Bloggang.com : นักล่าน้ำตก : ทางทากและสายน้ำเชี่ยว...เชี่ยวระดับ เสกสรรค์ ประเสริฐกุล

ทางทากและสายน้ำเชี่ยว...เชี่ยวระดับ เสกสรรค์ ประเสริฐกุล

ในบรรดาหนังสือที่เกี่ยวกับการเดินป่าทั้งหลายที่เคยอ่าน

หนังสือเล่มที่จะรีวิววันนี้ เป็นหนึ่งในห้าเล่มที่ประทับใจเลยค่ะ

“ทางทากและสายน้ำเชี่ยว” ของเสกสรรค์ ประเสริฐกุล

เล่มเล็กๆบางๆ ราคาก็แค่ 55บาท และถ้าไปซื้อในงานหนังสือก็จะเหลือเล่มละยี่สิบกว่าบาทเอง

ราคาต่ำเตี้ยเรี่ยดิน แต่คุณภาพสูงสุดขอบโลก

เมษายนปีนี้ ลองไปเดินดูที่งานก็ได้ค่ะ น่าจะมีขายที่บู๊ธสนพ.สามัญชน

ผลงานอมตะแบบนี้ แม้จะเขียนและพิมพ์มาประมาณ 15 ปีแล้ว ก็ยังขายได้อยู่เรื่อยๆ

แน่นอนไม่เอ่ยถึงคนเขียนไม่ได้เลย

เพื่อนๆหลายคนคงจะชินแล้วว่าเวลานักล่ารีวิวหนังสือ มักจะหนักไปที่ผู้แต่งมากกว่า

ก็มันเป็นอะไรแบบนั้นจริงๆซะด้วยสิ เพราะหนังสือดีก็อยู่ที่ผู้สร้างสรรค์เป็นข้อใหญ่

อีกอย่างหนึ่ง การรีวิวในความหมายของนักล่าฯมันแปลว่าแนะนำ ไม่ถึงกับวิจารณ์เจาะลึก

ก็เลยไม่อยากลงรายละเอียดมากเกินไป เดี๋ยวจะกลายเป็นสปอยล์จนเพื่อนๆรู้ทะลุซะจนหมดความอยากน่ะค่ะ

เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ชื่อนี้คงไม่ต้องพูดขยายความใดๆให้มาก

เพราะบทบาทนักต่อสู้สมัย 14 ตุลาและ 6 ตุลายังคงเป็นที่จดจำของใครๆ

จนบางครั้งนักล่าฯคิดว่า คนที่มีบทบาทชัดเจนในเรื่องใดเรื่องหนึ่งมากเกินไปเนี่ยก็เสียเปรียบเหมือนกัน

คือแม้จะเก่งอีกเรื่องด้วย ก็อาจถูกมองข้ามไปได้

อย่างเรื่องบทบาทการเป็นนักเขียนของเขา เรียกว่าต้องเป็นคนที่อยู่ในแวดวงวรรณกรรมจริงๆ

ถึงจะสัมผัสได้ว่าอาจารย์เขียนหนังสือได้พลิ้วในระดับที่ตราตรึงใจ

ว่าแล้วก็ขอท้าวอดีตกันอีกเล็กน้อย (เห็นมั้ยคะว่ามันโดดเด่นจนนักล่าฯไม่พูดถึงเอาเลยก็ไม่ได้)

อาจารย์เสกสรรค์เป็นสามีของคุณจิระนันท์ พิตรปรีชา กวีซีไรต์ อดีตนักศึกษาหัวก้าวหน้าที่เคยต่อสู้ กินอุดมการณ์ต่างข้าวอยู่ในป่าด้วยกัน

ทั้งคู่เป็นนักคิด นักเขียน เป็นนักวิชาการ และอีกมากมาย

ซึ่งอดีตของทั้งสองท่าน นักล่าฯก็จะขอจดจำไว้ เพราะมันเป็นอดีตที่สวยงามเจิดจรัสจริงๆ

อ.เสกสรรค์...นักล่าฯชอบผลงานการเขียนแนวชีวิตสารคดีการเดินป่าของท่านมากคนหนึ่ง

เพราะอ่านแล้วมันได้อะไรมากมายติดสมองจริงๆค่ะ สิ่งที่อาจารย์นำเสนอนั้นเป็นข้อมูลความจริงที่ทั้งสนุกและแยบคาย

ที่ชอบมากๆคือ เมื่ออ่านเวลาอาจารย์พูดถึงตัวเอง มันเป็นมุมมองแบบไม่ใช่คนหลงตัวเอง ทั้งที่อาจารย์เป็นพระเอกในสายตานักล่าฯอยู่นะคะ

หลายครั้งที่อ่าน รู้สึกได้ว่าคนคนนี้มีร้อน มีหนาว มีกล้า มีขี้กังวล มีขี้ขลาด

มีผิดพลาดหลายเรื่อง มองคนผิดบ้างก็บ่อย บางทีก็ปากไม่ดีกะคนอื่น

และอีกหลายอย่างที่เรารู้สึกว่า เออ เขาตำหนิตัวเองแบบจริงใจ ไม่ได้ตำหนิให้ใครแย้งเพื่อยกตัวเองขึ้นอีกครั้ง

ความอ่อนแอทั้งกายและใจ จะปรากฏให้เห็นบ่อยครั้งในตัวผู้ชายที่แสนจะแข็งแกร่งและผ่านอุปสรรคชีวิตมาโชกโชน

กลั่นจิตวิญญาณผ่านตัวอักษรที่คม !เหลือเกิน

นักล่าฯคิดว่าหนังสือของเขา ทำให้เรารู้สึกถึงธรรมชาติแท้ๆของมนุษย์ค่ะ

"ทางทากและสายน้ำเชี่ยว" เป็นการเดินทางในป่าทึบในเขตจ.ชุมพร เมื่อปี 2537

คณะต้องผจญกับดงทากและความวิบากในป่าต้นน้ำหลังสวน ซึ่งนักล่าฯเองยังขยาดที่จะไปเที่ยวเลย เพราะมันทึบมากๆ

ครึ่งแรกของหนังสือเป็นการเดินป่าฝ่าทาก ครึ่งหลังเป็นการถ่อแพ ซึ่งอ่านแล้วได้อรรถรสจริงๆ

ได้ลุ้น ได้เหนื่อยตามไปด้วย อ่านแล้วก็...เออนะ การล่องแพไม้ไผ่กลางกระแสน้ำเชี่ยวแบบนั้นมันเหมือนเอาชีวิตไปแขวนไว้ยังไงยังงั้น

แต่มันก็ท้าทายสุดๆ

ซึ่งเมื่อผ่านไปได้จะรู้สึกประทับใจมิรู้เลือน เป็นความสุขให้ได้หวนนึกถึงครั้งแล้วครั้งเล่า

นักล่าฯก็เพิ่งรู้นะคะว่าคุณจิระนันท์ ว่ายน้ำไม่เป็น ซึ่งตรงจุดนี้ทำให้ผู้เขียนแสดงความเป็นห่วงอยู่หลายครั้ง

อ่านไปอ่านมา...อ้าว หนึ่งในคณะผจญภัยมีเพื่อนเก่าของเราคนหนึ่งด้วยเหรอเนี่ย

คนนี้ก็ดังในวงการอนุรักษ์และท่องเที่ยว ไม่รู้ใครรู้จักไหม ชื่อ ศรัณย์ บุญประเสิรฐ

สมัยเรียนเคยเข้าป่ากะเขาตั้งสองสามครั้งแน่ะ ว่างๆจะขอเอาหนังสือเขามาแนะนำบ้างนะคะ

สรุปว่า การได้อ่านหนังสือสารคดีแนวผจญภัยที่เรารู้สึกว่าไกล้ตัวพอสมควรอย่างเล่มนี้ทำให้นักล่าฯมีความสุขจริงๆ

ปลื้มทุกถ้อยวลี ปลื้มในเรื่องราวมิตรภาพ ก็อย่างที่อาจารย์บอกไว้ด้วยสำนวนนักเขียนระดับเชี่ยวว่า

“ถ้าผมจะต้องเลือกเอาระหว่างเสรีภาพสมบูรณ์แบบ ซึ่งตัดเฉือนสายใย
ในหมู่มนุษย์จนขาดรุ่งริ่ง กับมิตรภาพซึ่งล้อมรัดไว้ด้วยมาลัยแห่งพันธะ
ผมคงเลือกข้อหลังอย่างไม่มีข้อกังขา เพราะอย่างน้อยที่สุด มันทำให้ผมอยู่ในโลกนี้ได้โดยไม่บอบช้ำจนเกินไป”

ขอคารวะหนึ่งจอกกับสองจิบ

งานหนังสือปีนี้ คงต้องไปเก็บตกหนังสือของอาจารย์กันต่อค่ะ

Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2554

Last Update : 23 มิถุนายน 2558 9:12:14 น.

23 comments

Counter : 1978 Pageviews.

Vote ก่อนเลยดีกว่า อุอุ ยังไม่เคยอ่านเล่มนี้เลยครับ

ว่าแต่.. งานหนังสือเมื่อใดกันอ่ะพี่ จะได้แว๊บไป หาเรื่องเสียตังค์ตลอดอ่ะ 555

กะแล้วเชียว ว่าพี่ต้องอัพบล็อก แม่นจริงเรา...

โดย: santakoe

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:12:08:52 น.

เคยฟังอาจารย์เสกสรรให้สัมภาษณ์ที่ทีวีไทย (รายการพื้นที่ชีวิต ตอนวันที่ถอดตัวกู) ดำเนินรายการโดยภิญโญ ถามทำนองว่า เรื่องวิจารณ์เรื่องไหนที่อาจารย์รู้สึกว่าไม่เป็นธรรมกับอาจารย์ในภาวะแบบนี้ (ช่วงเดือน พย.53) ชอบคำตอบของอาจารย์ ท่านตอบประมาณว่า "ผมถูกหาว่าเข้าข้างรัฐบาล และคนที่อยู่ฝ่ายรัฐบาลหาว่าเข้าข้างฝ่ายค้าน ผมไม่ถึงกับโกรธ แต่รำคาญใจ และไม่รู้จะอธิบายอย่างไร ว่าจุดยืนของผมมีจริง แต่ไม่ได้ยืนแบบที่เขาจัดขั้วกันอยู่"...

โดย: I_sabai

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:12:19:14 น.

ททโต ปุญฺญํ ปวฑฺฒติ
บุญของผู้ให้ ย่อมเจริญ

มีความสุขที่ได้เป็นผู้เจริญ ตลอดไป..นะคะ

สวัสดีค่ะ คุณอัยย์...

ไม่ได้เข้าบล๊อกสองวัน แต่ก็ตามไปอ่านเรื่องของพระเอกวนัสมาแล้ว..นะคะ
ปอป้าว่าตัดต่อตอนที่พระเอกพูดประโยคสุดท้ายยังง่ายกว่าให้อีมาร้องไห้..นิ
คนอะไร้ เกิดมาก็หัวเราะร่วนออกมาเชียว...

พูดถึง อาจารย์เสกสรร นึกถึงลูกชายของทั่น กำลังดังเชียว..นิ
ชอบดูรายการที่เขาพาไปค้นหาตัวตนของตะเอง..อ่ะ
เก่งเหมือนพ่อแม่เชียว...

คิดถึง..นะจ๊ะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:12:32:30 น.

คุณอิงค์ คะ ผู้เขียนท่านคงไม่มีเวลากลับมาอ่านผลงานเก่าๆ ของท่านหรอกค่ะ

เวลาผ่านไป คนย่อมเปลี่ยนแปลงไปด้วย

โดย: addsiripun

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:14:49:34 น.

ชอบ" เขาลืมไปวัน กลุ่ม อำมาตย์ ไม่ใช่เหรอ ขับไล่พวกเขาเข้าป่า " น่านจิ อุดมการณ์ มันกินไม่ได้ 55555

โดย: หลินเอ๋อ IP: 101.108.43.55 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:15:38:46 น.

เราว่าการได้เข้าไปใช้ชีวิตในป่า ก็ได้เจอชนชั้นที่ไม่ค่อยจะแตกต่างจากนอกป่าที่เป็นอยู่มั้งคะ

เท่าที่เราได้รู้จักเพื่อนที่เคยเข้าป่าหลายคน เขาจะเข้าใจเรื่องชีวิตจริงมากขึ้น เมื่อออกจากป่าก็จะก้มหน้าก้มตาดำเนินชีวิตในหนทางของตัวเองไป

เพราะคนมีอุดมการณ์ค้นไม่พบคนในอุดมการณ์ที่คาดหวังมั้งคะ ความเห็นเรานะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:16:53:30 น.

...แ ว ะ ม า ทั ก ท า ย ที่ นี่ มั่ ง อิอิ
...ปิ ด ห น้ า ท า ม มั ย.
...พี่ อั ย ย์ ส ว ย..อ ยู่ แ ย้ ว
...มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...

โดย: kim yanaze IP: 223.206.117.94 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:18:51:31 น.

ชอบงานเขียนของธีรภาพ โลหิตกุล บอกว่าคนนี้เป้นแรงดลใจให้เขียนสารคดี

ลองเชื่อซือมาอ่านบ้าง

ยังไม่ค่อยถูกจริตเท่าไร

เล่มนี้ก็อ่านแล้ว

ไม่อยากเอ่ยชื่อนี้มากนัก

ให้เขาได้อยู่อย่างสงบๆเถอะ

โดย: ปางนู

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:18:59:49 น.

หวัดดียามค่ำ

โปร์ไฟว์ยังยิ้มไม่โชว์ฟันสวย..เอาใหม่..

หนังสือก็ว่าไป แต่เขามีอีโก้สูงเกินไป เขาเคยมีเรื่องกับหมาในมหาลัย จนต้องยอมแพ้หมาด้วยการถอดหมวกออก ซึ่งปกติจะไม่ยอมถอด..

คิดถึงทากชมพู

ดุแลสุขภาพด้วย

โดย: กาแฟสดกะพรรณไม้งาม

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:09:23 น.

อุดมการณ์ ที่ครั้งหนึ่ง หลายคนเคยคิด
ช่วงเวลาหนึ่ง ที่เป็นกระแสสังคม
แต่จะมีสักกี่คน....
ที่จะสานต่อมัน

โดย: จำปาลาว (reinedesfleurs

) วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:22:44 น.

วันนี้เพิ่งอ่านวรรณกรรมเรื่อง TRUE GRIT จบไป เป็นครั้งแรก

ที่อ่านหนังสือแปล สำนวนแปลโดย แดนอรัญ แสงทอง

คุ้มกับราคา 290 บาท ชั่งใจอยู่หลายอาทิตย์ว่าจะซื้อหรือไม่

แต่สรุปแล้วว่าถ้าไม่ซื้อเนี่ยจะเสียใจไปตลอดชีวิตแน่ๆ

อ่านแล้ววางไม่ลง สำนวนแปลไปทางภาษาไทยสมัยโบร่ำ

โบราณ

แต่ก็ผสานเข้ากับภาษาไทยยุคปัจจุบันได้อย่างลงตัว เห็นว่า

ในภาคภาษาอังกฤษก็เป็นในแนวการใช้ภาษาโบราณๆเช่นกัน

วกเข้าเรื่องหนังสือที่รีวิวดีกว่า...

อืม...ยังไงดีล่ะ สำหรับปรายบางอย่างถ้าเสียสิ้นซึ่งศรัทธาแล้ว

ยากเกินจะทำใจให้เหมือนเดิมน่ะ มันฝืนความรู้สึกมันตีรวนกัน

ระหว่างอคติ-ใจแคบ-เปิดกว้าง-ทิ้งมันไปซะ-ปล่อยวาง

อธิบายไม่ถูก

กำลังคิดอยู่,ระหว่าง

จิบกาแฟไปพร้อมกับต้นไม้เขียวขจี

นอนหลับตา

ไม่ตื่นชั่วนิจนิรันดร์

ไม่มีแม้กระทั่งผู้คนฝังศพให้

ไม่มีแม้แต่ป้ายที่ปักปันเขียน,ชื่อ-ชาตะ-มรณะ

กำลังคิดอยู่,ระหว่าง

จิบกาแฟไปพร้อมกับกำแพงทึบสี่ด้าน

นอนหลับตา

ไม่ตื่นชั่วนิจนิรันดร์

ผู้คนต่างพร้อมใจกันขุดหลุมฝังศพ

ผู้คนต่างพร้อมใจกันปักปันเขียน,ชื่อ-ชาตะ-มรณะ

กำลังคิดอยู่,ระหว่าง

กำลังคิดอยู่,ระหว่าง...

อาจมีสักวันที่จะอ่านงานของอาจารย์ด้วยความเคารพจากใจ

โดย: วัวป่าหลงเงาจันทรา IP: 118.172.181.134 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:21:14:33 น.

คุณอัยย์ขึ้นต้นว่า
"เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ชื่อนี้คงไม่ต้องพูดขยายความใดๆให้มาก"
แต่อ่านรีวิวฉบับนี้จนจบ นับว่าเขียนยาวกว่ารีวิวทั่วไป
น่าจะพอกับ 1 หน้าในนิตยสาร ที่มีรูปประกอบสักรูป
ถือว่าเยอะมากสำหรับบล็อก โดยเฉพาะำบล็ิอกของคุณอัยย์ ที่มีเอกลักษณ์ของความกระชับ ไม่เยิ่นเย้อเด็ดขาด

แสดงว่านักเขียนคนนี้ ต้องมีอะไรที่พิเศษ ไม่ธรรมดา..

ซึ่งคุณอัยย์ ได้อธิบายให้ผู้อ่านได้รับรู้และอยากติดตาม โดยเฉพาะกับคนที่ไม่คุ้นชินกับบทบาททางวรรณกรรมของ อ.เสกสรรค์ ให้รู้สึกอยากจะค้นคว้าต่อ

ผมถือว่าข้อเขียนวันนี้ ได้สมประสงค์แล้วครับ..

โดย: ซาตานสีส้ม IP: 115.87.175.112 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:21:28:33 น.

สวัสดียามดึกครับ พี่อัยย์
ผมซื้อหนังสือน้อยครับ
หนังสือที่พี่รีวิว ผมไม่มีเลยครับ
ส่วนภาพที่บล็อก ถ่ายด้วยกล้องDSLRครับ
เฉพาะลิงค์ที่ทำไปครับ เป็นกล้องคอมแพ็ค

ราตรีสวัสดิ์ครับ

โดย: เศษเสี้ยว

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:23:49:37 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

งานของอาจารย์เสกสรรค์เป็นอะไรที่ผมติดตามทุกเล่มจริงๆครับ
ยิ่งอ่านยิ่งชอบ ยิ่งมายิ่งลุ่มลึกครับ

ภาษางานเขียนในงานชุดหลังของอาจารย์
สวยงามราวบทกวีนะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:6:57:04 น.

ไม่เคยอ่านงานของท่านอย่างจริง ๆ จังเลยนะครับ แต่เคยชอบบางบทที่ท่านพูดไว้ เช่น "ความสามารถของคนเรานั้นมีกันทุกคน แต่บางครั้งมันไม่มีพื้นที่ให้เขาได้แสดง" ข้อความในทำนองนี้แหละที่ผมพยายามหาทาง เปิดพื้นที่ให้ตัวเอง

แม้แต่บล็อกนี้ก็คือ พื้นที่ ที่ว่าครับคุณอัยย์

ผมไม่ค่อยได้เข้ามากรุงเทพฯ แต่ต่อไปถ้าเจอจะพยายามหาอ่าน หรือสั่งฝากใครที่มาซื้อให้

เอ๊ะ แต่ดูเหมือนในบ้านผมจะมีหนังสือของท่านอยู่สักเล่ม ซึ่งคงหายากกว่าจะเจอ น้อง ๆ มาหาซื้อในกรุงเทพฯเชียวแหละ

โอ้โห ทำไมมันเต็มไปหมด

โดย: pantamuang

วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:9:45:32 น.

ไม่เคยอ่านครับ ถ้าไปซื้อในงานหนังสือก็จะเหลือเล่มละยี่สิบกว่าบาทเหรอครับ เดี๋ยวดูก่อนมีโอกาสจะลองหามาอ่านดูปกติไม่ค่อยได้อ่านแนวนี้เท่าไหร่

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:17:57:33 น.

งานเขียนเป็นเรื่องน่าทึ่งอยู่แล้ว
ยิ่งพี่อัยย์บอกว่าท่านให้ภาษาสวยด้วยแล้ว
คิดว่าถ้ามีโอกาศก็อยากได้อ่านหนังสือป่าเรื่องนี้ค่ะ
เห็นเล่มไม่โตด้วยแล้วพอเริ่มถ้าวางไม่ลง
คงอดนอนไม่ดึกมากนักค่ะ

โดย: Sweety-around-the-world

วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:55:33 น.

มาโหวตให้นักล่าฯ คนสวย...นะจ๊ะ

ฝันดี ราตรีสวัสดิ์..นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:58:26 น.

เปรียบไป นักล่าก็เป็นเสมือน อาจารย์แนะแนวหนังสือดีๆนี่เอง ขอให้ทำต่อไปนะ คนที่ไม่รู้ จะได้รู้ว่า เรื่องไหนบ้างที่น่าค้นหามาอ่าน

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:23:24:16 น.

เมมลงสมองเผื่อได้ไปงานหนังสือครับ

โดย: kirofsky

วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:23:58:11 น.

แวะเอาข้าวคลุกกะปิมาฝากจ้าอัยย์ กว่าจะเข้าบล็อกได้เล่นเอาเหนื่อยเลย เป็นที่คอมเค้ามันอืดมั้ง

โดย: แม่น้องแปงแปง

วันที่: 1 มีนาคม 2554 เวลา:11:31:57 น.

สวัสดีตอนใกล้เที่ยงครับ

เล่มนี้ผมพึ่งอ่านจบไปเดือนที่แล้งเองครับ อ่านสนุกครับ

โดย: ดอกหญ้า บนทางดิน

วันที่: 1 มีนาคม 2554 เวลา:11:44:25 น.

เคยได้อ่านงานเก่าๆของของทั้ง เสกสรรค์ ประเสริฐกุล และ จิระนันท์ พิตรปรีชาอยู่บ้างเหมือนกันครับ
แต่ไม่เคยอ่านทางทากสายน้ำเชี่ยวเล่มนี้
ใกล้งานหนังสืออีกแล้ว คงต้องเป็นบุ๊กมาร์คไว้คอยซื้ออีกแล้ว
ก็ไม่ค่อยไม่ติดตามงานใหม่เหมือนที่คุณอัยย์ว่านั่นแหละ
แต่ก็ยอมรับในความสามารถและประสบการณ์ของท่าน
การถ่ายทอดประสบการณ์ต่างๆผ่านออกมาเป็นตัวหนังสือของอาจารย์ มักเต็มไปด้วยคำคม สำนวนเปรียบเทียบที่กินใจเสมอครับ

โดย: dj booboo

วันที่: 3 มีนาคม 2554 เวลา:20:35:24 น.