คนจริง คนไม่แน่จริง
คนจริง คนไม่แน่จริง
คลิก แวะชิมกาแฟสักถ้วยก่อนนะคะ
เรื่องที่ 1 คนจริง
จอมยุทธคนหนึ่งผูกม้าไว้หน้าโรงเตี๊ยม เพื่อเข้าไปกินอาหาร หลังจากการเดินทางรอนแรนมายาวนาน เมื่อเขาอิ่มแล้ว และออกมาจากโรงเตี๊ยม ก็พบว่าม้าของเขาหายไปแล้ว
จอมยุทธคนนั้น เดินกลับเข้าไปในโรงเตี๊ยม ชักดาบออกมาฟาดฟันอากาศ อย่างคล่องแคล่ว และหนักหน่วง หลายเพลงดาบ บ่งบอกว่าเป็นผู้มีวิทยายุทธสูงลิ่ว
แล้วตะโกนดังลั่นโรงเตี๊ยม "ไอ้หน้าไหนขโมยม้าของข้าวะ"
เงียบ!
"ได้ ข้าจะดื่มสุราอีกไหหนึ่ง ถ้าม้าของข้าไม่กลับมาอยู่ข้างนอก ตอนข้าดื่มเสร็จแล้วละก็ ข้าจะทำอย่างที่เคยทำตอนอยู่เมืองซือโจว ทั้ง ๆ ที่ข้าก็ไม่อยากทำแบบนั้นเลย"
คนในโรงเตี๊ยม พากันนั่งกระสับกระส่ายอย่างไม่เป็นสุข
สักครู่ จอมยุทธคนนั้นก็ดื่มเหล้าหมดไห เขาก็เดินออกไปที่หน้าโรงเตี๊ยม หนนี้ม้าของเขากลับมาอยู่ที่เดิมแล้ว เขาพยักหน้าอย่างพอใจ และปีนขึ้นหลังม้า ขี่ออกไปทันที
เจ้าของโรงเตี๊ยมยังข้องใจอยู่ จึงเดินออกมาจากโรงเตี๊ยม แล้วตะโกนถาม "ท่านไปทำอะไร ตอนที่อยู่เมืองซือโจวอย่างนั้นหรือ"
จอมยุทธหันกลับมาแล้วตะโกนตอบ "ข้าก็ต้องเดินกลับน่ะซิท่าน"
เรื่องที่สอง คนจริงกว่า
เรื่องนี้เกิดขึ้นในประเทศอื่น ที่รับรองว่า "ไม่ใช่ประเทศไทย" ค่ะ
นักหนังสือพิมพ์ปากจัดนายหนึ่ง ถูกฟ้องร้องข้อหาหมิ่นประมาท เนื่องจากเขาไปเรียกรัฐมนตรีท่านหนึ่ง ว่า ควาย
หลังจากการไต่สวนหลายนัด ศาลก็ตัดสินให้นักหนังสือพิมพ์ มีความผิดตามฟ้อง (ตัดสินหลังวันตัดสินยุบพรรค ในประเทศไทยเพียง 1 วัน) แล้วลงโทษปรับ 5,000 บาท กับจำคุก 1 เดือน โดยให้รอลงอาญาไว้ก่อน
นักหนังสือพิมพ์รับคำตัดสิน อย่างไม่ยินยอมพร้อมใจนัก เขาจึงถามผู้พิพากษาว่า
ท่านครับ ถ้าหากผมเรียกควายว่ารัฐมนตรี ผมจะมีความผิดไหมครับ
อืม... ผู้พิพากษาลังเลเล็กน้อย ก่อนจะตอบว่า ก็คงจะไม่ผิดอะไร
นักหนังสือพิมพ์ยิ้มรับคำตอบ อย่างพอใจ ก่อนจะหันไปหารัฐมนตรีคู่กรณี แล้วเอ่ยเสียงกวน ๆ ว่า
ไงครับ? ท่านรัฐมนตรี!
เรื่องที่สาม คนไม่แน่จริง
หนุ่มสองคนเข้าป่าล่าสัตว์ด้วยกัน คนหนึ่งเป็นพรานมือเก่า ประสบการณ์สูง ในขณะที่อีกคนเป็นพรานมือใหม่ เพิ่งจะเข้าป่าเป็นครั้งแรก
"เอ็งรออยู่ที่นี่นะ" พรานมือเก่าสั่ง "อยู่เงียบ ๆ อย่าทำเสียงดังเด็ดขาด ข้าจะตามรอยเจ้ากวางตัวนั้น"
พรานมือเก่าแกะรอยตามกวาง ได้เพียงครู่เดียว ก็ได้ยินเสียงร้องโวยวายลั่นป่า ไม่ต้องสงสัยว่า กวางเป้าหมาย เผ่นแน่บไปเรียบร้อย
เขาวิ่งกลับไปที่เพื่อนอย่างฉุนจัด "ข้าบอกให้เอ็งอยู่เงียบ ๆ ไม่ใช่หรือวะ แล้วเอ็งเป็นบ้าอะไรของเอ็ง ถึงได้ร้องโวยวายขนาดนี้"
"ข้าก็พยายามอยู่เงียบ ๆ แล้วนะ" พรานมือใหม่พูดเสียงอ่อย
"ตอนงูตัวนึงเลื้อยขึ้นมาบนหัวข้า ข้ากลัวแทบตายแต่ก็ไม่ได้ร้องสักแอะ ตอนที่หมีอีกตัวมายืนดมฟุดฟิด อยู่ตรงหน้าข้า ข้าก็พยายามทนอยู่เงียบ ๆ แต่....
เขาหยุดกลืนน้ำลาย ก่อนจะเล่าต่อ อย่างขนลุกขนพองว่า
แต่...พอกระรอกสองตัว มันมุดเข้ามาในกางเกงข้า แล้วมันคุยกันว่า จะกินตรงนี้เลย หรือเอากลับบ้านดีวะ นั่นแหละ..เอ็งเอ๊ย.. ข้าก็ร้องป่าแทบแตกเลย"
Create Date : 29 กันยายน 2551 |
|
16 comments |
Last Update : 29 กันยายน 2551 20:11:03 น. |
Counter : 1307 Pageviews. |
|
|
|
|