คู่วิวาท # บัวสุพรรณ

สำนักพิมพ์บัวหลวง

จำนวน 400 หน้า ราคา 100 บาท

(45 ; 5 ก.พ. 57)

อารัมภบท...(คัดลอกจากหนังสือค่ะ)

ภาพยายเชยที่ปรากฎขึ้นมารบกวนในจิตสำนึกของเขา ทำให้ชายหนุ่มอารมณ์ดีอย่างประหลาด เขาไม่รู้ตัวหรอกว่า ในระยะ 5-6 วันนี้ ภาพยายเชยได้ผุดเข้ามาในจิตสำนึกของเขาบ่อยครั้งอย่างไม่น่าเชื่อทำเดียว ว่าผู้หญิงเชย ๆ อย่างนั้นจะมามีอิทธิพลมากพอจะเข้ามาอยู่ในความคิดคำนึงของเขาได้...แม้จะแค่เพียงครั้งเดียวก็ยังยาก ในเมื่อความสะสวยของเจ้าหล่อนเทียบไม่ได้เลยกับหญิงสาวอีกหลาย ๆ คนที่เคยเข้ามาแผ้วพานในความนึกคิดของเขา...

@@@@@@@@@@@@

เจอเรื่องนี้ปกเก่าอย่างฟลุ๊ค ๆ ที่ร้านหนังสือมือสองค่ะ เป็นหนังสือที่โละจากร้านเช่า สภาพเลยเก่าหน่อยแต่ไม่ชำรุด

จากอารัมภบท คงพอจะเดาได้ ว่านางเอกเรื่องนี้ เป็น ‘ยายเชย’ ในสายตาของใคร ๆ โดยเฉพาะกับพระเอก ... แต่ แต่ แต่...3 แต่เลยเอ้า ...พระเอกก็ออกอาการติดใจนางเอก ทั้ง ๆ ที่ยังเชยนั่นแหละ แล้วพอนางเอกสวยขึ้นก็ถึงกับตกหลุมกันโครมเบ้อเริ่มเลยทีเดียว

เล่าเพิ่มหน่อยนะคะ...{SPOIL ALERT}

ยายเชยของเรา ชื่อ แตง หรือรอยพิมพ์ค่ะ เป็นสาวตัวเล็กบอบบาง สายตาสั้นมากจึงสวมแว่นหนาแถมแบบก็เชยมาก เสื้อผ้าก็ให้ป้าแม่บ้านตัดเย็บให้เพราะไม่ได้สนใจเท่าไหร่ขอใส่ดีก็พอ ผมยาวมาก ไม่ตัดเพราะเสียดายแล้วก็ชอบเกล้ามวยอันเบ้อเริ่มไว้บนหัว ...สภาพก็เลยออกมาเชยสุด ๆ เธอเปรียบตัวเองดุจอยู่ในกะลาครอบ โลกของเธอมีแต่บ้าน โรงเรียน มหาวิทยาลัย ห้องสมุด กลุ่มเพื่อนผู้หญิงอีก 3 คนที่แข่งกันเรียน คุยกันแต่เรื่องเรียน และไม่เคยสนใจเรื่องหน้าตา แฟชั่น ไม่เคยมีเพื่อนผุ้ชายย่างกรายเข้ามาในกลุ่มเลย เพื่อน ๆ เธอก็ไม่มีใครมีแฟนเหมือนกัน... เมื่อเรียนจบ แตงได้ไปเรียนต่อที่นิวยอร์ก โดยมีป้าอุบล เพื่อนเก่าของแม่ รับดูแล ... ที่นั่นแหละ ที่เธอได้พบและใกล้ชิดกับผู้ชายครั้งแรก ... โจอี้ หรือวาฤทธิ์ ลูกชายของป้าบลที่แก่กว่าเธอ 4 ปี

โจอี้ เติบโตที่อเมริกา เพราะแม่แต่งงานใหม่กับพ่อเลี้ยงอเมริกัน ด้วยรูปร่าง หน้าตา และบุคลิกมีเสน่ห์อย่าหาตัวจับยากของเขา ทำให้มีสาว ๆ มากมาย แฟนแต่ละคนก็สวยติดอันดับกันทั้งนั้น ... เมื่อมาพบกับรอยพิมพ์ สาวไทยที่แม่ของเขายกให้เป็นน้อง และยังพยายามจะให้สนิทสนมด้วยอย่างมีเลศนัยนั้นเข้า ... เขาก็ถึงกับต้องตะลึง...ในความเชยของเจ้าหล่อน...แต่หลังจากได้รู้จักพูดคุย เขาก็เริ่มรู้สึก ‘หวง’ น้องสาวนอกไส้คนนี้ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เมื่อเห็นเพื่อนเขาทำท่าจะจีบยายเชย...

และด้วยความปากไว ในวันหนึ่ง เขาเกิดไปวิจารณ์รูปลักษณ์อันเชยระเบิดของเธอให้เจ้าตัวได้ยินเข้า ทำให้รอยพิมพ์โกรธมาก จนยินยอมเปลี่ยนโฉมตัวเองใหม่ …

>>> น้องสาวเขาถอดรูปออกมาเป็นนางฟ้า<<<

เมื่อน้องสาวสวย พี่ชายก็หวงเป็นธรรมดา เมื่อแม็ค เพื่อนของโจอี้ เดินหน้าจีบรอยพิมพ์เต็มที่ คุณพี่ชายกำมะลอก็ถึงกับนั่งไม่ติด ... แต่ก็ยอมให้เธอไปเดทกับเพื่อน เพราะเพื่อนเขาเป็นคนดี ไว้ใจได้...แต่ไอ้ที่ไว้ใจไม่ได้น่ะ คุณพี่ชายนี่แหละ แอบตอดเล็กตอดน้อยตลอดเวลา ... คุณแม่ไม่น่าไว้ใจตาคุณลูกนี่เล้ย...

ส่วนรอยพิมพ์ เมื่อสวยแล้ว มีคนมาสนใจเยอะ แต่เธอกลับฝังใจกับผู้ชายคนแรกที่ได้สนิทสนม...โจอี้ ...และดูเหมือนเขาก็สนใจเธอเหมือนกัน แต่เธอยังมีความแค้นกับเขาอยู่ ที่มาว่าเธอเป็นยายเชย...เธอจึงวางแผนแก้แค้น ... พอเขามาหลงรัก ก็จะแกล้งปฏิเสธ ทำให้เสียใจซักพักแล้วค่อยเฉลย...ในใจก็คิดเอาเองว่า ถ้าเขารักจริง เรื่องแก้แค้นเล็กน้อยแบบนี้เขาต้องอภัยให้เธอได้ พอเวลานั้นมาถึง การกระทำนั้นกลับทำร้ายทั้งเขาและเธอ...จนเธอเองกลับทนไม่ไหว ต้องรีบปรับความเข้าใจก่อนเวลาที่คาดไว้ ยังดีที่พระเอกเรื่องนี้ไม่งี่เง่า ขนาดไม่รับฟังอะไร เรื่องเลยไม่ดราม่า

จะเห็นว่าพล็อตเรื่องไม่ได้หวือหวา แต่ความโดดเด่นของผลงานอยู่ที่การดำเนินเรื่อง และบทสนทนาที่น่ารัก กุ๊กกิ๊ก อ่านแล้วต้องอมยิ้ม และที่เราชอบมาก ๆ คือ มุมมองในเรื่องความสัมพันธ์ในครอบครัวของพระเอกนางเอก

ตัวนางเอกนั้น มีบรรยายไว้ว่า อยู่กับแม่ ที่ต้องทำงานหาเลี้ยงครอบครัว เธอจึงมีแม่บ้านเก่าแก่คอยดูแลเป็นส่วนใหญ่ โดยเฉพาะเมื่อเธอโตแล้ว แม่ยิ่งปล่อยมือจากเธอแล้วไปทำในสิ่งที่แม่ต้องทำมากขึ้น แต่เธอก็ไม่เคยนึกน้อยใจหรือโกรธเคืองแม่หรือทำตัวเรียกร้องความสนใจกลายเป็นเด็กมีปัญหาเหมือนที่เด็กสมัยนี้มักจะเป็น เพราะเข้าใจในความจำเป็น ว่าที่แม่ทำไปก็เพื่อความสุขและอนาคตของลูก.... อยากปรบมือให้ซักหลายที

ส่วนพระเอกก็เป็นลูกที่รักแม่ รักครอบครัว ยิ่งตอนอ้อนแม่นี่แบบว่ามันทำให้ผู้ชายมีเสน่ห์มากขึ้นอีกนะเราว่า 555

ปล. เล่มนี้ลองหาดูในเวป เห็นมีพิมพ์ปกใหม่ด้วยค่ะ ถ้าสนใจลองหาดูนะคะ