|
เดินทางกลับ กทม เตรียมตัวลงใต้ ก่อนเข้าบ้านขับผ่านดงระเบิดชิลๆ
พึ่งกลับมากำแพงได้ไม่ทันไรเลย ต้องเดินทางต่ออีกแล้ว เนื่องจากมีภารกิจ อบรมเรื่องโดรนพ่นยา ให้แก่นักศึกษานักเรียนที่วิทยาลัยเทคนิคชุมพร ซึ่งหลักๆก็จะเริ่มตั้งแต่พื้นฐานเลย แล้วก็มีการให้ประกอบโดรนพ่นยา ทำเองด้วย มีหลายอย่างมาก การใช้โดรนถ่ายภาพก็ต้องสอน รวมไปถึงแนะนำเกี่ยวกับอาชีพขับโดรนพ่นยา รับจ้าง รอบนี้นักเรียนหลายสิบคนอยู่ นับว่าเป็นงานท้าทายไม่น้อย เพราะเอาจริงๆประสบการณ์ในการสอนของเรานี่น้อยมาก ต้องฝึกอีกเยอะ
วันนี้รับเป็นหนึ่งในวันที่ขับรถอยู่เหมือนกัน เนื่องจากออกจากกำแพงตั้งแต่เกือบบ่ายโมง เอาอุปกรณ์โดรนพ่นยาไปให้กลุ่มแปลงใหญ่ที่อุทัย ก็ทางผ่านนั่นแหละ ผ่านไปกลับร้อยกว่ากิโลเอง ชิลจะตาย ตอนนี้ไปอุทัยบ่อยจนเหมือนบ้านไปแล้ว อุทัยเป็นจังหวัดที่มีที่สวยๆเยอะมากเลยนะ ทั้งบ้านไร่ ทัพหลวง ทั้งหุบป่าตาด ว่างๆแนะนำเลยว่าต้องมาเที่ยว ใครไม่ชอบอะไรๆวุ่นวาย ไม่ชอบคนเยอะๆ ชอบความสงบและธรรมชาติ แนะนำเลย ไม่ผิดหวังแน่นอน แต่ถ้าคนไม่ชอบธรรมชาติอาจจะไม่ชอบ เพราะมันเงียบจริงๆ เงียบแบบไม่มีอะไรเลย มาคนเดียวเหงาตาย บอกเลย
หลังจากเอาอุปกรณ์โดรนพ่นยาไปให้กลุ่มแปลงใหญ่แล้ว ขากลับเราก็ไม่ลืมที่จะแวะร้านประจำ เรียกว่าต้องแวะแทบทุกครั้ง อาหารที่นี่อร่อยจริง นั่นคือจ่าวิรัช ที่อยู่ตรงเลยนครสวรรค์มาหน่อยนึง ที่นี่ดังมากๆเรื่องปลาร้า ขึ้นชื่อสุดๆ แต่เราไม่กินปลาร้า จะดิบสุกเราก็ไม่กิน ให้อร่อยแค่ไหนเราขอผ่าน ไม่สามารถจริงๆ แต่เราก็กินอย่างอื่นไง น้ำพริกที่นี่อร่อยทุกอย่าง น้ำพริกกุ้งเสียบ น้ำพริกปลาดุกฟู สองอย่างนี้คือของที่เราไม่พลาดที่จะซื้อกลับบ้านทุกครั้ง และอีกอย่างคือแกงเขียวหวาน ที่นี่อร่อยและถูกมาก 50 บาท เราแบ่งกินได้สามมื้อแน่ะ แต่วันนี้เค้าไม่ทำ อาจเพราะช่วงนี้ด้วยแหละ ฟาล์วไป เลยเอามาเท่านี้ก่อน เดี๋ยวกินไม่ทัน
เสร็จแล้วเราก็ขับรถต่อมาๆเรื่อยๆ จนเข้ากรุงเทพ การเดินทางครั้งนี้เหมือนจะจบลงแบบปกติทุกครั้ง แต่พอเราผ่านมหาวิทยาลัยหอการค้าไทยมา เรื่องไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น (หรือคนอื่นเค้าอาจจะรู้กันอยู่แล้ว แต่เราไม่รู้ เราไม่มีเวลาดูข่าวเลย กรุงเทพก็ไม่ค่อยได้มา ) ฝั่งตรงข้ามมีม๊อบ ม๊อบแบบติดอาวุธ ที่นี้มันก็มีระเบิดไม่รู้เค้าขว้างไปทางไหนของเค้า แต่มันน่าจะมาตกไม่ห่างกับรถเราเท่าไหร่ แต่คาดว่าเป็นระเบิดปิงปองแหละ ระหว่างที่กำลังตกใจอยู่นั้น ก็ได้มีเสียงระเบิดดังขึ้นอีกอย่างน้อย8-9 นัด เหวอมาก ตอนนั้น บอกเลย เราอยู่เลนขวาสุดด้วย เราก็คิดนะว่าถ้าเกิดระเบิดมาโดนเราหรือรถเราจะทำยังไงเราจะตายมั้ย เราจะเอารถที่ไหนขับไปหาลูกค้า ประกันจะจ่ายเรามั้ย 555 แต่ก็ผ่านมาด้วยดีไม่เป็นอะไร
สำหรับวันนี้ก็จบลงไปละ แต่ก็ยังต้องทำงานต่อนะ นั่งทำเรื่องที่จะไปสอนโดรนพ่นยาที่ภาคใต้ต่อแหละ สู้ต่อไปนะตัวเรา
| Create Date : 12 กันยายน 2564 |
|
0 comments |
| Last Update : 12 กันยายน 2564 22:31:18 น. |
| Counter : 837 Pageviews. |
|
 |
|
