ปกติผมไม่ใช่สายซีรีย์ครับ เพราะขี้เกียจติด ขี้เกียจรอมันออกต่อใหม่ แถมส่วนใหญ่ถ้าจะดูผมจะดูซีรีย์ที่เป็นพูดอังกฤษ เพราะผมอ่านหนังสือช้า ผมจะถนัดฟังไปด้วย แล้วมองอ่านบ้าง เอา detail ถ้าเป็นซีรีย์ที่ไม่ได้พูดอังกฤษผมจะเลือกไม่ดูเลยนะ 5555 ครั้งที่แล้วที่ผมมาเล่าหนัง GDH ซึ่งเป็นออริจินอลจาก Netflix  “Ghost Lab” แล้วผมบอกว่า วันหลังผมจะมาเล่าซีรีย์เกาหลีดีๆ เรื่องนึง วันนี้แหละครับ ผมจะมาแชร์ซีรีย์เกาหลีสายอบอุ่นหัวใจที่มีชื่อเพราะๆ ว่า.....   ....Move to Heaven....   ปกติผมไม่ดูซีรีย์เกาหลีนะครับ เรื่องล่าสุดที่ดูคือ Kingdom ไม่รวม Alice in boarder land ซีรีย์ญี่ปุ่น   Move to heaven เป็นเรื่องของพ่อลูกคู่นึงที่ทำบริษัท “เก็บกวาดที่เกิดเหตุ” หมายถึง เมื่อมีใครตาย หรือห้องใดที่มีคนตายอยู่ในห้อง บริษัท Move to Heaven จะเป็นผู้เข้าไปเก็บของของผู้จากไปและทำความสะอาด แต่ไม่ใช่แค่นั้น พวกเขายังเก็บรวบรวมของที่มีค่า และคุณค่าของผู้จากไป ก่อนจะส่งมอบให้กับญาติของผู้ตาย ฮันกือรู ลูกชายอายุ 20 แล้วครับ แต่เค้าไม่ปกติ และมีปัญหาในการสื่อสารและแสดงอารมณ์ ทำให้การใช้ชีวิตของกือรูต้องมีพ่อเป็นผู้ดูแล และ secure เค้า และมีเพื่อนคนหนึ่ง....มีเพื่อนคนเดียวละครับ คือสาวข้างบ้าน ชีวิตของกือรูเหมือนเดิมในทุก ๆ วัน ทำอะไรซ้ำๆ ปรับเปลี่ยนไม่ได้ จนกระทั่งวันที่พ่อของเขาเกิดจากไปอย่างกระทันหัน ชีวิตของกือรูเคว้งคว้าง ไม่สามารถ Move on ไปจากการมีพ่ออยู่ข้างๆ ได้ แถมยังมีพินัยกรรมของพ่อที่ให้น้าชายต่างพ่อของเค้า ซึ่งเพิ่งออกจากคุกมาไม่นาน มาเป็นผู้ปกครองให้กับกือรู ภายใต้เงื่อนไขว่าน้าจะต้องผ่านการทำงาน ที่ Move to heaven เป็นเวลา 3 เดือน   อ้อ...ลืมบอกไปครับว่า ในการทำงานของ Move to Heaven สิ่งที่พ่อมักสอนกือรูเสมอคือ ถ้าเราสังเกตสิ่งที่ผู้ที่จากไปเลือกไว้ เค้าจะพูดสิ่งที่จากพูดกับเรา คือเราจะรู้ว่าก่อนตายเค้าเป็นใคร เป็นคนยังไง ชอบอะไร ชอบไปที่ไหน มีใครบ้างที่เป็นคนสำคัญของเขา และมันสำคัญมาก เพื่อต้องส่งมอบของที่มี(คุณ)ค่าให้กับคนสำคัญของผู้ตาย   ใช่ครับ มันไม่ใช่หนังที่จะมีเรื่องตื่นเต้นอะไรหรอกครับ แต่ความน่าสนใจของ Move to Heaven ที่ทำให้ผมดูมันโคตรจะต่อเนื่อง จนจบได้ในไม่กี่วันนี่ก็เพราะ เนื้อเรื่องมันเหมือนจะแบ่งเป็นตอนสั้นๆ ตามเคสของคนตาย คนที่จากไปในแต่ละเคสก็จะมีเรื่องราวต่างๆ ส่วนใหญ่มันคือการสอดแทรก ประเด็นที่น่าสนใจต่างๆ ในสังคมเข้าไปแบบเนียนๆ จนเราไม่รู้สึกตัวเลยครับ รู้ตัวอีกทีก็เหมือนโดนหมัดเจ็บๆ ว่า เออ.....นี่แหละ เรื่องจริง ทั้งเรื่องการทำงานหนัก แม่ที่ถูกลูกทอดทิ้ง ความเห็นแก่เงิน ความสุขเล็ก ๆ ของตายาย  ความรุนแรงต่อผู้หญิง หรือแม้แต่เด็กไม่มีสัญชาติ   รีวิวความรู้สึกนะครับ ผมไม่ใช่สายหนังอบอุ่นหัวใจ 55555555 แต่เรื่องนี้ดูแล้วอบอุ่นหัวใจมากครับ อบอุ่นแรกคือ ความรักที่พ่อมีให้กับกือรู สิ่งที่พ่อสอนและกือรูก็ดันจำไม่ลืม มันทำให้กือรูกลายเป็นคนที่เข้มแข็งมากๆ เข้มแข็งจนผมสงสาร แต่กือรูก็ก้าวต่อไปได้ด้วยคำพูดที่อยู่กับเค้าไปชั่วนิรันดรของพ่อน่ะครับ   “พ่อบอกว่าต้นไม้คือสิ่งวิเศษอันดับที่ 2 ของโลก” “และลูก....ฮันกือรูคือสิ่งที่วิเศษที่สุด”   หือออออออ ประโยคนี้ผมสตั้นเลยนะ ประโยชคนี้ประโยคเดียวที่จะพากือรูก้าวข้ามผ่านทุกสิ่งในชีวิตได้ คิดว่าคนคนนึงที่มีประโยคนี้อยู่ในใจเสมอ หัวใจของเค้าจะสวยงามแค่ไหนอ่ะครับ   ผมอ่านเพื่อนๆ ในเฟซบุ๊คที่ดูๆ  กันว่ารู้สึกยังไง เพื่อนหลายคนมากที่บอกว่า ถึงกับน้ำตาไหลในหลาย ๆ ตอนที่ซึ้งมาก ๆ แต่ผมเป็นคนไม่ค่อยอินขนาดน้ำตาไหลอะไรขนาดนั้น ความรู้สึกของผมมันคืออบอุ่นครับ อย่างตอนความรักของตายาย ผมรู้สึกว่า โห! แม่งสวยงามมากๆ   อีกเรื่องที่ลืมไม่ได้ของเรื่องนี้คือ มุมกล้อง กราฟฟิกสวยมาก ๆครับ มุมกล้องตอนเก็บกวาดที่ถ่ายจากมุมสูง หรือการตัดต่อแบบหนังสืบสวนก็มีนะ 55555 ดูแล้วเพลินมาก หนัง Netflix ที่คุณภาพสูงมาก ๆ เดินเรื่องไว ไม่มีจุดไหนน่าเบื่อเลย ปกติผมนี่ตัวกดข้ามเลย  55555   ถ้ามีโอกาสลองไปชมดูนะครับ หนังดูง่าย ดูสบาย อบอุ่นหัวใจมาก ๆ  ดูแล้วยิ้ม หลายคนอาจะพูดว่ายิ้มทั้งน้ำตา   หนังที่ผมดูแล้วรู้สึกอบอุ่นหัวใจ คือหนังที่คนอื่นเค้าดูแล้วร้องไห้กัน 555555 สำหรับผมมีไม่กี่เรื่องที่ทำให้รู้สึกได้  คือ Your name, Soul แล้วก็ Move to Heaven นี่แหละครับ อ้อ....ในเรื่อง เพลงในหูฟังที่กือรูชอบฟังมีเพลงโปรดของผมอยู่ด้วยนะครับ นั่นก็คือ..... Piano Sonata No. 14 หรือ Moon light Sonata ของ Beethoven ของชิ้นเดียว....อาจพูดแทนคำพูดนับพัน.... Cr. Move to Heaven     Create Date : 15 มิถุนายน 2564 20 comments Last Update : 15 มิถุนายน 2564 14:47:48 น. Counter : 1063 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณเริงฤดีนะ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณกะว่าก๋า, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณทนายอ้วน, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณหอมกร, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณThe Kop Civil, คุณอุ้มสี, คุณชีริว, คุณtoor36, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณnewyorknurse, คุณlovereason

เจิมๆๆๆ หนังเป็นความบันเทิงจริงๆ ยิ่งหนังมีคุณภาพยิ่งให้ความเพลิดเพลิน และสุนทรีย์ไปในคราวเดียวกัน ช่วงนี้ดูบอลยูโร ช่อง NBT2 ช่วงหัวค่ำ และดูบอล Copa America ช่อง PPTV36 ช่วง ตี 5 และ 7 โมง (วันละ 2 คู่ ตลอดทุกMatch) เช้านี้ทันเชียร์ เมสซี่ (Argentina) คราวเครียดจากข่าวอื่นๆไปบ้างค่ะ ทานยา พักผ่อนนะคะ ไซนัสหายไวไว Take care..Little Prince.   โดย: เริงฤดีนะ 15 มิถุนายน 2564 15:46:58 น.

พี่ก๋าก็ไม่ได้ดูซีรีย์ครับ แต่ชอบดูหนัง เรื่องนี้มาดามนั่งดูจนจบครับ มาดามเป็นสายซีรีย์ 555   โดย: กะว่าก๋า 15 มิถุนายน 2564 18:00:54 น.

ฟังปริ้นเล่าแล้วก็ยังไม่อินตาม นี่แหละเขาเรียกช่องว่างระหว่างวัยเนอะ   โดย: หอมกร 15 มิถุนายน 2564 19:50:42 น.

สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์ อ่านที่รีวิวมานี่ น่าดูมากเลยครับ ภาพก็สวย ชอบแสงในรูปใบปิดมากๆ ครับ นี่น่าจะเรียกว่าเป็นแนว Slice of life ใช่ไหมครับ ผมประทับใจประโยคที่ว่า "ถ้าเราสังเกตสิ่งที่ผู้ที่จากไปเลือกไว้ เค้าจะพูดสิ่งที่จากพูดกับเรา" แค่อ่านก็รู้สึกอบอุ่นไปด้วยเลย   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 15 มิถุนายน 2564 20:12:12 น.

ป.ล. คุณปริ๊นซ์ครับ ผมควรต้องโหวตสาขาไหนดี มันก้ำกึ่งหลายหัวข้อ ชี้แนะทีครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 15 มิถุนายน 2564 20:33:14 น.

พี่ให้กำลังใจอย่างเดียวนะจ๊ะน้องปรี๊นซ์ที่อัพบล็อก   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 15 มิถุนายน 2564 20:52:49 น.

รีวิวดีจะต้องไปหาดูมั่งจ๊ะ   โดย: อุ้มสี 15 มิถุนายน 2564 21:08:56 น.

ผมเลือกดูซีรีย์ที่จบแล้วครับ ไม่ต้องรอ   โดย: สองแผ่นดิน 15 มิถุนายน 2564 23:04:41 น.

พักนี้พี่ก็ติดซีรีย์เกาหลีที่เกี่ยวกับการทำอาหารครับ สนุกดี มีแบบตลกๆ ดูเพลินๆ แบบลึกลับซับซ้อน วางแผนขั้นสุด แล้วก็แบบน่าเบื่อสุดๆ ว่าจะมาเขียนลงบล็อกอยู่เหมือนกัน พี่ไม่ค่อยมีอาการข้างเคียงครับ อาจจะเพราะอายุมากแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ มีขัดๆตรงที่ฉีดหลังจากฉีด 2 วันครับ ตอนแรกพี่่ก็ว่าพี่เป็นไข้ ปวดหัว ตามที่เค้าเป็นๆกัน แต่มีคนบอกว่าเป็น "อาการมโน" ทั้งนั้น ฮ่าๆๆๆ ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้บล็อก - ตลาดเก่า อ่างศิลา ด้วยนะครับ   โดย: ทนายอ้วน 16 มิถุนายน 2564 5:26:32 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์   โดย: กะว่าก๋า 16 มิถุนายน 2564 6:00:30 น.

มาอ่านเมื่อวาน วันนี้มาอ่านซ้ำอีกครั้ง... ไม่ค่อยคุ้นกับหนัง ประเภทนี้เท่าใดครับ แหะ ๆ ของผมสายหนังสงครามเก่า กับหนังโรแมนซ์ 555 ขัดกันแต่ ก็ชอบดูแหละ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 16 มิถุนายน 2564 7:19:25 น.

ไม่ได้ดูหนังนานแล้วค่ะ รีวิวนี้อ่านไปเพลินๆ ไม่อินอะไรนอกจากเพลง Moon light Sonata จะนั่งฟังไปสักพัก ขอบคุณนะคะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 16 มิถุนายน 2564 8:11:18 น.

จิงๆ ตั้งแต่ครั้งที่แล้ว ก็ไปแอบเปิดดูแล้ว แต่ว่าเปิดมา เจอฉาดแรกที่รถจะเหยียบเท้า กัว.. ก็เลยเลิกดู แต่เพื่อนบ้านอยู่ดีๆ เมื่อวานก็พูดว่าเรื่องนี้ดี หลายเสียงแระ แดวกลับไปดูใหม่   โดย: nonnoiGiwGiw 16 มิถุนายน 2564 10:14:11 น.

สวัสดีค่ะ.. หนังน่าสนุกนะคะ.. มีน้ำตาซึมด้วย..   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 16 มิถุนายน 2564 10:33:46 น.

แวะมาโหวต   โดย: อุ้มสี 16 มิถุนายน 2564 21:43:22 น.

สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์ เพื่อนใน FB แนะนำมาให้ดูเรื่องนี้เหมือนกันครับ พี่ยังไม่ได้ดูเลย กลัวจะดูแล้วติด 555 ชอบดูซีรีย์ที่จบไปแล้วเหมือนกันครับ หลัง ๆ นี่หนังเกาหลีทำออกมาโดนใจจริง ๆ นะ ทั้งคนเขียนบท ภาพ แสงสีเสียง และจะต้องมีวลีที่เราต้องน้ำตาซึมแน่นอน เดี๋ยวต้องไปหามาดูบ้างละ ช่วงนี้พี่มัวแต่บอลยูโร กับปลูกพืชตระกูลโขดนะ พี่ที่ทำงานเอามาให้เยอะเลย   โดย: The Kop Civil 16 มิถุนายน 2564 21:47:01 น.

รพ.ธรรมศาสตร์นี่เอง ผมไปบ่อยนะครับ ช่วงคุณยายป่วยเข้าออกที่นี่บ่อยมากๆครับ แต่จอดรถที่ลาน ไม่เคยขึ้นตึกเลยจ้า Netflix ตอนนี้ดูหมดละครับ ทั้งแนนโน๊ะ โกสต์แล็บ ได้ดูหนังเก่าๆ อย่างคิดถึงวิทยา กับไดอารี่ตุ๊ดซี่ ชอบคิดถึงวิทยาแฮะ พระเอกนางเอกกว่าจะได้เจอกันก็ตอนจบ แต่มันดันโรแมนติกกว่าหนังรักทั่วๆไปอีก ตอนนี้ลองดูของฝรั่ง The Queen's Gambit เฮ้ยสนุก! คิดถึงตอนดูฮิคารุเวียนโกะ ติดหนึบเลย เหลือสองตอนจบละ แต่ซีรี่ยส์เกาหลีไม่เคยดูเลยค้าบ... เรื่องนี้เห็นอันดับดีเหมือนกัน อาชีพเก็บกวาดที่เกิดเหตุ คิดว่ามีแต่ญี่ปุ่นซะอีก เกาหลีก็ไม่น่อยเนอะ ประเทศเหล่านี้สังคมช่างโดดเดี่ยว ชื่อที่ทำงานก็ตั้งซะเพราะ ที่จริงคือ Move to ฮวงซุ้ย น่าลองชมนะครับ มันมีภาพอี๋ๆเยอะมั้ย?   โดย: ชีริว 16 มิถุนายน 2564 21:58:27 น.

Kingdom นี่โหดในหลายๆ ความหมายนะ มีคนตัดคำพูดในนั้นมาใช้เยอะ คำพูดของพ่อในเรื่องฟังแล้วรู้สึกดีนะครับ ผมไม่ค่อยได้ตามซีรี่ย์ของเกาหลีเท่าไหร่ ยิ่งถ้าต้องอ่านซับนี่แทบจะไม่ไหวเลยครับ ถ้าเป็นซีรี่ย์จีนยังโอเค ไม่อ่านซับยังพอไหว คือบางทีมันก็ขี้เกียจอ่านด้วยครับ ฟังพากย์เอารู้สึกสบายกว่า จริงๆ ดูแบบซับ หรือพากย์มันก็ได้อารมณ์แตกต่างกันนะ ถ้าดูพากย์เราสามารถใส่ใจใในรายละเอียดของตัวหนัง หรือเนื้อเรื่องได้ดีกว่า ถ้าเป็นซับมันต้องจ้องอ่านอย่างเดียว อย่างพวกการ์ตูนถ้าเป็นพากย์ไทย ขอให้นักพากย์ไม่นอกบท ผมให้คะแนน 7/10 ไว้ก่อนแล้ว (ไม่ได้มีมาตรฐานที่สูงะไรเลย)   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 16 มิถุนายน 2564 23:28:48 น.

รีวิวได้อบอุ่นหัวใจมากค่ะ   โดย: VELEZ 22 มิถุนายน 2564 12:23:55 น.

สวัสดีค่า มาแล้วๆ ตามมาอ่านค่ะ คุณปรินซ์ซึ้งคนละตอนกะนุ่นล่ะ ของนุ่นดูแล้วชอบตอนเสื้อสูท ตอนเชลโล่ และตอนเด็กถูกทิ้งค่ะ ตอนตายายก็ชอบนะ แต่ว่าไม่ได้ชอบมากเท่าไหร่ เรื่องนี้ที่มุมกล้องมากจริงๆ คือดูตอนแรก เอ จะมาแนวไหนนะ จะไม่ชอบแนวเหนือจริง ซึ่งเรื่องเหมือนจะเหนือจริง แต่จริงๆ มันคือชีวิตจริงของเราเลยเนอะ ใกล้ตัวมากจนหลงลืมนะนุ่นว่า อาชีพนี้สะท้อนออกมาได้อบอุ่นขนาดนี้คงเป็นที่พล็อตและเป็นซีรีส์เกาหลีด้วยค่ะ เลยมีมุมมองน่าสนใจ เน็ตฟลิกซ์มีหลายเรื่องเลยนะที่ดีงาม ความสัมพันธ์ของพ่อกับกือรูคือแบบไม่คิดนะว่าท้ายเรื่องจะเฉลยแบบนั้นแล้วแบบน้องรู้ น้ำตาซึมเลยอะ แล้วแบบนี้คืออา (พระเอก) จะไม่ซึ้งได้ไง น้องเหมือนมาเป็นส่วนเติมเต็มในชีวิตแล้วก็ผ่อนเบาความรู้สึกผิดที่พ่อมีต่่อน้องชายได้นิดๆ ก็ยังดี นุ่นชอบมากเลยค่ะ ดูสองวันจบ คิดว่าทำไมนะไม่มียาวเท่าตอนปกติของเกาหลี มันจะต้องดีและมีหลายเคสที่สะท้อนสังคมได้ดีแน่ๆ ชอบมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวค่า   โดย: lovereason 22 พฤศจิกายน 2564 20:48:14 น.