|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เอม 25 เดือน (Aim 25 mois)
เอม 2 ขวบกะอีกหนึ่งเดือน
จนแล้วจนรอดก็ฝึกนั่งกระโถนยังไม่ได้ซักที (ตั้งแต่หัดมาเธอยอมฉี่ที อึ๊อีกทีนึง แค่เนี้ย) แต่พอเราใส่ผ้าอ้อมไปปุ๊บ อีกซักครึ่งหรือหนึ่งชั่วโมง ถัดมา เธอก็่ถ่าย หรืออย่างครั้งนึง นั่งโถนอยู่นานสองนาน พอลุกยืนปุ๊บ 3 วินาทีให้หลัง เธอฉี่ใส่พื้นทันที เฮ้อ... (ยังดีที่ไม่ฉี่ใส่พรม)
- * - * - * - * - *
ตั้งแต่ได้รับของขวัญวันเกิดเป็นตุ๊กตาเบบี๋ เอมก็ไม่สนใจหมี่หมีอีกต่อไป หมี่หมีตกกระป๋องทันที นอนจุ้มปุ๊กอยู่ปลายเตียงโดยเธอไม่เหลียวแล ไม่หยิบเลยจริงๆนะคะ ขนาดแกล้งถามถึงหมี่หมีเอมยังไม่สนเลยอ่ะ (เป็นข้อพิสูจน์ที่ดีได้เลย ว่าเด็กเล็กเล่นอะไรแป๊บๆจริงๆ ทั้งๆที่เคยเป็นตุ๊กตาตัวโปรดมากมาย)
รูปนี้ถ่ายกะเบเบ้แล้วก็หมี่หมี ตอนได้มาแรกๆเอมจับนอนข้างๆทั้ง 2 ตัว เบียดกันเต็มเตียงเลยค่ะ (หลังๆนี่หมี่หมีกระเด็นไปอยู่ปลายเท้า)

เอมเริ่มที่จะเลือกเครื่องแต่งตัวด้วยตัวเอง วันนี้ฉันจะใส่อันนั้นอันนี้ (แต่ยังไม่ถึงกะเลือกเสื้อผ้าอื่นนะคะ แค่เริ่มๆจากเสื้อหนาว รองเท้า ผ้าพันคอ แล้วก็หมวกเท่านั้น) อย่างเช่นมีเสื้อหนาว แขวนอยู่ 3 ตัว พอดิฉันหยิบตัวสีขาวมาให้ เธอส่ายหัวบอกไม่เอา หนูจะใส่สีแดง ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมต้องแขวนไว้ มากมายให้ลูกเห็นก็ไม่รู้ เอ่อ...แบบว่า...นิสัยเสียค่ะ ขี้เกียจเก็บ 
นึกได้ทีไรก็ตอนกำลังจะออกจากบ้านทุกที เคยเหมือนกันแหล่ะ เอาเก็บไปซักหมดเหลือตัวเดียว เจ้าเอมก็ร้องจะใส่ตัวที่เอาไปซัก แต่สุดท้ายก็ให้ใส่ตัวที่มีอยู่นั่นแหล่ะค่ะ (อย่าเรื่องมากลูก) 
ตรงนี้ดิฉันก็ไม่แน่ใจว่าวิธีการแบบไหนดีกว่ากัน ระหว่างการให้เด็ก ได้รู้จักเลือก ตัดสินใจด้วยตัวเอง กับการที่เราเป็นคนกำหนดให้ลูก ใส่นั่นใส่นี่ (เท่าที่อ่านๆมาเค้าว่าควรให้เด็กได้รู้จักคิดด้วยตัวเองนี่นา)
มีครั้งนึงใส่เสื้อหนาวหนาๆไปบ้านพี่เลี้ยง เค้าก็บอกว่าอากาศไม่หนาว ขนาดต้องใส่เสื้อแบบนี้นะ (คุยกันเฉยๆนะคะ เค้าไม่ได้ตำหนิอะไร) เราก็บอกว่าเอมเป็นคนเลือก อยากใส่ แต่เค้ากลับมองว่า ทำไมแม่ไม่เป็นคนตัดสินใจ ปล่อยให้ลูกเป็นใหญ่ (เอาหล่ะสิ ดิฉานนน ตอบไม่ถูกเลย) 
ในขณะที่เรามองว่าในเมื่อลูกอยากใส่ก็ใส่ไป ให้เค้ามีสิทธิเลือก ถึงแม้อากาศแค่เย็นๆไม่หนาวมาก แต่เอมใส่แค่ออกจากบ้าน เดินมาขึ้นรถ นั่งรถไปบ้านพี่เลี้ยงไม่กี่นาที ถึงบ้านเค้าก็ถอด พอขากลับก็ทำแบบเดียวกัน คือไม่ได้ใส่นานมากถึงขนาดร้อน แล้วก็ไม่ได้ให้ชาวบ้านชาวช่องเค้าเห็นซักเท่าไหร่ ก็เลยตามใจลูก แต่ถ้าเธอเฮี้ยวๆเรื่องมาก ดิฉันก็ไม่ยอมเหมือนกัน คือเรายังควบคุม อยู่ประมาณนึง (ใครเห็นว่าไง ถูกผิด แนะนำได้นะคะ)

เอมชอบฮัมทำนองเพลงเด็ก ตอนเด็กกว่านี้เธอจะฮัมเพลง อะไรก็ไม่รู้ งุ๊งงิ๊งๆไปตามเรื่อง แต่คราวนี้เป็นทำนองเพลงจริงๆ เพลงโปรดช่วงนี้ที่เธอชอบฮัมคือเพลง Frère Jacques (ภาคภาษาอังกฤษคือเพลง Are you sleeping? หรือแบบไทยๆก็นิ้วโป้งอยู่ไหนๆ)
ที่บอกฮัมทำนองคือเธอจะใส่เนื้อร้องที่เธอครีเอทเอง มีช่วงที่ร้องถูกหน่อยก็ตรง ding ding dong ดิฉันจะร้องให้ฟังบ่อยค่ะทั้งไทยทั้งฝรั่งเศส แล้วก็แปลงเนื้อเพลงเป็นนับเลขทั้งสองภาษา ร้องกรอกหูให้ฟังวันละหลายสิบรอบ (หวังผลในอนาคต แหะๆ) 
°°°°°°°°°°°
รูปข้างล่างถ่ายตอนช่วงอีสเตอร์ ให้เอมเล่นหาไข่ในสวนข้างหลัง จะพาไปงานที่เค้าจัดให้เด็กๆ ก็คิดว่าเอมยังเล็กไป แย่งเค้าหา ไม่ทันแน่ๆ 
เลยฝึกซ้อมก่อนละกัน ดิฉันอยู่อพาร์ทเม้นต์ คุณสามีห่วงเรื่อง ความสะอาด ถ้าจะซ่อนไว้ตามพื้น ก็เลยแขวนตามต้นไม้แทนค่ะ

เอมเริ่มมีแผลถลอกปอกเปิกฟกช้ำดำเขียวบ้างนิดหน่อย เป็นครั้งแรกก็ตอนช่วงสองขวบกะอีกเดือนนึงเนี่ยแหล่ะค่ะ จดไว้เป็นความทรงจำเล่นๆ เห็นแม่ๆที่มีลูกชายบ่นว่าลูกซน มีแผลกันตั้งแต่เล็กๆ ลูกสาวดิฉันเพิ่งเริ่มซนตอนนี้เองค่ะ
จริงๆเธอชอบปีนป่ายเหมือนกันนะคะ ปีนขึ้นปีนลงโต๊ะเก้าอี้ประจำ จนขี้เกียจจะห้าม วันนึงเพื่อนสามีที่มีลูกชายวัยเดียวกะเอม มาทานข้าวที่บ้าน เค้ายังตกใจที่เห็นเจ้าเอมปีนไฮแชร์อย่างคล่องแคล่ว เค้าบอกว่าลูกชายเค้ายังไม่ปีนเลยค่ะ (ตกมาหลายครั้งเหมือนกันนะ เพียงแต่ที่บ้านเป็นพรม เอมหล่นมายังไม่เจ็บตัวเท่าไหร่)

พัฒนาการด้านการพูด ดิฉันคิดเอาเองว่าปกติ เพราะเธอรู้จักศัพท์ต่างๆ ประมาณนึงทั้งสองภาษา แต่จะจดจำภาษาไหนขึ้นอยู่กะความยากง่าย สั้นยาวของคำนั้น โดยดิฉันยึดหลักสอนคำศัพท์ทั้งสองภาษาพร้อมๆกัน
ถ้าคำไหนง่ายๆเช่นหมา ภาษาฝรั่งเศสเรียกว่าเชียง (Chien) เธอก็จะพูดศัพท์นั้นได้ทั้งสองภาษา เวลาเห็นรูปหรือสุนัขจริงๆ
แต่ถ้าพยางค์ไม่เท่ากันอย่างเช่นผีเสื้อ ภาษาฝรั่งเศสเรียกว่าปาปิยง (papillon) คราวนี้เอมจะจำศัพท์ไทย เวลาถามว่านี่อะไร เธอจะตอบว่าผีเสื้อ แต่ถ้าถามกลับกันว่าปายิยงอยู่ไหนเธอก็จะชี้ถูก
ศัพท์ฮิตติดปากตอนนี้คือเฟลอร์ (fleur) หรือดอกไม้ สาวน้อยชอบดอกไม้ค่ะ เห็นทีไรก็ชี้บอก แต่ยังไม่รู้จักดมกลิ่นนะคะ แค่เอาจมูกไปแตะใกล้ๆแค่นั้น เพราะดิฉันไม่เห็นแสดงสีหน้าว่าหอม หรือเหม็น (เอ๊ะ...หรือว่าเธอดมเป็นแล้วก็ไม่รู้)
Create Date : 11 กรกฎาคม 2550 |
Last Update : 11 กรกฎาคม 2550 0:20:56 น. |
|
20 comments
|
Counter : 950 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Malee30 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:01:24 น. |
|
|
|
โดย: ตรีนุช3903 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:21:16 น. |
|
|
|
โดย: the Vicky วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:51:32 น. |
|
|
|
โดย: ป้อม kanu_memphis IP: 74.185.165.26 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:6:26:31 น. |
|
|
|
โดย: อิจิโงะจัง วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:08:10 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:50:38 น. |
|
|
|
โดย: หมูเหมียว วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:51:56 น. |
|
|
|
โดย: whitelady วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:26:39 น. |
|
|
|
โดย: โสมรัศมี วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:53:43 น. |
|
|
|
โดย: ตรีนุช3903 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:03:05 น. |
|
|
|
โดย: YGHarding วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:43:41 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:28:17 น. |
|
|
|
โดย: namfonJC วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:18:34 น. |
|
|
|
โดย: หนึ่งนางนี้ วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:49:58 น. |
|
|
|
โดย: สักกะนิด วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:44:56 น. |
|
|
|
โดย: NAN-PANTIP วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:28:11 น. |
|
|
|
โดย: ว้าเหว่ IP: 124.120.76.57 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:22:51 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
อยู่ทางเหนือของ France
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
มีลูกสาวกะเค้าอยู่หนึ่งหน่วย เปิดบล็อกไว้บันทึกเรื่องลูก กะเรื่องเที่ยวแค่นั้นหล่ะก่ะ
ขอบคุณวิธีแต่งฉากหลังจากบล็อคของป้ามดค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ
|
|
|
|
|
|
|
แต่เรื่องเสื้อผ้าเนี่ยน้องกรานต์ไม่เลือกใส่เองค่ะ สงสัยเป็นเพราะว่าลิ้นชักที่ใส่เสื้อผ้าเค้าอยู่สูง เพราะอันต่ำๆ ก็จะเก็บพวกผ้าปุที่นอน ปลอกหมอน และก็ผ้าเช็ดตัวเค้าน่ะค่ะ
น้องเอมยังแอบดูดนิ้วอยู่เหรอคะเนี่ย
หนูว่าเด็กผู้หญิงคงเรื่องมากกว่าเด็กผู้ชายล่ะ อยากเลือก อยากใส่เองอะไรอย่างนี้น่ะค่ะ หนูไม่มีไรแนะนำนะคะ แต่หนูกับน้องกรานต์ถ้าเค้าเฮี้ยวๆ กับหนูๆ จะต้องดุเค้าค่ะ ไม่งั้นเค้าจะเคยตัว แต่ว่าเด็กแต่ละคนก็ไม่กัน พ่อแม่ก็อาจจะสอนไม่เหมือนกันน่ะค่ะ
แม๊ คุณพ่อห่วงเรื่องความสะอาดเหมือนกันเล๊ย กับพ่อบ้านฝน หนูกับพ่อบ้านจะแง๊วๆ กันเรื่องกระจุ๊กกระจิ๊กมั่กๆ ค่ะ โดยเฉพาะพ่อบ้านฝนเนี่ย แค่เสื้อผ้าลูกเปื้อนหน่อยก็ไม่ได้ เด็กอ่ะค่ะเวลาไปข้างนอก หรือกินอาหารมันก็ต้องมีบ้างล่ะที่เปื้อน เราก็ระวังแล้วนะ แต่บางทีมันก็ยังเปื้อนยังเลอะอยู่น่ะค่ะ
อย่างถ้าอาหารหล่นบนโต๊ะนี่ เค้ายังไม่ให้เก็บเอาขึ้นมากินเลยค่ะ
บางทีฝนว่ามันก็เกินไปอ่ะ ถ้ามันหล่นพื้นก็ว่าไปอย่าง
รอยฟกช้ำดำเขียว รอยถลอกน้องกรานต์ตอนนี้เยินมั่กๆ เพราะว่าอากาศไม่หนาวก็จะออกไปเล่นนอกบ้านเสียส่วนใหญ่ค่ะ ล่าสุดเมื่อวานนี้ก้าวเท้าผิดหล่นบันไดที่ร้านเพื่อนซะงั้น แล้วบันไดหน้าร้านดีนะแค่อันเดียวน่ะค่ะ แต่พื้นปูนหน้าผากเลยถลอกนิดหน่อย
คืนนี้หลับฝันดีนะคะ