทียนตอนหนุ่มๆ ครับ (อายุเท่าผมตอนนี้เป๊ะเลย แต่หล่อเหลาและอิ่มเอิบกว่าผมหลายเท่าตัว)

หวัดดียามเช้า

มีแต่เม้นท์ยาวๆทั้งนั้น เราเอาสั้นๆ..ชอบทุกเรื่องที่พนม

เทียนเขียน เป็นแฟนไม่ใกล้ชิด..

มหัสจรรย์..ฝนตกปกติแต่น้ำท่วมขังนาน.

คิดถึงทากชมพู

รักษาสุขภาพด้วย

ปลื้ม ^^ ดีใจจังที่คุณผาดมาตอบที่บล็อกนักล่าน้ำตก

ด้วยความยินดีเช่นกันค่ะ

อ๊ากกก...เป็นลมดีกว่า

นักล่า 14 คุณผาด ลูกชายพนมเทียนมาเองเหรอเนี่ย ?


ปลื้มมากค่ะ บล็อกนี้ขึ้นหิ้งแล้ว ต้องทิ้งไว้นานๆ

วันนั้นไม่ได้ลายเซ็นของคุณพ่อคุณผาดหรอกค่ะ

เพราะขอสารภาพว่า นักล่าฯไปหยิบมาจากสนพ.สามัญชน

ท่ามกลางหนังสือแนวเพื่อชีวิตเก่าๆ

ก็หยิบเล่มนี้ขึ้นมาแบบไม่รู้ข้อมูลมาก่อนว่าเป็นหนังสือเก่าหรือใหม่

คนขายบอกว่า เขาฝากขาย...เราก็ซื้อมาดุ่ยๆเพราะเห็นเป็นหนังสือเกี่ยวกับ พนมเทียน

ที่ไหนได้เดินออกมาไม่เท่าไหร่ ได้ยินเสียงประกาศ

"ขณะนี้พนมเทียนมาแจกลายเซ็นหนังสือ ลึกจากลิ้นชักที่บู๊ธ..."

นักล่าฯก็เลย...เฮ้ย เล่มนี้นี่หว่า นึกชมตัวเองที่ตาแหลม ไปหยิบเอาหนังสือที่ฮอตของงานปีนี้มา

เดินแบบปลื้มๆในความเป็นอัจฉริยะของตัวเองที่มักมองเห็นเพชรในตมเสมอๆ อิอิ

ที่ไม่ได้ไปขอลายเซ็น เพราะคิดว่า พนมเทียนได้เขียนลายเซ็นลงในหัวใจนักล่าฯมานานหลายทศวรรษแล้วค่ะ

หวัดดีครับ พี่อัยย์
ผมชอบอ่านการผจญภัยเรื่อง เพชรพระอุมา ของพนมเทียน แต่ผมอ่านจาก นสพ.ไทยรัฐ จนจบครับ ไม่เคยเช่าหนังสืออ่าน
แต่ผจญภัย ถ้าเป็นภาพยนตร์ ก็ต้องสไตล์ อินเดียน่าโจนส์

ขนลุกตามด้วยเลยพี่อัยย์
เป็นอะไรที่ปลื้มใจมาก ๆ เลยนะคะ
ยินดีด้วยนะคะพี่ ดีใจด้วยจริง ๆ เลยค่ะ
อิอิ อย่าลืมทานข้าวเที่ยงด้วยละ ^^
รู้ว่าอิ่มใจ แต่กาแฟแก้วเดียวนะ ไม่อิ่มหรอกเน้อ ฮี่ๆๆ

มันอาจเป็นอารมณ์เดียวกับตอนที่
คุณกาญ มาหาจินที่ร้านเลยค่ะ

ช็อก!! ไปเลย 5555

คุณอิงค์ คะ
ป้าแอ๊ดจำได้ว่าตามอ่านเพชรพระอุมามาตั้งแต่อยู่ชั้น ม.ศ 1
นานจนจำไม่ได้แล้วว่า พ.ศ. อะไร 5 5 5 เป็นหนังสือรายสัปดาห์ค่ะ
จนกระทั่งมีการรวมเล่มครั้งแรก คุณพ่อของป้าแอ๊ดซื้อไว้ 1 ชุด
และป้าแอ๊ดเองมีโอกาสได้ซื้อเป็นของตัวเองทั้ง 2 ภาค เมื่อ บ้านวรรณกรรมพิมพ์ออกมา

อ่านเพชรพระอุมาเรื่องเดียวค่ะ เรื่องอื่นๆ ไม่เคยซื้ออ่านเลย

ปีนี้ไม่ได้ไปเดินงานหนังสือค่ะ ใช้เงินเดือนนี้เกินงบไปแล้ว
(เอาเงินไปซื้อผ้ากับรองเท้า หมดไปหลายพันแล้วค่ะ 5 5 5)

แต่ก็อดชะแว๊บไปร้านหนังสือในห้าง คว้ามา 4-5 เล่ม หมดจิ๊บๆ ไปพันกว่าบาทจนได้ ตามประสาหนอนหนังสือค่ะ

ยาจโก อปฺปิโย โหติ

ผู้ขอ ย่อมไม่เป็นที่รักของผู้ถูกขอ



เดินสายมา ๓ วัน....

ขอนำความสุขที่ได้รับ ทั้งทางโลกและทางธรรม
มาฝากเพื่อนบล๊อกทุกท่าน...นะคะ

..................

สวัสดีค่ะ คุณอัยย์....

มีคำกล่าวว่า คนจะฉลาดได้ ต้องหมั่นขยันอ่านหนังสือ..
สำหรับปอป้า คงโง่บรม เพราะขี้เกียจอ่านหนังสือมาก
ชอบอ่านอยู่อย่างเดียว หนังสือของท่านพุทธทาส กะพระไตรปิฎก...อิ อิ

ไม่รู้ว่า ตัวเองเป็นบ้าอ๊ะป่าว....

เข้ามาร่วมบล็อกประวัติศาสตร์กะเขาด้วย

ตั้งแต่เกิดมา ไม่เคยอ่านนิยายเรื่องไหนอินเท่าเพชรพระอุมา
สร้างจินตนาการให้เราสุดๆ
จากนั้นก็ได้รับอิทธิพลมืดจากคนใกล้ๆตัว(แถวๆนี้) แนะนำให้อ่านผลงานของ พนมเทียนอีกหลายเรื่อง
บางเรื่องก็ชอบ แต่บางเรื่องก็ไม่ค่อย เนื่องจากไม่ใช่แนวเรา

แต่ เพชรพระอุมา(ภาคแรก)คือที่สุดของที่สุด ตลอดกาล

ว้าว พี่ผาดมาเอง...

ผมมายืนยันครับพี่ผาดแกหล่อจริง เคยนั่งกินข้าวร่วมโต๊ะกับพี่หนึ่งหนที่ ร้านสุนทรี โดยมีพระองค์ (ปริทรรศน์ กองเพียร) พี่อุ๋ย นนทรี และ น้าชาติ พี่เฉิ่ม ส่วนในเพลานั้นผมมิได้ร่วมสนทนาใด ๆ เนื่องจากยังตัวเล็ก... (แต่พ่วงพี) จึงทำหน้าที่เพียงเสิร์ฟเหล้ารุ่นใหญ่

พี่ผาดหล่อจริง ยืนยัน แต่น้อยกว่าผมทุกอณูจริง ๆ ว่ะ

แต่เชื่อไหมว่า... ผมชอบพี่ผาดแต่ไม่เคยอ่านงานของพ่อพี่เลย เคยอ่านอยู่สามเล่มมั้งไม่เจอไอ้แหว่งซักที ความอดทนเลยขาดผึง

สวัสดีค่ะคุณอัยย์


ป้าอ่านงานของคุณพนมเทียนหลายเรื่องค่ะ แต่ไม่ถึงกับครบทุกเรื่อง
แต่สำหรับเพชรพระอุมานี่อ่านครบทุกคำ ทุกตัวอักษร ทุกเล่มค่ะ
และนานปีมาแล้วเคยได้ลายเซ็นจากนักเขียนในดวงใจท่านนี้จากงานสัปดาห์หนังสือด้วยค่ะ


เมื่อวันอาทิตย์คุณอัยย์แวะไปพบก๋าด้วยหรือเปล่า
ถ้าใช่ก็น่าเสียดายที่ไม่ได้เจอกัน
ป้าต้องรีบลี้ต้องเจอกองทัพคน
ตัวเล็กๆกลัวโดนเหยียบค่ะ ....555


ตอนนี้ป้าลี้น้ำไปอยู่ที่สูงที่น้ำไล่ตามไม่ถึงค่ะ





***คำชมและคำบอกรักเป็นของฟรี
ให้คนอื่นมากเท่าไร ก็ไม่มีวันหมดจากคลังหัวใจ***

มารายงานตัว หลังจากแอบไปปลาบปลื้ม คริ คริ

อยากไปงานสัปดาห์หนังสือบ้างอะ อยากไปซื้อที่คั่น

หนังสือ ไม่รู้มีขายป่าว อยากได้ เพราะไม่เคยมี มีแต่

กระดาษที่เค้าแถมมาเวลาซื้อหนังสือ แล้วบางทีมันไม่

คงทน มันชอบงอๆ ปีหน้าคงไปแระ คาดหวังไว้

ไม่รู้จะพูดอะไร นอกจากแบกความฝันเล็กๆกลับไปที่

หน้าจอคอมพิวเตอร์กับแป้นคีย์บอร์ด ^^

คนแถวนี้เขาก็ติดเพชรพระอุมากันค่ะ

เรามีนักเขียบนในดวงใจคนเดียวกันครับ ลุงอ่านงานของพนมเทียนหลายชุดจบทุกเรื่อง ตั้งแต่อายุ๑๖-๑๗ มาจนเป็นครูอายุ ๒๗ จึงจบเรื่องเพชรพระอุมา แล้วยังมาต่อจักรวาลปืน อ่านเพชรพระอุมภาค ๒ แต่ภาค ๒ นี้ไม่ได้ตามจนจบ
ชุดที่เคยอ่านมีกัลปังหา มัสยา เล็บครุฑ บางเรื่องรักซึ้ง ๆ ลืมชื่อเสียแล้ว ที่พระเอกตาย นางเอกส่งเรื่องที่พระเอกเขียนประกวดได้รางวัลโนเบล

ตอนนี้อ่านของคุณผาด บ้างในต่วยตูน อยากจะสะสมงานของพนมเทียนใหม่อีกหน แต่กังวลว่าจะไม่ได้อ่าน คือ จะ...เสียก่อน อายุมากแล้ว มีโรคประจำตัวด้วย

ขอชื่นชมกับทายาทคุณพนมเทียนด้วยแล้วกัน

พี่อัยย์หายปลื้มยังเนี่ย อิอิ
อย่าลืมตามไปปลื้มกับนักเขียน
ในดวงใจของเราสองคนที่บ้านจินด้วยนะ

แอบอินเทรนด์ อัพเล่มโปรด กับ นักเขียนคนโปรด
เพื่อให้เข้ากับงานมหกรรมหนังสือแห่งชาติ ครั้งที่ 15
กะเค้าด้วยเหมือนกัน อิอิ

กร๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
คุณผาดทักเราด้วยยยยยยยยยย



ปล่อยไก่ไปทั้งเล้า
โชคดีที่คุณผาดมากระซิบบอก
ต้องขอโทษด้วยค่า
ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นไม่ใช่ก้อใกล้เคียงนะคะคุณผาด

ปลี้มสุดๆ

"ที่ไม่ได้ไปขอลายเซ็น เพราะคิดว่า พนมเทียนได้เขียนลายเซ็นลงในหัวใจนักล่าฯมานานหลายทศวรรษแล้วค่ะ"

สุดยอดเลยจ้าาาาาา

พอพี่อัยย์ไปบอก รีบตามมาที่บล็อกทันทีค่ะ

ปลื้มจังเลยนะคะ

อยากเห็นตัวจริงทั้งคุณพ่อและคุณลูกเลยค่ะ

นี่ขนาดคุณอัยย์บอกว่าไม่ได้เป็นแฟนพันธุ์แท้ ของ"พนมเทียน" แต่เขียนบรรยาย ได้อย่างหมดจด ทำเอาแฟนคลับ ปลาทอง นักล่าน้ำตก อย่างผม ก็อยากอ่านงานเขียนของท่านขึ้นมาทันใด

เห็นด้วยจริงๆ ครับ ที่ว่านี่คือสุดยอดตำนานนักเขียนจริงๆ ถึงผมจะไม่เคยอ่านเป็นเรื่องเป็นราว แต่พอจะรู้ว่างานของท่านที่ดังๆ มีอะไรบ้าง

งานหนังสือ คนเยอะจริงๆ ยิ่งวันหยุดนี่เดินชนกันไปชนกันมา แต่อย่างที่เจ๊ว่า ซื้อในงานก็มีส่วนลดดึงดูด อย่างคุณอัยย์ น่าจะจ้างหนุ่ม กล้ามใหญ่ มาช่วยแบกหนังสือ เป็นกรณีพิเศษครับ

นี่ขนาดผมผ่านไปแป๊ปเดียว ยังมีติดมือมา 3 เล่มเหมือนกัน แม้ว่า ที่บ้านจะยังไม่ได้เปิดอ่านอีกหลายเล่ม เพราะสองสามปีนี้ เล่นเน็ตเยอะ แต่ก่อนไม่เค๊ย ไม่เคย ครับ ซื้อมาเอง ยังไงก็ต้องอ่านหมด

แวะมาทักทายที่บล๊อกนี้อีกครั้งค่ะคุณอัยย์ ตอนนี้กลุ้มใจเรื่องความรักของคนอื่น (ไม่รู้ไปกลุ้มแทนเค้าทำไม) กินไม่ได้นอนไม่หลับค่ะ..เหมือนเป็นเรื่องของตัวเองยังไงยังงั้นทั้งที่ไม่ใช่...ฝันดีทุกๆ คืนนะคะ

ไปต่างจังหวัดมาหลายวันครับ
ทางเหนือน้ำยังไม่ลดเท่าไรเลย
กลับมาวันนี้ก็มีงานประชุมทั้งวัน
พนมเทียน ก็ติดตามอ่านผลงานอยู่หลายเรือง เพชรพระอุมา อ่านแล้ววางไม่ลงเลย
ท่านเป็นอัจฉริยะ ของวงการนักเขียนจริง

คุณอัยย์คงไม่ว่าอะไรนะครับ ผมไม่ใช่นักเขียนนักอ่าน แต่ผมอยากเข้ามาร่วมตื่่นเต้นและดีใจกับคุณอัยย์ อ่านของคุณอัยย์รู้สึกสนุกและตื่นเต้นและปลื้มไปกับคุณอัยย์ด้วยครับ

เซอร์ไพรส์คนข้างบน ^^

ฝนตกหนักแล้ว เน็ตเน่าเป็นระยะๆ อ่านได้กระท่อนกระแท่นมากครับ แต่เห็นที่พี่เขียนบรรยายแล้ว ปลื้มแทนพนมเทียนที่มีแฟนพันธุ์แท้(รึพันธุ์ทางตามที่พี่บอกดีหว่า หุหุ)แบบนี้

BG สีสวยนะครับ เพลงก็เพราะ แต่เดี๋ยวพรุ่งนี้เข้ามาใหม่ดีกว่า เดี๋ยวจะหลุดไปอีก จะไม่ได้ส่งกันพอดี

อ่อ วันนี้ไปงานหนังสือมา สอยหนังสือพี่มาเล่มนึงนะครับ :)

มาทักพี่โกะค่ะ ช่วงนี้ปรายหยุดเขียนงานก่อนนะพี่โกะ

เมลพี่ใช้ได้หรือยัง ไม่กล้าส่งข้อความไป กลัวพี่ไม่ได้รับ

ผมเข้ามาตอบซะยาวเหยียด
มันหายไปหมดเลย


เดี๋ยว ขอไปชงกาแฟก่อนแล้วจะกลับมาเรียบเรียงใหม่ครับ

สวัสดีค่ะคุณผาด ก่อนที่คุณผาดจะมาตอบ

ปรายขอเขียนอะไรบางอย่าง

ปรายชอบเรื่อง ของขวัญของโข่ง มากๆ มีความรู้สึกอย่าง

หนึ่งว่า เหมือนได้อ่านคำพิพากษาฉบับย่อ (เป็นความรู้สึก

ส่วนตัวของปรายเอง) และเรื่องนี้ปรายก็ชอบที่สุด

และอีกเรื่องที่ปรายต้องอ่านไม่ต่ำกว่า 3 รอบ ถึงพอจะ

เข้าใจก็คือคือเรื่อง บัวบูชา-ธนากร

สวัสดีครับคุณอัยย์ (ขออนุญาตเรียกเหมือนเพื่อนๆคนอื่นนะครับ)
ก่อนอื่น ชมก่อน—กางเกงยีนส์(ในภาพ) สีสวยดีครับ แหะๆ เมื่อวานลืมชม
ผมส่งข้อความของคุณไปให้คุณพนมเทียนอ่านแล้วนะครับ ส่วนคอมเมนท์ของเพื่อนคนอื่นๆ แกยังไม่ได้อ่าน เพราะต้องใช้วิธี print แล้วแฟกซ์ไปให้ แต่คงไม่นานนี้ล่ะครับ ผมเข้าไปเยี่ยมเมื่อไหร่ ก็จะพาแกเข้ามาดูหน้านี้ของคุณ

คุณพยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง ผมล่ะแอบชอบชื่อคุณมานานแล้ว เท่ระเบิด ไม่นึกมาก่อนว่าเราเคยร่วมโต๊ะกัน เจอกันคราวหน้าต้องทักนะ เรามันศิษย์สำนักเดียวกัน ยินดีมากครับ

สวัสดีครับคุณร่มไม้เย็น คุณพนมเทียนก็ชื่นชมคุณมากครับ บอกว่าถ้อยลีลาการอ่านของคุณน่าฟังมาก หากได้พบตัวเจ้าของเสียงคงดีใจไม่น้อย

คุณปรายครับ
ที่คั่นหนังสือที่คุณว่าน่ะ เป็นอันใหม่ของคุณพนมเทียนหรือเปล่า? หากใช่ ผมจะเก็บไว้ให้สัก 10 อันพอไหมครับ?
สำหรับของขวัญของโข่ง—ผมอดแปลกใจไม่ได้ที่คุณชอบเรื่องนี้ นึกว่า น่าจะเป็นผู้ชายเท่านั้นที่ชอบ ขำๆ ดี นะครับ, บัวบูชา ธนากร เป็นเรื่องที่ผมเขียนขึ้นนานแล้ว เป็นภาคความคิด เข้าใจได้ที่คุณบอกว่ามันอ่านยากอยู่สักหน่อย พูดถึงสองคนนี้ก็ให้นึกขึ้นได้ว่า...เมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง ผมเพิ่งมีเรื่องสั้นลงในอิมเมจ เป็นภาคสัมพันธ์กับเรื่อง บัวบูชา ธนากร (เป็นเรื่องของธนากร หลังแต่งงานไปแล้ว 3 ปี) ชื่อเที่ยงล่อนจ้อน สองหล่อน และ Steely Dan ไม่ทราบคุณได้อ่านหรือยัง (รับรองว่าปวดหัวน้อยกว่าครับ)

สวัสดีลุงบุลย์ครับ
ขอบพระคุณลุงมากที่กรุณาอ่านงานนักเขียนรุ่นเล็กๆ อย่างผม เดี๋ยวนี้ผมไม่ค่อยมีงานไปลงในต่วย’ตูนแล้วครับ ลงในนั้นมันรู้สึกเกร็งๆ มีแต่รุ่นใหญ่ทั้งนั้น งานรวมบทความของคุณพนมเทียนเล่มนี้ มีหลายตอนที่เคยลงตีพิมพ์แล้วในต่วย’ตูนครับ หากคุณลุงเป็นแฟนประจำก็คงเคยผ่านตามาบ้างแล้วเช่นกัน, รักษาสุขภาพครับลุงบุลย์

กร๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
ด้วยคนครับคุณอิ่ม ขำดีครับ

คุณหยุ่ยยุ้ยและเพื่อนๆ ที่อยากพบคุณพนมเทียน วันอาทิตย์ที่ 31 เชิญที่บูธ ณ บ้านวรรณกรรมได้ตั้งแต่ บ่าย 3 โมงเป็นต้นไปนะครับ

คือปรายหมายถึงตามร้านหนังสือทั่วๆไปค่ะ ปรายเกิดไม่

ทันยุคคุณพนมเทียน แต่เกิดทันยุคคุณผาด พาสิกรณ์

ปรายไม่เคยอ่านงานของคุณพนมเทียน อ่านแต่อินไซด์

เพชรพระอุมา ในหนังสือขวัญเรือน

แล้วก็อ่านงานเขียนของคุณผาดแทน ^^

อ้อ...เพิ่งนึกได้อีกอย่าง ปรายอ่านเรื่อง ดวงตาที่สาม

ของคุณแดนอรัญ แสงทอง ยังเขียนแซวเรื่อง

เพชรพระอุมาในหนังสือ ซึ่งตามความเข้าใจของปราย

คุณแดนอรัญ ก็ต้องอ่านหนังสือเพชรพระอุมา มาก่อน

ไม่อย่างนั้นจะเขียนแซวไม่ได้

ของขวัญของโข่งเป็นอะไรที่หักมุมร้ายมากๆ ตอนแรก

ปรายนึกว่าดาราผู้หญิงคนนั้นตายไปแล้ว แล้วก็คิดว่า

เรื่องทั้งหมดคือความฝันของโข่งเท่านั้น ถ้าปรายเป็นโข่ง

ปรายคงแบบว่า โอ๊ยยยยยยย ขอตายดีกว่า

ปรายไม่ได้อ่านหนังสืออิมเมจเลยค่ะคุณผาด แต่บัวบูชา

ธนากร ยอมรับค่ะว่างงจริงๆ อ่านรอบแรกไม่เข้าใจ

ต้องอ่านซ้ำๆ ถึงจะเริ่มเข้าใจ

กรี๊ดสลบอีกรอบค่ะ

ขอบคุณที่คนเท่ๆอย่างคุณผาดให้เกียรติอีกครั้ง ขอเชิญได้เรื่อยๆนะคะที่นี่ (อิอิ ดองยาวแน่ๆบล็อกนี้)

รู้สึกชื่นชมจริงๆที่คุณผาดเป็นนักเขียนที่เอาใจใส่ผู้อ่าน เป็นคนทำหนังสือที่สนใจแฟนๆ

จดจำสิ่งเล็กสิ่งน้อย ให้ความสำคัญใครต่อใคร

สิ่งนี้ทำให้นักล่าฯนึกถึงคุณสมบัติของคุณพ่อคุณผาด

ที่จดจำรายละเอียดทุกอย่างได้หมดจดแม้กาลเวลาผ่านไปหลายสิบปี

น่าทึ่งมากๆ ที่คนคนหนึ่งบันทึกอะไรไว้ในสมองได้มากมายขนาดนั้น

อ่านที่พูดถึงกรุงเทพยุคกึ่งพุทธกาลแล้ว...โอ...จำค่าดูหนังได้ทุกชั้น ราคาเป็นเศษห้าสิบสตังค์ยังจำได้หมด

ค่ารถสามล้อไปไหนต่อไหนก็จำได้...ทุกอย่างที่ผ่านมาในชีวิต ไม่ได้ผ่านเลยไปกับกาลเวลา

แต่นำมาบันทึกให้คนรุ่นหลังได้รู้...มีค่าจริงๆค่ะ

แล้วนักล่าฯก็ขอชื่นชมลุงบูลย์ด้วยนะคะ รายละเอียดแบบนี้ หนังสือของลุงบูลย์ก็ยอดเยี่ยมไม่แพ้กัน


ปลื้มใจจริงๆที่รอบตัวนักล่าฯมีแต่คนเก่งๆ ลุงๆป้าๆล้วนขั้นเทพ

เดี๋ยวจะนำความนี้ไปบอกป้ากุ๊กไม้ร่มเย็นด้วยค่ะ

และต่อไปนี้ นักล่าฯเองก็จะไปอ่านงานของคุณผาดดูบ้างแล้ว

ยอมรับว่า คุณผาดมาโลดแล่นในวงการเป็นช่วงที่ตัวเองล้าต่อการอ่านไปพอดู

วันๆอ่านแต่งานนักเขียนในนิตยสารของที่ตัวเองทำเป็นส่วนใหญ่

แต่เมื่อเห็นความน่ารักของคุณผาดแบบนี้แล้ว...ก็คงต้องทอดตาอ่านงานของนักเขียนรุ่นใหม่ๆคนนี้สักครั้ง

น่าจะเริ่มด้วย เสือเพลินกรง ที่เคยผ่านตาแบบแว้บๆบางตอนนะคะ

กลัวจัง....อ่านแล้วกลัวติด

ตามลิงมาจากเฟชบุคค่ะคุณนักล่าฯ เห็นว่าคนดังตัวจิรงเสียงจริงมาเยี่ยมที่บล๊อก แถมยังเป็นบุตรของคุณพนมเทียนด้วย โอ้ น่ายินดีจังเลยค่ะ


ฉัตรไม่เคยอ่าน"ศิวา-ราตรี","เล็บครุฑ" แต่คุณแม่เคยพูดให้ฟังว่า ศิวา-ราตรี เป็นนวนิยายที่อ่านแล้วสนุกมาก สนุกอย่างที่ติดหนึบและประทับใจไม่มีลืมกันเลยทีเดียว
ส่วนเล็บครุฑ คุณพ่อก็ยืนยันรวมกันกับคุณแม่ว่า สนุกมากไม่เป็นรองเพชรพระอุมาเลย แต่จนแล้วจนรอด ก็ยังไม่มีโอกาสได้อ่านสองเรือ่งคุณภาพนี้สักที
คุณนักล่าฯ มารีวิวให้น้ำลายไหลกระตุกต่อมอยากอ่านแบบนี้ เห็นทีต้องไปสอย "ศิวา-ราตรี" มาบรรจุผ่านสายตาให้ได้บ้างแล้วค่ะ

เล็บครุฑ สมัยลงปกนิตยสารเพลินจิตรายสัปดาห์ ปี 2499


มาอ่านยุคนี้ นักล่าฯว่าสนุกอีกแบบ

ทำให้เห็นกรุงเทพยุคก่อนอย่างถึงกึ๋น....คลาสสิกสุดๆ


เป็นนิยายแอคชั่นที่สนุกมากค่ะ ไม่เบื่อแน่นอน อ่านทุกตัวอักษรเลย

ผู้หญิงอย่างเราอ่าน ยังติดงอมแงม...ขอแนะนำนะคะ

สวัสดียามเช้าครับพี่อัยย์

ชอบภาพปกเพลินจิตต์มากเลยครับ
แอบนู๊ดเล็กๆด้วยนะครับ

มาร่วมต่อความยาวสาวความบล็อกของคุณอัยย์ด้วยอีกคน...

ฝากคุณผาดไปบอกคุณพนมเทียนด้วยว่า

อย่ายอมขายเรื่องเพชรพระอุมาให้ผู้อำนวยการสร้างหนังไทยคนไหน นำไปทำเป็นหนังอีกเป็นอันขาด...

เรื่องระดับนี้ มีแต่ฮอลลีวูดระดับสปิลเบิร์กเท่านั้น ถึงจะคู่ควร...

ครั้งหนึ่ง เมื่อสักสามสิบปีก่อน

มีอาตี๋คนหนึ่ง ไม่ไปรู้ร่ำรวยอะไรมา

อุตริสร้างหนังเพชรพระอุมา

แถมแสดงเป็นพระเอกเองด้วย

กลายเป็นระพิน ไพรวัลย์ฉบับเยาวราช (ลองนึกภาพดูแล้วกัน)

โฆษณาประชาสัมพันธ์เสียจนแฟนเพชรพระอุมา หรือแม้แต่ผมเองยังต้องตีตั๋วไปดู

แม้จะไม่เคยอ่านเพชรพระอุมามาก่อนเลย

แต่พอดูหนังเรื่องนี้แล้ว ก็ให้รู้สึกเสียดายจินตนาการอันบรรเจิดของมิตรรักแฟนเพชร(พระอุมา) อยู่ไม่น้อย

ถ้าไม่ชัวร์ว่าคนสร้างหนังนั้นมือถึงจริงหรือไม่...

ก็ปล่อยให้เพชระพระอุมา โลดแล่นอยู่แต่ในบรรณโลกเถิด...ขอร้องละครับ.

แอบมาเห็นด้วยกะลุงแว่นค่ะ
สำหรับคนที่ฝังตัวในเรื่องเพชรพระอุมามานาน
ตั้งแต่เด็ก ยันสาวเหลือน้อยเต็มที
ไม่เคยคิดเลยว่า จะมีใครในโลกนี้
สร้างภาพยนต์เรื่องนี้ได้ตามจินตนาการ
ของคุณพนมเทียน

สำหรับนักล่าฯนะคะ

พูดแบบไม่รู้เรื่องกฎหมายหรือเรื่องลิขสิทธิ์อันใด

แต่ไม่รู้เป็นไปได้มากน้อยแค่ไหน ถ้าจะซื้อผลงานทุกเรื่องของพนมเทียนคืนจากสำนักพิมพ์อื่น

อยากให้ทายาทที่แท้ และมาทำสำนักพิมพ์เองแล้วอย่างคุณผาด

ได้เป็นผู้รักษามรดกอันยิ่งใหญ่และล้ำค่าของคุณพ่อด้วยตัวเอง

ไม่รู้ว่าสามารถทำได้หรือเปล่านะคะ

สวัสดีครับ พี่ผาด

เราเคยทักทายกันครับ ตอนนั้นน้า (ชาติ) แนะนำให้พวกผมอ่านหนังสือเรื่อง "สำเนียงของเวลา"

วันนั้นยามบ่าย เราเอนหลังกันบนยอดหญ้าที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติ หลังจากสูบหญ้าหัวเราะกันจนอิ่มแล้วก็เข้าไปซื้อหาในวันนั้นกันเลย ปกเป็นสีน้ำเงินพิมพ์โดย ณ บ้านวรรณกรรม

หลังจากฟื้นจากเหล้าตื่นมาผมก็อ่านฉับพลันและประทับใจกับเรื่อง ฝากไว้ที่เดียร์เรสต์ คิตตี้ แล้วเก็บเป็นความประทับใจก่อนจะรีบโทรหาน้าและพูดถึงพี่เป็นวรรคเวร

วันก่อนไปบ้านน้ามา (เมื่อหลายเดือนก่อน) ผมก็พูดถึงพี่อีกหลังจากอ่านหนังสือพี่จบ ปด. ผมพุดถึงไว้อย่างไรมีพยานหลายคนได้ยิน ว่า ผมชื่นชมพี่และตั้งใจว่าผมมีเป้าหมายในการเขียนหนังสือแล้ว

วันนั้นเราคุยกันที่ร้านสุนทรี พี่มากับนางฟ้าและผมก็เอ่ยกับพี่ตรง ๆ ว่า ผมชอบเรื่องนั้นมากและก็คุยกันว่าผมก็ไปตามอ่านงานของพี่ที่ต่วยตูน แต่ผมเริ่มเมาเริ่มลิ้นพัน เลยยุติบทสนทนากับพี่ไป (นึกโล่งใจที่วันนั้นไม่พูดพร่ำกับพี่)

แต่เราเจอกันครั้งเดียวครับ

อย่างงานของพี่ น้องปรายก็รู้ น้องปรายที่พี่ตอบเขานั่นแหล่ะ ผมเคยคิดจะเขียนเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งโดยจะใช้เทคนิคอย่าง เรื่อง บัวบูชา - ธนากร ตอนนี้ก็ซุ่มทำอยู่

มันเป็นเรื่องที่ผมชอบที่สุด เพราะมันคือ เทคนิคและทักษะของนักเขียน

โดยรวมแล้ว งานพี่เจ๋งขึ้นมาก ๆ จนน่าตกใจเลยครับ ผมอ่านหนังสือของพี่ทุกเล่ม อย่างเสือเพลินกรง ผมก็อ่าน

ซื้อแจกเพื่อนก็หลายคน สำเนียงของเวลา และ ปด.

เพราะสองเล่มนี้ ผมชอบจริง ๆ

พูดก็พูดเถอะ นักเขียนไทยที่ทำงานเรื่องสั้นแบบนี้มันไม่ค่อยเกิดขึ้นง่าย ๆ ครับ

(ที่พูดมาทั้งหมดเนี่ย จะบอกว่าผมอุดหนุนหนังสือพี่ไปโข พี่อุดหนุนหนังสือผมบ้างจิ๊ ฮ่า ฮ่า)

แล้ว ยัยอัยย์ เวลาแกไปเมนต์ไม่ทิ้งรอยเท้าไว้ยะ

คุณหยุ่ยยุ้ยและเพื่อนๆ ที่อยากพบคุณพนมเทียน วันอาทิตย์ที่ 31 เชิญที่บูธ ณ บ้านวรรณกรรมได้ตั้งแต่ บ่าย 3 โมงเป็นต้นไปนะครับ
...

แล้วพบคุณผาด ละค่ะ พบได้เวลาใด ?

ขอไปพิสูจน์ด้วยตาตนเองค่ะ
ว่าใครหล่อเหลากว่ากัน ณ เวลานั้น

คุณพยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวงบอกว่า
"พี่ผาดหล่อจริง ยืนยัน แต่น้อยกว่าผมทุกอณูจริง ๆ ว่ะ"
ไม่จิ๊งไม่เชื่อค่ะ

ยกมือเห็นด้วยกะคุณลุงแว่นค่ะ
เราเสียจินตภาพ น้ำตาตกกับผู้สร้างหนังไทยมาหลายเรื่องแล้ว

ปอลิง.บลอกนี้ดองเค็มไปเลยนะคะมายเอมดี
สลบด้วยความปลื้มได้อีก

สวัสดีค่ะคุณอัยย์
สวัสดีค่ะคุณผาด


ขอตื่นเต้นด้วยคนหลังจากที่ได้รับคอมเมนท์จากคุณผาดจากกระทู้แบ่งปันซีดีโดยไม่ทราบว่าเป็นใครค่ะ
ป้าได้พบคุณพนมเทียน..นักเขียนในดวงใจ ด้วยความบังเอิญแบบฟ้าบันดาลแท้ๆ
เพราะไปงานหนังสืองวดนั้นด้วยความตั้งใจจะพบคุณดังตฤณ
แต่ในช่วงที่ยังไม่ถึงเวลาก็ได้พบคุณพนมเทียนเสียก่อน


ตอนที่พบท่านเป็นช่วงที่ป้ากำลังจะอ่านเพชรพระอุมาพอดี
การได้พบท่านป้าจึงอยากจะคิดว่าเป็นกำหนดของฟ้าให้ได้ขออนุญาตผู้เขียนก่อนนำไปอ่าน
และป้าก็ได้เรียนท่านว่าขออนุญาตนำเรื่องเพชรพระอุมาไปอ่านให้ผู้พิการทางสายตาฟัง
คุณพนมเทียนรับทราบ ท่านยิ้มและบอกว่าดี....ดีครับ


ตอนอ่านจบป้ายังอยากส่งซีดีเสียงไปให้ท่านฟัง
เพราะอยากจะให้ท่านคอมเมนท์ว่าน่าจะได้สักกี่คะแนน
ขอบพระคุณคุณผาดที่แจ้งว่าท่านพอจะได้ฟังเสียงบ้างแล้วค่ะ


ขอบคุณคุณอัยย์ที่เป็นสื่อกลางให้คนรักคุณพนมเทียนได้มาพบกันอีกครั้งค่ะ

มีแต่หนอนหนังสือตัวเป็น ๆ ตัวจริงเสียงทั้งนั้นเลยบล็อคนี้..

นักล่าฯ 56

ป้ากุ๊กคะ

ทำยังไง ถึงจะได้ฟังซีดีเพชรพระอุมาที่ป้าอ่านบ้างคะ

คือไม่ได้พิการทางสายตา แต่อยากฟังด้วยคนน่ะค่ะ คริๆ

เห็นน้องจินบอกว่า ฟังแล้วเพลินมาก

คงเป็นอีกรสชาตินอกเหนือจากที่ได้อ่าน อยากฟังจริงๆค่ะ

สวัสดีค่ะคุณอัยย์

ลิ้งค์นี้คือคำตอบค่ะ

//topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2010/06/A9384366/A9384366.html

สนุกจังกระทู้นี้

สวัสดีครับคุณอัยย์

งานเขียนของท่าน ผมเองเคยอ่านเฉพาะเพชรพระอุมา แต่ไม่จบ ยอมรับว่าท่านเป็นนักเขียนเกี่ยวกับพงไพรได้ดีที่สุดในเมืองไทย แถมท่านยังเก่งเรื่องปืนด้วยนะ ใช่หรือเปล่า คลับคล้ายคลับคลา เพราะไม่ได้ติดตามงานของท่านนานมากแล้ว

ชอบท่านมากๆตรงที่แต่งเรื่องได้ทั้งแนวบู๊ และ แนวรักนี่แหละ ละอองดาว กับ สกาวเดือน นี่อยากรู้ว่าเป็นชื่อลูกสาวท่านด้วยหรือเปล่า ไขข้องใจให้หน่อยนะ

สวัสดีครับ

ยังไม่มีโอกาสไปเดินเลยครับ

นักเขียนขึ้นหิ้งครับ สำหรับ พนมเทียน

จากเมนต์ 59

ได้ไปอ่านกระทู้ที่ป้ากุ๊กให้ไว้แล้วค่ะ

อ่านไปอ่านมาดูจะดราม่า กลายเป็นเรื่องที่ยุ่งยากพอดู

คงต้องอ่านเอาอย่างเดียวค่ะ...ขอบคุณป้ากุ๊กนะคะ

สวัสดีคุณผาด

เพิ่งรู้ว่าคุณเป็นลูกชายของคุณพนมเทียน เมื่อไม่นาน ผมเคยเขียนเรื่องของคุณพนมเทียนส่งที่ขวัญเรือน ในหัวข้อ "นักเขียนในดวงใจ" อะไรประมาณนี้ ตอนนั้นมีการประกวดกัน แต่เรื่องกลับเงียบหาย ไม่ทราบว่าเพราะอะไร ผมคิดว่าข้อเขียนนั้นน่าจะยังมี อยากเอาไปอ่านไหมครับ ยาวประมาณ ๔ หน้า เอ ๔

อุ๊ย..คิดว่าเขาบ้านผิดค่ะ

อะไรจะครื้นเครงปานนี้ คุณอัยย์คงยิ้มแก้มปริอิอิ

แม่ก็อยากจะบอกด้วยนะคะว่า อ่านเพชรพระอุมาจบทั้งสองภาค หยิบมาจากบ้านคุณน้าผู้ชาย (มีอยู่หนึ่งหล่อ เข้าขั้นเป็นพระเอกได้) ฟังแต่พวกผู้ใหญ่เล่าให้ฟังถึงคุณพนมเทียนว่าท่านเป็นหลานคุณหญิงเนย ซึ่งไปทำเหมืองทองอยู่ที่โต๊ะโม๊ะ อ.แว้ง ค่ะ สมัยนั้นต้องเดินทางด้วยช้าง และมาเพิ่มเติมทีหลังว่า บุคลลิกที่คุณพนมเทียนเขียนถึงระพินทร์ ไพรวัลย์ในเรื่องนี้ ก็คือลุงฉัตร ซึ่งเป็นนายด่านอยู่ทางใต้ ที่ไหนแม่ก็จำไม่ได้แล้วค่ะ

มาขอแจมความครื้นเครงเล็กน้อยในบ้านนี้นะคะ
คงไม่ว่ากัน อิอิ

โห้..แฟนพันธุ์แท้ แท้ๆเลยนะเนี่ย

นิยายพนมเทียนเค้าเคยอ่านเรื่องไรหว่า ละอองดาว สกาวเดือน แค่เนี้ยมั้ง

ไม่ได้ซื้อด้วย อ่านในห้องสมุดโรงเรียนตอนอยู่ม.2 อิๆ

ส่วนสามีเค้าเป็นแควนเพชรพระอุมา แต่เค้ายังไม่เคยอ่านเลย

ตั้งแต่มีลูกนี่ไม่เคยไปเดินเลยอ่ะอัยย์งานหนังสือน่ะ 555

เข้ามาบอกสั้นๆ ก่อนนะครับว่า ขณะนี้ผมอยู่กับคุณพนมเทียน และกำลังอ่านคอมเมนท์ของทุกๆ คนอยู่ (อ่านมาได้สักพักหนึ่งแล้ว) หากมีอะไรฝาก ผมจะเข้ามาโพสต์ไว้ให้อ่านกันที่นี่ครับ โปรดรอสักครู่

กรี๊ดดดดดด

ขอกรี๊ดก่อนนะคะ ทำไรไม่ถูก

สารภาพรักทั้งพ่อทั้งลูกได้เปล่า อิอิ

^^

ฝากต่อว่าคุณลุงพนมเทียนสองเรื่องนะคะ

1. ทำไมต้องให้จอมพรานไปได้กะยายมาเรียตั้งครั้งนึงคะ อ่านแล้วฉุนมากเลย

2. ศิวาราตรี ทำไมจบทำร้ายจิตใจเหลือเกินคะ ช็อกมากเลยที่เจ้าชายทุษยันต์บั่นศีรษะตัวเอง

อ่านแล้วนอนไม่หลับเลย งือๆ...คิดได้ไง...

ชอบแหละครับ โดยเฉพาะหนังสือแนวป่าๆอย่างเพชรพระอุมา เพราะนอกจากจะได้รับความบันเทิงเกินร้อยแล้ว ยังพกพาความรู้ออกมาจากนิยายชุดนั้นเพียบเลย ไม่ว่าเรื่องปืน เรื่องสัตว์ หรือธรรมชาติในด้านต่างๆ ขอย้ำว่าได้มาเพียบจริงๆ


แต่........




อิอิ ความจำแยกครับ ดันลืมซะเป็นส่วนใหญ่ ลืมแหละ ลืมจนอ่านซ้ำรอบสามยังสนุกสนานได้เลยครับ 555

ขอบคุณท่านพนมเทียนครับผม

คุณอัยย์ครับ
ท่านพ่อเล่นตอบกับเครื่องพิมพ์ดีด--ผมว่า ผมส่งให้คุณอ่านเองจะดีกว่า คุณคงดีใจ

เดี๋ยวกลับบ้าน ผมจะสแกนไปให้อ่านก่อน (แล้วจะส่งฉบับจริงไปให้ทีหลัง) รบกวนขออีเมล์ของคุณด้วยครับ กรุณาส่งไปที่เมล์กลางของ สนพ. คเณศบุรี (หาได้ในหนังสือ ลึกจากลิ้นชัก) ครับผม

ขอบคุณมากนะคะ

เป็นเกียรติเป็นปลื้มที่สุดเลย ถ้าจะมีคำตอบจากพนมเทียนนักเขียนที่เป็นแรงบันดาลใจให้เรากลายเป็นคนรักป่า และเขียนนิยายแนวป่าออกมาตั้งเรื่องหนึ่ง (อุ่นรักป่าฝน)

ถ้างั้นจะส่งอีเมล์ไปให้ค่ะ

ขอบคุณคุณผาดด้วยใจจริง

แล้วจะเป็นกำลังใจให้คเณศบุรีต่อไปค่ะ เดี๋ยวอ่านงานคุณผาดแล้วจะเอามารีวิว

บางที...คนเขียนอาจจะหนาวจนจับไข้ก็ได้ อิอิ...

ขอบคุณค่ะพี่อัยย์ ที่แวะไปบอกจินที่บ้าน
กำลังเก็บร้าน และจะปิดคอม รีเฟรชเม้นส์ครั้งสุดท้าย
เจาะเม้นส์พี่อัยย์พอดี
มาถึงเห็นเม้นส์คุณผาด ขนลุก อีกแร้ว
ตื่นเต้นจังเลยค่ะพี่ ^^
.
.
สวัสดีค่ะ คุณพนมเทียน
สวัสดีค่ะ คุณผาด

จินหลงเสน่ห์ปลายปากกาคุณพนมเทียน
ครั้งแรกตอน ม.2 ค่ะ ตอนนี้อายุ 36 แล้วค่ะ ^^

ตอนนั้นภาคแรกยังมีเพียง 21 เล่ม
ใช้วิธียืมจากห้องสมุดของโรงเรียนสะเมิงพิทยาคม อ.สะเมิง
ตอนนั้น มีชุดเดียว ที่ต้องแย่งกันอ่านกับคุณครูพละ
ท่านหนึ่งที่ท่านก็ชอบเหมือนกัน

เป็นนวนิยายเล่มแรกที่ทำให้จิน
เสียหัวเราะคนเดียว ร้องไห้คนเดียว มากที่สุด บ่อยที่สุด
อ่านแบบไม่สนใจใครเลย แม้กระทั้งอดใจไม่ไหว
แอบอ่านขณะเรียน ถูกคุณครูดุก็มี เพราะ
ยืมหนังสือจากห้องสมุดมีเวลาจำกัดค่ะ

ตอนนั้นยังไม่รู้ว่ามีภาค 2
มาอ่านอีกครั้งตอนเรียน ปวช. ไปเช่าจากร้านเช่าหนังสือ
หลัง ม.ช. ค่ะ และก็มาอ่านอีกทีตอน ปวส.
เช่าอ่านเหมือนกันค่ะ ไม่กล้าขอตังค์พ่อแม่ซื้อ
เพราะพ่อกับแม่มีฐานะยากจนค่ะ

และก็มาอ่าน ตอน ป.ตรี ต่อเนื่อง
ทุกครั้งที่อ่านเป็นภาคแรกทั้งหมดค่ะ

มาอ่านภาคที่ 2 ตอนเรียนจบ ทำงานแล้ว
ด้วยการไปเช่ามาอ่านเหมือนกัน
จนกระทั่งแต่งงาน แฟนเห็นว่าชอบ
เลยซื้อเก็บให้ทีละเล่ม ภาคที่ 1
ตอนนี้ เค้าทำเป็น 48 เล่มแล้ว
ทำไมตอนมันเยอะมากขึ้นก็ไม่รู้ค่ะ

จินมาเริ่มอ่านเพชรพระอุมา ภาค 1 อีกครั้ง
ตอนที่รู้จักป้ากุ๊กไก่ ร่มไม้เย็น ทางบล็อกแก็งค์ค่ะ
และเพิ่งจะอ่านภาคที่ 2 จบไป เมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง
อ่านภาคที่ 2 เป็นการอ่านครั้งที่สอง

ขอสารภาพว่า อ่านภาคที่ 2 ภาคแรก
แอนตี้ คริสติน่า กรู๊บิ็น ด้วยใจที่รักดาริน มากมาย
รู้สึกไม่ค่อยชอบ เลยไม่หาอ่านรอบต่อ ๆ มา
แต่มาไม่นานมานี้ ไม่รู้เป็นอะไร

อยากอ่านภาคที่ 2 ด้วยความรู้สึกที่เปิดใจอ่าน
และก็รู้สึกว่า พลังทั้งหมดที่คุณพนมเทียนมี
ให้กับเพชรพระอุมา สมบูรณ์ที่สุดเอาในภาคนี้นี่เอง
และก็เริ่มซื้อเก็บเป็นชุดให้ตัวเองแล้วค่ะ
คราวนี้ตั้งใจซื้อเป็นกล่อง เพราะรักษาง่ายกว่า

เพิ่งจะสะสม 3 ตอนหลัง ซื้อจาก B2S
สามตอนแรกยืมลูกพี่ลูกน้องอ่าน
ขานี้ก็ชอบ ขอให้พ่อซื้อเก็บให้ทั้งสองภาคเลย
กำลังเรียนอยู่ ม.4 อยู่เลยค่ะ
ส่วน 3 ตอนแรก ขอเก็บเงินซื้อก่อนนะคะ ^^

ดีใจจริง ๆ เลยค่ะ
ที่บ้านพี่อัยย์เป็นเวทีสื่อความในใจให้กับ
นักเขียนระดับเทพ
ขอชื่นชมคุณพนมเทียนด้วยใจที่คารวะยิ่งค่ะ

จินตนา สมวงค์
เชียงใหม่

ขอขอบคุณหลานๆ ทุกคน ที่ให้ความสนใจกับหนังสือเล่มใหม่ล่าสุด "ลึกจากลิ้นชัก" ของลุงที่ออกใหม่เมื่อไม่กี่วันนี้ ลุงดีใจมาก

ตอบคุณอัยย์ -- ทำไมรพินทร์เสียตัวให้มาเรีย ขอให้ดูรายละเอียดเหตุผลใน "อินไซด์ เพชรพระอุมา" ในนิตยสารขวัญเรือน

ศิวาราตรีนั้น ทุษยันต์ เป็นบุรุษที่ประเสริฐสุด ยอมสละชีพตัวเอง เพื่อรักษาสัจจะที่ให้ไว้กับนักบุญสุภัททะผู้เลี้ยงดูมาอันเป็นเผ่าอารยัน ในขณะเดียวกัน ก็เพื่อเปิดโอกาสให้เวชยันต์น้องชายทำสงครามกู้แผ่นดินต่อไป

คุณลุงพนมเทียนมาแล้ว

กรี๊ดดดด...(ไม่เก็บอาการเลย อายุก็ไม่น้อยแล้วเรา)

ขอบคุณมากนะคะที่ให้เกียรติมาโพสที่บล็อกนักล่าน้ำตก

ความในใจที่อยากจะบอกกับพนมเทียนนั้น มันมหาศาลจริงๆค่ะ

แต่วันนี้ตื้นตัน บอกได้ก็แค่คำสั้นๆว่า

"ขอบคุณที่ลุงพนมเทียนสร้างมรดกชิ้นสำคัญให้วงวรรณกรรมของชาติ

เป็นโชคดีของประเทศไทยที่มีนักเขียนนามว่า พนมเทียนค่ะ"

ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ

ถ้างั้นรออินไซด์เพชรพระอุมารวมเล่มนะคะ อ่านรวดเดียวเลย

ความจริงก็ทำงานสนพ.เดียวกับขวัญเรือน แต่คนละตึก

ได้อ่านบ้าง ไม่ได้อ่านบ้างค่ะ (สงสัยอยู่ใกล้เกินไป)

เข้ามาอ่านอีกรอบ ปลื้มแทนพี่อิงค์จริงๆค่ะ

สวัสดีครับคุณอัยย์และเพื่อนๆ แฟนเพชรพระอุมาทุกคน
ผมเพิ่งกลับมาถึงบ้าน เช็คเมล์ ปรากฎว่าผมยังไม่ได้เมล์จากคุณอัยย์นะครับ คงต้องลองส่งใหม่ (ผมสแกนเป็นไฟล์ภาพไว้ให้แล้ว)

คุณลุงพนมเทียนฝากขอบคุณมาอีกครั้ง แกปลื้มใจมาก ค่อยๆ อ่านคอมเมนต์ไปทีละอัน อ่านไปก็ยิ้มไป ขอให้ผมทำบุคมาร์คไว้ให้เพื่อที่จะเข้ามาเยี่ยมบลอกของ “นักล่าน้ำตก” อีกครับ

ส่วนผมคงต้องลอบเข้ามาด้อมๆ มองๆ เพราะเห็นว่าจะรีวิว เสือเพลินกรง คุณอัยย์ทำงานอยู่ที่ตึกใกล้ๆ ขวัญเรือน—คราวหน้าคราวหลังเวลาเขายกโขยงเข้ามาที่บ้านคุณลุง ก็ติดรถเข้ามาด้วยสิครับ มาเยี่ยมคุณลุงที่บ้าน แกคงดีใจ (จะได้มาสารภาพรักกับแกที่นี่—ฮามาก)

ผมขออนุญาตใช้พื้นที่คุณอัยย์ตอบคำถามและคุยกับเพื่อนๆ หน่อยนะครับ

คุณพยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง ท่าทางคุณจะเป็นคอเรื่องสั้น ตกลงครับ วันเสาร์ผมจะไปหาซื้อหนังสือของคุณมาอ่าน กรุณาบอกผมด้วยว่าขายอยู่ที่บูธไหน?

คุณอิ่ม งานหลักของผมสำหรับงานหนังสือคือ ทำหน้าที่เป็นคนขับรถให้พ่อครับ ผมก็คงป้วนเปี้ยนอยู่แถวๆ นั้นล่ะครับ เข้ามาทักทายกันได้เลย

สวัสดีอีกครั้งครับคุณร่มไม้เย็น—คุณพ่อสงสัยและฝากถามมาว่า ภาค 1 กับ ภาค 2 นั้นใช้คนอ่านคนเดียวกันหรือเปล่า? เพราะภาค 2 ฟังดูมีสีสันกว่าภาค 1 ครับ

ลุงบูลย์ครับ—ผมไม่ทราบมาก่อนว่าลุงเป็นนักวาดการ์ตูน พอคลิกไปดูลายเส้น ก็ให้จำได้ว่า ภาพและรสนี้ คือการ์ตูนเล่มละบาทที่ผมเคยอ่านตอนเป็นเด็ก ลายเซ็นของคุณลุงก็คุ้นตาเหลือกิน รู้สึกเป็นเกียรติจริงๆ ครับ สำหรับบทความ “นักเขียนในดวงใจ” เดี๋ยวผมส่งอีเมล์ของผมไปให้ใน PM ของคุณลุงนะครับ ขอบพระคุณครับ

สำหรับคุณ jinny tent
คุณพนมเทียนชอบย่อหน้านี้ของคุณมากครับ
“รู้สึกว่า พลังทั้งหมดที่คุณพนมเทียนมี
ให้กับเพชรพระอุมา สมบูรณ์ที่สุดเอาในภาคนี้นี่เอง”
...บอกว่า คนนี้หยั่งซึ้งถึงความตั้งใจของนักประพันธ์

คืนนี้เอาแค่นี้ก่อน นอนหลับฝันดีทุกคนครับ

หวัดดียามเช้า

ชื่นชมนักล่าฯด้วยความจริงใจ...

ได้พบต้วจริงเสียงจริงของนักเขียนในดวงใจ ไม่ใช่ดวงแต่เป็นฝีมือล้วนๆ

ทุกสิ่งสมปราภนา..

รักษาสุขภาพด้วย

มาเยี่ยมนักล่า (อ่าน) ตังยงจริง ๆ

ดีใจด้วยจริง ๆ
เป็นรัชชี่ก็กรี๊ดค่ะ

ถ้าพี่ผาดไปวันเสาร์ เราคงได้เจอกันละมังครับ ผมเชื่อว่าพี่คงป้วนเปี้ยนอยู่แถว ๆ เคล็ดไทย เป็นแน่แท้

ถ้าเป็นเช่นนั้นเราคงได้พบกันครับพี่

หนึ่ง สอง กรี๊ดดดดดดดดซซซซ

ทั้งคุณพ่อหล่อใหญ่ กะคุณลูกหล่อเล็ก เลยค่ะ

ปลื้มมมมสุดๆ
ถ้าไม่ได้รู้จักบลอกนักล่าฯคงเสียใจมากๆ
ครั้งหนึ่งในชีวิตกับนักเขียนในดวงใจ

ขำเม้นนักล่า 70 สารภาพรัก อะไรก้อเกิดขึ้นได้อ่ะ

วันที่ 31 ต.ค ฝนไม่ตกน้ำไม่ท่วมคงได้เจอกันที่ศูนย์ประชุมฯ

คุณผาดคะ อย่าลืมทำสัญลักษณ์ไว้ที่ัตัวด้วยนะคะ
กัวจาไปปล่อยไก่ทักคุณพนมเทียนเป็นคุณผาดค่ะ อิอิ

อยากอ่านเล็บครุฑมากเลยล่ะ

พอดีเมื่อกี้เพิ่งต่อสายถึงพระอาจารย์แห่งปากช่อง เป็นอันชัวร์ครับพี่ผาด วันเสาร์ผมจะหิ้วหนังสือไปให้พี่ด้วย ให้เกียรติอ่านของผมสักนิดนะครับ ผมเพิ่งเขียนได้ไม่กี่พรรษา แฮ่

มีแต่ชม ไม่มีติเลย

เดี๋ยวคุณผาดจะเหลิง

ลึกจากลิ้นชัก นักล่าฯว่ารูปเล่มทำให้สวยกว่านี้ได้อีกนะคะ

ความรู้สึกแรกที่เห็น มันเหมือนหนังสือทำมือ มันดูบ้านๆไปหน่อย

ภาพปกที่ตัดตกไปเลย ทำให้ดูไม่สมบูรณ์

ถ้ามีกรอบมีอะไรสักนิด จะทำให้ภาพถ่ายภาพนี้เลอค่ายิ่งขึ้น

อยากให้ปกหรือรูปเล่มมันดูแกรนด์อลังการ สมราคานักเขียนผู้ยิ่งใหญ่อย่างพนมเทียนน่ะค่ะ

เอาเป็นว่า คุณผาดพิมพ์ครั้งที่สอง...ขอให้งามกว่านี้นะคะ

ขอติตามประสาคนอ่านที่รักสวยรักงาม และก็ตามประสาคนที่ทำหนังสือด้วยกันค่า

กว่าจะออกคงจะเป็นช่วงท้ายรายการนะครับพี่อัยย์
คิดว่าสัก 5 นาทีนี่ล่ะครับ 555

ขอบคุณคุณผาดมากค่ะ

ลายพิมพ์ออริจิฯจากพนมเทียน

เห็นพิมพ์ดีดแบบนี้แล้วรู้สึกถึงความขลัง ความคลาสสิก

เป็นสิ่งที่นักเขียนรุ่นใหม่ๆไม่เคยได้สัมผัส

จากเพชรพระอุมา มีบทกลอนที่แม้เวลาผ่านไปแสนนาน นักล่าฯก็ยังจำได้

เพราะอ่านแล้วสะเทือนใจเหลือเกินค่ะ



ณ ที่ใดดวงใจไม่ไหวหวั่น

ขอฝ่าฟัน อุปสรรคและขวากหนาม

แม้สิ้นชาติ วาสนาชะตาทราม

ขอฝากนามให้โลกรู้ กูก็ชาย

เข้ามาชื่นชมคุณพนมเทียนและคุณผาดอีกครั้งค่ะ

เครื่องพิมพ์ดีดเคยใช้สมัยเด็กๆ แต่ใช้ไม่เป็นได้แต่กดมั่วๆ

เอากระดาษมาหมุนใส่ในเครื่อง หมุนที่เป็นวงกลมทาง

ด้านขวามือ หลังจากนั้นก็กดตัวอักษร ฟ ห ก ด

แล้วก็ เอก อา ส ว ยังจำได้ดี เพราะมีผู้ใหญ่แถวๆนั้น

บอกว่าให้ใช้มือวางไว้แบบนี้นะหนู...

เชื่อว่าแฟนเพชรพระอุมา อ่านมาถึงกลอนบทที่ว่าแล้วจะต้องกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่

ตามเนื้อเรื่อง คณะเดินทางไปพบบทกลอนนี้เข้า

มันเป็นบทกลอนที่อนุชาซึ่งเป็นบุุคคลที่พวกเขากำลังเดินทางตามหาเขียนไว้ในแผ่นหิน (หรืออะไรซักอย่าง ไม่แน่ใจค่ะ)

พอทุกคนเห็นก็รู้สึกทั้งเศร้าสะเทือนใจ และทั้งเกิดความหวังกำลังใจเพราะแปลว่า อนุชาน่าจะยังมีชีวิตอยู่

นักล่าฯคิดว่า บทกลอนนี้ เหมาะกับทุกคน

ไม่ว่าใครๆ ถ้าอ่านแล้วเอาไปเสริมพลังตัวเองได้เลย

ใครท้อแท้ ก็อย่าท้อนะคะ คิดดู ชาวคณะบุกป่าฝ่าดงอัยตรายไปจนพบอนุชาได้ในที่สุด

เราก็ฝ่าอุปสรรคนานาของชีวิตได้เช่นกัน

มาเกือบไม่ทันอิอิ...มั่วแต่ไปเที่ยว...

เริดมากค่ะพี่อัยย์....ฝีมือเยี่ยมจิงๆๆ

ขอบคุณคุณอัยย์ เป็นอย่างยิ่ง..

ด้วยรักงาน ของ คุณลุง พนมเทียน...ที่บ้าน งานท่านมีเกือบครบแล้ว...คราวที่แล้ว ได้ไปถ่ายรูปกะคุณลุงพร้อมลายเซ็น คุณลุงโอบไหล่ด้วย..แหละ ..

..แล บทกลอนในเพชรพระอุมา นี่แหละ จุดประกายให้กิ่งโศก คนยาก เพียรหัดเขียน อยู่จนเท่าทุกวันนี้..

ขออนุญาตเจ้าของบ้านคุณอัยย์ คุยกับทายาทนักเขียนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของประเทศไทย(ในความรู้สึกของผม)

เรียนคุณผาด ผาสิกรณ์

ผมอายุน้อยกว่าท่านพนมเทียนน่าจะราว ๑๐ ปี คุณผาดเรียกอาก็ได้นะครับ ผมจะได้หนุ่มขึ้นหน่อย ฮา

ก่อนอื่นผมไม่ได้ซื้อขวัญเรือนที่มีปกคุณผาดกับท่านพนมเทียน เลยขอขโมยเอาไปเก็บไว้ในโฟลเดอร์นะครับ

เพิ่งนึกชื่อเรื่องรักหวานเศร้า ของท่านพนมเทียนออก ชื่อเรื่องทิวาถวิล อ่านตอนอายุ ๑๖-๑๗ ซึ้งมาก นอกนั้นก็จำไม่หมด แต่ที่แน่ ๆ คือเล็บครุฑ เพชรพระอุมา เล็บครุฑ ยืมของญาติอ่าน จนจบเพราะยาวไม่มาก ที่ทำเป็นหนังดูเหมือนจะแสดงโดยลือชัย นฤนาท ในบทชีพ ชูชัย ก็ได้ดู

เพชรพระอุมา ที่แสดงโดยวิทยา เวชสวัท ก็ได้ดู สมัยนั้นสร้างให้เหมือนนิยายได้ยาก แต่ก็ยังดีกว่าทุกวันนี้ที่เวลาสร้างภาพยนตร์แต่ละเรื่องพวกนักสร้างเอาไปแต่ชื่อเรื่อง ส่วนข้างในเปลี่ยนหมด

เรื่องแบบของท่านพนมเทียน ถ้าใครจะสร้าง คุณผาดต้องให้เซ็นต์สัญญาห้ามเปลี่ยนใด ๆ เด็ดขาด พวกนี้เขียนไม่เป็นแต่ชอบยำของคนอื่นหมด

เรื่องเพชรพระอุมา ลุงอาจจะไปขอซื้อจากร้านมาเก็บ หากตนเองไม่ได้อ่านหมดในรอบที่ ๒ ก็เอาไว้หลาน ๆ ที่มีทีท่าว่าจะชอบอ่านเรื่องของนักเขียนรุ่นเก่า ๆ ที่คลาสสิกได้อ่านหนังสือเพื่อเรียนรู้เรื่องป่า

เมืองไทยเป็นเมืองคนขี้อิจฉาครับ ใครจะดังมาก ๆ ใครจะได้รับการยกย่องสูงสุดต้องรอให้ไม่มีคน ๆ นั้นเสียก่อน

ผมขอพูดทิ้งท้ายแค่นี้นะครับ

อ้อ ผมยังหาบทความเรื่องนักเขียนในดวงใจ "พนมเทียน" ยังไม่เจอเลยครับ เพราะเขียนไว้นานมาก เพราะตอนนั้นมีรางวัลล่อใจ คือเขาจะมอบหนังสือเพชรพระอุมาทั้ง ๒ ภาค ราคาไม่ถึงหมื่น ให้รางวัลแก่ผู้ที่เขียนได้รางวัลที่ ๑ (หรือเปล่าไม่แน่ใจ-น่าจะยังอยู่ในแผ่น เพราะคอมเปลี่ยนมาเกือบสิบตัวแล้ว)

ดีใจมากครับที่ได้สัมผัสบุคคลซึ่งเป็นนักประพันธ์ที่สูงส่งมากสำหรับผมและลูกชายที่กำลังจะดังตามรอยพ่อ

ขอบคุณคุณอัยย์นะครับที่ให้ใข้เนื้อที่

ขอแก้ คำนี้อาจตีความหมายผิด โอ้ แค่จะเขียนให้สื่อความที่ถูกต้งนี่ก็ยากเสียแล้ว คือจะพูดว่า

ดีใจมากครับที่ได้สัมผัสบุคคลซึ่งเป็นนักประพันธ์ที่สูงส่งมาก (ในความคิดของผม คือท่านพนมเทียนและลูกชาย) ที่กำลังจะดังตามรอยพ่อ

โหยนับประสาอะไรจะไปแต่งนิยายฟะ อึ ๆ

แอบกรี๊ดอยู่ในใจค่ะ พี่อัยย์ ..............

วันอาทิตย์นี้อยากไปเจอคุณพ่อและคุณลูกจังเลย

คุณลูกดูเผินๆนึกว่าอั้ม อธิชาติค่ะ

ต่อไปนี้จะหาซื้อหนังสือของคุณลูกมาอ่านบ้างแล้ว

แต่ของคุณพ่อก็จะหามาเพิ่มเติมอย่างจริงจังค่ะ

.
.

ปลื้มใจ ปลื้มจริงๆนะคะ

เป็นปลื้มแทนพี่ๆทุกท่านด้วยนะครับ :D

โดยส่วนตัวแล้วไม่ได้อ่านหนังสือพนมเทียนเลย แต่จากที่เห็นในคอมเม้นท์ข้างบนทั้งหมดนี่ คงต้องไปหาอ่านบ้างแล้วสิครับ

เห็นคุณแม่อ่านเพชรพระอุมาที่เป็นภาคใหม่อยู่... คงต้องไปไล่หาภาคเดิมมาอ่านก่อนเพื่อเป็นต้นทุนในการอ่านภาคใหม่ซะแล้ว

ดีใจที่ได้เข้ามาอ่านบล็อกนี้ครับ ได้เห็นถึงความผูกพันธ์ในวงการวรรณกรรมไทยที่ไม่ได้หาเจอกันง่ายๆในสังคมยุคนี้ ขอบคุณครับ :)

สงสัยคุณอัยย์กรี๊ดสลบหลายรอบนะคะ

แม่ซองฯไม่ใช่นักเขียนทั้งร้อยแก้วและร้อยกรอง

คงจะฟลุ๊คอีตอนเขียน ถนนสายนี้มีตะพาบค่ะ

ดันถูกใจคุณลุงแว่นซะ ไม่น่าหลวมตัวเลยเรา

คิดว่าโครงการหน้านี้แม่ซองฯก็จะลองเขียนกลอนดูอีกครั้ง

ดูว่าจะประสบผลสำเร็จมั๊ย

อันนี้เพราะว่ามีพลังขึ้นมานิดนึงตรงที่ลุงแว่นท่านอุตส่าห์ปวารณาตัวเป็นท่านอาจารย์ให้

รู้สึกเป็นเกียรติมาก ไม่รับไม่ได้ค่ะ

ฉนั้นเมื่อมีอาจารย์ลูกศิษย์จำต้องพากเพียรต่อไปค่ะ

แต่เสียใจนิดเดียวมาเริ่มเอาตอน 60แล้ว จะช้าไปนิดนึงแล้วล่ะค่ะ

สุดท้ายเรื่องเพชรพระอุมาทำให้เกิดแรงบันดาลใจที่จะต้องหามาอ่านอีกรอบแล้ว คงต้องโทรฯไปขอจิ๊กมาจากท่านน้าอีกครั้งเสียแล้วค่ะ ส่วนเรื่องใหม่" ลึกจากลิ้น"ของท่าน จะไปหาซื้อมาอ่านค่ะ

ยังไม่อยากให้คุณอัยย์เปลี่ยนหน้าบล๊อก แล้วจะมาอ่านเม้นท์ต่อนะคะ

ขอโทษค่ะ "ลึกจากลิ้นชัก" ค่ะ พิมพืไม่หมด นี่ล่ะค่ะ ความแก่อิอิ

555

แหม่...ขาดคำว่าชัก ไปคำเดียว มันฟังแปลกๆเลยนะคะแม่ซองฯ

^^ อิอิ

หวัดดีค่ำๆครับ พี่อัยย์
แวะมา สวัสดี ครับ

ถึงมาช้า แต่ในจดจ่อกับเม้นส์บ้านนี้เป็นที่สุด
สองวันมานี้ มีประชุมนอก office ซะครึ่งวันค่ะพี่
บ่ายมะวานประชุมสรุปงานที่แบงค์ชาติ
บายวันนี้ประชุมสรุปงานต่อที่ รร.คันทารี่ ฮิลล์

แต่แอบเช็คบล็อกพี่ทางมือถือ อิอิ
หัวใจพองโตตั้งแต่เช้าละค่ะ
ตื่นเช้าเข้าห้องน้ำ ก็คว้ามือถือ
เปิดเน็ตไปด้วย ไม่ยอมเสียเวลา ^^
เพราะว่าเมื่อคืนเม้นส์เสร็จ ก็ปิดคอม
อาบน้ำอาบท่า เคลียร์เงิน เตรียม
กระเป๋าและชุดทำงาน ก็หมดแรงแล้ว

มาเห็นข้อความตอนเช้า กรี๊ดดดดดดดดด เลยค่ะ
ดีใจที่เป็นส่วนร่วม ในความรักและชื่นชม
ทั้งตัวคุณพนมเทียนและผลงานเขียนของท่าน

ว่างเมื่อไหร่ จะไปหาดูศิวาราตรี
กับลึกจากลิ้นชัก มาไว้ซะละ
ส่วนแพลนเก็บตังค์ซื้อผู้ชนะสิบทิศ ของยาขอบ
ต่อเพชรพระอุมา อีกสามตอนที่เหลือ
เห็นที่จะถูกศิวาราตรีตัดหน้า 555

เสียดายเชียงใหม่ ไม่ค่อยมีงาน
มหกรรมหนังสือใหญ่ ๆ เหมือนกรุงเทพ
ไม่อย่างนั้น จินคงไปสิงห์สถิตอยู่แถวๆ นั้นแน่ ๆ
เพราะซื้อหนังสือได้ราคาถูก
แถมเจอนักเขียนเยอะแยะไปหมด
ลายเซ็นต์งาม ๆ อีก โอ๊ย อิ๋ดอ๋า คนกรุงเทพจัง

อิอิ ภาคแรกรพินทร์ก็เสียตัวให้กับมาเรีย
ภาคที่สองก็เสียตัวให้กับอิสเบล
อาถรรณ์ผิดสัจจะในครั้งนั้น
ขนาดไม่ได้ตั้งใจ ทำเอารพินทร์เกือบตาย
เพราะตกเหว คำตอบเห็นที่จะอยู่
ในอินไซด์เพชรพระอุมาแน่ ๆ เลย

อีกอย่างหนึ่ง ขอยืนยันว่า
ไม่มีใครสร้างภาพยนต์ออกมา
ได้ตามจินตนาการของคุณพนมเทียนหรอกจินว่า

ถึงระดับฮอลิวู๊ดก็เถอะ
เรื่องบางเรื่อง ในเนื้อหาเป็นเรื่อง "ปัจจัตตัง"
ของแบบนี้ต้องรู้ ต้องปฏิบัติ และเจอกับตัวเอง
ถึงจะเชื่อหมดใจ ยิ่งคนต่างชาติ
ยิ่งแล้ว ยากที่จะเข้าใจมากกว่าคนไทย

จินเติบโตในชนบท
เรื่องพวกนี้ (ลี้ลับ) ได้ยินมาตั้งแต่เด็ก
กับคนเฒ่าคนแก่ และชาวบ้านยังมี
ความเชื่อทางไสยศาสตร์อยู่
ทำให้เชื่อและไม่เคยหลบลู่เรื่องพวกนี้เลยค่ะ

ปลื้มใจ ดีใจสุด ที่คุณลุงพนมเทียนให้เกียรติพูดถึง
ขอบพระคุณคุณผาดที่ถ่ายทอดให้อ่่านค่ะ
ดีใจกับพี่อัยย์ และแฟนพันธุ์แท้คุณพนมเทียน

บล็อกพี่อัยย์ในวันนี้ เรื่องราวครั้งนี้
กลายเป็นประวัติศาสตร์ที่น่าจดจำ
และประทับใจเป็นที่สุดค่ะ ^^

กรี๊ดดดดวี้ดดดดดดด

หล่อเหลาคล้ายพระเอกหนังทั้งคุณพ่อ คุณลูกเลย

นั่นคุณผาด หรืออั้ม อธิชาต คะนั่น

นำภาพคุณผาดลงปกหนังสือบ้างสิคะ



ปลื้มปนซาบซึ้งซาบซ่าแทนคุณอัยย์มายเอมดี
ได้รับสาร์นพร้อมลายเซ็นจากนักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ในดวงใจ

พิมพ์ดีด คลาสสิคสุดๆ

อ่านวนไปมาหลายรอบด้วยความซาบซึ้งแทน

อาทิตย์นี้กะเจอพระเอกหนังนักเขียนชื่อดัง อิอิ

บล็อกนี้คึกคักมากเลยจ้า

ปลื้มด้วยกับทุกๆ คอมเม้นท์ค่ะ โดยเฉพาะคอมเม้นท์ที่ 92
คิดอย่างเดียวกับพี่อัยย์ค่ะ ^^

ชาลีไม่ค่อยถนัดงานหนังสือ ถนัดแต่เรื่องกิน แหะๆ
ขออนุญาตนำภาพมาแปะไว้ให้เพลินๆ ตากันสักนิดนะคะ ^^

เป็นชิ้นที่พี่อัยย์ไปเล็งไว้ค่ะ อิๆ




ขอให้คุณพนมเทียน สดชื่น สดใส สุขภาพแข็งแรงด้วยนะคะ

เข้ามากรี๊ดด้วยคนค่ะ ...และขอแชร์บ้าง

เราเป็นแฟน "พนมเทียน" จาก "ศิวาราตรี"
และรู้สึกกล้าๆ กลัวๆ กับการอ่าน "เพชรพระอุมา" เป็นอย่างมาก
จนกระทั่ง ณ บ้านวรรณกรรม ใช้สถานที่ของเราจัดงานให้กับ "พนมเทียนและเพชรพระอุมา"
ทำให้ต้องลอง "ซื้อ" เพชรพระอุมามาอ่านบ้าง
งานจัดแค่ 10 วัน แต่เพียงแค่10 วันเท่านั้น ทำให้เราต้องยอมรูดบัตรเครดิตซื้อ "เพชรพระอุมา" จนครบชุด
ไม่ทราบว่า คุณพนมเทียนจะจำได้หรือไม่ว่า ได้เซ็นชือลงบนหนังสือเล่มที่ 1 ของแต่ละชุดไว้ให้เรา
เพชรพระอุมาชุดนั้น หยิบอ่านหลายรอบ และบ่อยกว่าอ่าน "ศิวาราตรี" ซะอีกนะ

ปล. เคยไปเยือนพนมเทียนมาแล้วด้วยนะคะ .. ยังจำความสุขสนุกสนานและความกันเองครั้งนั้นได้ไม่ลืมค่ะ

พิมพ์ตกไป "ไปเยือนบ้านค่ะ" ...นานแล้วล่ะ ตั้งแต่สมัยเล่นที่ sanook.com เลยล่ะ

จุฬาตรีคูณ ฝีมือการแต่งของพนมเทียนเมื่อวัย 17 ปี

ได้แรงบันดาลใจจากเรื่อง กามนิต -วาสิฐี ซึ่งกล่าวถึงแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ ที่เกิดจากการบรรจบของแม่น้ำคงคากับ ยมุนา

และในเวลากลางคืน ณ ตำแหน่งนี้ จะมีทางช้างเผือกมาบรรจบกัน จึงเรียก จุดที่แม่น้ำ 3 สาย จากพิภพและสวรรค์มาบรรจบกันนี้ ว่า จุฬาตรีคูณ

เป็นเรื่องที่ดังระเบิดระเบ้อทั้งหนังสือ ทั้งหนัง ทั้งเพลง

เป็นมรดกจากพนมเทียน ที่สร้างความสุขให้คนไทยมาทุกยุคค่ะ

แจ้งข่าวว่าอัพบล็อกแล้วครับ...


...กว่าก้อนกรวด จะสิ้นคม เรียบกลมลื่น

ย่อมวันคืน เนิ่นผ่าน การขัดสี

กลางกระแส เชี่ยวกราก หลากนที

แง่มุมมี กลิ้งกระทบ ลบเหลี่ยมมุม...

เสือเพลินกรง

ผลงานสร้างชื่อ มีรางวัลการันตีของคุณผาด พาสิกรณ์

ปกเรียบง่ายไปนิด เกือบมองไม่เห็น ทำให้ไม่ค่อยท้าทาย(กิเลส)นักล่าฯเท่าไหร่

แต่ของดี ตัดสินกันแค่นี้ไม่ได้เด็ดขาด

เพราะขนาดหนังสือของนักล่าฯเอง ซึ่งเราก็ว่าเราเขียนซะดีเลิศ 555 ปกก็ยังดูไม่ได้เหมือนกัน

ดังนั้น ขอเวลาพิสูจน์แป๊บ แล้วจะมาบอกว่า เสือเพลินกรง มันเพลินจริงๆหรือเปล่า

เคยฟังเพลง ปองใจรัก ไม่แน่ใจว่าเกี่ยวกับ จุฬาตรีคูณ

หรือเปล่า? เกือบลืมอีกเพลงค่ะ ใต้ร่มมะลุลี ด้วยค่ะ

เพลงหลังนี้ได้ฟังบ่อยๆ ฟังแล้วเศร้ามากมาย

สติมา สุข เมธติ
คนมีสติ ย่อมได้รับความสุข



คิดถึงคุณอัยย์...จังเยยยยยยยยย...

นักล่า 118

เกี่ยวทั้งหมดจ้ะ เพลงที่พูดมา แต่งประกอบภาพยนตร์จุฬาตรีคูณ

อมตะสุดๆ ขนาดคนไม่ฟังเพลงอย่างพี่ ยังร้องได้จบทุกเพลง...คิดดู!

.........

อา...วันนี้ผองเพื่อนเริ่มห่างหาย

เดาว่า...อาจจะผิดหวัง หรืออกหักที่เมื่อคืนคุณผาดไม่เข้ามา

นี่จึงเป็นสัญญาณว่า บล็อกนี้ใกล้ถึงจุดอิ่มตัวโดยธรรมชาติแล้ว


แต่นักล่าฯก็จะดองต่อไปอีกเล็กน้อยค่ะ

รอปาฎิหาริย์คุณลุงพนมเทียนเข้ามาอีกรอบ

เอ้า เป็นงั้นไป (ฮา)

เมื่อหยกๆ นี่เองเพิ่งวางโทรศัพท์ "คุณลุง" บอกให้ผมเข้ามาดูบลอกนักล่าน้ำตกสิ "ยาวเหยียดเลย"

แกเข้ามาตามอ่านอยู่ บอกว่ามันยาวมาก จึงต้องค่อยๆ อ่าน ยังถามด้วยว่า ข้อความพิมพ์ดีด (ที่พิมพ์ผิดๆ ถูกๆ) ไปปรากฎกอยู่ที่หน้าจอได้ยังไง

ไม่ได้เข้ามาปั่นกระทู้นะครับ แต่อยากเข้ามาบอกว่า คุณลุงยังวนเวียนเข้ามาอ่านกระทู้อยู่ทุกวันครับ

ไหนๆ ก็มาเยี่ยมกันแล้วฝากข่าวนิด พรุ่งนี้ (เสาร์) คุณลุงจะไปร่วมเสวนาในหัวข้อ “เขียนอย่างไรจึงอยู่ในดวงใจนักอ่าน” กับ ชาติ กอบจิตติ/วินทร์ เลียววาริณ/งามพรรณ เวชชาชีวะ มี คมสัน นันทจิต เป็นผู้ชวนคุย ที่ห้องประชุม 1 ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์

(เข้าใจว่าเพชรพระอุมาติดอันดับ 6 ในจำนวนหนังสือ 100 เล่มในใจนักอ่าน)

ใครว่างเชิญนะครับ


ฝากเรื่องขำๆ ถึงคุณพยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวงครับ

เมื่อวานผมไปหางานของคุณที่บูธ Alternative Writers นะ (คิดว่างานของนักเขียนชื่อเท่ๆ อย่างคุณต้องอยู่ที่นั่นแน่) ปรากฎว่า พอผมถามถึงนักเขียนชื่อนี้ เพื่อนๆ ที่บูธก็บอกผมว่า รู้จักครับ...
ผมรู้จัก "พยัคฆ์ร้าย"
อีกคนบอกว่า ผมเคยได้ยิน "คลองบางหลวง"

เวรกรรม เลยไม่ได้งานของคุณ ที่เขียนเล่ามาเสียเยิ่นยาวนี่ก็เพื่อที่จะบอกคุณว่า ผมได้พยายามไปหาซื้องานของคุณแล้ว แต่ไม่พบ พรุ่งนี้จะไปลองใหม่ (ได้ข่าวแล้วว่า ที่เคล็ดไทยมี) ทีหลังเอาหนังสือไปฝากขายกับบูธอื่นๆ บ้างนะครับ

นี่มันอะไรกันเกิดอะไรขึ้น?

เดี๋ยวเข้ามาใหม่ละกัน

ใครว่าปาติหานไม่มีจริงนะเนี่ย

ขอเถียงเด็ดขาดเลย...

ปลื้มมมมมมมมมม........อิอิ

คุณผาดคะ

แล้วกี่โมงล่ะคะวันเสาร์น่ะ

เข้ามาตอบอีกรอบนะ แฟนคลับรอฟังอยู่

นักล่าฯเองก็อาจจะแอบๆไปฟังด้วยค่ะ

พี่อัยย์จ๋า พี่ัอัยย์คนจ๋วย
น้องขออะไรพี่ซักอย่างได้มายยยอ่ะ ^^
วันพรุ่งนี้พี่จะไปงานมหกรรมหนังสือป่าว
ไปหน่อยนะๆๆๆๆ เพื่อน้องสาวคนไกลหน่อย

อยากได้ "ลึกจากลิ้นชัก" พร้อมลายเซ็นต์งามๆ
ของคุณลุงพนมเทียน กับ คุณผาด อ่ะ
อยากได้จ๋องเล่มค่ะ เดี๋ยวน้องโอนเงินให้
นะ นะ นะ

นี่ถ้าไม่กลัวค่าขนส่งจะแพง
และลำบากพี่อัยย์ จะขอให้สอย
เพชรพระอุมา ภาค 2 สามตอนแรก
จอมพราน ไอ้งาดำ กะ จิตราคนางค์
พร้อมลายเซ็นต์มาให้
ตะว่า รู้ตัวว่า แค่คิด ก็ตะหงิดๆๆ
เหมือนมีรังษีอำมหิต สะท้อนจออยู่ 555
ไม่ฝากดีก่า เดี๋ยวซื้อที่เชียงใหม่เอา

ตะว่า..ตะว่า
อยากได้ลึกจากลิ้นชัก พร้อมลายเซ็นต์ๆๆ ซ๊าธุ๊+++
จะมาปาฏิหารห์มั้ยน๊อ อิอิอิ

เอะๆๆ ศิวาราตรี ก็อยากได้
พูดไปงั้นแหละ มันคงไม่ลอยมาหรอก อิอิ
ไว้หาที่เชียงใหม่เอา

วุ๊ย..อิดอ๋าคนกุงเทบ
มีโอกาสกระทบไหล่นักเขียนคนดัง
ตั้งหลายคน เอะ เห็นคุณผาดพูดถึง
คุณวินทร์ ด้วยนินา พี่อัยย์พลาด
ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วหนา

ไปเถอะๆ ไปหน่อย ๆ
ไหน ๆ ก็ไป หอบให้น้องสองเล่ม
ไม่กินแรงพี่หรอกเนอะ ^^

ขอบคุณฮับพี่นักล่า ^^ วันหลังร้องให้ฟังบ้างนะ คริ คริ

ป.ล.วันนี้ไปโลตัสมา ไปสั่งหนังสือ สำเนียงเวลา

ของคุณผาด พร้อมกับซื้อหนังสือขวัญเรือนมาด้วยค่ะ

กะลังติดนิยายพลิ้วไปในพรายเวลา และก็ติดอ่าน

อินไซด์เพชรพระอุมาของคุณอาพนมเทียน ขนาดไม่

เคยอ่านเพชรพระอุมา แค่อ่านอินไซด์เพชรพระอุมา

ยังติดงอมแงม และสุดท้ายขอสมัครเป็นแฟนคลับคุณอา

และคุณผาด ผ่านบล็อกนักล่าน้ำตกนี้เลยนะคะ ^^

ความเป็นจริงรู้จักคุณผาด จากเรื่องสั้น เรื่อง คนตัดไม้

กับรุกขเทวดา (สายพันธุ์ใหม่ สองพันเก้า ) จากหนังสือ

ขวัญเรือน แล้วก็ติดอกติดใจเรื่อยมา เลยตามหาอ่านงาน

เรื่องสั้นก็มาพบเจอกับหนังสือ เรื่อง ป.ด. พอดี ตอนนี้ก็รอ

อย่างใจจดใจจ่อที่จะอ่านสำเนียงเวลาค่ะ

เพิ่งได้ยินเพลงจุฬาตรีคูณค่ะ หรือว่าเพิ่งเอามาลงคะคุณอัยย์ คิดถึงเสมอนะคะช่วงนี้คงไม่ค่อยว่างสิคะหายจ้อยเลยค่ะ...มีความสุขทุกวันทุกคืนนะคะ

ขอโทษครับ เอาสั้นๆ ก่อนนะ
พรุ่งนี้ บ่าย 2 โมงครับ

คุณปราย เดี๋ยวผมเข้ามาคุยต่อครับ

ตามมาดูสถานการณ์ค่ะ

นี่ถ้าไปใช่อยู่ไกลถึงชายแดนใต้ จะมาตามติดกระแสของคุณผาดและคุณลุงพนมเทียนด้วยคน

ว่าแต่คุณอัยย์นอนหลับฝันดีเปล่าคะ อิอิ


เห็นคุณ JinnyTent ฝากคุณอัยย์หอบหนังสือให้ ถ้าเผื่อแม่ซักเล่มจะได้ไหมเอ่ย บ้านแม่ไกลปืนเที่ยงหาซื้อยากมาก จะซื้อจริงๆก็ต้องเข้าหาดใหญ่ที่ซีเอ็ด ระยะทางสามร้อยกว่าโลค่ะคุณอัยย์

ถ้าไงก็หลังไมค์นะคะ อิอิขอบคุณล่วงหน้าเลย

เข้าใจแล้วครับว่าทำไมพี่อัยย์ถึงตื่นเต้นนัก ตอนแรกก็คิดอยู่ว่าทำไมคนเข้ามาตอบกันคึกคักนัก

สารภาพตามตรงครับว่าไม่เคยอ่าน เห็นเพื่อนอ่านเพชรพระอุมา แบบติดมากๆ ยิ่งกว่าเสพติดอีก ได้ยินชื่อ รพินทร์ ไพรวัลย์ บ่อยมากเพราะเพื่อนมันชอบตัวละครตัวนี้

ดีใจกับพี่อัยย์ด้วยนะครับ เจ้าของผลงานมาเอง เป็นผมก็ปลื้ม ยิ่งปลื้มก็ตรงกระดาษที่พิมพ์ข้อความตอบนี่แหละ

คุณปรายครับ

หนังสือสำเนียงเวลา ต้องสั่งซื้อด้วยหรือ? ผมนึกว่าจะมีวางขายทั่วๆ ไป

สั่งได้หรือไม่ได้ยังไงกรุณาแจ้งให้ทราบด้วยนะครับ คือผมอยากให้อ่าน version ของคเณศบุรี (เพราะแก้ไขแล้ว) มากกว่าอันเดิมของ ณ บ้านฯ น่ะครับ

หาว....ตายละ ตีหนึ่งกว่า

ไปดูคอนเสิร์ต 20 ปีคุณบอย ถกลฯมา

ไม่นึกว่าจะดึกเยี่ยงนี้


มาถึงเจอรีเควสต์น้องจินช่วยซื้อหนังสือ โธ่ พี่อัยย์ไม่รังเกียจหรอกนะคะ

อยากช่วยใจแทบขาด แต่ตัวคนเดียว กลัวไม่มีปัญญาแบกอ่าค่ะ...พูดจริงๆ

ขนาดอาทิตย์ที่แล้ว ยังเดินเบียดใครไม่ไหวเลย หนังสือตัวเองยังซื้อไม่หมด ต้องกลับมาแล้วหาทางไปใหม่

ถ้าน้องจินเห็นคนแล้วจะเชื่อว่ามันเยอะจริงๆ ทางเดินงี้ไหลไปไม่ได้เลย

ยิ่งต้องไปขอลายเซ็นด้วย

งือๆ งานช้างเลยอะ...สงสารคนแก่(แต่ยังสวย)บ้าง เก๊าะขนาดของตัวเอง ยังไม่ได้เอาไปให้เซ็นเลย


เอางี้สิคะ ลึกจากลิ้นชัก เจ้าของสนพ.เค้าก็มาเอง

ตอนนี้ถือว่าสนิทกันราวญาติแล้ว ก็สั่งซื้อกันที่นี่เลย

สั่งซื้อที่เว็บสนพ.เค้าก็ได้ แล้วฝากคุณผาดเซ็นให้พร้อมกะเอาไปให้คุณพ่อเซ็นให้ด้วย ( แฮ่...เล่นทางลัด) ดีมั้ยอะ

ป.ล.ขอโทษน้องจินกะคุณแม่ซองฯนะคะ

งานหนังสือเหลือแค่สองวัน กลัวทำให้ไม่ได้ เลยไม่กล้ารับปากจริงๆค่ะ

มาอีกที ถึงน้องจิน

ตะกี้ง่วงๆ พออ่านละเอียดก็เลยเห็นว่าน้องจินรีเควสต์ ลึกจากลิ้นชักมากกว่าเพชรพระอุมาที่ยังไงซะพี่ก็คงแบกไม่ไหว

เอาเป็นว่า เล่มนี้ เดี๋ยวพี่สั่งซื้อให้น้องจินเป็นของขวัญปีใหม่ละกัน...ไม่ต้องส่งตังค์มา

ส่วนลายเซ็น ...ไม่รู้สิ เดี๋ยวขอคุณผาดให้เค้าเป็นธุระให้นะ

เริ่มซี้แล้ว...


ป.ล.ของคุณแม่ซองด้วยค่ะ

เดี๋ยวจัดการให้นะคะ

หวัดดียามเช้า

คห.134..สงสารคนแก่แต่ยังสวย...

คนทำหนังสือก็ต้องยุ่งกับหนังสือ...เราชาวนาไปปลูกข้าวให้คนทำหนังสือกิน โชคไม่ดีน้ำท่วม น้ำลดจะกลับไปทำใหม่ทุนหมดซ้ำหลังน้ำลดตอใหญ่เล็กผุดเต็มไปหมด คงต้องรวมพลังในการขุดตอกันยกใหญ่ ไม่งั้นทำนาส่งข้าวมาให้คนทำหนังสือไม่ได้

คิดถึงทากชมพู

รักษาสุขภาพด้วย

ที่ซีเอ็ดโลตัสชัยนาทปรายเห็นมีแต่ ป.ด. แค่ 2 เล่ม

เลยซื้อมา 1 เล่ม แล้วก็มองหาเล่มอื่นๆที่คุณผาดเขียน

แต่ก็ไม่เห็น เมื่อวานเลยไปสั่งสำเนียงเวลา คือยังงี้ค่ะ

ปรายเปิดดูในเว็บซีเอ็ด พิมพ์ชื่อ ผาด พาสิกรณ์ ก็เลย

เห็นรายชื่อหนังสืออื่นๆด้วย แต่ก็งงๆว่า ทำไมสำเนียง

เวลามี 2 เล่ม เล่ม 160 บาท กับเล่ม 120 ปรายก็เลยสั่ง

เล่มที่ราคา 160 บาท แต่น้องพนักงานเค้าสั่งผิดสั่ง

เล่มที่ราคา 120 บาท ให้ สรุปคือสั่งได้ค่ะ แต่คนละราคา

คุณผาดลองเข้าไปดูที่เว็บซีเอ็ดนะคะ จะเห็นว่าราคา 120

บาท จะไม่มีรูปแว่นขยาย ไม่รู้เหมือนกันว่าหมายความ

ว่าอย่างไร?

พอดูจบ
มาดามก็บอกทันทีว่า
จะไปหาซื้อเครื่องออกกำลังกายมาบังคับให้ผมลดน้ำหนักได้แล้วครับพี่อัยย์ 555

อวบระยะสุดท้าย
ก่อนเกินเยียวยาครับ 5555

ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่าพี่อัยย์ จุ๊บๆๆ
สำหรับ "ลึกจากลิ้นชัก" ขอบคุณจริง ๆ ค่ะพี่

จินขอถือว่า เป็นของขวัญปีใหม่
ของขวัญวันเกิด (ธ.ค.) และเมอรี่คริสมาส
รวบยอดเลยนะคะ สำหรับหนังสือเกี่ยวกับ
นักประพันธ์ผู้ยิ่งใหญ่ท่านนี้

ส่วนเพชรพระอุมา
เข้าใจค่ะพี่อัยย์ แค่อยากแหย่พี่อัยย์เล่น ๆ ^^
เพราะขนาดสามตอนหลังที่ไปสอยมา
ไม่ต้องเบียดกับใคร ที่ B2S ในห้าง
ยังหิ้วหลังงุ้ม อิอิ

คิดแล้วก็น่าเสียดายโอกาสนะคะ
งานที่จะได้เจอนักเขียนระดับเทพ
ที่ชื่นชม และนักเขียนในดวงใจ
สามารถมีโอกาสเจอได้ในงานมหกรรมหนังสือ
ใหญ่ ๆ ที่กรุงเทพเท่านั้น
ในขณะที่ ตจว.ไม่ค่อยมีโอกาส

เสร็จจากงานเสวนาที่แบงค์ชาติ
วันที่ 4 พ.ย. ที่จะถึงนี้ จะไปเดินดูศิวาราตรีค่ะพี่
วันนี้เชียงใหม่มีลมหนาวมาเยือนแล้วน๊า
สายปานนี้ลมเย็น ๆ ยังโชยไม่หยุดเลยค่ะ

ขอบคุณคุณอัยย์มากค่ะ

ถ้าไงคุณอัยย์หลังไมค์มานะคะ

.มาดูรอบที่เท่าไรแล้วหว่า...

เดียวนับก่อนน่ะ..1..2..3....

แว๊ปปปก่อนน่ะเดียวพี่อัยย์เก็บกะตังค์..อิอิ

ก่อนคุณอัยย์ จะอัพบล๊อกใหม่ ต้องเข้ามาดูก่อน

เห็น คำตอบที่พิมพ์ด้วยพิมพ์ดีดตอบของ "พนมเทียน"
ที่ส่งให้คุณอัยย์ สุดคลาสสิคครับ
เป็นผมคงต้อง เอาไปใส่กรอบรูปไว้แน่นอน

งานหลากลายของ "พนมเทียน" ยังมีคนพูดถึงและคุยกันอยู่ตลอดเวลา มีนักอ่านรุ่นใหม่ๆ กำลังจะอ่าน "เพชรพระอุมา"เพิ่มขึ้นทุกวัน มีการตั้งเป็น คลับ ฟอรั่ม บอร์ด แข่งแฟนพันธ์แท้

ความคลาสสิคแบบนี้ ผมคิดถึงงานของ The Beatles ที่ยังมีคนฟังและขายได้เสมอ

ว้าว..เพิ่งไล่อ่านเม้น..โชคดีเป็นอย่างยิง ที่คุณลุงพนมเทียน เข้ามาตอบในบ้านคุณอัยน์ โห..นอกจากนี้ยังมีคุณผาดอีก..

เป็นปลื้มจริงๆ ครับ คุณอัยน์ ..เพลงจุฬาตรีคูณ นี่เข้ากะ เรื่องราวได้ดีจังครับ
ผลงานภาระตะของคุณลุง ที่ เห็น นอกจากจุฬาตรีคูณ และศิวาราตรี แล้ว มี ปัฐพีเพลิงเรื่องหนึ่งครับ...
ศิวาราตรี ผมชอบ เวชยันตร์ อะครับ เด๋วจะแวะมาอีกครับ

อ้อ มีอีกนิดครับคุณ อัย เห็นมีหนังสือของครูเทศ จินนะทุกเล่ม หาซื้อได้ที่ไหนครับ

ตอบ นักล่าฯ146

หนังสือของเทศ จินนะ เล่มล่าสุดมีขายที่สนพ.บ้านหนังสือค่ะ

แต่ไม่แน่ใจว่ามีครบทุกเล่มหรือเปล่า พวกตำนานไพร สัญชาติญาณไพร ฯลฯ

นักล่าฯเองซื้อเรื่อยๆจนมีครบทุกเล่มแล้ว วันนั้นที่ไปสนพ.บ้านหนังสือ

ก็เลยไม่ได้สังเกตเท่าไหร่ว่าหนังสือครูเทศมีครบมั้ย

แต่ถ้าอยากซื้อจริงๆ ไม่ได้เน้นว่าซื้อที่งาน

ก็มีขายทั่วไปค่ะ ตามร้านซีเอ็ด หรือ บีทูเอส ก็เคยเห็นนะคะ

ต้องหามาอ่านซักเล่มแร้ว เดี๋ยวจะคุยกับพี่สาวไม่รู้เรื่อง

พอดีอ่ายจากคอมเม้นท์มาเรื่อยๆ แล้วสงสัยค่ะ

ก่อนอื่นขอสารภาพเลย ว่าไม่เคยอ่านเรื่องเพชรพระอุมา
อย่างจริงจังค่ะ เพราะเห็นว่ามีหลายเล่ม กลัวอ่านแล้วหาเล่มต่อไม่ได้จะเสียอารมณค่ะ
แต่คิดว่าจะหามาเก็บให้ครบแล้วทยอยอ่านเอาน่าจะดีที่สุด

จนตามอ่านจากข้างบนมาเรื่อย ก็นึกสงสัยค่ะ
มีภาคสองด้วยเหรอคะ แล้วยังไงกันหนอ
รบกวนหน่อยเถอะค่ะ อยากทราบว่า
เพชรพระอุมาตกลงมีทั้งหมดจนจบบริบูรณ์กี่เล่มกันแน่คะ
ไม่ใช่ 48 เหรอ รึว่าเราเข้าใจผิดกันคะ
พอดีตอนเด็กๆ จำได้ว่ายายตามอ่านเรื่องนี้จากนิตยสารเล่มใหญ่ๆ
ไม่แน่ใจว่าเป็นพวกตะวันนา รึบางกอก
ยังคิดอยู่ว่า ยังไงก็จะหามาเก็บไว้ให้ครบ

วันนี้ก็ไปงานหนังสือมาเหมือนกัน คนเยอะจนน่าเวียนหัวเลยค่ะ
ต้องขอบคุณคุณแม่ซองฯ ที่ทำให้เข้ามาอ่านเจอหน้านี้ค่ะ

ตอบนักล่าฯ 149 ขอบคุณนะคะที่เข้ามาเยี่ยม

เพชรพระอุมา มีสองภาคค่ะ

ภาคแรกก็ตามที่น้องว่านั่นแหละ มี 48 เล่ม (สำหรับพี่อัยย์สี่เล่มแรกคือที่สุดในดวงใจ )

ส่วนภาคสอง หรือภาคสมบูรณ์มาเขียนทีหลัง ห่างจากภาคแรกหลายปีอยู่เหมือนกันค่ะ


มีจำนวน 24 เล่ม 6 ตอน

ได้แก่ตอน จอมพราน, ไอ้งาดำ, จิตรางคนางค์, นาคเทวี, แต่ปางบรรพ์และมงกุฎไพร

พนมเทียนใช้เวลาสร้างผลงานระบือโลกทั้งหมดนี้ 25 ปีค่ะ

ขอคารวะ...

25 ปี โห.......................

ขอคารวะด้วยคนค่ะ

วันนี้มิได้ไปงานหนังสือฯอ่ะจ้า
กะจะไปวันอา ง่ะ

ตอนเช้าไปหาหมอฟัน
เสร็จเมื่อไรก้อไปศูนย์ประชุมเมื่อนั้น

คิดเหมือนกังเรย
...
แล้วแอบเจอกันนะจร้ะ

มะมีอาราย แค่มาบอกว่า หนังช่อง 7 น่ากัวจิงอะไรจิง

ตอนแรกนึกว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับโรงแรมเพียวๆ

ที่แท้เรื่องฆาตกรรมในโรงแรม โอ๊ยยยยยยยย กัวง่ะ

ความจิงเรื่องผีๆอะ ฟังมาบ่อยในโรงแรม แต่เจอมะค่อย

บ่อย แต่เจอผีที่โรงแรมไหน ห้องไหน จดจำไว้หมดค่ะ

คราวหลังจะได้ไม่หลงไปพักอีก ...หุหุ


ป.ล. แวะมาฟังเพลงจุฬาตรีคูณด้วยค่ะ เพลงแบบนี้

น่าเต้นรำเบาเบาท่ามกลางแสงจันทร์รำไร

มวลเมฆในหมู่ดาวกำลังหลับใหล

มีฉันและเธอเคียงคู่ขนานไปกับนิทราราตรี

เพิ่งดูหนังจบ เป็นหนังแนวผีจิตวิทยา โอเรย

สั่นประสาท สยองขวัญโพดๆ จะบร้าตาย ลุ้นแทบแย่

ชอบอะ แบบว่าทั้งเรื่องดำเนินอยู่ที่พระเอกคนเดียว

แล้วแบบเค้าเล่นเอาคนดูอยู่อะ

เลยนึกไปถึงหนังเรื่อง Sign อ.เคยให้ดูตอนเรียนอยู่ปี 1

ตอนนั้นดูยังไงก็ไม่เข้าใจ งงกับบทพูด งงกับการดำเนิน

เรื่อง หลังจากนั้นผ่านไป 4 ปี กลับมาดูใหม่ โอ้โห คราวนี้

เข้าใจเลยกับบทพูด การดำเนินบท ว่าทำไมมนุษย์

ต่างดาวออกมาตอนนี้ แบบนี้ ทำไมเด็ก 2 คนนั้นพูด

แบบนั้น นานๆจะได้ดูหนังแนวนี้อะ แบบที่ตัวเอกดำเนิน

เรื่องอยู่คนเดียวเกือบ 2 ชั่วโมง แล้วตัวละครอื่นๆ

โผล่มาตอนท้าย

หวัดดียามเช้า

หนาวคำเหยียด หนาวระบอบ อบอุ่นที่ตาสว่าง....

นักล่าฯหนาวยังมีหนังสือห่ม ชาวบ้านเขารอประชาธิปไตยห่มจ้า..

พักนี้ไม่ได้อัพบล็อก ไปดูแลผู้สูงอายุที่โรงพยาบาลมา

เดือนกว่าแล้ว ผู้อาวุโสส่วนมามักจะล้มกระดูกหัก พอเข้า

รักษาโรคอื่นจะตามมาเป็นขบวน ปัญหาระดับโลก..

คิดถึงทากชมพู

รักษาสุขภาพด้วย

ปรายอ่านอินไซด์เพชรพระอุมา

เลยขอจินตนาการถึง แงซาย ว่า หน้าตาน่าจะประมาณ

ดาราที่ชื่อ ปกรณ์ ฉัตรบริรักษ์

มาแลบลิ้นปลิ้นตาหลอก// แบร่ๆๆๆ


ปีนี้หนาวเร็วมากเลย ดีใจไม่ต้องนอนเปิดแอร์555 ขอให้หนาวไปถึงสิ้นปีเลย
แต่ขอแบบไม่ต้องหนาวมาก หนาวพอดีๆก็พอ

ขออนุญาตเรียกว่าพี่อัยย์นะคะ ขอบคุณที่ช่วยไขข้อข้องใจค่ะ

48 +25 เหอๆๆ ไม่กล้าคิดค่ะ ตัวเลขสูงจนน่าตกใจ
นับถือผู้แต่ง ใช้เวลา 25 ปี สุดยอดเลยค่ะ

คงต้องบอกว่าเสียดายยายไม่ได้อ่านค่ะ
เพราะท่านอ่านแค่ภาคแรก ตอนนี้ท่านก็ไม่อยู่เสียแล้ว
จะรู้ไหมเนี่ยว่ามีต่อน่ะ หลานยังเพิ่งรู้เลยค่ะ
เอ..รึยายรู้แล้วหนอ สงสัย จะไปถามก็ไม่ได้ด้วยสิคะเนี่ย

หวัดดีค่ะทุกคน

วันนี้ไปเดินงานหนังสือมา...หมดตัวเลยค่ะ ได้มาเยอะกว่าทุกปี

ได้เสือเพลินกรงของคุณผาดมาด้วย...

ขายดีหรือมีน้อยก็ไม่รู้ เหลืออยู่แค่สองเล่ม ถ้าไปช้ากว่านั้น อดค่ะ

หนังสือหนามาก แต่เกรงว่าจะเพลินจนอ่านจบเร็วกว่าที่คิด

จบเมื่อไหร่นักล่าฯจะมารีวิวนะคะ...

ถึงคุณผาด พาสิกรณ์

ปรายไปรับหนังสือ " สำเนียงของเวลา " มาแล้วนะคะ

อาจจะอ่านในวันพรุ่งนี้...

ถึงคุณผาด ผาสิกรณ์

อ่านเสือเพลินกรงไป 35 หน้า ฮาทุกเม็ด

ขำมาก ปลื้มมาก สำนวนเทพมากค่ะ...

วุ๊ย..อิดอ๋าคนได้ไปแอ่วงานมหกรรมหนังสือ
วันนี้แล้วซินะ วันสุดท้าย ไม่รู้ว่า
พี่อัยย์จะปิดบล็อกแห่งประวัติศาสตร์นี้
ตามงานมหกรรมหนังสือด้วยรึเปล่า
เลยต้องรีบมา อิอิ

ว่าแต่พี่อัยย์ได้ "บ้าซ่าที่บราซิลฯ"
กับ "สีสันโมร็อกโก" มาด้วยเปล่าค่ะ

วันนี้ลูกค้าที่ร้านเยอะทั้งวัน
สงสัยพอเริ่มหนาวแล้ว
คนเลยอยากทานอะไรร้อน ๆ เนอะ
แม่ค้าติ่มซำเลยยิ้มแปล้รับทรัพย์ อิอิ

เดี๋ยวอาทิตย์หน้าเจ้าหนึ่ง chenyuye
จะขึ้นมาเที่ยวค่ะ คราวที่แล้วแวะมาหา
แต่คราวนี้จะแวะมาให้อุ้มเที่ยว

เมื่อไหร่พี่อัยย์จะได้แวะมาแอ่วเหนือซะทีละ
มาแถวนี้มะไหร่ อย่าลืมแวะมาหาจินเน้อ
ส่งพี่อัยย์เข้านอนตรงนี้เลยนะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่

คาดว่าบล็อกหน้านี้คงจะปิดพรุ่งนี้ฉลองปิดเทศกาลหนังสือ เลยแว้บเข้ามาสั่งลาครับผม :D

ราตรีสวัสดิ์ครับพี่

วันนี้วันที่ 1 ขึ้นเดือนใหม่อีกแล้ว

อัพบล็อกกะก๋ากับป๋ายังวันครับ...

วันนี้อัพในหัวข้อว่า....แก้วหอมไกล...



...แก้วดอกน้อย จ้อยขาวนวล งามชวนพิศ

ดอกจิดริด พร่างพุ่มดอก ออกเต็มต้น

ช่อขาวแข่ง แย้งใบเขียว เหนี่ยวใจคน

แก้วยามยล สุขล้นแล้ว อิ่มแก้วใจ..

อืม...

ลมหนาวพัดมา กายาหนาวสั่น

รีบคว้าโลชั่น ทากันผิวแตก

สวัสดียามเช้าครับพี่อัยย์

ลมหนาวพัดมา พาเงินสั่นไหว

รีบคว้าเงินไป ซื้อโลชั่นมา

พี่อัยย์ยังไม่มีของคุณกาญเล่มไหนบ้างคะ
เชียงใหม่อาจมีสต๊อกเยอะค่ะ
ส่วนสีสันมอร็อกโก สำนักพิมพ์วงกลม
ที่คุณกาญเธอสังกัดอยู่ค่ะ

พี่อัยย์ไม่ต้องหาซื้อนะ
จินของจองให้พี่อัยย์ตอบแทน
ลึกจากลิ้นชักนะคะ ห้ามปฏิเสธ

10 โมงจินมีประชุมสรุปงานครั้งสุดท้าย
ก่อนที่จะมีการจัดงานจริง ที่แบงค์ชาติ
ไว้บ่าย ๆ จะแวะมาทักทายใหม่ค่ะพี่

อื้อหือ...เพื่อนเข้ามาเม้นท์เยอะมาก ผมเป็นคนที 166

กว่าจะเลื่อนเม้าท์มาถึง.

ผมชอบเพชรพระอุมามาก ชอบ "แงซาย" ที่สุดครับ ผม
ว่าคุณพนมเทียนน่าจะเป็น "แงซาย" แปลงร่างเอ้ยแยก
จิตใจออกมาจาก ระพินทร์ คือ ขบเหลี่ยมกันนิด ๆ แต่
เป็นตัวเอกทั้งคู่เลยแหละ.

ผมชอบคุณพนมเทียนมาก จนเสาะหาปืน เล่นปืน มาใช้
ตั้งแต่ 5555 นานแล้วครับ

ผมขอ ADD ไว้จะได้ติดตามผลงานได้ง่ายขึ้นครับ.

ตอบนักล่า 152

ได้เสือเพลินกรงเหมือนกันจ้า
ชอบบบบบบกะลังอ่านอยู่

เล็บครุฑหมด อดดดดดดดด

ไหนก้อไหนๆไม่ให้กลับมือเปล่า
สอยเพชรพระอุมาแทน (กินรำแทนข้าวแร่ะ)

ขอบคุนมายเอมดีสำหรับรูปคุณผาดที่นำมาแปะไว้นะคะ
ม่ายงั้นไม่รุจักว่าคนไหน
คนเยอะมากกกกกกกก

ปอลิง.ตัวจริงเขาน่ารักกั่วในรูปอีกนะขอบอก

สวัสดีครับ นักล่าฯ

ขอบคุณที่ชม ภาพถ่ายที่บ้านครับ

สวัสดีตอนพักเที่ยงครับ พี่อัยย์
แวะมาอ่านเม้นอีกรอบครับ คึกคัก

รอคุณผาดมาปิดบล็อกตำนานบล็อกนี้นะเนี่ย

ถ้าไม่มา เห็นท่าว่านักล่าฯจะต้องกดปุ่มปิดซะเองเพื่ออัพใหม่

ซึ่ง...ก็ยังไม่ค่อยว่างอยู่ดี อาจจะอัพพรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ

( แต่แหม...แอบเช็กเรตติ้งจากทรูฮิตส์ เรตติ้งบล็อกนี้ก็ยังโออยู่นะ เอ็นทรี่นี้ยืดเยื้อได้อีก 555)

แฟนยังตรึมค่ะคุณอัยย์ ยืดไปอีกสองสามวัน รอคุณผาดนะคะ

คุณอัยย์..แม่หลังไมค์มาแล้วค่ะ

ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณค่ะ


ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิด
สิ่งดีๆทั้งหมดที่มอบให้ป้า โปรดย้อนกลับมาหาคุณอัยย์………เป็นหลายเท่าทวีคูณ


ขอให้เป็นผู้มีสติทุกลมหายใจ มีความสุขทุกชั่วขณะ
มีสุขภาพที่เต็มร้อย และอยู่กับสุขที่อิ่มเย็น


ตอนนี้ป้ายังลี้น้ำมาอยู่ในที่สูงเนื่องจากภาวะน้ำในหมู่บ้านยังมีปัญหา
คงต้องรอดูอีกสักระยะและจะกลับเข้าบ้านได้เมื่อภาวะน้ำดีขึ้น
...................................


แฟนคุณพนมเทียนและคุณผาดยังตรึม
ปลื้มใจด้วยจริงๆค่ะ


รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะคะ

เอ่อ..ชักอายอ่ะ

ตอนนั้นกล้าไปได้งัยฟร่ะตรู เง่ออออออ
.
.
.

มาแล้วววววววววววววววววววจ้า










เด่วเค๊าไปโหลดภาพใหญ่เฟชนะก๊ะมายเอมดี

กรี๊ดดดดดดด...

นุ้งอิ่ม ถ่ายรูปใกล้กะคุณผาดมากไปปะเนี่ย ?

หน้าตามีฟามสุขมั่กๆเรย...


ว่าแต่...นี่เราจะได้ค่านายหน้ามั่งมั้ยอ่า

อัพบล็อกนี้ ทำให้คุณผาดได้แฟนคลับเพิ่มอีกคน

เผลอๆหลายคนด้วย...

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด อิอิ ^^

แล้ว...นุ้งนัท มีเรีย เอ๊ย นุ้งอิ่มซื้อเสือเพลินกรงได้ที่บู๊ธ ณ บ้านฯด้วยเหรอ ?

พี่ไปถามเขาเหมือนกัน เขาบอกว่าไม่มี

มีขายที่เคล็ดฯที่เดียว


อ่านสนุกมาก ไม่อยากให้จบเร็วๆ

ก็เลยเล็มๆในอัตราหนึ่งหน้าต่อ 5 นาทีอยู่น่ะ

เด๋วไปถอยมาบ้างดีกั่ว เสือเพลินกรง

ป.ล. ยังอ่านสำเนียงของเวลามะจบเรย...หุหุ

แอบมากรี๊ดอีกรอบ คุณผาดหล่อจิงๆ ^^

แอบอิจฉาพี่อิ่มนิดนุง คริ คริ

อ้าว นั่นคุณอิ่มหรอกหรือครับที่ได้เล่มประวัติศาสตร์ไป น่าจะบอกผมสักหน่อยนะครับว่าเป็นใคร จะได้เซ็นให้มันๆ หน่อย ไอ้ผมก็นึกว่าแฟนพ่อ (เห็นมาถามหาเล็บครุฑ)เลยออกจะเกร็งๆ อยู่

คุณอัยย์ อ่านหนังสือไป-เล่นเน็ตไป เดี๋ยวงงนะครับ

คุณปราย สำเนียงฯน่ะ เขาให้อ่านวันละเรื่องนะครับ อ่านเยอะๆ เดี๋ยวเรื่องสั้นหลายๆ เรื่องจะไหลมารวมกัน มั่วไปหมด

ได้ค่ะคุณผาด ปรายจะอ่านวันละ 1 เรื่อง นะคะ

( ทำตามคำสั่งทุกอย่าง 555++ )

ว้ากกกก ...อยากเป็นลม(อีกแล้ว)

โฮๆ...ฮ่าๆๆ หัวเราะสลับร้องไห้ราวนังสมทรงของพี่ฟัก

บล็อกที่ด๋อยๆ รู้สึกฮอตขึ้นมาฉับพลัน


เดี๋ยวคืนนี้จะอ่านเสือฯอีกซักยี่สิบหน้า

จากนั้นก็เอาหนุนแทนหมอนค่ะ เพราะความหนาของมัน รู้สึกจะแทนกันได้

^^ พูดมะออกเรย ขอหัวเราะแทน 555++

อุ๊ย ๆ คุณผาดมาแล้ว
ว๊า..พี่อัยย์จะปิดบล็อก
"ลึกจากลิ้นชัก ยิ่งอ่านยิ่งรัก พนมเทียน" จริง ๆ เหรอ
เรื่องราวแห่งประวัติศาสตร์ เสียดายเนอะ
จะทิ้งอีกซักหน่อยก็ไม่มีใครว่านะพี่ อิอิ

คุณผาดคะ
จินยังไม่เคยอ่านผลงานของคุณผาดเลย
"เสือเพลินกรง" เพิ่งวางแผง และ
มีขายตามร้านหนังสือทั่วไปรึเปล่าค่ะ
จินสะดวกที่จะไป B2S, SE-ED, นายอินทร์
หลายสาขาในห้างที่เชียงใหม่ ส่วนท้องถิ่น
และร้านหนังสือสุริวงค์บุ๊คเซ็นเตอร์และดวงกมล
จินจะหาซื้อได้มั้ยคะ

ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมานี้
ไม่ได้อัพเดทแผงหนังสือเลยค่ะ
และมารู้จักเสือเพลินกรง กับ คุณผาด
ก็บ้านพี่อัยย์นี่แหละ เชยเนอะ ^^

ส่วนอาทิตย์ก่อนหน้านี้
พุ่งตรงไปสอยหนังสือของ
นักเขียนในดวงใจอีกท่านหนึ่ง
แต่ไม่ได้มีเวลาเหล่มองหนังสือเล่มไหนเลย

ว่าว่าง ๆ เสร็จจากงานที่ office
(พอดีกำลังจัดเสวนาเกี่ยวกับค่าเงินบาท
ที่แบงค์ชาติ สนง.ภาคเหนืออาทิตย์นี้ค่ะ
เลยวุ่นนิดหน่อย)

เสร็จงานแล้ว ว่าจะ
แปลงร่างเป็นหนอนไปแฝงตัว
ตามร้านหนังสือซักวันค่ะ ^^

น้องจิน

เสือเพลินกรง พี่อัยย์เรคคอมเมนด์เลยจ้า

อ่านสามหน้า คุ้มกะสามร้อยที่จ่ายเลย..จริงๆ

คิดดู เค็มๆอย่างพี่บอกว่าคุ้มอะ...

ว๊ากกกกกกกคุงผาดเก๊าเปงแฟนทั้งบ้านเรยค่า



โห..แอบบ่น..ยังได้ยินอีก
ยังอยากอ่านเล็บครุฑนะเนี้ย

ไม่ผิดหวังเลยค่ะ เสือเพลินกรง..เล่มประวัติศาสตร์ถูกใจมาก
ต้องขอบคุณเพื่อนสาวคุณผาดนะคะ
ชอบอ่านหนังสือสไตค์นี้มากเลย
มีเล่มไหนแนะนำได้อีกค่ะ

คุณผาดไนซ์มากๆเลย
เซ็นให้แค่นี้พอก่อง
เด่วรอบหน้าเล่มใหม่ค่อยเอามันสสส์

ปอลิง..ดีจายทำให้คนตาร้อนผ่าวววว

รอรูปชุดใหญ่อยู่นะอิ่ม

บอกกงๆ ตอนนี้นักล่าฯชักลังเลแล้ว

ว่าระหว่างเล็บครุฑที่ขึ้นหิ้งหนังสือในดวงใจมานาน

จะถูกเสือเพลินกรงมาแทนที่หรือเปล่า

แล้วคุณลุงพนมเทียนจะโกรธมั้ยเนี่ย ถ้าชอบเสือฯมากกว่าหน่อย

รอดูรูปเหมือนกัลล์ค่ะ ( อย่างใจจดใจจ่อ...แฮ่ )

นักล่าคนที่ 178

ที่บ้าน ณ ไม่มีเสือเพลินกรงอ่ะ
เพื่อนคุงผาดให้ความอนุเคราะห์ที่ตัวเองซื้อมาให้ค่ะ
เล่มสุดท้ายซะด้วย ซึ้งจายยยย

เสือเพลินกรง
อ่านแล้วเพลิน วางไม่ลงจริงๆ

คืนนี้อย่าลืมเอาไปนอนหนุนด้วยนะคะมายเอมดี คริ

น้องปราย

เอารูปลงเฟชแล้วอ่ะ

ม่ายรุเข้าดูได้ป่าว ลองดูนะคะ

ด่อยโคดๆ

ถ้าไม่ได้เด่วเช้าลงใหม่อีกรอบน๊า

เกือบพลาดเอนทรีประวัติศาสตร์แล้วสิครับ

เห็นรูปคุณผาด ดูเท่ห์ไม่เบา
คงจะเท่ห์ไม่แพ้ฝีมืองานเขียน
สมกับเป็นทายาท นักเขียนระดับตำนานจริงๆ

ไปงานหนังสือกี่ครั้งกี่ปี งานของพนมเทียน ก็ยังมีคนแย่งกันซื้อจนแน่นทุกครั้ง

วันนี้ส่ง จุ๊บๆๆๆมาก่อนนะคะง่วงแล้วใกล้สว่างแล้วด้วยยังไม่ได้นอนเลย แต่อยากบอกว่าคิดถึงมากๆคะ

คุณจินครับ

เสือเพลินกรง วางแผงมาได้ปีกว่าแล้ว และน่าจะหาได้ตามร้านหนังสือทั่วไป B2S, SE-ED, หรือนายอินทร์
ก็น่าจะมีครับ

ส่วนหนังสือ "ลึกในลิ้นชัก" ผมเห็นชื่อของคุณในใบสั่งซื้อแล้ว เดี๋ยวจะเอาหนังสือไปล่าลายเซ็นให้ คาดว่าจะส่งให้คุณได้ภายในสอง-สามวันนี้ครับ

หวัดดียามเช้า

แฟนหนาแน่นจริงๆ ..

งานหนังสิอหมดน้ไหนักคงลดไปหลายขีด..

ไม่มีอะไรสาย..ความคิดเราต่างหาก..

รักษาสุขภาพด้วย

สวัสดียามเช้าครับพี่อัยย์


เข้ามาอ่านเม้นท์แล้วก็เพลินไปด้วยเลยครับพี่
แต่เสียดายยังไม่เคยอ่านงานของคุณผาดเลยครับ

เรื่องพรมในรองเท้า
ผมเคยเขียนไว้ในบล้อกเมื่อนานมากแล้ว
บล้อกนี้เลยเอามาปัดฝุ่นใหม่คัรบพี่อัยย์

หูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ตกลงมากรี๊ดพนมเทียนหรือมากรี๊ดพี่อัยย์ของเรากันเนี่ย อิอิ

เมื่อวันเสาร์ที่ 30 ตุลาคม 2553
ไปงานสมนาที่สมาคมนักเขียนเป็นผู้จัด ในงานหนังสือแห่งชาติ ตอนหนึ่ง พนมเทียนกล่าวกับนักอ่านอ่านเขียนในที่นั้นว่า รู้ไหมว่าทำไมเพชรพระอุมาถึงได้เขียนได้ยาวนานถึง 25 ปี

เพราะในเรื่องเพชรพระอุมา ไม่มีคำว่า
"อีก 20 ปีต่อมา"
เหมือนนิยายทั่วๆ ไป

เล่นเอานั่งยิ้มนั่งขำกันถ้วนทั่ว

นักล่าฯ 197

ขอบคุณนะคะที่มาเล่า...ฮ่าๆ มุกนี้ผ่าน

จะได้จำไว้บ้าง เวลาเขียนอะไร อย่าให้เวลาผ่านไปแบบนั้น

เพราะมันจะไปต่อไม่ได้ 555 ขอบคุณพนมเทียนที่ชี้แนะ

ป.ล.ข่าวว่า แสง สีรุ้งไฟแรงน่าดู กำลังจะมีงานไหลออกมาหลายเล่ม

รออ่านอยู่นะคะ

มีนิยายรักหลายเรื่องของพนมเทียนที่ทำให้จินตนาการสมัยเป็นสาวรุ่นของนักล่าฯบรรเจิด

เป็นฝันอันเรืองรุ่งพลุ่งพล่าน อ่านแล้วมีความสุข อยากเป็นกระต่ายที่เจอกรกฎ

เมื่อก่อนสมัยเด็กๆ อ่านนิยายรักของพนมเทียนด้วยการเช่าร้านหนังสือมาอ่านซะเกลี้ยง

ชอบการตั้งชื่อนางเอกนิยายทุกเรื่องของท่าน

เก๋ไก๋ ไพเราะมากค่ะ

นักล่าฯว่าชื่อต่างๆที่พนมเทียนตั้ง ไม่ว่าชื่อตัวละครหรือชื่อหนังสือ

ได้กลายเป็นชื่ออมตะที่คนไทยหลายคนนำไปตั้งเป็นชื่อลูกหลาน ตั้งชื่อนักร้อง ดารา ชื่อฉายาต่างๆ


ชื่อที่เพราะๆก็อย่างเช่น

แวว มยุรา
ละอองดาว
สกาวเดือน
รัศมีแข
มัสยา
กัลปังหา

ฯลฯ

เพราะความที่พนมเทียนเป็นคนเชี่ยวชาญเรื่องภาษา

การตั้งชื่อเหล่านี้จึงเป็นการตั้งที่งดงาม ยอดเยี่ยมที่สุด

สวัสดียามเช้าคุณอัยย์

หู..ไม่ได้มาหลายวัน คอมเม้นท์เรตติ้งกระฉูดถึงยอดมะพร้าว งี้ต้องปรบมือให้พนมเทียน อิ อิ

ล้อเล่น ต้องปรบมือให้เจ้าของบล็อกต่างหาก ที่นำเสนอเรื่องสุดวิเศษเช่นนี้ ไม่ครบ 500 ห้ามเปลี่ยนหน้าบล็อกนะ ทำสถิติเลย

รีบไปรีบมามือไม้สั่น แข่งกับการไฟฟ้าที่จะดับไฟตอน 9 โมงเช้า เด่วค่อยมาอีกเป็นเม้นท์ที่ 300 555

^^ ขอบพระคุณจริง ๆ ค่ะคุณผาด
ปลื้มจนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว
แล้วจะอดใจรอค่ะ ตามแต่คุณผาด
จะสะดวกค่ะ แค่คุณผาดบอกข่าวมา
ใจก็กรี๊ดดดจะแย่แล้ว
วันนี้ทำงานไปด้วย หน้าบานไปด้วย 55

วันนี้ได้ไปทำธุรกรรมของ office หลายธนาคาร
เลยว่าจะไปที่โรบินสันมีครบทุกธนาคาร
แถมมีร้านหนังสือ ทั้ง B2S, SE-ED และ นายอินทร์
ซะด้วย ฮี่ๆๆๆ จะแวปไปหาดูค่ะ
รอก่องนะ เสือเพลินกรง อย่าเพิ่งหมดแผงล่ะ อิอิ

เห็นพี่อัยย์บอกว่า
จบบล็อกไม่ลง 555 เลย อ่ะ..ไหน ๆ ก็ไหน ๆ
ขอแจมภาพ บล็อกประวัติศาสตร์อีกรูปนะคะ
เป็นหนังสือที่จินมีเพียงผลงานเดียว
ของคุณพนมเทียน แต่ทำเอาคลั่งไคล้ไม่เสื่อมคลาย



เพชรพระอุมาภาคแรก จะมีสองปกค่ะ
คุณเต้ยเค้าซื้อให้ ภาคแรกตอนที่ 1
อ่านจบละ พอจะไปสอยตอนที่สอง
อ้าว..ปกนี้หมดไปแล้ว

ต้องรอพิมพ์ครั้งใหม่ และก็เปลี่ยนปก
เป็นสีดำ และร้านสุริวงค์บุ๊คเซ็นเตอร์ใกล้บ้าน
ที่เป็นสมาชิกอยู่ ไม่มีเป็นกล่อง มีขายแต่เป็นเล่ม
เสียดายก็เสียดาย กลัวจะต้องได้รออีก
เลยอะ เป็นเล่มก็เป็นเล่ม

หน้าตาของหนังสือที่สอยมา ภาคแรก
เลยเป็นแบบนี้ ไม่หรูหราเหมือนภาค 2 ค่ะ
อีกเดียวจะมี "เสีอเพลินกรง" มาแทรกกลาง อิอิ
ตามด้วยศิวาราตรี ก่อนที่จะไปเก็บ
เพชรพระอุมา ภาค 2 อีกสามตอนแรกที่เหลือ 55

ปล. คุณผาดจะให้จินส่งเงินไปให้ทางไหน
โปรดบอกมาด้วยนะคะ ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ
สำหรับหนังสือที่ไม่คิดว่าจะได้รับพร้อมลายเซ็นต์ ^^

โห...นักล่า 201

อลังการบานเบอะ


ส่วนเรื่ิองค่าหนังสือ ไม่ต้องจิ

พี่อัยย์สั่งซื้อให้เอง....

อ้าว พี่อิ่มไปด้วย ฤ เนี่ย แล้วเหตุไฉนไม่ไหลไปที่เรโทรเล่าครับ วันนั้นผมก็ไปโฉบ ๆ ในงานมานิดหน่อยแล้วก็ไหลไปดื่มกับพระอาจารย์ที่เรโทร

สำหรับเสือเพลิยกรง หากหาตามร้านไม่ได้
ขอแนะนำให้สั่งซื้อทางเว็บฯ ของเคล็ดไทย
//www.kledthaishopping.com/product-th-468567.468817-%E0%B8%99%E0%B8%A7%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%9B%E0%B8%A5,%E0%B9%84%E0%B8%97%E0%B8%A2+%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%99+%E0%B8%AD%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B9%86.html?lang=th&ser=&cat=468817&pn=80

ยํ ลทธํ เตน ดุฎฐพพํ

ได้สิ่งใด พึงพอใจในสิ่งนั้น

มีความสุขในชีวิตด้วยความพอเพียงและพอใจ ตลอดไป..นะคะ



ระยะนี้ ปอป้า ผลุบ ๆ โผล่ ๆ หน่อย..นะคะ งานราษฎร์-งานหลวง....เพียบ
อากาศหนาว ปอป้ามีความสุขมากมาย เพราะคุณป่วนไม่ชอบอากาศเย็น ๆ
หน้าร้อนเป็นทีของคุณป่วน ส่วนหน้าหนาวเก๊าะเป็นทีของปอป้า
ทีใคร..ทีมัน...นิ...อิ อิ

คนที่ไม่ชอบหน้าหนาว ก็ระวังรักษาสุขภาพด้วย..นะคะ

คิดถึงเสมอ..ค่ะ

...........................

อัพบล๊อกเสร็จปุ๊บ ก็วิ่งมาหาคุณอัยย์...ปั๊บ
มาด้วยความคิดถึง จากหัวใจเหี่ยว ๆ ของ สอวอ ....

คุณพนมเทียน เป็นนักเขียนใจดวงใจของปอป้าเหมือนกัน
แต่ปอป้าไม่ค่อยได้อ่านหนังสือของท่านสักเท่าไรหรอก..ค่ะ
บทประพันธ์ของท่าน ถูกนำมาทำเป็นภาพยนตร์หลายเรื่อง
ก็อาศัยดูหนัง ดูละครเอา เรื่องจุฬาตรีคูณ สมัยก่อนโน้นนน....ดูไปร้องไห้ไป..อิ อิ
แต่เพลงเพราะมาก...ขอโบก...ขอโบก

เห็นเพื่อนหรือใคร ๆ อ่านนวนิยายกันอย่างสนุกสนาน เคยคิดหัดลองอ่านเหมือนกัน
แต่อ่านได้ไม่เท่าไร ก็ต้องเลิกทุกที ไม่รู้เป็นเพราะอะไร
สงสัยว่า นิสัยในการอ่านของตัวเองไม่ดีพอ

แต่ก็ยังเห็นแปลกอยู่อย่าง ว่าทำไมหนอ ทีกับหนังสือพระ อ่านได้อ่านดี
โดยเฉพาะหนังสือพระไตรปิฎก หรือวิสุทธิมรรค พุทธปรัชญา ฯลฯ

สงสัยปอป้า จะบ้า...เนอะ...หรือคุณอัยย์คนสวย..ว่าไงจ๊ะ..

คิดถึงตะเองม๊าก..มาก...รู้ป่าว...

บ้านนี้คึกคักดีจริงๆ

ขอนำภาพมาจารึกไว้ในบลอกประวัติศาสตร์ด้วยค่ะ

แฟนๆ เยอะมากค่ะ มะกล้าถ่่ายภาพมาก เกรงจายเด่วหาว่าบร้า
ได้มาพอให้ปลื้มนะคะ

งานหน้าแฟนคลับนัดเจอกันที่บู๊ธในงานสัปดาห์หนังสือ ชิมิคะ มายเอมดี

แสนเสียดายไม่พบคุณน้องพยัคฆ์ฯ รอบหน้าหวังไว้ว่าไม่พลาด

ปอลิง..ณ วันนั้นกรุณานำบทประพันธ์ของท่านมาที่บูธด้วยนะคะมายเอมดี

คุณผาดน่ารัก ^^ อิอิ

อิจฉาพี่อิ่มจิงอะไรจิง คริ คริ

นักล่าฯ 207

นี่ขนาดเกรงใจ กลัวเค้าหาว่าบร้านะ ฮ่าๆ

ไม่อยากคิดเลยว่าถ้าไม่เกรงใจจะแค่ไหน

เอ่อ...เหมือนกะแขนคุณผาดโดนยุง หรือ ริ้นไรกัดนะ ดูแดงๆ


ป.ล. นุ้งอิ่ม ...ยัวร์เอ็มดีเป็นเพียงนักเขียนสมัครเล่น ต่ำต้อยด้อยเชิง

ไม่กล้าไปพบปะสังสรรค์ใครหรอก... ไม่ต้องคาดหวังใดๆเรย

คงไม่กล้าไปกระทบไหล่ใครๆ

นักล่าคนที่ 210 (เย้ๆๆ)

เก๊าป่าวทำไรคุงผาดนะเคอะ มะด้าย(แอบ)กัด (แอบ)หยิก
แค่มายืนเบียดๆเอียงๆเฉยๆ

ถ้าไม่เกรงจายอาจมีโอบ เกาะ ถูอ่ะค่ะ
อารายก้อเกิดขึ้นด้ายยยยยยยยย
แล้วจาหาว่าไม่เตือน
.
.
.
.
.
ล้อเล่งนะคะคุณผาด (เกิดโผล่มาอาจเข้าใจผิด อิอิ)
เด่วจามะกล้ามายืนถ่ายรูปคู่กะอิชั้นในงานข้างหน้า
อิชั้นออกจะเปงกุลสตรีหญิงไทยใจกล้า

นุ้งปราย

คุณผาดน่ารักจิงๆนะขอบอก
ไนซ์ที่ซู๊ดดดดด อิอิ

มานั่งอ่าน 209 เม้นท์ใหม่ค่ะ
ก็เลยรู้ว่าเคยอ่าน

แวว มยุรา
ละอองดาว
สกาวเดือน

ถ้าจำไม่ผิดน่าจะอยู่ในนิตยสาร บางกอก ใช่ไหมหนอ ตอนนั้นอ่านนิยายใน บางกอก กับสกุุลไทยเยอะอยู่

ครูฝึกสอนจาก วค.เชียงใหม่ สอนภาษาไทยตอนเรียน ป. 6 ( 2512 ) จะเล่าเรื่อง ศิวาราตรีให้ฟังตอนท้ายชั่วโมงภาษาไทยทุกชั่วโมง แล้วตามมาด้วยการไปหามาอ่านซ้ำ ชอบทุษยันต์มาก ๆ ค่ะ ทำให้รู้จัก อารยัน กับมิลักขะ

เรื่องเพชรพระอุมาเนี่ยเราไม่ได้อ่านค่ะ แต่สามีอ่าน ... ชอบมาเล่าให้เราฟัง

ขอมาร่วมเม้นท์ชื่นชมผลงานของคุณ " พนมเทียน " ด้วยค่ะ

ว๊าก ภาพใหญ่อะ ลบให้ด้วยครับคุณอัย อิอิ

ลบให้แล้วค่ะ

โพสใหม่นะคะ

เสือเพลินกรงหนาขนาดนี้

ยังอ่านไม่ถึงครึ่งค่ะ...

อ่านทุกคำ ดื่มด่ำซึมลึกทุกตัวอักษร หุหุ

เที่ยงวันนี้ไปเดินหาเสือเพลินกรง
ที่ SE-ED บุ๊ค ที่เซ็นทรัลแอร์พอร์ต
เช็คสต๊อกให้บอกว่า ที่เชียงใหม่หมดเลย
อยากได้ต้องสั่ง

เดินไปที่ B2S ฝั่งโรบินสัน
บอกว่าหมด แต่มีที่ B2S เซ็นทรัลฯ กาดสวนแก้ว
อีก 2 เล่ม อิอิ มีเหตุต้องไปอยู่แล้ว
เพราะต้องเอาเช็คไปให้กรรมการเซ็นต์อีกคน
เป็น ผจก.BBL สาขากาดสวนแก้ว
ข้ออ้างมีเยอะเนอะ ในการจะหาอะไรซักอย่าง
ที่ตั้งใจ 5555

ส่วนนายอินทร์กับร้านหนังสือใหญ่ ๆ
ในเชียงใหม่ ยังไม่ได้ไปถามแต่ว่า
ไม่พลาดที่สาขากาดสวนแก้ว อุอุ
ได้มาแล้วจะส่งข่าวค่ะพี่

ต้องหาซื้อ "เสือเพลินกรง" มาอ่านให้ได้เสียแล้ว จะลองสั่งทางเน็ตดู