บนเส้นทางสายพระนิพพาน 178 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 178 178/01 ผู้มีทุกข์..เขาดับ..กันยังไง ดับที่ใจ..ขอรับ..พระท่านว่า ดับทุกข์ทน..เริ่มต้น..ที่ศีลห้า เป็นผู้กล้า..กายใจ..มั่นในศีล 178/02 เป็นผู้แบ่ง..เวลา..ให้พอดี คือผู้มี..เวลางาน..เวลาพัก มีเวลา..ให้ครอบครัว..ที่ตัวรัก ไม่เหนื่อยนัก..ปฏิบัติธรรม..ไปตามกาล 178/03 ไปตามกาล..อันควร..เถิดมวลมิตร อันชีวิต..แต่ละท่าน..เหมือนกันไหม ทั้งอารมณ์..หน้าตา..ว่ากันไป ไม่มีใคร..เหมือนตน..สักคนเดียว 178/04 สงสัยจัง..ผู้หวัง..พระนิพพาน เขาต้องการ..สูงไป..หรือไม่หนอ หลวงพ่อบอก..เต็มที่..อย่ารีรอ เป้าหมายหนอ..ตั้งไว้..ให้ป่ายปีน 178/05 ให้ป่ายปีน..เป้าหมาย..ถึงปลายสุด เริ่มจากจุด..โคนไม้..ไปหากิ่ง เพราะต้นไม้..สูงใหญ่..ตั้งใจจริง ทุ่มทุกสิ่ง..จงไต่..ไม่ให้หล่น 178/06 ไม่ให้หล่น..ทนปีน..ไปสู่ยอด จะไปจอด..กิ่งไหน..ใครจะรู้ ที่มุ่งหวัง..ตั้งใจ..ยังมีอยู่ ก็จงสู้..ถึงที่สุด..เพื่อจุดหมาย 178/07 เพื่อจุดหมาย..อย่าให้หล่น..จากบนนั้น เมื่อจิตมั่น..ต่อข้างบน..จนที่สุด ไม่หันกลับ..มาเป็น..เดนมนุษย์ กลัวจะหลุด..ลงต่ำ..ใช้กรรมเพลิน 178/08 ใช้กรรมเพลิน..เป็นภัย..ในการเกิด เรียกว่าเปิด..ประตู..สู่นรก ชดใช้กรรม..ทำมา..น่าตระหนก ตกนรก..ขุมไหน..ก็ไม่ดี 178/09 ก็ไม่ดี..หนีนรก..กันให้ได้ จิตอย่าพ่าย..ความอยาก..ลากไปหน้า ใช้สติ..สัมปชัญญะ..ถอยออกมา จึงจะพา..จิตสู..สู่เบื้องบน 178/10 สู่เบื้องบน..ฝึกตน..ให้สงบ รู้จักขบ..รู้คิด..ด้วยปัญญา มีทั้งเหตุ..ทั้งผล..ของปัญหา รู้ศึกษา..เอาไว้..ให้มันชิน 178/11 ให้มันชิน..เป็นฌาน..การฝึกจิต เป็นผู้คิด..พิจารณา..โดยรอบคอบ พิจารณา..ให้ดี..มีคำตอบ อยู่ในกรอบ..กฏแห่งกรรม..ธรรมดา 178/12 ธรรมดา..มาเกิด..มีทุกข์สุข ผู้รู้ลุก..ฝึกตน..ย่อมทนได้ ยิ่งเมื่อดึง..ปัญญา..มาร่วมใช้ ทุกเรื่องร้าย..กลับกลาย..เป็นบทเรียน 178/13 เป็นบทเรียน..เห็นสัจธรรม..แห่งชีวิต เมื่อดวงจิต..เห็นธรรม..ในโลกา สงบจิต..ตั้งใจ..ไม่ปรารถนา จะกลับมา..เสวยผล..ขอพ้นไป 178/14 ขอพ้นไป..ใช้สงบ..สยบไหว ฝึกทำใจ..ยอมรับ..ระงับจิต ถ้าปล่อยไป..ตามใจ..มากมายพิษ กว่าสิ้นฤทธิ์..ฉิบหาย..ไปเป็นทาง 178/15 ไปเป็นทาง..เริงหลง..ลงนรก ไม่รู้ยก..ปัญญา..เอามาใช้ ทางดีมี..ให้เดิน..ไปยอมไป เพราะมั่นใจ..ในตน..จนหนทาง 178/16 จนหนทาง..ใจสว่าง..ยังไม่สาย ทางไม่หาย..ถาวร..ย้อนมองเห็น ฝึกจนใจ..สบาย..ใช้จิตเป็น รู้บำเพ็ญ..เห็นทางไป..ใช้ข้ามพ้น 178/17 ใช้ข้ามพ้น..ไม่สน..สิ่งกระสบ เป็นผู้พบ..ปัญหา..ปัญญาแก้ เมื่อยอมรับ..ทุกสิ่ง..อย่างจริงแท้ ถึงพ่ายแพ้..รับได้..ไม่ไหวหวั่น 178/18 ไม่ไหวหวั่น..วันทุกขัง..ก้าวเข้ามา ธรรมดา..ไม่เที่ยง..เถียงไม่ได้ อนัตตา..มีตัวตน..เสียเมื่อไร เสื่อมสลายไป..ตามกาล..ไม่นานเกิน 178/19 ไม่นานเกิน..อย่าเพลินโลก..จนลืมตาย ความวุ่นวาย..ทั้งหลาย..เกิดจากหลง ไปติดสุข..ติดสบาย..ไม่รู้ปลง ว่าตนทรง..กายอยู่..ไม่รู้ตาย 178/20 ไม่รู้ตาย..สุขสบาย..จนลืมคิด ว่าชีวิต..บนโลกนี้..ไม่เคยแน่ ดำเนินไป..อาจตาย..ก่อนกายแก่ ก็แล้วแต่..อย่าคิดได้..เมื่อสายเกิน 178/21 เมื่อสายเกิน..หมดกัน..ป่วยการเกิด สิ่งประเสริฐ..ในจิต..ปิดการหา รอการเกิด..ครั้งใหม่..ไร้ปัญญา เรียกเกิดมา..สูญเปล่า..น่าเศร้าใจ 178/22 น่าเศร้าใจ..ไม่ฝึก..นั่งตรึกตรอง ไม่เคยมอง..ข้างใน..ให้ถ่องแท้ สะสมอยาก..มากล้น..จนพ่ายแพ้ หนทางแก้..จิตกด..ให้หมดอยาก 178/23 ให้หมดอยาก..ยากยิ่ง..สิ่งต้องทำ ต้องการนำ..จิตตน..ก้าวพ้นทุกข์ ในเมื่อตน..ปรารถนา..จะหาสุข โดดเข้าคลุก..วงใน..จนใจชิน 178/24 จนใจชิน..สิ้นสงสัย..ในการเกิด เป็นผู้เปิด..ดวงใจ..ได้มองเห็น ผู้เกิดกาย..ต่างมาใช้..นายกรรมเวร ตามกฏเกณฑ์..สัตว์คน..บนโลกา 178/25 บนโลกา..ใช้ปัญญา..แทงหาธรรม ชดใช้กรรม..เก่าไป..ใหม่ไม่ก่อ ยังไม่ตาย..ฝึกใจ..เพื่อไปต่อ เป็นผู้ก่อ..ธรรมกั้น..ไม่หันคืน 178/26 ไม่หันคืน..ยืนยัน..ก้าวไปหน้า เป็นผู้กล้า..สู้ไฟ..ไม่หวาดหวั่น สงบจิต..ลุยต่อ..เพื่อรอวัน ผ่านสวรรค์..สู่พรหม..ชมนิพพาน 178/27 ทำสมาธิ..มีสติ..เกิดปัญญา พิจารณา..เกิดกาย..จนตายจาก ได้รู้เหตุ..รู้ผล..จนพลัดพราก เป็นเรื่องยาก..แก่ผู้..ไม่สู้จริง 178/28 ไม่สู้จริง..ไม่เจอสิ่ง..ปรารถนา ผู้ค้นหา..อย่างมุ่งมั่น..นั้นเจอได้ จิตไม่นิ่ง..ใกล้ถึงทิ้ง..น่าเสียดาย เจอลวดลาย..กิเลสอ้อน..ย้อนคืนกลับ 178/29 ย้อนคืนกลับ..ดับฝัน..อันเคยบอก หาทางออก..ไม่มี..ดีไม่ได้ มันยากอยู่..ต่อสู้..อย่างเดียวดาย เพียงอย่าคลาย..จิตมั่น..ท่านไปถึง 178/30 ท่านไปถึง..จุดหมาย..ได้ด้วยตน ผู้อดทน..บอกกล่าว..เขาแค่ชี้ จะให้ใคร..อุ้มไป..นั้นไม่มี ฝึกตนดี..ได้ผลดี..อยู่ที่ตน 178/31 บังคับจิต..ให้หยุด..หาจุดจบ ผู้หาพบ..สงบเย็น..ย่อมเป็นสุข หาได้แล้ว..ยิ่งวุ่นวาย..ไม่คลายทุกข์ ก็จงลุก..ถอยไป..ไม่ใช่ทาง 178/32 ไม่ใช่ทาง..ถอยห่าง..หาทางใหม่ ไปกันใหญ่..ถ้ายิ่งมุด..ไม่ฉุดไว้ หมั่นเอาจิต..จับจ้อง..มองข้างใน บังคับใจ..ให้หยุด..ฉุดให้อยู่ 178/33 ฉุดให้อยู่..ข่มขู่ไว้..ไม่ทำชั่ว ไม่ต้องกล้ว..กิเลสตัณหา..จะชอกช้ำ ค้นหาชั่ว..ในตัว..คอยตอกย้ำ เพื่อช่วยค้ำ..คอไว้..ผิดไม่ทำ 178/34 ผิดไม่ทำ..บำเพ็ญ..เพื่อหลุดพ้น จะต้องค้น..ชั่วให้ทั่ว..ตัวเรานี่ ตามปกติ..ไม่สนใจ..ไอ้ตัวดี แต่แต่ชี้..เขาไปทั่ว..ว่าชั่วร้าย 178/35 ว่าชั่วร้าย..เหลือเกิน..เมินมองตน มีน้อยคน..มองข้างใน..ใจตนนี่ อาจมีบ้าง..แต่เข้าข้าง..ตนทุกที ว่าตนดี..ตนประเสริฐ..เลิศกว่าใคร 178/36 เลิศกว่าใคร..ดีไปหมด..สลดจัง ที่มันพัง..เพราะอย่างนี้..พี่น้องเอ๋ย ว่าตนชั่ว..ตนไม่ดี..ไม่มีเลย เพราะคุ้นเคย..อย่างนั้น..มานานเกิน 178/37 ค้นหาชั่ว..ในตัวเถิด..เกิดผลแน่ อันทางแก้..อยู่นี่ไง..ใจเรานี่ ที่เราเห็น..ที่เรารู้..อยู่ในดี ทำให้มี..ทำให้เกิด..เถิดเพื่อนเอย 178/38 เถิดเพื่อนเอย..จงใช้ใจ..เจียระไนเพชร จิตหนึ่งเม็ด..เรียนรู้มัน..หมั่นถูขัด รักษาศีล..จริงจัง..ทั้งปฏิบัติ เพื่อกำจัด..สิ่งหมองมัว..ที่ตัวมี 178/39 ที่ตัวมี..ความดี..เป็นที่ตั้ง เป็นผู้นั่ง..พิจารณา..หาเหตุผล ผู้เกิดกาย..มาใช้กรรม..จำต้องทน ผู้ฝึกตน..ไว้จนชิน..ยอมสิ้นทุกข์ 178/40 ยอมสิ้นทุกข์..รันทด..หมดปัญหา เพราะศึกษา..รู้สิ้น..ดิ้นยิ่งเจ็บ อันกรรมใหม่..ไม่ขอก่อ..เท่าปลายเล็บ สะสมเก็บ..ทุกบัญชี..ใช้หนี้เก่า 178/41 ใช้หนี้เก่า..เขาตามทวง..ข้ามภพชาติ ที่ผิดพลาด..มากกิเลส..มายตัณหา มากแรงบุญ..มายแรงกรรม..ที่ทำมา ถึงเวลา..ชาติสุดท้าย..ใช้เขาเสีย 178/42 ใช้เขาเสีย..เคลียร์บัญชี..หนี้ทั้งปวง เคยหลอกลวง..เข่นฆ่า..เคยล่าไล่ จงมาบีบ..มาคั้น..มันเข้าไป เพื่อให้ใจ..ปรารถนา..หาทางพ้น 178/43 หาทางพ้น..ต้องอดทน..ต้องอดกลั้น ต้องมุ่งมั่น..แก้ปัญหา..หาทางออก มีเป้าหมาย..ไม่ถึงจุด..ทนขุดลอก สู่ทางออก..อันเป็นธรรม..เย็นฉ่ำใจ 178/44 เย็นฉ่ำใจ..รับกรรมไป..กายมนุษย์ อันชำรุด..ถูกฉุดไว้..ใช้กรรมเก่า ให้รู้สึก..สำนึกผิด..ด้วยจิตเรา เป็นผู้เกา..ถูกที่คัน..ในบั้นปลาย 178/45 ในบั้นปลาย..ชีวิต..จิตเบื่อหน่าย ก็จงบ่าย..หน้ามา..ค้นหาธรรม ไม่ต้องเดิน..ทางไกล..ไปตามถ้ำ แต่จงจ้ำ..จี้ไช..ที่ใจตน 178/46 ที่ใจตน..ให้อดทน..ให้รู้คิด รู้ลิขิต..เอาไว้..ไม่ทำชั่ว เพราะทุกสิ่ง..ทำไปนั้น..มันเข้าตัว สิ่งหมองมัว..แต่บัดนี้..ไม่มีทำ 178/47 ไม่มีทำ..แล้วชั่ว..เมื่อตัวรู้ ขอเป็นผู้..ชดใช้..จนที่สุด พร้อมทำดี..จนสิ้นใจ..กายมนุษย์ ต้องการหลุด..จากห่วง..ทุกบ่วงกรรม 178/48 ทุกบ่วงกรรม..เคยทำ..ขอขมาครับ ขอน้อมรับ..ผลกรรม..ทำทุกสิ่ง อันเป็นการ..ยอมรับ..กับความจริง ว่าทุกสิ่ง..ทำไปนั้น..มันมีผล 178/49 มันมีผล..ให้ตนทราบ..ทั้งบาปบุญ อยู่ที่คุณ..เท่านั้น..คิดมันได้ จงหยุดบาป..ก่อบุญ..คุณเข้าไว้ จะได้ใช้..แน่นอน..ตอนทิ้งกาย 178/50 ตอนทิ้งกาย..จิตสบาย..ใจงดงาม ที่วิ่งตาม..ส่งคุณ..บุญเท่านั้น อันบาปกรรม..เก่าใหม่..ตามไม่ทัน วันที่ท่าน..ทำดี..เป็นที่ตั้ง 178/51 เป็นที่ตั้ง..มั่นไว้..ในความดี ตามบัญชี..มีแต่ดี..มาปรากฏ คือทำตาม..ธรรมะ..พระสุคต ละบาปหมด..ทำแต่บุญ..อุ่นสบาย 178/52 อุ่นสบาย..ในอู่บุญ..คุณทำเอง ไม่ต้องเกรง..ใครจะฮือ..มายื้อแย่ง รู้ปฏิบัติ..ฝึกหัด..ตอนมีแรง นอนตีแปลง..ภาวนา..กันท่าเดียว 178/53 เมื่อหยุดชั่ว..จึงรู้ตัว..ว่าเป็นคน รู้อดทน..จนมองเห็น..เป็นมนุษย์ เหลือสุดท้าย..ทำอย่างไร..ใจบริสุทธิ์ ต้องการหยุด..เกิดตาย..เป้าหมายเรา 178/54 เป้าหมายเรา..เอาดี..มีให้ได้ อ้อนวอนไหว้..ไม่ใช่..ต้องปฏิบัติ ไปจนสุข..สงบเย็น..มันเด่นชัด ปรมัต..บารมี..เกิดที่ใจ 178/55 เกิดที่ใจ..มุ่งมั่น..จะฟันฝ่า ไปจนกว่า..จะถึง..ซึ่งจุดหมาย เราเห็นรัก..พลัดพราก..กันมากมาย มีความตาย..เป็นที่สุด..มนุษย์โลก 178/56 มนุษย์โลก..หลายหลาก..มากปัญหา ปรารถนา..แต่สุข..กลับทุกข์ตรม บ้างมีสุข..ชั่วคืน..กลับขื่นขม มีผสม..ปะปน..จนเราตาย 178/57 จนเราตาย..กายนี้..ไม่มีค่า ยืมโลกมา..ชั่วคราว..คืนเขาไป รู้ไหมเล่า..ที่คงอยู่..คู่จิตใจ ดีชั่วไง..ประทับไว้..ไปชั่วกาล 178/58 ไปชั่วกาล..นานข้ามภพ..นำข้ามชาติ ดุจเป็นญาติ..ที่สนิท..คอยชิดใกล้ ขึ้นสวรรค์..บาปนั้น..ไม่ตามไป เป็นมนุษย์..เมื่อใด..ได้เจอกัน 178/59 ได้เจออกัน..ทันที..มีโอกาส น่าประหลาด..ผลบาปส่ง..ลงนรก ถ้ากรรมหนัก..จริงจริง..ไร้สิ่งปก เรียกว่าตก..ชดใช้กรรม..จนฉ่ำใจ 178/60 จนฉ่ำใจ..บาปคลาย..ในที่สุด เป็นมนุษย์..อีกครั้ง..หวังกลับใจ เสวยกรรม..บาปบุญ..คุณทำไว้ ได้ชดใช้..ได้ชอกช้ำ..ได้ธรรมด้วย |
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |