บนเส้นทางสายพระนิพพาน 173 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 173 173/01 เมื่อเวรกรรม..ตามไป..ยังไม่ถึง พวกเขาจึง..ทำชั่ว..มัวเมาหลง พอส่งผล..คนหยิ่ง..ทรนง กลับนั่งปลง..ใบหน้า..น้ำตานอง 173/02 น้ำตานอง..มองเหตุการณ์..ที่ผ่านมา ทำชั่วช้า..ไปได้..ถึงเพียงนี้ เมื่อรู้ตัว..หยุดแล้วหนอ..พอกันที ยึดความดี..เป็นที่พึ่ง..ถึงที่สุด 173/03 ถึงที่สุด..มนุษย์หนึ่ง..พึงทำได้ เคยแพ้พ่าย..ให้ชั่ว..พันพัวไว้ จึงกระทำ..แต่ชั่ว..ไม่กลัวใคร แล้วเป็นไง..ชั่วเพียงนิด..อย่าคิดทำ 173/04 อย่าคิดทำ..กรรมตามติด..ผิดเป็นครู เมื่อเรารู้..ด้วยปัญญา..ว่าไม่ใช่ จึงกลับตัว..กลับตน..ฝึกฝนใจ ทำจิตใส..ไม่สน..เริ่มต้นใหม่ 173/05 เริ่มต้นใหม่..ไม่ใช่..แค่ต้นปี ตื่นมาที..มีโอกาส..เริ่มต้นใหม่ ที่เคยพลาด..เคยผิด..คิดแก้ไข เริ่มต้นใหม่..ได้ทันที..อย่ารีรอ 173/06 อย่ารีรอ..ลังเล..ทุ่มเทจิต เคยทำผิด..คิดชั่ว..ทำตัวใหม่ พอทำดี..ไม่มีทุกข์..ก็สุขใจ แล้วทำไม..หลงทาง..มาตั้งนาน 173/07 มาตั้งนาน..กายคืบคลาน..สู่ความตาย จึงละอาย..ความชั่ว..เกรงกลัวบาป เกิดมาค่อน..ชีวิต..จิตแสนหยาบ ก่อแต่บาป..ไม่สิ้นสุด..หยุดเสียที 173/08 หยุดเสียที..ไม่มีดี..อะไรเลย คงคุ้นเคย..ก่อกรรม..กระทำชั่ว มากมีทุกข์..ทับถม..ตรมใจตัว ผู้มืดมัว..พบแสงธรรม..นำสว่าง 173/09 นำสว่าง..กระจ่างใจ..ที่ในตน ถ้าเป็นคน..ผูกโกรธ..โทษมากมี เมื่อเป็นผู้..ไม่ยั้งคิด..ผิดทุกที ต่างจะมี..กรรมผูกพัน..กันไปมา 173/10 กันไปมา..หาสิ้นสุด..หยุดยังไง หยุดที่ใจ..เรานั้น..ทุกท่านเอ๋ย ไปบอกใคร..ให้หยุดได้..ไม่มีเลย พอเฉลย..หยุดที่เรา..เบาสบาย 173/11 เบาสบาย..กว่าจะได้..ต้องฝึกหัด ต้องรู้ขัด..รู้เกลา..ใจเรานี่ แค่ศีลห้า..ก็แทบดิ้น..ศีลวิ่งหนี จนเดี๋ยวนี้..สงบนิ่ง..ไม่วิ่งวุ่น 173/12 ไม่วิ่งวุ่น..คุ้นเคย..ไม่เลยเกิน จะนั่งเดิน..ธรรมชาติ..แห่งมนุษย์ มีศีลธรรม..ประจำตัว..บาปชั่วหยุด ตั้งใจฉุด..ใจตน..พ้นอบายฯ 173/13 พ้นอบายฯ..คลายโลภ..คลายโกรธหลง เพียงประสงค์..ยังกาย..สบายจิต มีเกินพอ..ก็เลี้ยงได้..หลายชีวิต เมื่อเราคิด..เมตตา..ผู้มาเกิด 173/14 ผู้มาเกิด..มากมาย..ใช่แค่เรา มองดูเอา..รายรอบกาย..มีใครบ้าง พอนับไป..นับมา..ถึงตาค้าง จะลาร้าง..ได้ไงเล่า..เราร่วมกรรม 173/15 เราร่วมกรรม..นำมาเกิด..อยู่เคียงใกล้ เพื่อจะได้..ใช้กรรม..ทำต่อกัน บ้างส่งเสริม..บ้างฉุดดึง..ถึงผูกพัน ชดใช้กัน..ไม่จองกรรม..ยิ่งกำไร 173/16 ยิ่งกำไร..ใจจิต..รู้ผิดถูก เป็นผู้ปลูก..ต้นดี..มีดอกผล พอเติบใหญ่..ได้อาศัย..ร่มเงาต้น ช่วยผู้คน..พ้นทุกข์ได้..จากใจงาม 173/17 จากใจงาม..คุณความดี..มีในตน จึงเป็นคน..มีคุณค่า..ขึ้นมาได้ ถึงเป็นคน..เดินไป..สู่ความตาย ใจสบาย..หมดหน้าที่..หนี้ผูกพัน 173/18 หนี้ผูกพัน..จนถึงวัน..กายเราดับ เป็นผู้หลับ..ทิ้งร่าง..วางสังขาร จิตรับรู้..ว่าเป็นผู้..อยู่ไม่นาน พอถึงกาล..ก็ทิ้งกาย..ตายจากกัน 173/19 แต่ละวัน..ขอท่าน..จงจารึก ลงบันทึก..สิ่งดีดี..จดจารไว้ ถึงสิ้นปี..มาดูที..เป็นยังไง ได้ปลื้มใจ..กับสิ่งดี..ที่ในตน 173/20 ที่ในตน..บนความดี..ที่บันทึก ความรู้สึก..เสียใจ..อย่าจำจด จงก้าวเดิน..ไปหน้า..อย่ารันทด รู้จำจด..แต่ดีดี..มีแรงใจ 173/21 มีแรงใจ..ต่อสู้..รู้กำลัง ชีวิตยัง..เปิดบัญชี..หาดีใส่ เพราะไม่รู้..จะตาย..นาทีใด อาจเสียใจ..ไม่ทันทำ..กรรมตัดรอน 173/22 ขอให้เรา..มองหลัง..อย่างเข้าใจ แล้วมองไป..ข้างหน้า..ศรัทธาล้น มองรอบข้าง..ด้วยรัก..เมตตาคน ทำให้ตน..มีค่า..เกิดมาที 173/23 เกิดมาที..พอมีดี..กับเขาบ้าง เป็นผู้สร้าง..ทำดี..เพื่อหนีทุกข์ อันคนดี..ทำดีง่าย..ได้ความสุข ถึงกายทุกข์..เขาสุขใจ..มั่นในดี 173/24 มั่นในดี..มีปัญญา..มีใจงาม ผู้เดินตาม..พระสุคต..ย่อมสดใส อันเป็นทาง..ผู้พบเห็น..ก็เย็นใจ มองข้างใน..เป็นหลัก..เถิดนักธรรม 173/25 เถิดนักธรรม..หากำไร..ในการเกิด รู้จักเปิด..หัวใจ..ใช้ปัญญา หวังตีตั๋ว..สู่ที่ตัว..ปรารถนา ผู้ค้นหา..จึงพบทาง..รู้วางใจ 173/26 รู้วางใจ..ในมรสุม..ที่รุมล้อม ทำจิตพร้อม..น้อมรับ..ทุกปัญหา ยังเป็นผู้..รู้คิด..พิจารณา ใช้ปัญญา..ผ่านด่าน..รู้อ่านผล 173/27 รู้อ่านผล..รู้อดทน..รู้อดกลั้น รู้มุ่งมั่น..ไม่ท้อแท้..แก้ปัญหา คืออยู่อย่าง..คนที่..มีปัญญา ไม่นำพา..อุปสรรค..มากขวากหนาม 173/28 มากขวากหนาม..ขวางกั้น..ไม่หวั่นไหว จิตภายใน..รู้ท่า..ว่าเจอแน่ ท่านเจ้าเวร..นายกรรม..ท่านตามแจ รู้เพียงแค่..กฏแห่งกรรม..ตามถามทวง 173/29 ตามถามทวง..ยุติธรรรม..กรรมเก่าตน ต้องอดทน..เพราะไม่รู้..เป็นผู้หลง เมื่อชีวิต..ได้เรียนรู้..เป็นผู้ปลง จิตมั่นคง..ชดใช้เขา..ไม่เอาความ 173/30 ไม่เอาความ..ตามนี้..ผู้มีธรรม เคยก่อกรรม..ทำเข็ญ..ต้องชดใช้ แม้ไม่รู้..เป็นผู้ก่อ..แต่ชาติใด รู้อภัย..ใจสงบ..เพื่อจบเวร 173/31 เพื่อจบเวร..จบกรรม..ทำต่อกัน ไม่พัวพัน..กรรมต่อ..ก่อกรรมใหม่ การถือโทษ..โกรธกัน..นั่นมันไฟ มันไหม้ใคร..ก็ใจเรา..ไม่เอาแล้ว 173/32 ไม่เอาแล้ว..กายเนื้อ..เพื่อชดใช้ มากเลวร้าย..ตามหลอน..ย้อนกระหน่ำ ขอเผ่นหนี..ดีกว่า..เข้าหาธรรม ค่อยค่อยนำ..จิตเรา..ก้าวไปต่อ 173/33 ก้าวต่อไป..มั่นในดี..ไม่อ่อนล้า ถูกทายท้า..นิ่งสงบ..สยบไหว ไม่โต้ตอบ..บททดสอบ..ความนิ่งใจ อยู่หรือไป..ถูกกระทบ..พบวิบาก 173/34 พบวิบาก..แก้ปัญหา..ด้วยสามารถ ถึงผิดพลาด..ก็พร้อม..จิตน้อมรับ ยามมืดมน..อดทนไว้..ใจไม่หลับ คอยกำกับ..จิตตน..บนทางกรรม 173/35 บนทางกรรม..ล่วงเกินกัน..อุดตันทาง พอจิตวาง..ถูกต้อง..ช่องทางเปิด เดินไปสู่..หนทางไกล..ไร้กำเนิด จิตประเสริฐ..เปิดทางใจ..กับสายธรรม 173/36 กับสายธรรม..สายธาร..อันชุ่มเย็น ทางนี้เป็น..ทางไปสุด..เพื่อหลุดพ้น เมื่อตีตั๋ว..ปลายทาง..เป็นของตน ก็อย่าสน..ระหว่างทาง..นั่งเรื่อยไป 173/37 นั่งเรื่อยไป..ให้สุดที่..ตีตั๋วไว้ ปัญญาใช้..ไม่ให้หลง..ลงก่อนถึง จงแน่นหนัก..ปักใจ..ให้เป็นหนึ่ง ความลึกซึ้ง..คือรู้คิด..พิจารณา 173/38 พิจารณา..ทุกสถานี..ที่วิ่งผ่าน แต่ละด่าน..ผ่านไปได้..ใช้ใจจิต ไม่ยึดเกาะ..สิ่งใด..เมื่อได้คิด แม้ชีวิต..เมื่อกายพัง..ก็ยังทิ้ง 173/39 ก็ยังทิ้ง..ไว้เบื้องหลัง..ฝังหรือเผา เรื่องของเขา..ของใคร..มิใช่ฉัน จะปล่อยให้..เหม็นบรรลัย..ก็ช่างมัน เมื่อจบกัน..คืนโลกไป..ไม่ใยดี 173/40 ไม่ใยดี..ธาตุสี่..ที่ไร้ค่า ถึงเวลา..ก็ต้องไป..ไม่ผูกพัน ใกล้เวลา..เต็มที..ห่วงนี่นั่น คือปิดกั้น..ทางตน..วนกลับคืน 173/41 วนกลับคืน..ไปสู่..เป็นผู้เกิด แดนกำเนิด..ไม่แน่..อาจแย่กว่า อาจเป็นสัตว์..หนูงู..แมวหมูหมา อย่าคิดว่า..จะไป..ได้เหมือนเดิม 173/42 ได้เหมือนเดิม..ที่ไหน..ตายทิ้งร่าง ไม่มีทาง..ดอกสู..ผู้หลงผิด เพราะว่าความ..คิดเห็น..มันเป็นพิษ ระงับจิต..คิดผิด..คิดใหม่ได้ 173/43 คิดใหม่ได้..ใช้ปัญญา..แทนอารมณ์ ปัญญาคม..แทงเป็น..ย่อมเห็นผล ทุกข์ทั้งหลาย..ตรองดูเถิด..เกิดจากคน กระทำตน..ไร้ศีล..สิ้นธรรมเอง 173/43 สิ้นธรรมเอง..ไม่เกรงใคร..ละอายบาป พูดจ้วงจ้าบ..ไม่ถูกใจ..ก็ไล่ฆ่า กระทำตน..ดุจสัตว์ร้าย..ไร้ราคา จึงเกิดมา..เพื่อทำลาย..ทำร้ายตน 173/44 ทำร้ายตน..ปิดหนทาง..จะเดินต่อ ขุดหลุมบ่อ..ชาติภพ..ไม่จบสิ้น พอขึ้นสูง..โดดลงตม..เป็นอาจิณ ตายจมดิน..กินอาจม..สมแก่เหตุ 173/45 สมแก่เหตุ..ปฏิเสธผล..คงไม่ได้ ต้องชดใช้..กฏแห่งกรรม..เคยทำก่อ ผลงานตน..คนขุด..ทั้งหลุมบ่อ เอาไว้ล่อ..ให้ตนวก..มาตกเอง 173/46 มาตกเอง..ไม่ต้องเกรง..ใครกลั่นแกล้ง ความรุนแรง..โหดร้ายนั้น..ท่านสานก่อ ใช้ปัญญา..พิจารณา..ถึงต้นตอ ถึงบางอ้อ..จองเวรกรรม..ทำกันเอง 173/47 ทำกันเอง..ตามอารมณ์..ไม่ข่มจิต กระทำผิด..กันไปมา..น่าอดสู กายไม่พัง..ก็ยังซ่า..กันน่าดู ส่วนผู้รู้..ผู้ตื่น..ไม่ฝืนธรรม 173/48 ไม่ฝืนธรรม..กรรมกำหนด..ต้องชดใช้ จิตเคยร้าย..กลายเป็นดี..มีศีลคุม มีสติ..ยับยั้ง..ไม่นั่งกลุ้ม นายกรรมรุม..น้อมรับได้..ชดใช้กัน 173/49 ชดใช้กัน..จริงใจ..ไม่จองเวร ถมโคลนเลน..หลุมบ่อ..ก่อทางใหม่ เคยก่อกรรม..ทั้งหมด..ขอชดใช้ สิ่งเลวร้าย..จบกันที..ชาตินี้พอ 173/50 ชาตินี้พอ..รอรับผล..ตนเคยทำ การก่อกรรม..ต่อแต่นี้..ไม่มีแน่ เราจะยอม..ทนทุกข์..จุกจนแก่ ยอมนอนแผ่..เพื่อพ้นผ่าน..ด่านมนุษย์ 173/51 ด่านมนุษย์..หลุดพ้น..หนทางใหม่ เดินทางใหญ่..ทางธรรม..ไปตามนี้ ไปตามทาง..แห่งกุศล..อันตนมี ผู้ก่อดี..ประจำใจ..ไปทางตรง 173/52 ไปทางตรง..ไม่หลงทิศ..ปิดทางต่ำ ทางที่ทำ..ด้วยใจ..ไปดีแน่ ผู้ชดใช้..ไม่จองเวร..เป็นทองแท้ เรื่องพ่ายแพ้..แก่ไฟ..ไม่มีทาง 173/53 ไม่มีทาง..เผาไหม้จิต..คิดดีงาม ความต่ำทราม..สาดใส่..ไม่สะทก เจอกำแพง..ความดี..ก็ตีตก สกปรก..สาดใส่..ใจไม่เปื้อน 173/54 ใจไม่เปื้อน..เพื่อนมิตร..ใช้จิตเป็น จิตก็เย็น..ชุ่มฉ่ำดี..ไม่มีขุ่น ไม่จองเวร..จองกรรมใคร..ทำร้ายคุณ นั่นคือบุญ..อภัยทาน..มันเต็มใจ 173/55 มันเต็มใจ..ให้อภัย..ใครทำเรา ทั้งกรรมเก่า..กรรมใหม่..ใหญ่แค่ไหน คงเป็นคน..เคยก่อกรรม..ทำเขาไว้ ขอชดใช้..ไม่จองเวร..ให้เป็นกรรม 173/56 ให้เป็นกรรม..ทำไมกัน..ฉันไม่เอา หนทางเรา..ฝึกปฏิบัติ..ขัดเกลาจิต ผู้ร่วมเกิด..แก่เจ็บตาย..คล้ายญาติมิตร จงรู้คิด..พิจารณา..จนกว่าตาย 173/57 จนกว่าตาย..ใช้ชด..ให้หมดสิ้น เวลาดิ้น..เฮือกสุดท้าย..สบายโปร่ง ไร้นายกรรม..ตามทะเลาะ..มาเคาะโลง เป็นผู้โล่ง..โปร่งสบาย..ตายตาหลับ 173/58 ตายตาหลับ..ไม่คับข้อง..หม่นหมองใจ เป็นผู้ไป..ไม่ประมาท..ไม่หวาดกลัว เป็นผู้ตัด..ไม่เหลือไว้..แม้ใยบัว เพราะว่ากลัว..ถูกดึงกลับ..มารับกรรม 173/59 มารับกรรม..ไม่สนุก..ทุกข์ทั้งนั้น เกิดดื้อรั้น..ลืมตัวใจ..ไม่เข้าท่า ต้องร่วงตก..ลงนรก..ธารธารา ต้องกลับมา..เริ่มใหม่..ไมเอาแล้ว 173/60 ไม่เอาแล้ว..ชาติภพ..จบกันที ใช้ความดี..หนีไป..ใจผ่องแผ้ว ไปที่ไร้..ขุ่นเคือง..คือเมืองแก้ว เมื่อไปแล้ว..เรื่องถอยหลัง..อย่าหวังเลย
|
เฒ่าจอย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
