|
-: เพชรพระอุมา 2 :- บันทึการเดินทาง (วันที่ 7 : 2)
มีนาคม 2562
'แล้ว..เรา..จะ..รัก..กัน..ได้..อย่างไร'
วันที่ 7 (เล่ม 33 : จิตรางคนางค์ 1 น.2665) รพินทร์ - วันที่ 7 : เนินสักดำ-ห้วยเสือร้อง ดาริน - วันที่ 2 : ซับบอน-โป่งน้ำร้อน
03.30 น. บุญคำกับจันแอบกลับมาถึงแค้มป์ 04.00 น. รพินทร์เขียนจดหมายสั่งนายจ้างแล้วออกตามหาเชิดวุธกับคริส
วิทยาศาสตร์ที่ร่ำเรียนมาปัดออกไปหมดสิ้นจากสมอง คงเหลือไว้แต่ไสยศาสตร์มนต์มืดที่ได้รับถ่ายทอดมาจากครูบาอาจารย์ในระดับพระโสดาบันทั้งหลาย อันเป็นศาสตร์ที่เขาหยั่งซึ้งตระหนักแน่อยู่แก่ใจตนเองเท่านั้น ไม่เคยพิสูจน์ให้ใครเห็นเลย และจะนำออกมาใช้แต่เฉพาะเมื่อถึงคราวจำเป็นขีดสุดโดยไม่มีวิธีอื่นจะเลือกได้ (น.2697)
"..ถ้าตาย เราจะตายพร้อมกัน เดี๋ยวนี้ ขณะนี้ ฉันไม่มีใครอีกแล้ว นอกจากบุญคำและจันเท่านั้น" (น.2718)
แงซายมาอีกแล้ว (น.2728) ..มาบ่อยซะจนเลิกตื่นเต้นหรือสงสัยแล้ว ปัดให้เป็นอนุสติของตัวเอง พูดกวนประสาทซะจนรพินทร์ต้องไล่ "ไปให้พ้นๆ จากดวงจิตของฉันเสียดีกว่า เจ้ากะล่อน" "ไปก็ได้ ดูแลตัวเองก็แล้วกัน เตือนให้รู้ไว้ ถ้ำใต้ภูเขาลูกนี้มันแรงนัก แต่ผู้กองก็ศิษย์มีครูไม่ใช่หรือ สะกดไว้ให้ดีอย่าประมาทชะล่า ถ้าเผลอพลังจิตอ่อนลงเมื่อไหร่เป็นเสร็จเมื่อนั้น.."
รพินทร์นั่งเพ่งกสิณจนพบทางเชื่อมไปโพรงอื่น
ฝั่งนายจ้างที่เหลืออยู่ที่เนินสักดำ ทำตามคำสั่งพรานใหญ่ เคลื่อนขบวนทั้งหมดไปที่ห้วยเสือร้อง
************
เล่าย้อนกลับไปเมื่อเย็นวานนี้ เชิดวุธกับคริสหลบหินถล่มเข้ามาที่โพรงแรก คืนนั้นของคริสกับเชิดวุธ (อ่านเพลินๆ จนมาเจอ 'นักบิน' พยายามส่งสัญญาณขอทางลง 'แล้ว..เรา..จะ..รัก..กัน..ได้..อย่างไร' น.2850 เท่านั้นแหละ ขำก๊ากออกมาเลย-จขบ.) เจ้าถ้ำชี้ทางรอดให้ ออกมานอนพักอยู่ริมลำธารจะเกือบโดนเสือขบหัว
.458 นัดที่ 24 : เสือลายพาดกลอนที่กำลังย่องจะขบหัวเชิดวุธ
ทุกคนกลับมาพร้อมหน้ากันอีกครั้งที่ห้วยเสือร้อง พรานใหญ่ขอตัวไปนอน
************
ทางด้านดาริน ออกเดินทางจากซับบอนผ่านทุ่งแรด ล้มมหิงสา 1 ตัว ไชยยันต์เกือบเละ และพบกล่องไรเฟิล .458 อีก 2 กระบอกก็เดาได้ว่าของใคร เจอหลักฐานว่า 'สุภาพบุรุษของดาริน' ลองเชิงพวกนายจ้างซึ่งที่มีผู้หญิงร่วมอยู่ด้วย โดยตัดทางลัดไปโป่งน้ำร้อนอย่างมหาโหด ปีนผางูเห่า เดินเลียบผาแคบๆ สุดท้าย ฝั่งไล่ตามก็ยอมเดินอ้อมหน่อย แต่ทางสบายกว่า เร่งเดินเท่าไหร่ก็ตามไม่ทันพรานชด เหมือนที่เคยถูกรพินทร์ทิ้งให้เดินข้างหลัง จนหน้ามืดเป็นลม มีอะไรสักอย่างเดิน 2 ตีนเหมือนคน ย่องตามหลังคณะของดารินระหว่างที่เดินอยู่ในถ้ำ ถึงโป่งน้ำร้อนแล้ว เจ้าด้วนก็โผล่มาอยู่ด้วย พี่ชายกลางให้น้องสาวเดาว่าทำไมรพินทร์ถึงไม่วางแค้มป์ชิดแหล่งน้ำ (น.3125) "เขาจะไม่แสดงการเห็นแก่ตัวหรือรังแกสัตว์เลย ยกเว้นเจตนาจะล่าเท่านั้น.." ทำสัญญาสงบศึกระหว่างคะหยิ่นกับเจ้าด้วน เจ้าด้วนพาไปดูที่ฝังกระดูกทะเย ลูกนายบ้านกะเหรี่ยงซับบอน
************
แงซายมาอีกแล้ว (น.3162)..มารอบนี้ร้องหลายเพลงเลย "คนอย่างฉันไม่เคยเป็น 'มด' ใกล้ 'น้ำตาล' กับผู้หญิงคนไหน" "ทีนี้ถ้า 'น้ำตาล' มันดันมาใกล้ 'มด' เองล่ะ" ทิ้งท้ายก่อนไปว่า "..อย่ากลายเป็นไอ้มดตัวที่ตะกละไปล่ะ รักแท้ยังรออยู่ข้างหลัง กำลังติดตามมาด้วย..โชคดี"
************
คิดถึง..ใครจะซึ้งคำนี้ดีเท่าฉัน (น.3184)
มหาฤาษีโกฑัญญะมาเตือนเรื่องเจ้าด้วน ดารินลุกขึ้นมากลางดึก นิมนต์หลวงพ่อทวดคล้องคอเจ้าด้วนไว้ (น.3188) (รพินทร์เคยให้ไว้ในวันจากกันที่หนองน้ำแห้งครั้งที่เพิ่งกลับจากเทือกเขาพระศิวะ - สมเด็จวัดระฆังรุ่นแรก, หลวงพ่อวัดปากน้ำ, และหลวงพ่อทวดวัดช้างให้) หนานอินบอกว่า มันคงไม่จ้องเล่นงานเราฝ่ายเดียวหรอก คณะที่ล่วงหน้าไปก่อนก็คงเจอดีเข้าด้วยเหมือนกัน (น.3217)
************
ขำๆ รพินทร์กับคี๊ธ (น.3262)
แงซายมาอีกแล้ว (น.3266)..วันนี้มาหลายรอบแฮะ รู้สึกว่ามรกตนครจะมีทรานซิสเตอร์รับสัญญาณจากเมืองไทยได้นะ ร้องเพลงไทยบีบหัวใจพรานใหญ่ได้ทุกเพลงเลย-จขบ.
To be continue >> https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=vbenj&month=15-03-2019&group=8&gblog=63
Create Date : 13 มีนาคม 2562 |
Last Update : 25 เมษายน 2562 21:27:48 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1792 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|