รร ปิดเทอมฤดูร้อนปีนั้นเราไม่ได้กลับเมืองไทย
เลยเอาเอมไปฝาก centre aéré ที่เมือง
สลับกะบ้านนูนู่ทีละอาทิตย์สองอาทิตย์
(ช่วงนั้นทำงานทั้งสองคนค่ะ)

centre aéré หรือ centre de loisirs
คือศูนย์สันทนาการสำหรับเด็กๆอายุ 3 ขวบขึ้นไป
มีกิจกรรมเสริมทักษะให้ทำเยอะแยะ
แล้วมีครูพี่เลี้ยงดูแลตามสัดส่วนจำนวนของเด็ก
ซึ่งเราจะฝากแค่ครึ่งวันหรือเต็มวันก็ได้

ดิฉันฝากเอมไว้ที่ centre aéré
เพราะเด็กจะอยู่บ้านพี่เลี้ยง ได้แค่ช่วงอายุนึงเท่านั้น
จะได้หัดให้ลูกชินไว้ก่อน
เผื่อโตอีกหน่อยต้องไปอยู่ช่วงปิดเทอม

(( สุดท้ายเจ้าเอมอยู่บ้านนูนู่ถึง 4 ขวบ 5 เดือนแหน่ะ
อยู่แค่อาทิตย์ละวันสองวัน แถมวันละไม่กี่ชม. ด้วย
แต่ถ้าเด็กคนไหนดื้อหรือซนมาก แค่ 3 ขวบ
นูนู่ก็เตะโด่งไม่ให้อยู่ต่อแล้วนะ
ส่งไป centre aéré แต่หัววัน ))





มานั่งเปรียบเทียบข้อดีข้อเสียระหว่าง
ฝากบ้านนูนู่กับไป centre aéré

ช่วงนั้นบ้านพี่เลี้ยงมีแต่เบบี๋กะเด็กขวบนิดๆ
เพิ่งหัดเดินหัดคลาน เด็กรุ่นเดียวกะเอม
ตอนปิดเทอมพ่อแม่เค้าก็เอาไปฝากบ้านปู่ย่าตามตจว.
นึกสงสารลูกที่ไม่มีเพื่อนเล่นวัยเดียวกัน

แต่ก็เห็นเอมมีความสุขดี ถามพี่เลี้ยงก็บอกว่าไม่มีปัญหา
ข้อดีคือเอมอยู่นี่ได้พักจริงๆ ไม่เหนื่อยมาก
พี่เลี้ยงดูแลเอาใจใส่ได้ดี เพราะอยู่ที่บ้านกะเค้าตลอดเวลา
หาอะไรให้กิน อาหารก็ทำเองสะอาด ปลอดภัยมีประโยชน์

ในขณะที่ศูนย์สันทนาการดีตรงที่มีเพื่อนเล่นเยอะ
มีเด็กวัยเดียวกันกะเอมประมาณ 4-5 คนมั้ง
นอกนั้นเป็นเด็กโตกว่า แต่ก็ไม่มาก
แต่ครู 1 คน ดูแลเด็กหลายคนหน่อย

นอกจากวาดรูป ระบายสี เล่านิทาน
เล่นของเล่นในและนอกอาคาร
ก็มีกิจกรรมสร้างสรรค์เปลี่ยนไปเรื่อยๆแต่ละวัน





ซึ่งทางศูนย์เค้ามีตารางให้ดูตั้งแต่แรกแล้วว่า
จะมีอะไรให้เด็กมั่ง เช่นทำหมวกอินเดียนแดง
หมวกไวกิ้ง ช่วงโอลิมปิคฮิตก็มีทำหมวกคนจีน
แข่งเล่นกีฬา เจ้าเอมซ้อมที่บ้านอยู่หลายวัน
ตั้งท่าเตรียมวิ่งแบบตอนออกสตาร์ทแล้วก็วิ่งไปวิ่งมา

มีพาออกนอกสถานที่ ไปสนามเด็กเล่นใกล้ๆ  
หรือทุกวันพุธจะมีนั่งรถบัสไปไกลหน่อย เช่นไปปาร์ค
ไปชายหาดจำลองในเมืองที่เรียกว่า plage (หรือ beach)

คือช่วงหน้าร้อนที่นี่เค้าจะจัดพื้นที่ส่วนนึงเป็นชายหาดจำลอง
สำหรับคนที่ไม่มีเวลาออกไปเที่ยว มีทรายให้เด็กเล่น
มีกีฬากลางแจ้งอะไรประมาณเนี้ย
แล้วก็เอาต้นปาล์มมาช่วยสร้างบรรยากาศ

นึกขึ้นได้ว่ามีรูปที่พาเอมไปเมื่อตอนหน้าร้อนปีนี้
หลังกลับจากเมืองไทย
ก็เลยเอามาแปะให้ดูสักหน่อยละกัน





คุณครูพี่เลี้ยงหลายคนจะชมว่าเอมเป็นเด็กดีมาก
ไปวันแรกก็ไม่ร้องไห้เลย ทั้งๆที่แปลกที่
แล้วเป็นครั้งแรกที่เอมได้ไปศูนย์รับเลี้ยงเด็กแนวนี้  

แต่ก่อนอยู่แต่บ้านนูนู่ เคยไป crèche
(หรือ nursery) เหมือนกันแหล่ะ
แต่ตอนนั้นยังเป็นเบบี๋ และแค่ช่วงสั้นๆเท่านั้น

เวลาเอมเห็นดิฉันแต่งหน้าก่อนไปทำงานตอนเช้า
เธออยากให้แต่งให้เธอมั่ง ดิฉันก็มักจะบอกว่าให้เอมโตก่อน
ถ้าหนูไปทำงานค่อยแต่งหน้า ตอนนี้เป็นเด็ก
ไม่ต้องแต่งหรอกจ้ะ เอมก็มักจะพูดว่า
ถ้าหนูโตหนูไปทำงาน หนูอยากแต่งหน้าอย่างมาม็อง





เด็กผู้หญิงวัยนี้จะมีพฤติกรรมเลียนแบบแม่ค่อนข้างเยอะ
เริ่มอยากแต่งตัว ใส่เครื่องประดับ ใส่รองเท้าส้นสูง
รวมถึงการแต่งหน้าแต่งตา
(จริงๆทั้งหมดนี่ก็เริ่มๆมานานแล้วเหมือนกันนะ)

อุปกรณ์แต่งหน้านี่ต้องเก็บให้ดีๆ ให้เด็กหยิบไม่ถึง
มีบางครั้งที่เธอแอบหยิบลิปสติกมาเขียนเล่น
ไม่เห็นหรอกนะว่าตอนไหน แต่ดูสภาพลิป
แล้วรู้เลยว่าฝีมือยัยหนูแน่ๆ เยินซะปานนั้น

************

((นั่งดูรูปเอมเก่าๆอีกที รู้สึกว่าแต่ละวันหน้าตาเปลี่ยนนะ
ขนาดแค่ที่เลือกมาแปะ ยังไม่ค่อยเหมือนกันเลย))