|
-: เพชรพระอุมา 2 :- บันทึการเดินทาง (วันที่ 6 : 1)
มีนาคม 2562
..นับจากวันนี้เป็นต้นไปเป็นเวลา 10 ปี ถ้าหากฉันและรพินทร์ยังไม่กลับมาให้คุณเห็นหน้า และคุณไม่ได้ข่าวใดๆ จากเราอีกเลย โปรดเอารูปของเราทั้งสองที่มัดติดกันไว้นี้ บรรจุไว้ในเจดีย์เล็กๆ องค์เดียวกัน บังสุกุลกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้แก่เราทั้งคู่ด้วย เราจะได้ไปพบกันในชาติหน้า หากว่าชาตินี้กุศลของเราทั้งคู่สร้างสมกันมาน้อยนัก..
วันที่ 6 (เล่ม 31 : ไอ้งาดำ 3 น.2265) รพินทร์ - วันที่ 6 : ตะเคียนทอง-เนินสักดำ ดาริน - วันที่ 1 : หนองน้ำแห้ง-ซับบอน
เช้านี้พรานใหญ่กลับมาแข็งแรงเหมือนเดิม "..ลำพังผมคิดถึงเธอข้างเดียวผมพอทนได้ แต่เมื่อคิดว่าเธอก็คงทุกข์ทรมานใจไม่น้อยไปกว่าผม มันยิ่งทำให้ผมเศร้าและทุกข์หนักซ้ำลงไปอีกหลายเท่า.." (น.2281) รพินทร์เล่าเรื่องนิทรานครให้พวกฟารั้งฟัง จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตามใจ หัวใจคชสาร (น.2291) บรรยายสรรพคุณกระสุนลงอาคมของบุญคำ (น.2303) ฟารั้งเทกรุกระสุนให้พระอาจารย์บุญคำเอาไปทำพิธีปลุกเสก วางแผนกันว่าถ้าออกจากห้วยเสือร้องแล้วจะตามหาสุสานผีดิบแล้วหาทางถล่มมันซะ รพินทร์บอกว่าไม่แน่ อาจจะเป็นทางที่เครื่องบินตกอยู่ก็ได้ (หลอกฟารั้งรึเปล่าเนี่ย) ขบวนคาราวานออกเดินทางไปห้วยเสือร้อง
"ผมเข็ดแล้ว เข็ดจริงๆ ถ้าไม่ใช่ความจำเป็นสุดยอดชนิดเลี่ยงไม่ได้ ผมจะไม่มีวันเสี่ยงเดินเข้าไปในดงดำแถบนี้อีกเลย มองดูตามแผนที่ภูมิศาสตร์หรือนั่งเครื่องบินตรวจดู มันก็ไม่เห็นมีอะไร แต่ถ้ามาเดินกันเข้าจริงๆ แล้ว มันไปกันคนละเรื่องเลย" (เล่ม 32 : ไอ้งาดำ 4 น.2325) หมอเบลขอโทษเรื่องคืนนั้น คุยกันตรงๆ ว่าถ้าได้พรานใหญ่เป็นสามีแถมเงินให้ด้วย ก็ไม่เอา รพินทร์เองก็บอกตรงๆ เหมือนกัน สรุปความว่า เธอดอก..มากไปนะ และหมอเบลแอบบอกว่าตัวจริงของคริสคือ ไลล่า อาร์มิเตจ (น.2333)
คริสติน่าสารภาพว่าตัวเองเป็นใคร แต่รพินทร์ไม่สนใจ ขอแค่อย่างเดียว อย่าทำร้ายหมอเบลอีกไม่ว่าต่อหน้าหรือลับหลัง "คนเรา ลงได้โกหกจนเป็นนิสัยแล้ว แม้จะเอาเรื่องจริงมาพูด ผู้ฟังที่คุ้นเคยดีอยู่แล้วย่อมจะเห็นเป็นเรื่องโกหกเสมอ.." (น.2346) และสอนคริสว่า ถ้ารู้ตัวว่าเคยทำผิดก็กลับตัวซะ "ทีแรกฉันสงสัยว่า จะมีผู้หญิงคนไหนที่เขาจะมาคิดรักคุณอย่างจริงจังนักหนา แต่เดี๋ยวนี้ฉันหมดข้อสงสัยแล้ว ผู้หญิงคนนั้นเธอจะเป็นใคร อยู่ในฐานะใดก็ตาม ถ้าเธอเป็นคนดีมีความคิด เธอก็จะต้องรักคุณอย่างจับจิตจับใจทีเดียว"
************
คะหยิ่นมาแล้ว (น.2349) บอกว่าแงซายมาเข้าฝัน 3 คืนติดกันเลยอยู่ไม่ได้ ต้องรีบมา เดินทางมา 6 คืน 7 วันไม่ได้พัก เชษฐาว่าสิ่งที่ดารินเห็น อาจจะเป็นกายทิพย์ของแงซายก็ได้ ดารินเสี่ยงสัตย์อธิษฐานกับเจ้าด้วน ช้างงากุดหางด้วนที่รพินทร์สั่งคุ้มครองไว้ ไม่ให้ใครทำร้าย
ก่อนออกเดินทาง ดารินสั่งเสียนายอำพลพร้อมฝากรูปของทั้งคู่ที่ผูกติดกันไว้ด้วยริบบิ้นสีชมพู ชายข้างหนึ่งร้อยดอกรัก อีกข้างหนึ่งดอกบานไม่รู้โรย (น.2393) "..นับจากวันนี้เป็นต้นไปเป็นเวลา 10 ปี ถ้าหากฉันและรพินทร์ยังไม่กลับมาให้คุณเห็นหน้า และคุณไม่ได้ข่าวใดๆ จากเราอีกเลย โปรดเอารูปของเราทั้งสองที่มัดติดกันไว้นี้ บรรจุไว้ในเจดีย์เล็กๆ องค์เดียวกัน บังสุกุลกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้แก่เราทั้งคู่ด้วย เราจะได้ไปพบกันในชาติหน้า หากว่าชาตินี้กุศลของเราทั้งคู่สร้างสมกันมาน้อยนัก" (อ่านแล้วน้ำตาจะร่วง-จขบ.)
ไชยยันต์แซวดาริน "เลียนแบบได้เหมือนมาก แม้กระทั่งท่าเดิน" (น.2398) ดารินเดินนำทางครึ่งเช้าโดยไม่ผิดทาง เพราะเจ้าด้วนมาเดินนำร่องให้อีกทอดโดยไม่มีใครเห็น
ดารินสั่งหนานอินไม่ให้ยิงสัตว์โดยไม่จำเป็น บอกว่าคราวก่อนทำบาปไว้มาก เคราะห์กรรมนั้นทำให้ต้องทุกข์ยากพลัดพรากจากคนที่รัก พี่ชายกลางก็ว่าเข้าให้ "สมน้ำหน้า! ตอนกลับจากเทือกเขาพระศิวะมาถึงเมืองแล้วคราวนั้น มัวแต่เอาชั้นเชิงรักษาเหลี่ยมกันอยู่ ถ้าพี่เป็นเธอพี่จะลากตัวเขาไปด้วยไม่ว่าตัวเองจะไปไหน ไม่ปล่อยทิ้งไว้ที่หนองน้ำแห้งนั่นหรอก หรือมิฉะนั้นตัวเราเองนั่นแหละ ควรจะละทิ้งความสุขสมบูรณ์อื่นๆ ในเมืองเสีย แล้วก็มาคอยเฝ้าเขาที่นี่ เรื่องแบบนี้ก็จะไม่เกิดขึ้น" (น.2406)
"..เธอเคยบอกมาก่อนหรือว่าเธอรักรพินทร์ ฉันกับพี่ใหญ่เคยถามเธอตรงๆ หลายครั้ง เธอก็บอกเลี่ยงๆ ไปเพียงแต่ว่า เธอชอบในความเป็นสุภาพบุรุษของเขาเท่านั้น ไอ้เรื่องความเป็นสุภาพบุรุษของเขาน่ะ ไม่ว่าใครก็ชอบทั้งนั้นแหละ แต่ใครจะไปคิดถึงว่า ถ้าขาดรพินทร์เสียคนเดียวในโลกนี้ หม่อมราชวงศ์หญิงดาริน วราฤทธิ์ จะดำรงชีพอยู่ต่อไปไม่ได้" (น.2408)
เจ้าด้วนหักกิ่งไม้ใหญ่ชี้ทางให้รู้ว่าคณะของรพินทร์หยุดพักกลางวันที่ไหน ดารินเก็บปลอกกระสุน .458 นัดแรกของรพินทร์ได้ หนานอินกับคะหยิ่นหาเจอว่ารพินทร์ยิงงูเหลือมช่วยนายจ้าง
************
ฝั่งรพินทร์เดินทางมาถึงตอนใต้ของหุบหมาหอน วิทยุใช้การได้แล้ว และมีเหตุให้พรานใหญ่เผลอตัวสะบัดหลังมือตบคริสติน่าเลือดกลบปาก รพินทร์เองก็ตกใจตัวเองเหมือนกัน (อ่านถึงตอนนี้แล้ว ชอบหมอเบลมากกว่า ถึงจะดอก ก็ยังบอกกันตรงๆ-จขบ.)
เดินต่อไปถึงช่องเขาขาด เสี่ยงต่อการถูกหินถล่มลงมาฝัง และบอกว่าเห็นมันตรัยอยู่ที่ก้อนหินยักษ์ 90% มันเอาเราแน่ จึงแยกกัน บุญคำ จัน เชิดวุธ คริส ไปเดินล่อเป้าอยู่ข้างล่าง ส่วน รพินทร์ สแตนลีย์ คี๊ธ และหมอเบล ไต่หน้าผาขึ้นไปดักยิง
.458 นัดที่ 23 : ไอ้งาดำ
ไอ้งาดำกลิ้งลงมาชนกับหินยักษ์ 15 ตันแล้วทำให้หน้าผาหินถล่มลงมา บุญคำ จัน เชิดวุธ และคริส หายไป ติดต่อไม่ได้ ไอ้งาดำพอตายแล้ว สีของงาก็กลายเป็นสีงาปกติ สรุปได้ว่า ไม่มีช้างงาดำ มีแต่ช้างผีลงทำให้งาเป็นสีดำ ที่เหลือเดินมุ่งหน้าไปตั้งแค้มป์ที่เนินสักดำ
************
ฝั่งดารินก็โดนโขลงช้างลึกลับงัดหินให้กลิ้งลงเนินมาทับ และเจ้าด้วนก็มาช่วยไว้ คืนนี้ตั้งแค้มป์ในบริเวณหมู่บ้านซับบอน ดาริน ไพรวัลย์ (น.2631) ถามหารพินทร์กับต้นอโศก เหมือนนางทมยันตีถามหาพระนล "..ฉันจะตามหาเขาจนกว่าจะพบ หรือจนกว่าชีวิตตนเองจะหาไม่.." (น.2634)
เจ้าด้วนมาชวนไปจุดตั้งแค้มป์ของรพินทร์กลางดึก ลาก่อน ดารินยอดรัก เราจะไม่พบกันอีกแล้ว และแม้ว่าวิญญาณฉันจะออกจากร่าง ไม้นี้จงเป็นพยานเถิด ว่าจะขอรักไปทุกชาติทุกภพ (น.2656)
To be continue >> https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=vbenj&month=03-2019&date=13&group=8&gblog=62
Create Date : 12 มีนาคม 2562 |
Last Update : 25 เมษายน 2562 21:23:48 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1469 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|