เกลียวรักสิเน่หา # พชิรา

สำนักพิมพ์พลอยวรรณกรรม

พิมพ์ครั้งแรก มกราคม 2557

จำนวนหน้า 320 หน้า ราคา 245 บาท

คำโปรย...

จู่ๆ ‘เพลินพิมพ์’ ก็ต้องรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่ากลางหน้าแล้ง

เมื่อตำแหน่ง ‘ภรรยา’ ของเธอช่างมีอายุงานเพียงน้อยนิดเหลือเกิน

เพราะแค่เดือนเดียว หลังจากสามีผู้แสนดี

ทั้งเอาอกเอาใจและปรนเปรอรสรักให้จนแทบสำลักความสุขตาย

เขาก็หนีหน้าหายไปแบบไม่มีข่าวคราวอีกเลย

เพลินพิมพ์ผู้ไร้ทางออกจึงเลือกหอบหิ้วหัวใจที่เต็มไปด้วยบาดแผลแห่งความสับสน

เดินจากไปพร้อมกับความลับอันล้ำค่าที่กำลังเติบโตอยู่ในครรภ์ตัวเอง

สี่ปีผ่านไป เมื่อกวินภพกลับมาถึงประเทศไทยอีกครั้ง

เพื่อจะมาระบายแรงปรารถนาที่อัดอั้นไว้กับ ‘เมียนางบำเรอ’ ของเขา

หากเขากลับลืมไปว่าเธอไม่มีความจำเป็นใดๆ ต้องรอคอยเขาอยู่อีกแล้ว

ชายหนุ่มออกไล่ล่าหาตัวเธอด้วยความเดือดดาล

จนพบว่าหญิงสาวซุกซ่อนทายาทของเขาเอาไว้...

และหนี้จากความผิดคราวนี้

เขาจะทำให้เธอต้องชดใช้ด้วยการกลับมาเป็นภรรยาบนเตียงวิวาห์

ในเรือนหอของทั้งคู่อีกครั้งตลอดไป

วรรณกรรมสำหรับผู้ใหญ่ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปเท่านั้น

@@@@@@@@@@@@@@

เล่มเพิ่มเติม...

น้องเพลิน เป็นลูกสาวเพื่อนสนิท ที่พ่อของนายเสือ (กวินภพ) รับอุปการะหลังจากพ่อแม่เธอเสียชีวิต

วัยเด็กทั้งสองเติบโตมาด้วยกัน น้องเพลินติดพี่เสือแจ ทั้งคู่ดูรักใคร่กลมเกลียวกันดี 

จนเมื่อพี่เสือโตเป็นหนุ่มก็เริ่มเปลี่ยนไป เขาห่างเหินจากน้องเพลิน เด็กสาวที่เฝ้ามองและแอบรักเขาอยู่

ก็ไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร จนทั้งคู่ต้องแยกกัน พี่เสือไปเรียนเมืองนอกหลายปี จนจบกลับมา 

ก็พบกับข่าวร้ายว่าพ่อป่วยเหลือเวลาอีกไม่นาน 

... ซึ่งคำขอสุดท้ายของท่านคือ ให้พี่เสือกับน้องเพลินแต่งงานกัน

ชีวิตหลังแต่งงานหวานชื่นอยู่เพียงหนึ่งเดือน หลังจากพ่อเสียชีวิต พี่เสือคนดี 

ก็หนีไปทำงานญี่ปุ่นไปขยายโรงแรมสาขาที่นั่น โดยไม่บอกกล่าวภรรยาสักคำ 

... แถมยังทิ้งวาจาไว้ให้เจ็บใจ...

-- ถ้าพี่ไปแล้วอยากจะหาสามีใหม่ก็เชิญนะ! หรือถ้าคิดว่ายังกอบโกยไม่พอ...อยู่ต่อไปก็ได้ ... (ยังอีกยาวล้วนเจ็บแสบทั้งนั้น แต่แค่นี้พอละ ถ้าเป็นอิฉันนะ แค่นี้ตูก็ไปแล้ว555)

ส่วนน้องเพลิน ก็แน่ละ ว่าคงจะงงมาก ว่ามันอะไรกัน ตอนแรกเหมือนรักกันดีๆ ไหงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้

เธอไม่รู้เลยว่า พี่เสือของเธอนั้นมีปมแค้นอะไรอยู่ในใจ ถึงได้หลอกให้เธอรัก หลง แล้วก็ทิ้งไปไม่ใยดี

เธอจึงตัดสินใจออกจากบ้านไป พร้อมๆ กับรู้ว่าตั้งครรภ์

 ... โดยการช่วยเหลือของแม่สามี (ที่เข้าข้างลูกสะใภ้มาก เพอร์เฟ็คค่ะ ) และเจนภพรุ่นพี่ที่ตามจีบเธอมานาน

สี่ปีผ่านไป เพลินพิมพ์เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวดูแลลูกสาวตัวน้อยด้วยความลำบาก น้องพราว 

เด็กน้อยวัยสามขวบช่างพูดช่างคุย น่ารัก แต่มักจะถามหาพ่อเสมอ

 ... เพลินพิมพ์สงสารลูกแต่ก็ไม่คิดจะกลับไปหาพ่อเด็ก …

 ส่วนพี่เสือ เมื่อผ่านไปสี่ปี ทำงานสำเร็จลุล่วง ก็กลับบ้านหวังจะมาเจอหน้าภรรยาที่ทั้งรักทั้งแค้น

แต่กลับต้องผิดหวัง และเมื่อคนในบ้านไม่มีใครยอมให้ข้อมูล เขาจึงต้องตามสืบหาเพลินพิมพ์เอง 

และทันทีที่พบเธอ เขาก็สัญญาว่าจะไม่ปล่อยเธอไป

 ... และยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเขาได้พบกับ เด็กหญิงน่ารักที่หน้าเหมือนเขา

จนเรียกได้ว่าดีเอ็นเออยู่บนหน้านั่นเลย เขาดีใจที่รู้ว่ามีลูก 

แต่ก็เจ็บปวดที่ไม่ได้ดูแลทั้งแม่และลูกตั้งแต่แรก เขาตั้งใจจะแก้ไขเรื่องทั้งหมดนี้ 

… แต่ติดที่แม่ของลูกช่างใจแข็งเหลือเกิน

งานนี้ต้องอาศัย น้องพราว ลูกน้อยของเขามาเป็นกาวใจให้พ่อกับแม่ซะแล้ว

จากใจ...

เรื่องนี้เป็นโทนน่ารัก อบอุ่นค่ะ เรื่องดราม่ามีเล็กๆ ช่วงต้น 

ส่วนใหญ่ในเล่มจะเน้นการงอนง้อขอคืนดีของพระเอกค่ะ 

ก็มีทั้งหลอกล่อ ออดอ้อน ข่มขู่เล็กๆ มีลูกตื๊อ ลูกดื้อ มัดมือชก ใช้พรรคใช้พวก (ลูกสาว) 

สารพัดวิธีค่ะที่พี่เสือจะเอามาใช้ง้อน้องเพลิน อ่านแล้วน่ารักดี โดยเฉพาะเรื่องของครอบครัว 

แม้พล็อตเรื่องจะไม่ได้่แปลกใหม่ แต่การใช้เด็กๆ มาช่วยเพิ่มความน่ารัก 

และเป็นตัวเชื่อมความรักในครอบครัวแบบนี้อ่านกี่ครั้งก็อบอุ่นค่ะ

เรื่องนี้เป็นแนวผู้ใหญ่นะคะ เรื่องฉากร้อนแรงก็มีพอสมควรค่ะ คือพี่เสือเค้ามีความตั้งใจไว้ว่า

 ...มีอะไรก็ไว้เคลียร์กันบนเตียงค่ะ 5555

จุดที่คิดว่ายังสะดุดใจค่ะ...

ผ่านไปสี่ปี... เราว่าจุดนี้แหละ ที่คิดว่ามันไม่น่าจะนานขนาดนั้น ... กับการที่แม่ ปิดบังลูกชายตัวเอง 

ว่าเมียออกจากบ้านไปแล้ว แถมมีลูกพ่วงไปด้วย ต้องทำงานเลี้ยงลูกอยู่คนเดียว 

ทั้ง ๆ ที่ลูกชายก็ติดต่อแม่ตลอด และก็คิดตลอดว่าเมียอยู่บ้านแม่ แต่ไม่ได้ถามถึง เพราะทิฐิ 

... ถ้าเราเป็นแม่นะ ต้องรีบบอกตั้งแต่แรกแล้ว แม้จะรับปากกับลูกสะใภ้ไว้ก็เถอะ 

ถ้าให้นางเอกหนีไปไกลๆ แม่ไม่รู้ไม่เห็นเลยหรือแม่ไม่ชอบลูกสะใภ้เลยไม่ยอมบอกแบบนี้

อาจจะดูไม่ค่อยน่าสงสัยค่ะ

(อ่านแบบใส่อารมณ์มากเลยค่ะ ช่วงแรกนี่อ่านไปน้ำตาซึม 

คือว่านางเอกกับลูกดูน่าสงสารมากค่ะ ดราม่าหน่อยๆ เลยแอบโกรธพระเอกกับแม่ จะกั๊กกันไว้ทำไม555)

อีกเรื่องคืออุปสรรค์ที่จะมาขวางทางคืนดีกันของพระเอกนางเอกค่ะ 

จันทร์เจ้า ดูทีแรกเหมือนเป็นก้างชิ้นใหญ่ แต่ไปๆมาๆ ก็เป็นก้างอ่อน ไม่สร้างปัญหาเท่าไหร่ 

... ก็อาจจะเพราะคนเขียนตั้งใจไม่ให้เรื่องดูดราม่าเกินไปก็ได้ค่ะ 

เพียงแต่เราเสียดายตัวละครนี้ที่ใส่มาแบบมีปมน่าสนใจ แต่เล่นได้นิดเดียวค่ะ

สุดท้าย แอบคิดเหมือนนางเอกเลยค่ะ ... ถ้ามีลูกก็อยากให้อยู่ในวัยกำลังน่ารักตลอด ไม่อยากให้โตเลยค่ะ 

(ตอนนี้ไม่มีก็คิดแบบนี้นะ ไม่รู้ว่าถ้ามีจะคิดต่างไปหรือเปล่าค่ะ)

เรื่องนี้อ่านสนุกดี ชอบค่ะ