เพลงอลัง...มากเลยคร้าบ

ส่วน BG ก็หวานนำ หุหุ ยังกะคน in love เชียวพี่

หนังสือเกี่ยวกับหนัง ไม่เคยมีกะเค้าซักเล่ม เพราะถ้านึกจะดูหนัง ก็ดูหนังเลย ถ้าจะซื้อหนังสือก็จะไม่ดูหนังแล้ว กลัวผิดหวัง 555 ส่วนคู่มือดูหนังนี่ยิ่งแล้วใหญ่ ไม่เคยเฉียดกรายเข้าไปมองหาเลยดีกว่า หุหุ

ขอบคุณนะครับพี่ ที่เอาเรื่องราวดีดีมาแบ่งปัน :D ว่าแต่ หนังสือนี่นานมากยังอ่ะ

ถ้าพูดถึงหนังคลาสิก ในใจผมนึกถึงเรื่องนี้ The sound of music จริงๆ มันมีเยอะ แต่ความคิดแรกที่คิดขึ้นได้ก็คือเรื่องนี้แหละ

มนต์เสน่ห์ของหนังอยู่ที่ความพิถีพิถันในการทำ
คนเสพรับรู้ได้ รู้สึกได้ถึงความใส่ใจในรายละเอียดแม้แต่จุดเล็ก ๆ น้อย ๆ
สิ่งเหล่านี้มีอยู่ในภาพยนต์ฟอร์มยักษ์ ภาพยนต์รางวัล ภาพยนต์ดัง ๆ จากตปท.
ผมชอบนั่งดูหนังคนเดียว แม้เดี๋ยวนี้ก็ยังชอบดูคนเดียว ตลอดความยาวของหนังเราดำดิ่งไปกับจินตนาการต่าง ๆ ของผู้กำกับ ความเอ็นเตอร์เทรนตรงนั้นคุ้มค่ากับเงินที่ควักออกไป น้อยครั้งที่จะผิดหวัง

ถ้าจะให้เลือกระหว่างดูหนัง กับอ่าน
ขอเลือกอ่านค่ะ
อากาศเย็นๆฟ้าครึ้มๆนอนดูหนังฟังเพลง
ฝันหวานๆเลยเชียวแร่ะ

มีหลายเรื่องที่นำเอาบทประพันธ์ไปสร้างเป็นหนัง
ดูแล้วไม่เคยใช่จากที่ได้จินตภาพไว้
เสียความรู้สึกไปเยอะ
จนขยาดที่จะดู
ถ้าคิดจะนำมาสร้างหนัง
ควรเปลี่ยนชื่ออย่าหลอกคนอ่านมาเปนเหยื่อ

หนังสือสะสมดีดีมีเยอะทำเป็นห้องสมุดให้ชุมชน หรือบริจาคให้ห้องสมุดตามโรงเรียนดีนะคะ อย่าไปชั่งกิโลขายเลย อาจคุ้ยเจอที่เจเจ

เพื่อนๆจ๋า

ตอนนี้เน็ตที่ทำงานนักล่าฯเดี้ยงหลายวันแระ

เล่นได้พอกุบกิบ ไปไหนแทบคลาน (ไปเก็บผักที่ฟาร์มก็ยังหืดจับ)

นี่ก็ต่อกับมือถือโคตรแพงอยู่

ดังนั้น อาจไปหาเพื่อนๆช้าหน่อยนะคะ

คิดถึงทุกคน โปรดซาบๆๆ...

ฝนๆอย่างนี้ ก็ต้องอ่านนิยาย " อุ่นรักป่าฝน " เนอะ ^^

เคยไปดูหนังของเฉินหลง แล้วเค้าให้เอาหางบัตรไปส่ง

ชิงโชค ได้ซะงั้น คนส่งเป็นแสนเป็นล้าน (โม้แระเป็นล้าน)

ก็เลยได้หนังสือเฉินหลงมา 1 เล่ม มะมีความตื่นเต้นใดๆ

เพราะหนังไม่หนุก ชวนให้หลับตลอด พอได้หนังสือมาก็

เปิดดูนิหน่อย แต่ก็วางไว้เฉยๆ เพราะมันไม่หนุกอะ

เห็นคำว่า ทายาทอสูร นึกถึงกระสือดลยาเรย กร๊ากกกก

หนังที่ชอบที่สุดก็คือเรื่อง เพื่อนสนิท วัยอลวนตั้มโอ๋รีเทริน์

แล้วก็หนังพวกมาเฟียทั้งหลายของเจิ้งอีเจี้ยน

หนังร้องไห้อย่าง ขอเพียง 5 วันให้ฉันรู้ใจเธอก็ชอบ

และก็สุดท้าย หนังที่ต้องดู 3 รอบ ขึ้นไป ถึงจะเข้าใจ

ความหมายคือ เรื่อง สุดเสน่ห์หา ของคุณเจ้ย อภิชาติพงษ์

ป.ล. กุบกิบนี่มันม้าด่วนมะใช่หรอ คริ คริ ^^

บทกวี ความตายอันเป็นนิรันดร์

แรงบันดาลใจ ถ้อยคำจากบล็อก นักล่าน้ำตก



เด็กน้อยลืมตาตื่นขึ้นมาในห้วงความฝัน

เดินสู่หนทางที่ทอดยาวไกลออกไป...ออกไป

กระแสลมพัด นัยน์ตาเวิ้งว้าง

รำพึงเบาเบา นี่! ข้ากำลังเป็นเด็กหลงทาง

ข้ากำลังเป็นเด็กที่หลงทาง

เด็กน้อยตัวสั่นเทา

ร้องขอความช่วยเหลือ

ดาวเนปจูนหยุดเคลื่อนไหว หันมามองเล็กน้อย

ก่อนจะเคลื่อนตัวหมุนต่อไป

ยานอวกาศบินโฉบเฉี่ยว พลางปล่อยควันสีขาว

เด็กน้อยสำลักควัน ยินเสียงหัวเราะของนักบินอวกาศ

ข้าคือเด็กหลงทาง ข้าคือเด็กหลงทาง

ความเงียบเข้ามาปกกาย

ไม่มีแม้แต่เสียงสะท้อนให้แว่วไหว

วูบหนึ่ง แลเห็นหุบเหวอยู่ไม่ไกล

เด็กน้อยดีใจ กระโดดลงไปแหวกว่ายในหุบเหว

ปลดปล่อยพันธการดั่งโซ่ตรวน

มุ่งสู่ความตายในห้วงความฝัน

มุ่งสู่ความตายอันเป็นนิรันดร์...

เห็นด้วยกับย่อหน้าสุดท้ายนะคะ

แต่..การดูหนังแย่ๆ ก็ไม่เชิงว่าเสียเวลา (เปล่า) ซะทีเดียวค่ะ

อย่างน้อยก็ทำให้เรารู้ว่า เออ..ของแย่ๆ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง

เล่มสีแดงฉัตรก็มีค่ะคุณนักล่าฯ ซื้อเก็บไว้ด้วยความดีใจที่มีโอกาสซื้อไว้ในครอบครอง เป็นหนังสือที่รวบรวมรางวัลออสการ์ไว้อย่างครบครัน

คุณนักล่าฯ สบายดีนะคะ
คืนนี้ฉัตรมาส่งเข้านอนค่ะ ^ ^

หนังเก่าๆ คลาสสิค เห็นเขาว่าดูแล้วดูอีกได้หลายครั้ง
ผมก็ดูหนังน้อยลงมาก ยิ่งพอมีเน็ตนี่ ใช้เวลาอ่านโน่นอ่านนี่เยอะ
รวมถึงหนังสือ ก็ซื้อน้อยลง

ชอบทีเจ๊บอกว่า เขาลงทุน ทั้งเงินและสติปัญญา
หนังจึงออกมาเป็นศิลป คลาสสิค ดูสมัยนี้ก็ยังดูได้

ผมชอบดูหนังไทยเก่าๆ ที่ทีวีเอามาฉาย
แต่ดูแล้วขำมากกว่า มันเชย ไม่ใช่เรื่องยุคสมัยแต่เป็น
เรื่องแนวของหนัง คือ หนังดราม่า มันต้องทำให้ตกต่ำขัดแย้งไปให้สุดๆ ให้คนร้องไห้ ต้องตาย ต้องช้ำ จนเวอร์ไม่สมจริง
แต่สมัยนี้ หนังไทยก็ดีขึ้นเยอะแล้วในเรื่องแบบนี้

ชีวิตการเป็นบอกอ ของคุณอัยย์ ดูมันหลากหลายไปหมด
ดูหนังฟังเพลงแฟชั่น เสียดายที่ว่า ไม่มีทายาทอสูร
สืบทอดตำแหน่งแบบนั้น

หลายๆ คนที่ผมชอบก็มักจะเป็น one of a kind
คือแบบนี้ชนิดนี้ มีอยู่คนเดียว ไม่มีตัวตายตัวแทน

สำหรับนักล่าฯ

การได้ดูหนังดีๆ เหมือนเพิ่มประสบการณ์ให้ชีวิต

ส่วนการได้ดูหนังแย่ๆ ...ทำให้ชีวิตเสียเวลา

(ข้างบนเป็นความเห็นของนักล่าน้ำตก)
.................................................
แต่ถ้าลงบูลย์ลองเอาคำบางคำมาแทนคำหรือแทรกล่ะ ทำให้คิดได้หลายตลบนะ เช่น

สำหรับ....(ใครก็ตาม) ถ้า

การได้ดูหนัง(สือ)ดีๆ เหมือนเพิ่มประสบการณ์ให้ชีวิต

ส่วนการได้ดูหนัง(สือ)แย่ๆ ...ทำให้ชีวิตเสียเวลา

เอ...

ชวนให้คิดหนักเหมือนกันนะคุณอัยย์

หวัดดียามเช้า

เปลี่ยนนักล่าภาพยนค์เป็นนักล่าน้ำตก เข้าถึงธรรมชาติ...

นักล่าฯบริจากเพื่อปล่อยวาง นับว่าเป็นการเข้าใขชีวิตเป็น

อย่างดี ไม่มีอะไรมา เมื่อไปก็ไม่มีอะไรไป ..

พวกที่ติดลาภยศ มีให้เห็นมากมายในบ้านเมืองเรา..

คิดถึงทากชมพู

รักษาสุขภาพด้วย

สวัสดียามเช้าครับพี่อัยย์

เป็นหนังสือที่หายากและมีคุณค่ามากเลยนะครับ
คนที่ชอบดูหนังคงอยากได้กันทุกคน

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับพี่
ยังไม่ดังครับ อิอิอิ

ปล. ท่านี้หมิงหมิงเต้นบีบอยจบพดีครับ
เห็นแล้วผมก็ฮาครับ 555

สจฺเจน กิตตี ปปฺโปติ

คนได้เกียรติเพราะความซื่อสัตย์

มีความสุขกับการซื่อสัตย์ต่อตนเองและคนรอบข้าง ตลอดไป..นะคะ



จำได้ว่าเพลงนี้เป็นเพลงในหนังเรื่องหนึ่ง จูลี่ แอนดรู..นิ

เค้าไม่ค่อยดูหนังเลย อิๆ
เมื่อก่อนชอบอ่านหนังสือ แต่พอติดเน็ตแล้วไม่ค่อยได้อ่านเลย

เดี๋ยวนี้อ่านหนังสือแล้วปวดตามาก เหมือนตัวหนังสือมันเล็กลง
ไม่ใส่แว่นสายตายาวมองไม่เห็น กร๊ากกกกกกกก

สงสัยจังว่า ถ้าได้เข้าไปเห้น นางงอม ในบล็อกป้าแอ๊ด
จะทำให้ชีวิตของคุณอิงค์ แย่ลงหรือเปล่าหนอ

อิ อิ

ดูหนัง The sound of music หลายรอบมากชอบทั้งเพลง เรื่องราวและบทของเด็กๆค่ะ

เข้ามาเยี่ยมยามดึก

ทีแรกกะว่ามาทักทายกันเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วจะรีบไปนอนแล้ว...

แต่พอเปิดมาเจอวีดีโอ The sound of music...

อุแม่เจ้า... โดนจริง ๆ

จำได้ว่า ดูหนังเรื่องนี้ครั้งแรก ตอนนุ่งกุงเกงขาสั้น สิบกว่าขวบ

ดูแล้วติดอกติดใจคุณจุลี่ แอนดรูวส์

ถึงขนาดเก็บตังค์หยอดกระปุกไปดูอีกรอบ ถ้าจำไม่ผิดตอนั้นฉายที่โรงหนังเฉลิมเขต

พอโตมาอีกนิด เรียนอยู่มัธยมต้น เรื่องนี้มาฉายอีกครั้ง คราวนี้ฉายแถวสยามสแควร์

ดูเหมือนจะโรงลิโด้

คราวนี้มีค่าขนมเยอะหน่อย

ติดสอยห้อยตามคุณครูจูลี่ฯ ดูเสีย 3 รอบ

แค่นั้นยังไม่พอ พอหนังหลุดจากโรงชั้นหนึ่ง ไปฉายแบบพากษ์ไทยที่โรงชั้นสอง

ยังติดตามไปดูอีกสองรอบ

มันบ้าไหมล่ะ?

พอเข้ามหาวิทยาลัย เว้นไป 3-4 ปี

หนังเรื่องนี้กลับมาฉายอีก คราวนี้ลงโรงที่โรงหนังฮอลีวูดส์

ก็ยังเสียกะตังค์เข้าไปดูอีกสองรอบ

จบมาทำงาน เข้าอีก ก็ดูอีกหลายรอบ ขึ้เกียจนับแล้ว...

พอยุควีดีโอบูม มีม้วนวีดีโอออกมาขาย

ก็ลงทุนซื้อม้วนมาสเตอร์ขนาดยาว 180 นาที มาฉายดูเองบ้าง ฉายให้ลูกสาวดุบ้าง ดูกันทั้งครอบครัวบ้าง

รวมแล้วไม่ต่ำกว่า 10 รอบกระมัง

จนล่าสุด ได้แผ่นดีวีดีแบบลิมิเต็ดเอ็ดดิชั่น มาอีกแผ่น

ก็ดูเสียจนแผ่นแทบทะลุ....

เอาเป็นว่า ดูเสียจนแทบจำได้หมดว่า ฉากไหนต่อไปฉากไหน ใครจะพูดอะไร และจะร้องเพลงอะไร....

บ้าอย่างนี้ เขาเรียกว่าแฟนพันธุ์แท้รึเปล่าไม่แน่ใจ

ถ้ามีใครจะจัดแข่งขันแฟนพันธุ์แท้มนต์รักเพลงสวรรค์ละก็

อีตาลุงแว่น คงจะต้องลงชิงชัยกับเขาสักตั้ง

แล้วก็ค่อนข้างมั่นใจด้วยว่า มีสิทธิชนะอยู่หลายส่วน...

เชื่อหัวไอ้เรืองสิ...

หวัดดียามเช้า

ออกพรรษาด้วย สุข สงบ เย็น ..

คิดถึงทากชมพู..

รักษาสุขภาพด้วย

สวัสดียามเช้าครับ พี่อัยย์
ผมก็ชอบดูหนังที่ได้รับรางวัล และชอบซื้อเก็บไว้ดูยามว่างครับ แต่หนังสือไม่ได้ซื้อครับ
วันนี้วันออกพรรษา ไปทำบุญที่ไหนครับ
วันนี้ไปใส่บาตรอย่างเดียวที่วัดข้างบ้านครับ
เพราะต้องไปเข้าร่วมพิธีวันปิยะ ที่ศาลากลางจังหวัดครับ

รักษาสุขภาพครับ

คุณอัยย์ครับ

ช่วยไปเมนท์เรื่องความหลังฝังใจของผม ซึ่งเป็นอดีต บก.หนังสือท้องถิ่นคนหนึ่ง ที่ถ่ายทอดเรื่องส่วนตัว ของตนเองลงไปในงานเขียน ด้วยเถอะ

สมัยนั้นมันเน่ามาก แต่ก็ขำมากในสมัยนี้ ให้เกียรติคุณอัยย์เป็นคนแรกนะเนี่ย ที่มาบอก นอกนั้นไม่บอกใคร ใครคิดถึงก็ไปเอง