สัปดาห์แรกๆในปักกิ่ง...
ช่วงนี้โรงเรียนยังไม่เปิด ก็เลยมีเวลาว่างเยอะ จัดการกับเรื่องทั่วไป การกิน การอยู่ การเดินทางไปซื้อของ ซื้อของเข้าที่พัก การซักผ้า หลายอย่างเหมือนกันนะ เพราะว่าการมาอยู่ต่างประเทศ แล้วก็มาอยู่หอพัก เราก็ต้องจัดการตัวเองแล้ว อาหารเช้าที่จะได้กินตอนแปดโมงเช้าทุกวัน ก็ไม่แล้วนะจ๊ะ ต้องหาเอง ตอนนี้กำลังหาอาหารเช้าที่ลงตัวกับตัวเราเองอยู่ วันแรกมา รูมเมท จัดให้ รูมเมทเป็นชาวอินโด หยิบขนมให้กิน วันต่อมา หากินเองดีกว่า ก็เลยได้ขนมปังมา ซื้อจากในมหาวิทยาลัย วันต่อมาคิดได้ ว่ากว่าจะอาบน้ำแต่งตัวลงไปซื้อหิวพอดี ก็เลยซื้อมากินเอง เป็นขนมปังอีกนั่นแหละแต่คนละร้าน ... ต่อมาก็คิดอีก..เพราะขนมปังทุกวันไม่ไหวๆ ไม่ได้โปรดขนาดนั้น คิดๆ อยู่ว่ากินซีเรียล กับนม แต่เค้าไม่มีตู้เย็นให้แช่นมนะสิ วันนี้ คิดได้ ไปซื้อเนสวีต้ามาดีกว่า ชงกินก่อน แล้วกะว่าจะซื้อขนมปังกินทีหลัง หรือไม่ก็กินแอปเปิ้ลที่ซื้อมา... (แล้วก็ต้องซื้อช้อน ชาม รวมทั้งมีดด้วย ... ฮ่าๆ วันนี้มีครบแล้ว) เห็นมั้ยล่ะมันไม่ง่ายนะเนี่ย มันละเอียดอ่อนมากนะเนี่ย ฮ่าๆ นี่ยังไม่จบนะ อยากหาที่มันลงตัวกว่านี้ กินไรดีๆ ... ถึงขนาดคิดว่าจะซื้อกะทะมาผัดไข่กิน...แต่ยังไม่เอาดีกว่า... มันไม่มีตู้เย็นนะ นี่แค่เรื่องอาหารเช้านะ หวังว่าพรุ่งนี้คงไปกดน้ำร้อนสำหรับเนสวีต้าถูกนะ ... เรื่องอื่นๆ เหรอ วันนี้ไปข้างนอก กับเพื่อนคนที่พูดจีนไม่ได้ จำสายรถเมล์ได้ แต่ลงไม่ถูก ก็เดาส่ง เดาส่งกัน ตั้งใจฟังกันมากว่าเค้าประกาศว่าสถานีไหน พอจะต่อรถ อีกสายนึง ดันจำผิดเป็น 747 แต่จริงๆ คือ 737 ก็เลยต้องถามคนแถวนั้น แบบว่า เอาโพยให้เค้าดูว่าเราจะไปไหน เค้าดันให้ขึนสายอะไรไม่คุ้น เราสามคนไม่กล้าขึ้น แต่เค้าก็ยืนยันนะ ชี้ตัวอักษรจีนให้เปรียบเทียบดู ดูแล้วมันก็ตรงกับโพยเรานะ สุดท้ายโทรถามเพื่อนรูมเมทเราเอง เค้าบอกว่า 737 นะ ก็เลยรอขึ้น 737 ก็ประมาณนี้แหละ วันนี้ไปกินอาหารกลางวันกับรูมเมท และคณะเพื่อนชาวอินโด แล้วก็เอาของที่ซื้อมาไปเปลี่ยน โดยการขึ้นรถเมล์สองต่อ เจรจากับคนขาย ได้ของใหม่มา ทำให้วันนี้ได้เล่น net ในห้องซักกะที แล้วกลับมาก็ไปซื้อของที่ซุปเปอร์ ได้อาหารเช้า พร้อมอุปการณ์ ช้อน ส้อม มีด ถัง ไม้ถูบ้านมา หาถุงซักผ้ายังไม่ได้ พรุ่งนี้ต้องหาใหม่ ไงล่ะ ชีวิตก็ขำๆดี เรื่องการติดต่อสื่อสารเหรอ เทคโนโลยีการสื่อสารทำให้วันนี้เราได้รับโทรศัพท์จากเพื่อน จากแม่ จากพี่ชาย ก็ดีนะ ไม่ห่างเหิน :) ปิดท้ายวันนี้ด้วยการกลับหอพักมาเปลี่ยนชุด รองเท้า และก็ไปวิ่งที่สนามใกล้ๆ รู้สึกว่าอยู่ในหอพักที่นี่ก้ดีนะ แม้ว่าจะติดขัดว่ามันสูงไปหน่อย ห้องเล็ก แล้วก็ไม่มีตู้เย็น แต่ก็มีอย่างอื่น แบบเป็นเมืองมหาวิทยาลัยดี สะดวกสบาย และก็ดูปลอดภัยดีด้วย
Create Date : 04 กันยายน 2550
5 comments
Last Update : 4 กันยายน 2550 22:01:17 น.
Counter : 395 Pageviews.
โดย: lekexe IP: 203.146.115.35 5 กันยายน 2550 16:54:47 น.
โดย: The phu IP: 220.205.143.153 5 กันยายน 2550 21:32:01 น.
โดย: mcmanoi IP: 58.136.69.53 7 กันยายน 2550 19:40:30 น.
Location :
Bangkok Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
Hi, I am very pleased to have my own blog. This blog was inspired from a friend from Pantip -Klaiban.... Actually I do write diary in my book..not everyday but quite often.. and in Thai. I started to know Klaiban (Pantip) when I intended to have a Toefl test and found out adviser there. Many friends gave recommend on my essays and encouraged me in writing. I wish I can do it better. ========== มาเขียนเพิ่ม ( 9 พย 2552 ) กลับมาเป็นนักศึกษาได้สองปีกว่าแล้ว ตอนนี้เรียนอยู่ที่ปักกิ่ง หาความรู้ รวมทั้งค้นหาตัวเองอยู่ รักในธรรมชาติ และธรรมชาติ เขียนบล็อกเพื่อช่วยให้ตัวเองได้บันทึกเรื่องราว อีกทั้งเพื่อจะได้แชร์ความรู้สึกตัวเองออกมา บล็อกช่วยแก้เหงาในบางครั้ง ตอนนี้ใครอยากถามอะไรเกี่ยวกับจีนๆ รวมทั้งภาษาจีน อยากให้ถามมาเลย ตอบได้ตอบไม่ได้ไม่รู้ แต่จะพยายามหาข้อมูลมาให้ค่ะ ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะคะ