จากวันนั้นถึงวันนี้ (0-3 เดือน)
จากวินาทีแรกที่หนูส่งเสียงอุแว้ๆ ทำเอาแม่กะพ่อตื้นตันอย่างบอกไม่ถูก มือน้อยกวัดแกว่ง ราวกับไขว่ขว้าหาความอบอุ่น เด็กน้อยตัวจิ๋วถูกวางไว้แนบอก บอกตัวเองว่าในที่สุดเวลาที่รอคอยก็มาถึง
วันแรกที่หนูออกมา พ่อแอบมากระซิบบอกแม่ว่าดีใจที่ลูกเราไม่น่าเกลียด เอ๊ะยังไง เธอบอกว่าทารกบางคนออกมาหนังเหี่ยวตัวแดง คิดได้ไงเนี่ย แทนที่จะดีใจว่าลูกออกมาครบหรือเปล่า เธอกลับแย้งว่า ไอ้นั่นหน่ะมันเห็นตั้งกะอุลตร้าซาวน์แล้ว ไม่ต้องห่วงหรอกน่า อ้าว ก็ฉันเผื่อพลาดไงหล่ะ เออน่าๆ ว่าแล้วคุณพ่อคนใหม่ ก็คว้ากล้องไปถ่ายรูปลูกสาวรูปแรกในชีวิต
หลังจากอาทิตย์นึงผ่านไป ก็ได้เวลากลับบ้านซักที ฟ้าฝนไม่เป็นใจ ทั้งๆที่เป็นฤดูใบไม้ผลิ ทำไมฝนตกหว่า พ่อกะแม่กระดี๊กระด๊า จะได้นอนเต็มอิ่มซักที อยู่นี่มีแต่คนเดินเข้าออก ที่ไหนได้ เจ้าตัวเล็กปลุกทุก 2-3 ชม. เด็กอะไรกินเก่งชมัด หนึ่งเดือนแล้วนะตัวเล็ก
เริ่มต้นเดือนใหม่กับเราสองคน พ่อลางานช่วยเลี้ยงลูกอยู่เกือบเดือน แถมคุณป้า (พี่สาวที่แสนดีของดิฉัน) บินมาช่วยแม่เลี้ยงหนูช่วงแรกอีกกว่า 2 อาทิตย์ (จากการโทรไปขอร้องแกมบังคับตั้งแต่ตอนท้อง ด้วยเกรงว่าจะต้องกินแต่อาหารฝรั่งฝีมือคุณสามี ตอนช่วงแรกคลอด) โชคดีของดิฉันที่เอมเป็นเด็กเลี้ยงง่าย กินนอนขับถ่าย ... ก็เหมือนเด็กทารกทั่วๆไปนั่นแหล่ะ แต่ไม่มีอาการโคลิก ไม่ร้องงอแง โยเย (ยกเว้นตอนหิว อะไรก็ฉุดไม่อยู่) กลางคืนก็นอนยาวถึงเช้า เฮ้อ ภารกิจอันใหญ่หลวง จบลงแต่ละวัน หัวถึงหมอน ก็หลับเป็นตาย
ย่างเข้าเดือนที่สาม เราเริ่มรู้จักรู้ใจกันดี หนูน้อยของแม่รู้จักตอบสนองด้วยการยิ้ม สังสรรค์เพื่อนบ้านคราใด หนูน้อยเป็นขวัญใจของทุกคน คุณป้าคุณอาขอสัมผัส เธออุ้มแล้ว เดี๋ยวตาฉันอุ้มมั่งนะ เวียนไปไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ พ่อกะแม่นั่งยิ้ม เออดีหว่ะ มีคนช่วยอุ้ม (แต่ในใจก็หวั่นๆกลัวทำลูกตก ด้วยว่าอายุอานามแต่ละท่านมากโขอยู่ จริงๆสมควรเรียกคุณย่าคุณยายก็ได้ หุๆ แต่เอาน่า ยกให้พวกเค้าซักหน่อย เป็นแค่คุณป้าก็พอและ)
************************************ บอกเล่าจากเจ้าของ (บล็อก) ขอโพสต์ก่อนแล้วกันนะ ตอนแรกกะรอตกแต่งให้มันจ๋วยๆเหมือนคนอื่น ลองอ่านวิธีทำมา 2 คืนไม่ไหวอ่ะ ง่วงนอน เอาแบบธรรมดาๆ (เหมือนคนเขียน) อย่างงี้เลยแล้วกัน คิดอยากจะเขียนถึงตอนปัจจุบันรวดเดียวเลย ก็อาจได้อ่านปีหน้า (ขนาดลูกยังไม่ขวบนะเนี่ย)
แนะนำตัวกันซักหน่อย ชื่อโอเรลี่ค่ะ (Aurelie) ชื่อเล่นชื่อเอม อาทิตย์หน้าก็จะครบ 9 เดือนพอดี แต่ขนาดตัวประมาณเด็ก 1 ขวบได้ เมื่อวันก่อนไปจ่ายของ หนุ่มแคชเชียร์มาทักทายถามว่าลูกสาวอายุเท่าไหร่ สูงแค่ไหนแล้ว เค้าทำท่าตกใจเมื่อรู้ว่าเอม 8 เดือนกว่าๆแต่ยาว 74 ซม แล้ว (นี่ขนาดไม่ได้บอกน้ำหนักนะเนี่ย) เพราะว่าลูกสาวเค้า 11 เดือน ยาว 76 ซม โธ่ ก็ขนาดลูกชายเพื่อน (ซึ่งเป็นฝรั่งทั้งคู่) แก่กว่าตั้ง 6 เดือนเอามาเทียบกันยังแพ้เจ้าเอมของดิฉันเลย มาดูพ่อเธอซะก่อนแล้วจะเข้าใจ
Original script: 16 ธันวาคม 2548 19:59:27 น. (วันนี้ 1 มกรา 2551 เข้ามาแก้คำผิดค่ะ ขอบคุณน้องข้างล่างที่มาช่วยบอกค่ะ)
Create Date : 16 ธันวาคม 2548 |
|
11 comments |
Last Update : 1 มกราคม 2551 0:19:35 น. |
Counter : 2802 Pageviews. |
|
|
|
น้องเอมตัวโตจริงๆน่ะแหละ