|
|
เหมืองทองโต๊ะโมะ - ชีวิตคนเหมือง
ชีวิตคนเหมือง
แกบอกว่าเขตนี้ยังเป็นเขตอิทธิพลของโจรจีนมลายา
แม้ว่าจะบอกว่าได้มอบอาวุธทั้งหมดให้รัฐบาลไทย
และรายงานตัวกับกองทัพไทยแล้วก็ตาม
แต่ก็ยังมีการมาขอเก็บค่าคุ้มครองกับเหมืองแร่
และมีการเตรียมความพร้อมอยู่ทุก ๆ เดือน
โดยการทดสอบการลาดตระเวณเสมอ
เพราะเกรงว่าถ้าทิ้งพื้นที่ไปเลย
อีกหน่อยมีปัญหากับรัฐบาลไทยหรือรัฐบาลมาเลย์
จะกลับเข้ามาหลบซ่อนหรือเตรียมสู้รบอีกได้ลำบาก
เพราะเกรงว่าโจรก่อการร้ายมลายู
อาจจะยึดพื้นที่ไปครอบครองภายหลัง
ทำให้เข้าพื้นที่และการหลบหนี้เข้ามาจะลำบากในภายหลัง
แกชี้ให้ดูบ้านพักของคนงานเหมืองแร่อยู่ถัดไปไม่ไกลนัก
เป็นโรงเรือนชั้นเดียวปลูกยกพื้นมีอยู่หลายหลังติดต่อกัน
แกบอกว่าที่นี่กลางคืนไม่ถึงกับเงียบมาก
จะมีการเปิดเพลงเสียงดังและเล่นการพนัน
หรือกินเหล้ายาปาปิ้งตามมีตามเกิด
หรือมาขอเซ็นชื่อซื้อของเชื่อไปก่อน
ราคาสินค้าบนนี้ก็แพงกว่าข้างล่างอยู่แล้ว
เพราะการเดินทางขนส่งสินค้าลำบาก
การที่คนงานเหมืองแร่ใช้ชีวิตแบบเสเพลมากเพราะ
ที่เป็นอย่างนี้เพราะงานเหมืองแร่เป็นงานหนัก
การอยู่ในอุโมงค์ก็ทั้งร้อนทั้งเย็น แถมฝุ่นมากอีก
เวลาระเบิดเหมืองหรือขุดเจาะเพื่อหาสายแร่
เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายและสกปรก
ความเครียดจากงานค่อนข้างสูง
ทำให้สุดท้ายคนงานเหมืองแร่
มักจะจบชีวิตก็ไม่เหลืออะไรมาก
เพราะเงินทองหมดไปกับความบรรเทิง
หรือมีหนี้มีสินจากการพนันในเหมืองแร่มากกว่า
ยกเว้นแต่คนที่อดออมจริง ๆ
หรือคนในพื้นที่ที่มารับจ้างชั่วครั้งชั่วคราว
สุดท้ายทราบแต่ว่าเหมืองทองโต๊ะโมะ
ได้ปิดตำนานไปแล้วเพราะสายแร่ที่หาได้ไม่คุ้มค่านัก
กอปรกับราคาทองคำสมัยนั้นไม่สูงมากนัก
ก็ไม่แน่อาจจะมีการกลับไปทำเหมืองแร่อีกครั้งก็ได้
ถ้าแร่ทองคำมีราคาสูงคุ้มกับการลงทุนอีก
เขียนจากความทรงจำในอดีต
ก่อนที่กาลเวลาจะบดขยี้ให้ลืมเลือนหายไป
| Create Date : 19 มิถุนายน 2552 |
| Last Update : 5 สิงหาคม 2552 0:13:52 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 1445 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: latics1  วันที่: 25 มิถุนายน 2552 เวลา:17:21:04 น. |
|
|
|
| โดย: หมุยจุ๋ย วันที่: 9 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:46:58 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
สงขลา Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [?]
|
เกิดหาดใหญ่ วัยเด็กเรียนหนังสือโรงเรียน Catholic คณะ Salesian มีนักบุญประจำโรงเรียน Saint Bosco, Saint Savio ชอบอ่านหนังสือ godfather เกี่ยวกับ Mafio ของพวกซิซีเลียน เคยเล่นเกมส์ Mario แล้วได้คะแนนนำเลยนำสระโอมาต่อท้ายชื่อเป็น Ravio ได้กลิ่นอายแบบ Italino เคยเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อเรียนวิชาชีพทำมาหากิน แต่ไม่ใช่วิชาที่ชื่นชอบมากนัก เรียนอยู่กว่าเจ็ดปี ต้องกลับมาทำงานเป็นกรรมกรที่บ้านเกิด จนเริ่มเกิดความหลงรักชีวิตบ้านนอก และวิถีชิวิตชุมชนท้องถิ่นที่ตนอยู่และไปร่วมวงเสวนา
เกิดเดือนมีนาคม แต่ลัคนาราศรีตุลย์ ชอบไปทุกเรื่อง สุดท้ายทำอะไรที่ได้เรื่องไม่กี่เรื่อง แต่ส่วนมากมักไม่ได้เรื่อง
ชอบขับรถยนต์ท่องเที่ยวชมภูเขา ป่าไม้ น้ำตก แต่ไม่ชอบทะเลหรือชายหาด เพราะรู้สึกอ้างว้าง โดดเดี่ยว เมื่อคิดถึงชีวิตตนเองที่มาเปรียบเทียบกับสองสิ่งสองอย่างนี้ รู้สึกว่ามนุษย์เป็นเพียงชีวิตที่เล็กน้อยมากที่มาอยู่อาศัยในโลกใบนี้
ชอบอ่านหนังสือ ท่องเที่ยวใน Internet ชอบเดินทางท่องเที่ยวแถว ในละแวกท้องถิ่นบ้านเกิด นาน ๆ ครั้งจะขึ้นไปเยี่ยมเพื่อนที่กรุงเทพฯ หรือไปหาซื้อหนังสือแถวสยามสแควร์ ถิ่นเก่าที่อยู่และที่เรียน
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
จริงๆ เข้ามาอ่านตั้งแต่วันแรกแล้ว แต่ไม่ได้เม้นต์
มีญาติอยู่โก-ลก ค่ะ จำได้ว่าเคยไปแค่ครั้งเดียว ตอนเด็กๆ เป็นเมืองที่เงียบสงบดี (ตอนนั้นยังไม่มีเหตุการณ์รุนแรง)