มาให้กำลังใจครับ ลูกน่ารักจังครับ คุณแม่ลูกอ่อนดื่มน้ำส้มดีนะครับ มีวิตามินซีเยอะครับ ผมมีแจกฟรีที่บล๊อกผมนะครับ

ลูกใครนะ น่ารักจัง(กึม)

ขอบคุณคุณคนรักน้ำมันค่ะ ตามไปกินน้ำส้มมาแล้ว ชื่นใจจัง น่าจะแจกน้ำมันด้วยน๊อ

คุณหนุ่มร้อยปี ขอบคุณนะคะ เจ้าตัวนี้ชื่อ "เกาทัณฑ์" ค่ะ แหลมคมและว่องไวสมชื่อ คนเลี้ยงยอมแพ้ไปตาม ๆ กัน

โอ๊ย...เครียดดดดดด เครียดจนอยากเอาหัวโหม่งอะไรซักอย่าง หรือจะเอาฆ้อนทุบดี เข้ามาบ่นใน blog ตัวเอง อยากเขียนงานดี ๆ แต่ตอนที่มีอารมณ์เขียน มันดันไม่มีเวลา พอมีเวลา ดันบิ๊วอารมณ์ไม่ขึ้นซะนี่ โถๆๆๆ คงต้องรอเรื่องที่สองนานหน่อยแล้วเรา

กำลังรอเรื่องต่อไป เอาใจช่วยให้รมณ์ดีทุกวี่วันจ้า...บทนำครั้งก่อนเราว่าเป็นคุณสามีตะหากที่น่าอิจฉาที่โชคดีได้ศรีภรรยาที่แสนดีขนาดนี้มากกว่าง่ะ

อู๊ย...เดี๋ยวต้องไฮไลท์ความเห็นของคุณ pingy ตัวโต ๆ แล้วเอาไปวางไว้บนหมอนคุณสามีซะแล้ว

ได้ 10 หน้าแล้ว เข้ามาบอกตัวเอง ตอนแรกตั้งใจว่ายังไงก็ต้องเขียนจบก่อนเจ้าทัณฑ์เดินได้ ตอนนี้ชักไม่แน่ใจ ไอ้หมูอ้วนทำท่าจะเดินแล้ว วันนี้ลุงจูงแขนเดิน พ่อรูปหล่อก้าวเท้าฉับ ๆ ข่มขวัญแม่ ฮึ..ไม่ได้แล้ว เดี๋ยวแพ้ลูก ต้องเร่ง speed หน่อยเรา

แวะมาบอกเรื่องงานเขียนเล่มแรกค่ะ
ใช้คำพูดหลังไมล์ก๊อปมาให้เลยนะค่ะ

หนูพูดตรงๆนะค่ะ พี่ยี้
รู้ประวัติผู้เขียน ไม่ได้จบที่ข้องเกี่ยวกับการประพันธ์
ทำได้อย่างนี้ ก็ถือว่าเยี่ยมค่ะ แต่ถ้าจบตรงก็คงบอกว่าก็โอเค ใช้ได้ เป็นสิ่งที่คนแต่งน่าจะทำได้อยู่แล้ว
ส่วนเนื้อหา หนูชอบนะค่ะ แต่ตอนพิเศษ อ่านได้หน้าครึ่ง รู้สึกว่าตัวไม่กุลีกุจอที่จะติดตาม
ชอบเนื้อหาของคุณบัวบานมากกว่าค่ะ อิอิ

คราวนี้ถ้าต้องการท้าทายความสามารถลองเขียนที่แตกต่างจากแนวกิ๊กๆ โอโห ถ้าทำได้ดีอีก ถือว่าพรสวรรค์มากๆเลยค่ะ หนูรออ่านอ่านงานชิ้นใหม่ละกันค่ะ

หนูพูดตรงๆนะค่ะ แต่หนูบ่ทำได้อย่างนี้หรอก ดีแต่วิจารณ์แระ อิอิ

ไว้หนูจะหาวันเอาคำพูดไปแปะให้บล็อกนะค่ะ คุณแม่คนเก่งของน้องเกาทัณฒ์จะได้มีพลังทำงานชิ้นใหม่นะค่ะ
ฝากพี่ยี้หอมแก้มน้องเกาทัณฒ์ด้วยค่ะ

เข้ามาปลื้ม

ขอบคุณค่ะ คำชมมีค่ามากจริงๆ

เอามาแปะเช่นกันค่ะ เพราะได้คุญกับเพื่อนที่หลังไมล์มาค่ะ
To : ... [13 กันยายน 2549 10:56]
อ่านกราฟหัวใจได้เพียง บทที่ 9 กว่าๆ ไว้นอนไม่หลับค่อยอ่านต่อค่ะ
สำหรับนักเขียนมือใหม่ ถือว่าเขียนได้ดีทีเดียว ดีกว่าที่คิด
To : ... [14 กันยายน 2549 14:25]
เมื่อคืนนี้อ่านกราฟหัวใจฯจบแล้วค่ะ
แต่งได้ดีทีเดียว ไม่กล้าติ แรกๆที่ว่าตัวหนังสือถี เพราะอ่านถึงบทที่ 9 การเกริ่นนำเรื่องราวให้คนอ่านเคลื่อนไหวตามภาพที่เล่านั้นลำบากเหมือนกัน คุณทมยันตี จะชำนาญเรื่องเล่าตัวละครดีมาก การเกริ่นนำหากตัวใหญ่ขึ้นอีกนิดก็จะดี เว้นจังหวะบรรทัดใหม่ได้ยิ่งแจ๋ว ส่วนเนื้อหาการคุยตัวพิมพ์ก็เหมือนตามปกติ แต่งได้ดีเลยล่ะ ถือว่าประสบความสำเร็จนะคะ ช่วงท้ายเล่มจบเร็วไปหน่อย เสียดายจุดนี้ ยังแต่งให้คนอ่านได้อ่านอีก2บท เพราะดูจะจบเร็วไปหน่อย แต่ก็ถือว่าคุ้มค่ากับการได้อ่านหนังสือเรื่องสั้นแนวกุ๊กกิ๊ก สบายๆไม่ซีเรียสนัก ท้ายเรื่องก็เป็นเรื่องสั้นของแถมต่อเนื่องๆจากตัวละครเชื่อมโยง ก็ถือว่าเป็นการเปิดกว้างที่จะสะท้อนความเป็นไปของสังคมครอบครัวเล็กๆที่เรียบง่ายครอบครัวหนึ่ง ..ชอบคำพูดระหว่างแม่ลูกของตัวเอกของเรื่อง เมษินี คุยได้ธรรมชาติดี อ่านหนังสือเล่มนี้ทำให้อดชื่นชมน่ะค่ะ
To :... [14 กันยายน 2549 14:42]
การสื่อสิ่งที่พิมพ์บอกได้ถึงอุปนิสัยคนด้วย อ่านแล้วรู้ถึงความอ่อนโยนแห่งจิตใจ คิดว่าตัวจริงก็คงเป็นเช่นนั้นไม่ห่างไกลนัก เพราะจากการได้อ่านเรื่องเล่าที่ถ่ายทอดถึงเจ้าหนูเกาทัณฑ์ ก็รู้ว่าเป็นคนน่ารัก มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีกับคนทั่วๆไปด้วย ตัวจริงในรูปหน้าตาดี สวยแบบเรียบร้อย ท่าทางจะมีความสุขกับสิ่งที่ทำ เพราะหน้าตาเป็นคนเรียบง่าย ไม่โลดโผนเหมือนสาวน้อยทั่วๆไป ..สำหรับหนังสือคิดว่ารูปเล่มสวย ราคาเหมาะสม 129บาท วัยรุ่นพอมีกำลังซื้อหาอ่านได้สบายๆโดยดูความหนาแน่นของข้อความที่สื่อเป็นหลัก เพราะหามีบทพูดมากใจความจะน้อยคงอ่านแล้วเสียดายตังค์มากๆ แต่นี่ แม้แต่ดิฉันซึ่งขี้เหนียวที่สุด ยอมรับว่าอ่านแล้วไม่เสียดายตังค์ คิดว่าเป็นมิติหนึ่งของการอ่านเรื่องสั้นที่อ่านสบายๆได้เรื่องนึง..และอยากรู้ความสามารถของนักแต่งตามเว็บบอร์ดว่าเขียนได้ดีไหม? ก็ติดตามอ่านหลายคนอยู่เหมือนกัน (เมื่อนอนไม่หลับค่ะช่วงนั้น)
To : ... [14 กันยายน 2549 14:59]
คนอ่านโดยมากอยากรู้อยากเห็นแนวทางที่เขียน นับว่าคนอ่านเนี่ยใจร้ายน่าดู ติเก่ง คนแต่งน่าสงสาร ถึงบอกเป็นนักประพันธ์นั้น ต้องมีสมาธิจิตแข็งพอควร..สำหรับเรื่องกราฟหัวใจ ได้อ่านจบลงไปแล้ว สิ่งที่ติ คือสั้นไปติ๊ดนึง แต่..ถือว่า..เก่งมากๆ ที่วางพล๊อตเรื่องจบลงอย่างสวยงาม ไม่ทำให้อารณ์คนอ่านหงุดหงิด ไม่ทำให้พลอยรุนแรงในอารณ์ตามไปด้วย..
***(อ่านจบแล้วนานแล้ว แต่หาโอกาสมาคุยไม่ได้สักที เพราะติดพันเรื่องราวมากมายจริงๆ
ฮาๆๆชอบที่คุณเทียร่าเล่าเรื่องราวของเจ้าหนูเกาทัณฑ์มากที่สุด เวลาเครียดๆก็มีแอบมาดูหน้าตาเจ้าหนูว่าโตแค่ไหนแล้ว น่านำบทความเรื่องราวเจ้าหนูเกาทัณฑ์มารวมเล่มนะคะ น่ารักมากๆค่ะ)***
ขอแสดงความยินดีกับผลงานชิ้นแรกนะคะ

ในฐานะที่ตัวเองเป็นลูกของแม่กุหลาบจามูร์ ก็ถือว่าเพื่อนแม่ก็คือผู้ใหญ่ที่ตนเองต้องให้ความเคารพนับถือด้วย คุณสุเกียงทำให้แหม่มรู้สึกว่า มีผู้ใหญ่เดินเข้ามาลูบหัวแล้วพูดให้กำลังใจในการทำงาน ซึ่งถือว่ามีค่าอย่างมากสำหรับแหม่มทั้งในฐานะที่เป็นลูกหลาน รวมถึงในฐานะของนักเขียนหน้าใหม่ด้วย

มีหลายอย่างที่วันนี้แหม่มกลับมาอ่านงานของตัวเองก็พบจุดบกพร่องอยู่ ซึ่งแหม่มถือว่าเป็นสิ่งที่ดี เพราะถ้ามัวแต่หลงตัวเอง หาจุดด้อยของตัวเองไม่ได้ คงไม่มีโอกาสพัฒนาศักยภาพและงานเขียนของตัวเองในอนาคตได้ หวังเป็นอย่างยิ่งว่างานชิ้นต่อไป แหม่มจะสามารถเก็บข้อดีของตัวเองไว้ได้ และแก้ไขจุดอ่อนได้สำเร็จเช่นกัน

กราบขอบพระคุณในความคิดเห็นของคุณสุเกียงค่ะ

สวัสดีค่ะ ขอเรียกคุณ แหม่ม นะคะ
ดิฉันก็ชื่นชมพี่ กุหลาบจามูร์ ค่ะ นับเป็นบุญและวาสนาที่พวกเราได้รู้จักกันทางเว็บบอร์ด

แม้จะไม่เห็นตัวจริงพี่ กุหลาบจามูร์ ก็ตาม แต่จากการได้พูดคุยกันทางเว็บเกือบ7ปี
กลายเป็นความรักความผูกพันกัน คิดถึงเสมอ จนบางครั้งไม่ว่างห่างหายไป
พอว่างจะรีบมาเปิดเมล์หลังไมล์ทันที พี่ กุหลาบจามูร์ เป็นคนมีน้ำใจกับเพื่อนๆเสมอค่ะ

ทำให้เพื่อนๆต่างรักและนับถือจนวันใดไม่ได้มาคุยด้วย ก็เหมือนว่าขาดอะไรไปอย่าง
เลยสนิทเหมือนเป็นเพื่อนที่รู้จักกันมาหลายสิบเป็นก็ว่าได้
ยิ่งมาเห็นครอบครัวที่น่ารักของพี่ กุหลาบจามูร์ แล้ว ยิ่งปลื้มแทน

ได้เห็นความรักความอบอุ่นให้เกียรติกันและกันแบบนี้ บอกตามตรงว่าหายากมากในสังคมปัจจุบัน
คุณ แหม่ม และพี่ กุหลาบจามูร์ ต่างเป็นคนมีโชควาสนาค่ะ จึงได้มาอยู่ร่วมเป็นครอบครัวเดียวกัน

ดิฉันชอบอ่านหนังสือนวนิยายไทยและกำลังภายในมากๆ อ่านตั้งแต่อายุ12-13ขวบ
แรกๆติดหนังสือหนูนิดหนูหน่อยหนูไก่ พลนิกรกิมหงวน แก้วหน้าม้า และตามด้วยการเช่าอ่านตามร้านหนังสือ
แถมด้วยกลับจากโรงเรียนก็ฟังละครวิทยุ ชอบดูหนังดูละครเป็นชีวิตจิตใจเลยล่ะ

ความรู้น้อย แต่ได้รับสิ่งดีๆจากการอ่านหนังสือดีๆจากนักประพันธ์หลายๆท่าน
การอ่านหนังสือแม้จะเป็นเพียงนวนิยาย อ่านเพื่อความบันเทิงก็ตาม
แต่ละท่านต่างเป้นผู้ทรงภูมิ มีความรู้มีข้อมูลมาป้อน คนอ่านย่อมได้สิ่งดีๆมาประดับความรู้ด้วย

และที่สำคัญ ต้องฉลาดกว่าคนอ่าน ๆจะได้ตื่นเต้นและสนใจติดตามเพราะความอยากรู้อยากเห็น
ยิ่งวิทยาการสมัยนี้ก้าวหน้า นักประพันธ์ก็ต้องก้าวหน้าตามทันยุค
ยิ่งแต่งแหวกแนวทะลุมิติล่ะก็ ชอบๆๆมันแปลกดี น่าสนใจ กี่เล่มๆก็อ่าน

คนชอบอ่านเนี่ย ไม่จำกัดอายุ คนแต่งสมัยนี้ก็พลอย ไม่จำกัดวัยไปด้วย
ไม่จำเป็นต้องมีชื่อเสียงมาก่อน สมัยนี้สนพ.เขาทันสมัย ผิดกว่าเมื่อก่อนมากๆ
สนพ.เขาเจาะกลุ่มคนอ่านตามเว็บ แววนักประพันธ์เกิดจากเว็บบอร์ด เป็นโลกไซเบอร์ที่เปิดกว้าง

จากการคุยการเล่า พิมพ์ไปเล่าไปก็มีเนื้อหาดีๆชวนติดตาม และคนอ่านก็พลอยติดงอมแงมไปด้วย
ไม่ได้หลับไม่ได้นอนทั้งสองฝ่าย คนแต่งก็พลอยคึกมีจินตนาการไปไกลเลยค่ะ
ดิฉันก็..ด้วย..คน ตามอ่าน เมื่อไหร่หนอ จะเขียนต่อ ตามอ่าน

เหมือนสมัยติดตามอ่านดรุณี ขวัญเรือน สกุลไทย ไม่ทันใจเลย บางครั้งมีม๊ะโห
รอให้ออกเป็นเล่ม จะอ่านไม่หลับนอนไปเลย อารมณ์คนอ่านนี่พาไปค่ะ
สนพ.เขามาแนวใหม่ ดูความนิยม ดูกระแส และติดต่อเจ้าของบทความ

ในยุคนี้ก็เลยมีนักประพันธ์ใหม่ๆเกิดขึ้น จะว่านักประพันธ์ยุค
ไซเบอร์ฯก็ได้
เพราะเป็นรุ่นบุกเบิก คลื่นลูกใหม่แซงคลื่นลูกเก่า ก็พลอยทำให้คนอ่านได้เปิดโลกทัศน์ไปด้วย

ไม่มีใครแก่เกินการเรียนรู้ ยิ่งแก่ยิ่งต้องทันคน แก่แต่ตัวแต่ใจไม่ยอมแพ้
ขอมีความรู้เพื่อจะคุยกับใครได้อย่างกว้างๆกะเขาบ้างก็ยังดี

ได้แต่ชื่นชมและให้กำลังใจนักประพันธ์ทุกคน เพราะไม่มีท่านเหล่านี้โลกของดิฉันก็แคบลงไปเรื่อยๆ
เชื่อหรือไม่ การอ่านหนังสือนวนิยายหลายๆปี ทำให้คนความรู้น้อย
สามารถเผยจินตนาการลึกๆของตัวเองออกมาได้ บางครั้งกล้าพูดกล้าทำมากกว่าคนเรียนสูงๆอีก


ขอบคุณ คุณแหม่ม เช่นกันค่ะ ที่มีส่วนทำให้ดิฉันมีความสุขกับการได้อ่านเรื่องราวดีๆ
แถมมีภาพขนมเค๊กน่าทานให้ชม มีอยู่ครั้งนึงเห็นภาพเค๊กในบล๊อค
ทนไม่ไหวเลยต้องไปทานเค๊กบุฟเฟ่ต์ คนละ179บาท อร่อยแบบไม่อั้น ผลจุก กลัวขนมเค๊กไปอีกนาน

และชอบรูปทุกๆรูปที่นำมาลงแถมบทแจมตามรูป อ่านสนุกและเพลินดีค่ะ

สามารถเผยจินตนาการลึกๆของตัวเองออกมาได้ บางครั้งกล้าพูดกล้าทำมากกว่าคนเรียนสูงๆอีก


ขอขยายความ..

สามารถเผยจินตนาการลึกๆที่สะสมมาจากการได้อ่านหนังสือของผู้แต่งหลายๆคน
ที่ป้อนข้อมูลอยู่ในเนื้อหา คนอ่านจะสะสมความรู้ไปโดยไม่รู้ตัว
บางครั้งสมารถนำมาใช้ประโยชน์หรือแสดงความคิดเห็นด้วยตัวเองออกมา
บางครั้งกล้าพูดกล้าทำไม่แพ้คนเรียนสูงๆ ดังมีตัวอย่างที่ลงหนังสือพิมพ์เมื่อไม่นานนี้


สรุปได้ว่า การอ่านหนังสือนวนิยาย หลายๆแนว ผู้ประพันธ์ได้สอดแทรกแนวคิดและภูมิปัญญาของเขามาด้วย
ผู้อ่านเป็นผู้ได้ ไม่มากก็น้อย ถึงเวลาจะนำกลับมาใช้โดยไม่รู้ตัวก็มี