...ทำสวนชีวิตหล่อเลี้ยงชีวิต...
ทำสวนหนังสือหล่อเลี้ยงจิตวิญญาณ.
|
|||||||||||||
สวนชีวิต (9) นี่คือของขวัญที่ธรรมชาติมอบให้ข้า       (๑๐๔) เธอหว่านกล้า ข้าหว่านฝัน จินตนาการ (๑๐๕) การเริ่มต้นจากสิ่งที่เรารัก นั่นแหละคือ การสร้างสรรค์ (๑๐๖) คำพรจากพี่ชายผ่านโลกไซเบอร์ สู่ปีใหม่ให้สุขภาพดีพร้อมทำงาน จินตนาการย่อยไฟฝันสู่พลังอักษร (๑๐๗) ข้าอวยพรกลับไป ขอให้มีทางสว่างไสวในท่ามกลางโลก จักรวาล ที่เปลี่ยนไปทุกชั่วขณะลมหายใจ (๑๐๘) หยิบฝักแห้งของกระเจี๊ยบออกมา ค่อยๆ เคาะเมล็ดพันธุ์ลงในอุ้งมือ แล้วเรียงเมล็ดนับช้าๆ (๑๐๙) ข้าเพิ่งรู้ว่าในหนึ่งฝัก ของดอกกระเจี๊ยบนั้น มีเมล็ดทั้งหมดถึงยี่สิบห้าเมล็ด (๑๑๐) 25 เมล็ดพันธุ์จะกลายเป็น 25 ชีวิต บ่มเพาะกล้ารอวันเติบใหญ่ หลังฝนฤดูมาเยือน (๑๑๑) ทำให้ข้ารู้งานสวน เป็นการบ่มเพาะชีวิตหลายชีวิต ให้หยัดร่างอยู่ในผืนดินโลกใบนี้ (๑๑๒) อีกบ่ายข้าถือมีดเสียมไปขุดเหง้าผักกูด ริมลำน้ำเหนือหมู่บ้าน มาปลูกริมหน้าต่างห้องครัว (๑๑๓) เจอกิ่งวาสนาถูกชาวบ้านตัดทิ้ง กองสุมๆในกองขยะของหมู่บ้าน รากออกเต็มกิ่งนอนติดดิน มันยังไม่ตาย (๑๑๔) ข้าชักชวนวาสนาไปอยู่บ้านสวน นี่อาจเป็นอีกหนึ่งชีวิต ที่เกิดใหม่อีกครั้ง (๑๑๕) ข้าปลูกวาสนาไว้ติดระเบียงไม้ไผ่ ถ้ามันพูดได้ มันคงยินดีมีสุขกับชีวิตตรงนี้ มากกว่าถูกทิ้งขว้างอยู่ในกองขยะ (๑๑๖) เช้านี้ข้าเริ่มลงมืออ่าน วอลเดน ท่องคำประโยคหนึ่งขึ้นมาจับใจ เหตุใดเราจึงอยู่ด้วยความรีบร้อนและสูญเปล่าแห่งชีวิตเยี่ยงนั้น? (๑๑๗) พี่ชายนักเขียนบอกว่าวอลเดนน่าอ่านมากแม้จะย้อนยุคไปร้อยปี แต่ดูเหมือนว่าโลกชีวิตยังไม่เคลื่อนไหวไปไหนไกลเลย ซ้ำร้ายธรรมชาติก็เรียงหน้ากันป่นปี้ (๑๑๘) วันนี้ข้าบ่น กับตัวเอง เขียนงานได้ไม่กี่บรรทัด (๑๑๙) ใช้สายตานานจนแสบตา ปิดจอคอมพิวเตอร์ เดินออกไปนอกห้อง มองทุ่งนากลับเต็มด้วยควันไฟไหม้ฟาง (๑๒๐) มองออกไปนอกหน้าต่าง ดอกหญ้าสวนข้างบ้าน แอบป่ายปีนรั้วข้ามมาทักทาย (๑๒๑) ยืนอยู่บนระเบียงไม้ไผ่ มองไกลลิบลิบกลางทุ่ง เห็นคนตัวเท่ามดกำลังเคลื่อนไหวช้าช้า (๑๒๒) อ๋อนั่นชาวนา กำลังก้มก้มเงยเงย หยอดเมล็ดถั่วเหลืองลงหลุมที่กระทุ้งด้วยลำไม้ (๑๒๓) การเดินทาง ทำให้เรามีพลัง และสร้างสีสันให้กับชีวิต (๑๒๔) นี่คือของขวัญ ที่ธรรมชาติมอบให้ข้า สามัญ ความงาม และความจริง หมายเหตุ : วอลเดน เฮนรี่ เดวิด ธอโร เขียน, สุริยฉัตร ชัยมงคล แปล, สนพ.คบไฟ พิมพ์ 2534
สายัณห์สวัสดีค่ะคุณภูฯ
----------------------------------------------------------------------- แวะมาชม "สวนชีวิต" ยามแลง มองเห็นอะไรดำ ๆ เทา ๆ  ภาพที่มีนกหัวขวานเกาะเถาวัลย์ ปลายยอดดูเหมือนจะเลื้อยเลาะเกาะก้อนเมฆให้ได้ค่ะ ชอบทุก ๆ บท(แคนโต้) แต่ชื่นชอบมากคือบทนี้ค่ะ การเดินทาง ทำให้เรามีพลัง และสร้างสีสันให้กับชีวิต ------@------ สวัสดีค่ะคุณอุ้มสี (ขอทักทายที่บล๊อกนี้ค่ะ หุ หุ )ย่างเท้าไปจะใกล้หรือจะไกล หัวใจของเราเต้นระรัวด้วยพลังในชีวิตเสมอ คุณอุ้มสี ยืนยันได้ใช่ไหมคะ  โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น
 วันที่: 26 เมษายน 2552 เวลา:20:54:44 น.ชอบมุมแรกของคุณภูมั่กๆๆ
ที่บ้านเคยมีเตาอังโลกะกาต้มน้ำอย่างนี้เหมือนกัน แต่ตอนนี้ บ่ฮู้หายไปไหนแล้ว มีความสุขนะคะคุณภู โดย: ก้อนหินริมทาง
วันที่: 28 เมษายน 2552 เวลา:3:12:05 น.//img2.pict.com/43/ac/fa/576f84998e64d7a80bf3774692/Q7l6l/320/picture832.jpg มดแดงกับกระตายหมายจันทร์
...."ความวัวไม่ทันหาย ความควายก็มาแทรก".....คุณบารัค โอบามา.. ..เจองานเข้า..รับตำแหน่ง งานแรกแก้ปัญหาเศษฐกิจยังไม่ไปถึงไหน... ..เจองานใหม่ ไข้หวัดหมูจากเม็กชิโกอีก... ..สมัยพี่มาอยู่อเมริกาแรกๆ..คุณบุชรับตำแหน่ง..พี่ยังไม่หายมึนกับการคิดถึงบ้าน.. ..๑๑กันยาเปิดฉาก....ในวันที่ ๑๑กันยาปีนั้นประธานาธิบดี มาเยี่ยมโรงเรียนประถมที่เมืองที่พี่อยู่ โรงเรียนนั้นห่างจากบ้านพี่ ห้าไมล์เอง.ได้เขียนเรื่อง..ลงในขัวญเรือนคุณพนิดาเอาลง..นามประกา "สาวอิสานพลัดถิ่นเลยได้เกิด"... .....ก็ให้บ่าวภูปลูกกระเจี๊ยบไป ไม่ต้องสนใจมันคนละทวีป...มาทีก็ร่ายยาวมาเชียวนะ...พอกันกับได้อ่านหนังสือพิมท์ท้องถิ่นที่มีนามปากกา ว่า"ภู เชียงดาว.." โดย: พี่คนสวย IP: 72.184.157.160 วันที่: 28 เมษายน 2552 เวลา:19:56:41 น.
mg2.pict.com/43/ac/fa/576f84998e64d7a80bf3774692/Q7l6l/320/picture832.jpg
โดย: พี่คนสวย IP: 72.184.157.160 วันที่: 28 เมษายน 2552 เวลา:19:59:20 น.
มืออาชืพไม่อยู่บ้านภาพ กระต่ายหมายจันทร์เลยไม่โชว์ รอพวกเขากลับบ้านก่อนนะ
ภาพถึงจะมา โดย: พี่คนสวย IP: 72.184.157.160 วันที่: 28 เมษายน 2552 เวลา:20:01:52 น.
 ภาพกระต่ายหมายจันทร์โชว์ได้แล้วโดย: พี่คนสวย (ดาวกระพริบฟ้า
) วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:4:26:53 น.พี่ชายนักเขียนใครหนอ หุหุ
ชอบงานอันนี้มากนะจ้ะ เข้าใจเอาบทกวีสามบรรทัดมาเล่าเรื่องราว อ่านแล้วได้แรงบันดาลใจ (ให้อยากเขียนบ้างเลยล่ะค่ะ) บ้านคุณภูอย่าลืมห้องต้อนรับด้วยนะ รู้สึกว่าความงามบนภู จะเรียกคนให้ไปเยือนได้มากแน่ๆ แฮ่ๆ คนแถวนี้สักคนได้มั๊ยหนอ  โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน
 วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:7:26:24 น.สวัสดีครับทุกๆ คน...สบายดีนะครับ
ช่วงนี้ กำลังสะสม เพาะเมล็ดพันธุ์หลายชีวิตเอาไว้ วันก่อนพายุเข้า ฝนตกสองหน รีบเอากล้วยปลูกหลังบ้านสี่ห้าต้นทันที วันนี้ตอนบ่ายซื้อลูกปลาดุก เลี้ยงในบ่อซีเมนต์ข้างบ้าน ทั้งหมาทั้งแมวทำจมูกฟุตฟิตป้วนเปี้ยนอยู่รอบบ่อ จะรอดมั้ยเนี่ย...ha โดย: pu_chiangdao
วันที่: 30 เมษายน 2552 เวลา:0:20:19 น....นี้บ่าวภูจะไปอยากอะไรกับการฆ่า ไปขอให้ญาติมาฆ่าให้ พี่เป็นคนหนึ่งแม้แต่ยุงตัวเดียวก็ไม่ฆ่า เมื่อก่อนพ่อบังคับให้ฆ่าไก่ ฆ่าปลา พี่จะไม่กินมัน กินข้าวกับเกลือแทน
แม่พี่เป็นคนที่เห็นหนู เห็นงู แกจะฆ่าหมด เพราะท่านกลัวมันนำเชื้อโรคมาสู่ลูกๆ เห็นงู พี่ก็ต้องไล่มันหนี เห็นหนูก็จะหอบลูกเล็กๆมันไปช่อนไว้ ..เพราะถ้าแม่เจอไม่รอดสักราย ให้เดวิทมาช่อมประตู พี่ก็ขอร้องเดวิทให้ฆ่า แมลงตัวสีเหลือง ฉีดยาพ่นเอา เดวิทบอกว่า "ได้เลย ไม่มีปํญหา จัดการได้ทุกที่... .ปัจุบันถ้าเจอหนูเจองู ..จะคิดถึงแต่แม่ ..จะบอกลูกว่า .".ไม่มียายมาอยู่ด้วยไม่ต้องลำบากไล่พวกสัตว์ทั้งหลาย ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่ เจ็บตาย..ให้ลำบากเน๊าะ" โดย: คนสวย IP: 72.184.157.160 วันที่: 30 เมษายน 2552 เวลา:18:24:55 น.
คำว่า"จะรอด" นี้มันต้องที่บ้านพี่นี้ "ไข้หวัดหมู ทางรัฐบาลขึ้นความอันตรายระดับห้าแล้ว หมายความว่า ควบคุมไม่ได้ ถ้าเป็นพายุเฮอริเครนถ้ารัฐบาลประกาศระดับห้า ต้องเตรียมพร้อมรับมือ อาหาร กันน้ำท่วมพายุทะล่มแล้ว ...
ตอนเฮิริเคนชื่อว่า "ชาลี"ประกาศระดับห้า ให้ทุกพื้นที่เตรียมตัวได้....ก็เป็นจริง ..แต่เจ้าไข้หวัดหมูนี้ มันมาทางอากาศ "ตอนนี้ที่สหรัฐเด็กเสียชีวิตไปหนึ่งรายป่วยเก้าสิบรายแล้ว ..พวกเราก็ได้แต่ล้างมือด้วยแอลกอร์ฮอร์...รอดไม่รอด..ก็ต้องยืมคำของพระพุธทเจ้ามาใช้ว่า..โลกมันก็เป็นของมันแบบนี้..มีเกิดต้องมีดับ...ด้วยประการฉะนี้แล ..ไม่เขียนมากหรอก ..เดี๋ยวไข้หวัดหมูมันจะล่องลอยไปตามอักษร ...ไอ้ที่คิดไว้ว่า.. .."สักวันหนึ่งจะไป..เยี่ยมชมบ้านปีกไม้...ในหุบผาแดง .มันจะหาเจ้าของไม่เจอ..เพราะเขาปิดบล็อก.". ..ไม่รับคนบ้า..(คนแปลกหน้า)จริงเปล่า? 555 โดย: พี่คนสวย (ดาวกระพริบฟ้า
) วันที่: 1 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:58:09 น.ซื้อต๋าหิงสีฟ้าๆเขียวๆมาคลุมปากบ่อแล่อ้าย (บ่แม่นสะแลนกันแดดนะ ต๋าหิงๆ)
กั๋นหมาแมวตกลงไปในบ่อแล้วยังกั๋นเศษกิ่งไม้ใบไม้ขี้เยื่อขี้เหยาปลิ๋วลงไปในบ่อตวย ตึ๊ดกอผักบุ้งโจ้งลงไปสักกอก็ดีนะ หันอิป้อยะอี้น่ะ เลี้ยงปลาดุกในบ่อซีเมนต์เหมือนกั๋น ลองผ่อๆอ้าย เออแนะ แล้วจะมีปัญญาตุ๊บหัวปลาเอามาจี่หื้อแมวกิ๋นก่อเนี่ย...ฮานี่บ่ะเห้ย ขนาดฉีดยาหื้อแมวยังบ่กล้า........เอ๊อเอ๊ยยยยยยยย ฮาๆๆๆๆๆๆ โดย: อวน. IP: 119.42.78.81 วันที่: 3 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:03:12 น.
เป็นไงบ้างพี่
เข้ามาทักทาย ชอบบทกวี ขอบคุณหลายๆสำหรับการต้อนรับดีๆ อาหารอร่อยๆ ที่นอนสบายๆ ฝากความคิดถึงเจ้าข้าวก่ำด้วย อย่าตีมันมากนักพี่ โดย: ebaple IP: 115.67.135.163 วันที่: 5 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:52:48 น.
คุณภู ภาพแรกนั่นกาต้มน้ำร้อนด้วยเตาถ่านนั่น ชงกาแฟ หรือชาร้อนคงหอมหวลอบอวลด้วยมนต์เสน่ห์
นี่แหละคือ ชีวิต เนอะคุณภู สบายดีนะคะ ขอให้มีความสุขอย่างนี้ตลอดกาลค่ะ โดย: โมกสีเงิน
วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:05:08 น.ตากกล้วยหรือยังอ้ายภู
ของปลายแปรงตอนนี้กลายเป็นดงดาวกระจายไปแล้ว อยากไม่เอากลับดีนัก กำลังติดต่อให้ แคทเทเลคอมเขามาทดสอบสัญญาณให้ ไม่อยากใช้พ่วงมือถือ เพราะที่นี่สัญญาณโทรศัพท์ดันมียี่ห้อเดียวที่ชัดสุด ไม่อยากส่งเสริม....อิ...อิ แวะไปบ้านพี่ยาย...แต่เข้าลิงก์ไม่ได้ ไม่รู้เป็นไง รีบใช้ที่ร้านเน็ตเลยไม่ได้ลองใหม่ โดย: ปลายแปรง
 วันที่: 14 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:55:13 น.หวังไว้เสมอจะกลับคืนถิ่น ดินเดิม
หวังไว้เสมอ..กลับไปหว่านเมล็ดแห่งฝัน.. โดย: เอื้อง.. IP: 112.142.4.220 วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:0:52:51 น.
สวัสดีคุณภู เชียงดาว
ไม่รู้เราหลงมาได้ไง เซิร์ชคำต่างๆมาเรื่อยๆในกูเกิ้ล ได้ดูภาพอ่านคำดีๆก่อนนอน/ขอบคุณๆ โดย: ปรางแก้ว IP: 58.8.79.84 วันที่: 5 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:44:56 น.
สวัสดีคุณภู เชียงดาว
ไม่รู้เราหลงมาได้ไง เซิร์ชคำต่างๆมาเรื่อยๆในกูเกิ้ล ได้ดูภาพอ่านคำดีๆก่อนนอน/ขอบคุณๆ โดย: ปรางแก้ว IP: 58.8.79.84 วันที่: 5 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:45:02 น.
สวัสดีค่ะ
ถ้อยคำของคุณภูน่ารักมากๆๆ อ่านแล้วอ่านอีก อยู่หลายรอบเลยค่ะ ประทับใจมากในวิถีชีวิต แบบคุณภู มีความเป็นตัวเองสูงมาก......... รู้สึกดีใจที่คุณชวนต้นวาสนา ที่ชาวบ้านตัดทิ้ง มาอยู่บ้านสวน ต้นไม้ชนิดนี้จะออกดอกช่วงฤดูหนาวค่ะ มีสีขาว กลิ่นหอมแรงมาก เห็นคุณภูบอกว่านำผักกูด จากริมน้ำมาปลูก ดูชั่งเป็นชีวิตที่สวยงาม น่าสนุกเนอะ ว่าแต่ผักกูดนำมาทำอะไรได้บ้างคะ ? โดย: nop IP: 117.47.141.67 วันที่: 4 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:16:40 น.
คุณnop ครับ
ผักกูดเป็นอาหารพื้นบ้านชั้นยอดเลยครับ ตอนนี้เห็นว่าเป็นอาหารตามภัตตาคารโรงแรมไปแล้ว เอายอดมาผัดเหมือนผัดผักบุ้ง กระเฉด ซาโยเต้ แต่ชาวบ้านชอบเอามาแกงผักกูดใส่ปลากุ้งแม่น้ำอร่อยอย่าบอกใครเลย... โดย: ภู IP: 118.175.184.138 วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:8:15:35 น.
|
pu_chiangdao
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?] ภาพและงานเขียนทุกชิ้นที่ปรากฏในเวบไซต์นี้ เป็นลิขสิทธิ์ของเจ้าของบทประพันธ์นั้นๆ แต่เพียงผู้เดียว ห้ามกระทำการดัดแปลง แก้ไข หรือแอบอ้างไปเป็นผลงานของตน โดยไม่มีการอ้างถึงเจ้าของลิขสิทธิ์ หากผู้ใดมีความประสงค์ จะนำข้อมูลดังกล่าวออกเผยแพร่ ตีพิมพ์ หรือนำไปใช้เพื่อประโยชน์อื่นใด โปรดติดต่อเจ้าของบทประพันธ์โดยตรง *************************** งานที่มีการเขียนลงบน WEB SITE แล้วส่งผ่านอินเตอร์เนตนั้นถือว่าเป็น สิ่งเขียนซึ่งเป็นประเภทหนึ่งของงานวรรณกรรม ดังนั้นย่อมได้รับความคุ้มครองตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 (มาตรา 15) หากผู้ใดต้องการทำซ้ำหรือดัดแปลงงานดังกล่าวต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน มิฉะนั้นจะเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ (มาตรา 27) การดัดแปลงงานจากอินเตอร์เนตเป็นภาษาไทย จึงต้องขออนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ อย่างไรก็ตาม การคุ้มครองลิขสิทธิ์เป็นการคุ้มครองอัตโนมัติ เจ้าของลิขสิทธิ์หรือผู้สร้างสรรค์ไม่จำเป็นต้องจดทะเบียนเพื่อให้ได้มาซึ่งสิทธิตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ที่มา : เว็บไซต์กรมทรัพย์สินทางปัญญา Group Blog All Blog
Friends Blog
Link
|
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
ภาพชอบ คำแหล่ม แจ่ม ชอบจัง