Start from ourselves
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
23 พฤศจิกายน 2550
 
All Blogs
 
ครั้งแรกกับการสอบ GMAT มาสอบที่ปักกิ่งอ่ะ

เพิ่งไปสอบจีแมทมาเมื่อวานล่ะ
เป็นการสอบจีแมทครั้งแรกในชีวิต
ต้องใช้คำว่าในชีวิต เพราะมันเป็นอะไรที่ ค่อนข้างตื่นเต้นและมีความกดดัน
เล่าประสบการณ์วันไปสอบดีกว่า

เราตื่นด้วยเสียงปลุกของข้อความจากเพื่อนส่งมา เพื่อนชื่อ อิสซาเบล
(คนที่ชวนไปกินเป็ดปักกิ่งคนนั้นแหละ) ส่งมาอวยพรแต่เช้า อ่านแล้วก็รู้สึกดีมีความหมาย ยิ้มให้กับตัวเอง แล้วเราก็นอนต่อ

หลังจากนั้นโทรศัพท์ก็ปลุก ตอนเจ็ดโมงครึ่ง เราก็เตรียมตัวล้างหน้าล้างตา อาบน้ำ แล้วก็ดื่มนม พร้อมคอนเฟล็กซ์ ซึ่งคิดอยู่นานว่าดื่มนมดีมั้ย ท้องจะเสียมั้ย แต่ก็ตัดสินใจดื่มไป

แล้วก็เอา shortnote ต่างๆ มานั่งอ่านทั้งที่เป็น Math และก็ Verbal
ทบทวน process ของการทำโจทย์บางอย่าง
จุดที่เรามักจะผิดเป็นประจำ
จุดที่ข้อสอบมักจะหลอก
ก็รีบๆดูด้วยความตื่นเต้น

อ่านหัวข้อ essays อีกครั้งแบบคร่าวๆ
ทบทวนแนวการเขียน template ต่างๆ
ซึ่งเป็นอะไรที่เรากังวลเหมือนกัน เพราะเราฝึกเขียนไม่มาก และก็จำ template ได้ไม่ดี ทำให้ขาดความมั่นใจ

ซึ่งเราใช้เวลากับการอ่าน essays อยู่นานพอตัว แล้วก็คิดว่าพอเถอะ เตรียมตัวเดินทางดีกว่า เพราะว่าเราต้องไปสอบตอนบ่ายโมง และก็ควรจะไปถึงสถานที่สอบก่อนเที่ยงครึ่ง กระนั้นเถอะ ปักกิ่งไม่ใช่บ้านเมืองเรา เราควรจะไปก่อน เผื่อมีอะไรติดขัดจะได้แก้ไขทัน เช่น รถติด

ก่อนออกจากบ้านก็ควรจะสวดมนต์ให้เรียบร้อย
เราสวดมนต์รอบแรก ตอนที่รูมเมทอยู่ในห้อง ก็สวดในใจ
แต่พอรูมเมทไปแล้ว จะออกจากห้องจริงๆ ก็สวดใหม่ แบบออกเสียงดัง พร้อมทั้งขอพรให้ตัวเองมีสติ สมาธิ และปัญญา และขอให้ทำได้

ก็ออกจากห้องไป ก็พยายามไม่ตื่นเต้น
และคิดไปเรื่อยเปื่อย

เรียกแท็กซี่จะหน้ามหาวิทยาลัยไป นั่งรถไปก็มีความรู้สึกปวดท้องนิดหน่อย
ก็เอ ไม่น่ากินนมเลย
แต่ก็ไม่แน่ใจว่าไง แล้วก็รู้สึกหิวๆ
ก็เลยหยิบขนมปังในกระเป๋ามากิน

ไปถึงก็เดินไปที่ห้างฝั่งตรงข้ามของสถานที่สอบก่อน
เพราะต้องหาอะไรใส่ท้องอีก
ตอนนั้นสิบโมงเอง
เห็น KFC กับ PizzaHut อืม ...กินไรดี
กินไก่ดีกว่า โปรตีน
ก็เลยไปสั่งแฮมเบอร์เกอร์มากิน เป็นเบอร์เกอร์ปลา ไม่ใช่ไก่
แล้วก็สั่ง ไก่ย่างมากิน

ก็กินไป...
และก็รับ message จากเพื่อนอินโด ชื่อ Ivana ส่งมาให้กำลังใจ

แล้วก็ได้เวลามาทำแบบฝึกหัด
เค้าบอกว่าเป็นการกระตุ้นให้สมองเริ่มทำงานก่อน
ทำ Problem Soving กับ Verbal ที่เป็น Sentence Correction
ทำไปผิดๆถูกๆ แต่ Verbal นี่ผิดหลายที่
บั่นทอนกำลังใจนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้คิดไร

แล้วก็เงยหน้ามา เห็นคนจีนเยอะแยะเลย สงสัยเรานั่งนานไปแล้ว
ไปเตรียมตัวดีกว่า ต้องหาห้องน้ำเข้าด้วย
รู้สึกว่าท้องไส้ไม่ดีนัก และก็เที่ยงละ ไปที่สอบดีกว่า ก็ไป รู้สึกว่าไปคนแรกเลย
แล้วเค้าก็ให้ไปนั่งรอที่ข้างนอก แล้วก็ไปหาห้องน้ำเข้าทำภารกิจหนัก...หุหุ

ซึ่งตอนนั้นก็ทำให้เราก็รู้สึกว่า เอ เดี๋ยวจะหิวหรือเปล่า
กินข้าวไปไม่เท่าไร แล้วก็กินเร็วด้วย แถมยังทำภารกิจหนักไปด้วย..
ก็ว่าจะหาร้านอาหารกินอีก แต่ก็หาไม่เจอ เลยเดินกลับไป KFC
พนักงานจำได้ ... คนที่เช็ดโต๊ะสองคนยิ้มให้
แหะๆ กลับมากินปีกไก่อีกสี่ชิ้น

ซื้อข้าวโพดต้มอีก ขายอยู่ริมถนน... กัดไปเดินไป
กัดได้สามสี่คำนึกได้
ข้าวโพดข้าวเหนียวนี้มันอาจจะทำให้ง่วงตอนสอบได้
เลยหยุดกิน

ถึงที่สอบ ก็แวะไปเข้าห้องน้ำอีกที เจอฝรั่งก็เลยคุยกัน
ส่งภาษา good luck กันนิดหน่อย
พยายามรักษาอารมณ์นิ่งๆ
ทำใจๆ
ได้ message จากเพื่อนคนไทย Chip นั่นเอง อวยพรและบอกว่าสวดมนต์ให้นะ :) ดีใจจริง

อ่ะฮ่าแล้วๆเราก็ได้เข้าสอบคนแรกๆ

ตึง เปิดessay มาก็โอเค argument

6. The following appeared as part of an article in a magazine devoted to regional life.
“Corporations should look to the city of Helios when seeking new business opportunities or a new Even in the recent recession, Helios’s unemployment rate was lower than the regional average. It is the industrial center of the region, and historically it has provided more than its share of the region’s manufacturing jobs. In addition, Helios is attempting to expand its economic base by attracting companies that focus on research and development of innovative technologies.”
Discuss how well reasoned... etc.

ก็ทำได้ แต่ใช้เวลาอ่านประโยคบางประโยคนาน....ปย.นี้อ่ะ

It is the industrial center of the region, and historically it has provided more than its share of the region’s manufacturing jobs.

ตีความอยู่นาน เหมือนจะเข้าใจอยู่นะ แต่มันตื่นเต้นทำให้สมองรวน...คิดไม่ออกว่าเค้าเปรียบเทียบไรกัน...

ต่อมา essay ที่สอง issue

ได้เรื่องนี้

The primary function of art is to challenge the society,not to entertain it.

ไม่เคยเห็นหัวข้อนี้นะ อาจจะอ่านข้ามไปรึเปล่า
ไม่รู้ละ ต้องหาคำตอบให้ได้...ก็เลยตีโจทย์ไปที่ Primary
แต่คำว่า Challenge the society ก็ยากมากเลย คิดไม่ออกนัก

ก็พยายามทำให้เข้า form AWA ไป ...

ต่อมาเค้าให้พักเพื่อที่จะไปทำ Math ต่อ
เราคิดแป๊ปนึง ไม่พักดีกว่า ยังไม่เหนื่อย
ก็ทำเลขต่อ

มาข้อแรกก็เจอศัพท์ที่คุ้นๆแต่เจอไม่บ่อย vertice ก็แย่แล้วเรา
จะทำได้มั้ย ก็ทำไป
ถามประมาณว่า จุด p กับ จุดq อยู่ในสี่เหลี่ยมจตุรัสที่มีด้านยาว 4 แต่ไม่ได้อยู่บนสี่เหลี่ยมนัน เพราะฉะนั้นระยะทางจะเป็นเท่าไร
ก็คิดว่าตอบได้นะ
ก็พยายามทำให้ได้ เพราะว่าเค้าว่ากันว่าข้อแรกๆต้องทำให้ได้
ใช้เวลานานพอตัว

และก็มีทำไม่ได้บ้างก่อนข้อสิบอ่ะ คิดว่าไม่มั่นใจ ซึ่งไม่ดีเลย

แล้วก็ทำไป ทำไม่ค่อยทันเท่าไรนัก มีมั่วบ้างแต่พยายามไม่มั่วเพราะคะแนนข้อต้นๆสำคัญกว่าคะแนนข้อหลังๆ

แล้วก็จบ math
คราวนี้พักหน่อย สิบนาที
ออกไปเข้าห้องน้ำ กินช็อกโกแล็ตแท่ง
แล้วก็เข้าสอบอีก

ได้ข้อแรกๆเป็น SC ...
แล้วก็มี CR,RC
รู้สึกว่าทำ RC ได้นะ ไม่รู้เหมือนกัน พยายามหาคำตอบ
ทำไปไม่ได้คิดอะไร พยายามใช้สมาธิสุดๆ ไม่อยากมั่วกลัวคะแนนตก
พยายามไม่รน ทั้งที่เป็นคนทำข้อสอบช้ามากเลย

แต่ก็มีมั่ว RC บ้างตรงหลังๆ เพราะเวลาเหลือน้อยแล้ว เค้าบอกว่า RC อาจจะต้องมั่วบ้างเลยตัดสินใจมั่วไป เอาเวลามาทำ SC & CR

ตื่นเต้นอีกครั้งตอนใกล้หมดเวลา ก็ต้องรีบ ถ้าจะมั่วก็ต้องเผื่อเวลาไว้
เพราะคอมมันต้องใช้เวลาคิดด้วย

เห็นคะแนน ... ก็ตื่นเต้น
ไม่ใช่ว่าได้ 600 ตามใจหวัง
แต่ได้ 560 ซึ่งมากกว่าตอนทำ simulate ที่ได้แค่ 500
ดีใจเหมือนกัน เพราะบางยู เค้าก็ต้องถึง 560

ตอนแรกคิดว่าไม่ใช่คะแนนเรา คิดว่าเป็นตัวอย่างคะแนนหรือเปล่า
เพราะว่า เราได้percentile verbal มากกว่า Math

Quan : score 36, percentile 48
Verbal : 31, percentile 60
Total : 560, 56


สอบเสร็จโล่งมาก...
ได้ปาฏิหาร์ย์นิดหน่อย ;)
กลัวว่าจะได้น้อยกว่านี้
และเสียกำลังใจ
แม้ว่า ยังไงก็ตามก็ต้องสอบใหม่อยู่ดี แต่ก็ไม่เสียหลาย เพราะมีมหาลัยนึงที่อยากเข้า เค้าก็มี minumum อยู่ที่ 560

และครั้งนี้ทำให้เราได้กำลังใจขึ้นมานิดหน่อย
เพราะอ่านหนังสือเป็นเดือนๆ หมกตัวอยู่ในห้องอ่านหนังสือใต้หอพักอยู่นาน

เข้าใจคำว่า อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง.....

มันโล่งบอกไม่ถูก
ทำให้ต้องรีบเขียนบล็อกก่อนจะลืมความรู้สึกนี้
ความรู้สึกว่า มันก็ไม่ได้ยากเกินไปนี่หว่า
มันก็คงไม่เกินความสามารถเราหรอก

ทั้งที่ก่อนสอบรู้สึกว่า ทำไมมันโหดร้ายงี้เนี่ย
คิดถูกหรือเปล่าเนี่ยที่เอาตัวเองมาสอบ จีแมท...

อีกวันสองวัน จะเริ่มอ่านหนังสือใหม่ล่ะ
ก็ต้องสู้ต่อไป.... ใช่มั้ย
เป้าหมายอยู่ที่ 600 up...

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ ...มีความหมายเสมอ...จริงๆ

ถ้ามีเพื่อนที่กำลังสอบ GMAT อย่าลืมให้กำลังใจเค้าล่ะ
และถ้าใครกำลังจะสอบ เราเป็นกำลังใจให้นะ
เข้าใจความรู้สึก คิดซะว่า มีคนที่กำลังพยายามสอบอยู่เหมือนกัน ;)

ถ้ามีคำถามก็ถามได้นะ แม้ว่าจะไม่เก่งมาก แต่ถ้าถามเกี่ยวกับภาพรวมกว้างๆก็น่าจะตอบได้บ้าง กระมัง

และถ้าใครมีคำแนะนำดีๆ ยินดีเสมอค่ะ







Create Date : 23 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2550 23:29:53 น. 9 comments
Counter : 1130 Pageviews.

 
เวลาที่เราก้าวผ่านมาได้ แล้วมันรู้สึกภูมิใจอย่างนี้เอง...อืมมม
ดีใจด้วยน้า :-D
สู้ๆ ต่อไปเด้อ เป็นกำลังใจให้นะ

คิดถึงเพื่อนเก๋สุดๆ


โดย: idLer IP: 124.120.153.103 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:37:41 น.  

 
มันต้องอย่างนี้สิ อย่างนี้สิ ต้องให้ได้อย่างนี้สิ
เยี่ยมไปเลยพี่เรา

ไว้ทำใจหยิบ GMaT มาอ่านได้เมื่อไหร่จะอีเมลไปถามเน้อ

คิดถึง คิดถึง

ปล. หลังจากทาครีมแล้วกรุณาตบแป้งด้วย 55


โดย: little pig learns to fly IP: 125.26.64.6 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:42:10 น.  

 
ดีใจด้วยนะแก ในที่สุดแกก็ทำได้ในระดับนึงแล้ว ครั้งหน้าสู้ๆ นะ เอาใจช่วย ถึงไม่ได้ส่งเมสเสสไปหา แต่คิดถึงตลอดแหละ :)

ชั้นนะเลื่อมใสแกมากในเรื่องของความอดทนในการหมกตัวอ่านหนังสือ ชั้นนี่สิ ขี้เกียจมากๆ ไม่ได้อ่านเลยนะ ทบทวนแค่สองสามวันก่อนไปสอบ เพราะอดทนไม่พอ ได้มาแค่ 6.5 ขาดแค่ .5 เอง part ที่ผิดหวังที่สุดคือ writing (อีกแล้ว ชั้นทำมาหากินกะการเขียนนะเว้ย แต่ทำไมถึงได้แค่ 5 เองว่ะ ถ้าได้ซัก 6 หรือ 6.5 ก้ผ่านแล้ว เฮ้อ... เหนื่อย)

สรุป คะแนนที่ได้มา ผ่านทุนอื่นยูอื่นที่ไม่สนใจเรียน ส่วนอันที่ตั้งใจอยากมากๆ คะแนนไม่ถึง นี่แหละน๊าชีวิต ทุกอย่างก็เตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว ขาดแค่ติ่งเดียว .5 นี่แหละ ไม่รู้ว่าปีหน้าจะยังอยากสอบอีกรึปล่าว เหนื่อยใจนิดหน่อย เฮ้อ...

บ่นยาวเลยเชียวชั้น สู้ๆ นะแก


โดย: mcmanoi IP: 58.136.69.67 วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:1:41:48 น.  

 
สอบใหม่หน้อย สู้ๆ


โดย: The phu วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:15:25:36 น.  

 
ศูนย์แนะแนวการศึกษา กวดวิชา และสถาบันสอนภาษา เปิดสอนสอบเข้าปริญญาตรี-โท-เอก หลักสูตร ENGLISH, TU-GET, CU-TEP, TOEFL, IELTS, TOEIC, CU-BEST, SMART I-II, GMAT, GRE, SAT หลักสูตร Conversation, Writing, Translation และ ก.พ. ภาค ก. ระดับ 3-4 สอนสด กลุ่มเล็ก รับสอน ( Private) ทั้งกลุ่มใหญ่กลุ่มเล็กสมารถเลือกเวลาสถานที่ได้เองรับรองผล สอบไม่ผ่านเรียนฟรี 1 ปี โทร. 02- 940-2275, 087-516-4979 คลิกที่ //www.eiffelsedu.com


โดย: ไอเฟ็ล IP: 58.8.141.41 วันที่: 30 มีนาคม 2551 เวลา:19:12:06 น.  

 
ขอคุยด้วยคนได้มั้ยค้ะ กะลังจะสอบจีแมท แลกเปลี่ยนกันหน่อยนะ ยินดีที่ได้รุ้จักค่า

รบกวนเมลล์กลับหน่อยน้า นิกขอปรึกษาเรื่องสอบหน่อยจ้า คงไม่กวนใช่ไหม ^_^

谢谢先!


โดย: นิก IP: 202.12.118.61 วันที่: 25 มิถุนายน 2552 เวลา:15:30:19 น.  

 
love_nicky_me@hotmail.com

แหะๆ โทษทีนะ เมื่อกี้ลืมทิ้งเมลล์ไว้ให้น่ะสิ 55+ บ๊องจิงๆ


โดย: นิก IP: 202.12.118.61 วันที่: 25 มิถุนายน 2552 เวลา:15:34:00 น.  

 
สวัสดีค่ะ ขอปรึกษาเรื่องจีแมทหน่อยค่ะ กำลังสอบที่จีนเหมือนกัน อยากปรึกษามากๆๆๆจริงๆนะคะ

ปล. ติดตามบลอกมานานแล้วค่ะ ชอบความเพียรพยายามของน้องมากๆค่ะ
ในที่สุดก็ได้อย่างใจหวังนะคะ เยี่ยมมากค่ะ
แล้วขอให้สู้ต่อไปกับสเต็ปต่อไปค่ะ

เมลล์/MSNนะคะ on_kwan99@yahoo.com


โดย: ขวัญ IP: 202.82.45.13 วันที่: 23 มิถุนายน 2554 เวลา:12:13:06 น.  

 
เพิงเห็นว่ามาสอบถามกันค่ะ พอดีไม่ค่อยได้เข้าหน้านี้คะ ยังไงติดต่อได้ที่อีเมล์ thephu79แอทhotmail.com นะคะ จะพยายามเช็คค่ะ


โดย: The phu IP: 58.9.124.247 วันที่: 21 กรกฎาคม 2554 เวลา:1:00:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

The phu
Location :
Bangkok Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Hi, I am very pleased to have my own blog. This blog was inspired from a friend from Pantip -Klaiban.... Actually I do write diary in my book..not everyday but quite often.. and in Thai.

I started to know Klaiban (Pantip) when I intended to have a Toefl test and found out adviser there. Many friends gave recommend on my essays and encouraged me in writing. I wish I can do it better.

==========

มาเขียนเพิ่ม ( 9 พย 2552 )

กลับมาเป็นนักศึกษาได้สองปีกว่าแล้ว
ตอนนี้เรียนอยู่ที่ปักกิ่ง
หาความรู้ รวมทั้งค้นหาตัวเองอยู่
รักในธรรมชาติ และธรรมชาติ
เขียนบล็อกเพื่อช่วยให้ตัวเองได้บันทึกเรื่องราว
อีกทั้งเพื่อจะได้แชร์ความรู้สึกตัวเองออกมา
บล็อกช่วยแก้เหงาในบางครั้ง

ตอนนี้ใครอยากถามอะไรเกี่ยวกับจีนๆ
รวมทั้งภาษาจีน
อยากให้ถามมาเลย ตอบได้ตอบไม่ได้ไม่รู้
แต่จะพยายามหาข้อมูลมาให้ค่ะ
ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะคะ
New Comments
Friends' blogs
[Add The phu's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.