บนเส้นทางสายพระนิพพาน 231
บนเส้นทาง
สายพระนิพพาน 231
231/01
น้อมตั้งจิต..บูชา..พุทธครู
ทรงเอ็นดู..สอนสั่ง..อย่างตั้งจิต
ทรงทุ่มเท..กายใจ..ให้หมู่ศิษย์
รู้ถูกผิด..รู้คิด..รู้ก้าวเดิน
231/02
รู้ก้าวเดิน..ไปหน้า..หาทางพ้น
มุ่งขุดค้น..ทางไป..ไม่นานเกิน
ผู้ที่มุ่ง..มั่นจริง..ยิ่งเพลิดเพลิน
ทางผู้เดิน..ละบาป..กราบบูชา
231/03
กราบบูชา..พุทธครู..ผู้ทรงละ
ทรงชนะ..เด็ดขาด..ประกาศบอก
เดินมาทาง..สายกลาง..คือทางออก
ทรงชี้บอก..ทางให้..ต้องไปเอง
231/04
ต้องไปเอง..ด้วยจิต..ที่คิดตัด
ปฏิบัติ..จังจริง..ไม่กริ่งเกรง
จนเป็นฌาน..เก็บกิน..ชินไปเอง
ดุจบรรเลง..เพลงธรรม..สุดกำไร
231/05
สุดกำไร..ใจสุข..กายทุกข์ทน
เกิดมาบน..โลกา..ขอลาไกล
ทุกข์จนตาย..กายกู..อยู่ทำไม
หาทางไป..ให้พ้น..ค้นหาเอา
231/06
ค้นหาเอา..เราเอง..ที่จะไป
จะให้ใคร..ไหนกัน..ช่วยดันเรา
ใช้ความดี..,มีธรรม..ตามเป็นเงา
เพื่อจะเอา..นำหน้า..พาเราเดิน
231/07
พาเราเดิน..ไปหน้า..หาเป้าหมาย
ไม่ให้สาย..เกินกาล..จนนานเนิ่น
ไปตามทาง..พุทธองค์..ทรงดำเนิน
หมั่นเจริญ..ภาวนา..ก่อนลาโลก
231/08
ก่อนลาโลก..ร้อนรุ่ม..ทุ่มเทใจ
ผู้จะไป..มองกาย..แสนโสโครก
มีแต่ทุกข์..รุมเร้า..มากเศร้าโศก
จนเบื่อโลก..ใบนี้..ขอหนีเลย
231/09
ขอหนีเลย..นะสู..ไม่ยูเทิร์น
ทุกข์เหลือเกิน..แสนเบื่อ..เหลือจะเอ่ย
ทั้งทุกข์กรรม..ทุกข์กาย..ทุกข์ใจเอย
ทุกข์ไม่เคย..ว่างเว้น..เห็นแต่เพิ่ม
231/10
เห็นแต่เพิ่ม..ทุกที..ไม่มีลด
อนาคต..แก่กาย..ตายเหมือนเดิม
แถมเจ้าเวร..นายกรรม..คอยซ้ำเติม
ขอจงเริ่ม..ฝึกจิต..ปิดบัญชี
231/11
ปิดบัญชี..หนี้เก่า..เอาให้หลุด
ไม่ขอผุด..ขอเกิด..ขอเปิดหนี
ถ้าเหนื่อยนัก..แวะพัก..สถานี
ซึ่งก็มี..พรหมสวรรค์..มากชั้นไป
231/12
มากชั้นไป..แวะพัก..รักนิพพาน
แค่ต้องการ..พักบ้าง..ทางยังไกล
จิตเข้มแข็ง..ขัดเกลา..ก้าวต่อไป
ก็ไม่ไกล..แล้วนะ..พระนิพพาน
231/13
พระนิพพาน..คืบคลาน..เข้าไปใกล้
ต้องรุกไล่..กิเลส..เฉดพ้นผ่าน
จิตไม่ข้อง..ไม่คบ..ไม่พบพาน
ผู้ต้องการ..นิพพาน..ทำเช่นนี้
231/14
ทำเช่นนี้..มีจิต..บริสุทธิ์
ต้องการหยุด..จงจำ..ธรรมคอยจี้
ใช้กรรมเก่า..หลายยุค..ทุกบัญชี
จนไม่มี..ภาระ..ชนะขาด
231/15
ชนะขาด..สะอาด..ไร้มัวหมอง
ไม่เสียของ..เกิดกาย..สุดท้ายชาติ
ผู้ทำได้..เบ็ดเสร็จ..เข็ดขยาด
ไม่ยอมพลาด..หวนกลับ..ดับสิ้นเชื้อ
231/16
ดับสิ้นเชื้อ..ไม่เหลือ..เชื้อการเกิด
จิตประเสริฐ..ล้ำค่า..ไม่น่าเชื่อ
เห็นเข่นฆ่า..แย่งชิง..ก็ยิ่งเบื่อ
สละเรือ..คราวนี้..หนีข้ามฝั่ง
231/17
หนีข้ามฝั่ง..ให้พ้น..ไม่วนกลับ
ค่อยขยับ..ทีละนิด..ให้จิตหยั่ง
ให้จิตนิ่ง..สบาย..ตอนกายยัง
พอกายพัง..สุดท้าย..ไปได้เอง
231/18
สุขภาพดี..สูงไขมัน..ความดันด้วย
เป็นตัวช่วย..ให้รู้..กูตายแน่
อุดมโรค..มากมาย..กายก็แก่
ใกล้นอนแผ่..ทุกที..นี่แหละคน
231/19
นี่แหละคน..เหมือนกัน..ทั้งรวยจน
ร่างกายตน..แก่ไป..ก็ไร้ค่า
เคยกล่าวไว้..จะสบาย..เมื่อตายห่า
จริงนี่หว่า..สัจธรรม..นำมาคิด
231/20
นำมาคิด..พิจารณา..ว่าชีวิต
ถุกลิขิต..ขีดเส้น..มาเช่นนี้
ไม่รู้กัน..วันตาย..ร้ายหรือดี
ขอเพียงมี..จิตสงบ..ย่อมพบสุข
231/21
ย่อมพบสุข..ทางใจ..แม้กายทุกข์
จิตที่ปลุก..ตื่นตน..จนสงบ
จะไม่ยอม..จมจ่อม..แต่พร้อมรบ
จะพานพบ..ทุกข์ใด..ไม่ไหวหวั่น
231/22
ไม่ไหวหวั่น..นายกรรม..ตามห่ำหั่น
ก็ต้องหมั่น..ตัดกรรม..จำอดทน
ให้เวรกรรม..จางไป..จากใจตน
เป็นอุบล..เหนือน้ำ..อันล้ำค่า
231/23
อันล้ำค่า..ผู้กล้า..สงบจิต
หาทางปิด..อบายฯ..เดินไปหน้า
จนถึงจุด..ที่สุด..ปรารถนา
ชาตินี้หา..ให้พบ..เพื่อจบกิจ
231/24
เพื่อจบกิจ..ปิดเกมส์..ไม่มาเกิด
จิตประเสริฐ..แจ่มใส..ย่อมได้สิทธิ์
เป็นคนดี..จิตนำ..พูดทำคิด
จบชีวิต..ทางไป..ไกลอบายฯ
231/25
ไกลอบายฯ..แน่นอน..ไม่ย้อนกลับ
เป็นการหลับ..ของคน..หนสุดท้าย
ไม่มีใคร..ปรารถนา..เรียกว่าตาย
ผู้มีกาย..ตัวตน..จงทนรับ
231/26
จงทนรับ..กายนี้..ที่รอพัง
อนิจจัง..ไม่เที่ยง..เลี่ยงเถิดครับ
รวมกำลัง..ตั้งใจ..ไม่หวนกลับ
ให้เป็นหลับ..สุดท้าย..กายมนุษย์
231/27
กายมนุษย์..นี้หนอ..แค่รอพัง
ชีวิตยัง..มีแต่..แก่ไม่หยุด
ทุ่มเงินทุน..บุญทาน..เพื่อจะฉุด
หวังให้หลุด..รอดไป..ไม่มีทาง
231/28
ไม่มีทาง..หรอกพี่..มีแต่ตาย
เรื่องของกาย..เช่นนี้..บัญชีกาง
มากสำนึก..ฝึกใจ..ไว้นำทาง
จิตที่วาง..ไว้ดี..มีทางไป
231/29
มีทางไป..ด้วยใจ..ใสสะอาด
หมั่นปัดกวาด..เช็ดถู..อยู่ภายใน
มีโอกาส..จบกิจ..ด้วยจิตใส
มุ่งแก้ไข..ปัจจุบัน..ให้มันดี
231/30
ให้มันดี..มีค่า..ได้มาเกิด
ขอให้เปิด..ปัญญา..ได้สักที
เคยมากโลภ..โกรธหลง..ออกพงพี
ทำให้มี..เจ้ากาย..มาใช้กรรม
231/31
มาใช้กรรม..ตามกฏ..ให้หมดเกลี้ยง
เลิกการเลี่ยง..หลีกหลบ..เมื่อพบธรรม
สิทธิ์ของผู้..จะไป..ได้ใช้กรรม
มีแต่ธรรม..นำหน้า..พาไปถึง
231/32
พาไปถึง..จุดหมาย..ที่ปลายทาง
เป้าที่วาง..ตรงจิต..คิดคำนึง
กำหนดจิต..ทำใจ..ให้เป็นหนึ่ง
แล้วก็บึ่ง..มุ่งหน้า..หานิพพาน
231/33
หานิพพาน..อันจุด..สิ้นสุดกัน
กรรมผูกพัน..ตัวเรา..มายาวนาน
ก็เลิกแล้ว..ต่อกัน..อันตรธาน
ไม่มีมาร..ตามติด..ปิดบัญชี
231/34
ปิดบัญชี..ชาติภพ..จบที่สุข
ไม่ต้องลุก..หลายครา..ขึ้นมาฉี่
เป็นเช่นนี้..หมู่มิตร..ถ้าจิตดี
เป็นผู้มี..อนาคต..หมดเวรกรรม
231/35
หมดเวรกรรม..นำสู่..พระนิพพาน
ไม่ต้องการ..แวะชม..พรหมสวรรค์
ไม่ต้องการ..สุขเสพ..เทพเทวัญ
ที่มีอัน..ร่วงพลัน..วันบุญหมด
231/36
วันบุญหมด..จบเลย..เสวยทุกข์
หมดสนุก..ทุกข์กระหน่ำ..นายกรรมจด
ลงนรก..ทันที..ไม่มีลด
ไปตามกฏ..แห่งกรรม..ตนทำมา
231/37
ตนทำมา..อย่างไร..ได้อย่างนั้น
เมล็ดพันธุ์..ของตน..ผลเบื้องหน้า
สำนึกผิด..ไม่คิด..ปรารถนา
ก็จงหา..ทางหนี..มีทางเดียว
231/38
มีทางเดียว..ทางตรง..คือปลงจิต
ทำดีติด..สันดาน..จนชาญเชี่ยว
เป็นทางเดิน..ของตน..เพียงคนเดียว
หยุดการเทียว..ไปกลับ..ดับให้สิ้น
231/39
ดับให้สิ้น..ดิ้นรน..ให้พ้นไป
ทำบันได..ป่ายปีน..ไปข้างหน้า
จงมุ่งมั่น..ตั้งใจ..ปีนไขว่คว้า
หากเหนื่อยล้า..พักใจ..หายไปต่อ
231/40
หายไปต่อ..จดจ่อ..ขัดเกลาใจ
ก้าวต่อไป..จะชนะ..ละทุกสิ่ง
ผู้ปลดเปลื้อง..เพื่อจบ..สงบนิ่ง
จิตหยุดวิ่ง..เท่านั้น..นั่นแหละใช่
231/41
นั่นแหละใช่..ทางไป..ที่ไฝ่หา
ปรารถนา..พ้นทุกข์..ตามรุกไล่
ต้องมุ่งมั่น..ขัดเกลา..เราต่อไป
จะปลอดภัย..ที่สุด..จุดนิพพาน
231/42
จุดนิพพาน..เท่านั้น..ยึดมั่นไว้
จุดอื่นใช้..แค่พัก..ไม่ต้องการ
เดี๋ยวจะหลง..ติดสุข..ซุกอยู่นาน
ขาดทุนบาน..หลงเพลิน..ไม่เดินต่อ
231/43
ไม่เดินต่อ..ก็ล้วน..ต้องหวนกลับ
ลงไปรับ..ผลกรรม..ตนเคยก่อ
นรกเปรต..อสุรกาย..สัตว์คอยรอ
ดีสุดก็..เป็นคน..ถ้าหล่นลง
231/44
ถ้าหล่นลง..มางง..เริ่มต้นใหม่
ไปทางไหน..กันหนอ..ก็ลืมหลง
ฉันจะหลับ..หรือตื่น..ขึ้นหรือลง
จะตั้งธง..เดินทาง..อย่างไรดี
231/45
อย่างไรดี..ถ้าไม่มี..พุทธศาสน์
ปาณาติบาต..เป็นหลัก..หนักนะนี่
คงวนต่ำ..ดำลึก..นึกให้ดี
โอกาสมี..ตั้งใจ..ไปให้พ้น
231/46
ไปให้พ้น..เมื่อตน..เกิดเป็นพุทธ
มีทางหลุด..อย่าหยุด..การขุดค้น
เกิดจนตาย..มากมาย..ทุกข์เหลือล้น
หาทางพ้น..โลกา..ลาโลกีย์
231/47
ลาโลกีย์..หนีกาม..ตามเกาะเกี่ยว
มาเดินเดี่ยว..เอกา..หาทางหนี
ผู้เกิดมา..ทุกราย..ตายทุกที
ไม่เคยมี..รอดตาย..ผู้กายหยาบ
231/48
ผู้กายหยาบ..อาบตน..บนกองกรรม
ค้นหาธรรม..นำทาง..อย่าสร้างบาป
บาปไม่ดี..มีโทษ..จงโปรดทราบ
ตั้งใจสาป..ไล่ส่ง..ไม่หลงทาง
231/49
ไม่หลงทาง..หลงทิศ..ติดกงกรรม
ที่ชักนำ...ใส่แอก..แบกไม่วาง
ใช้แสงธรรม..นำตน..ค้นหาทาง
รู้จักวาง..เป็นไหม..ใช้ปัญญา
231/50
ใช้ปัญญา..หาทาง..วางยังไง
ปัญญาไข..ไปดู..รู้ปัญหา
มีทั้งหนัก..ทั้งเบา..มุ่งเข้ามา
ด้วยปัญญา..ไร้สุข..ทุกข์เพราะเรา
231/51
ทุกข์เพราะเรา..เอาใจ..เข้าไปเกี่ยว
จึงห่อเหี่ยว..เศร้าโศก..โยกคลอนจิต
ก็รักโลภ..โกรธหลง..เป็นดงพิษ
มันมีฤทธิ์..ฆ่าตน..และคนอื่น
231/52
และคนอื่น..รอบตัว..ที่พัวพัน
เป็นเช่นกัน..ยิ่งทุกข์..ปลุกไม่ตื่น
ผู้อยากพ้น..ฝึกตน..รู้หยัดยืน
มุ่งขอคืน..คุณค่า..มาเป็นคน
231/53
มาเป็นคน..ฝนใจ..ขอใบผ่าน
อันเป็นด่าน..สุดท้าย..ใช้ฝึกฝน
มีกายหยาบ..รับศึก..เพื่อฝึกตน
ให้อดทน..อดกลั้น..มั่นในธรรม
231/54
มั่นในธรรม..เจ้ากรรม..นายเวรล่า
เป็นผู้กล้า..สำนึก..ฝึกรับกรรม
ผลผลิต..เคยปลูก..ถูกกระทำ
จงจดจำ..ฝังจิต..คิดแต่ดี
231/55
คิดแต่ดี..ตอกย้ำ..ทำแต่ดี
ให้มากมี..กุศล..พ้นเสียที
ด่านมนุษย์..สิ้นสุด..ที่จิตดี
กับยังมี..สิทธิ์ผ่าน..ด่านเทพพรหม
231/56
ด่านเทพพรหม..สมสุข..กันเนิ่นนาน
จนลืมการ..ฝึกจิต..เลยติดหล่ม
พอหมดทุน..บุญทำ..นำล่มจม
ผู้จิตคม..ฝึกตน..ต่อบนเลย
231/57
ต่อบนเลย..ดีกว่า..เมื่อลาลับ
ลงมานับ..หนึ่งใหม่..ไม่เพื่อนเอย
ถ้าดื่มด่ำ..น้ำนรก..ตกคุ้นเคย
ก็เชิญเลย..ตามสบาย..ขอไปต่อ
231/58
ขอไปต่อ..ดีกว่า..รักษาจิต
กลัวมาติด..กับสนุก..สุขเต็มบ่อ
มัวติดสุข..แต่ทุกข์..ยิ้มคอยรอ
ตกก็ล่อ..เต็มที่..หนี้ติดตัว
231/59
หนี้ติดตัว..พาตน..หล่นไปรับ
ที่ถมทับ..ชาติภพ..ครบถ้วนทั่ว
เคยทำไว้..คณานับ..ได้รับชัวร์
ผู้เกรงกลัว..กฏกรรม..นำตนหนี
231/60
นำตนหนี..อย่างมี..สำนึกตน
บุญกุศล..สร้างทำ..นำอุทิศ
เคยพลาดพลั้ง..สร้างกรรม..กระทำผิด
ขอน้อมจิต..ขมา..ลาชั่วกาล





 



Create Date : 26 กรกฎาคม 2562
Last Update : 8 สิงหาคม 2562 19:10:26 น.
Counter : 511 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เฒ่าจอย
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]



New Comments
กรกฏาคม 2562

 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
27
28
29
30
31
 
 
All Blog