ม่านรักลวงใจ (มหาโชค) # ลักษณะปรีชา

สำนักพิพม์ sugarbeat, จำนวนหน้า 567 หน้า

จากปกหลัง...

ที่ผ่านมาเธอสูญเสียและเจ็บปวดมากจนเกินจะรับไหว แต่ในวันที่รู้ใจตัวเองและพร้อมจะไขว่คว้าความสุขกับคนที่เคียงข้าง อดีตอันโหดร้ายที่เธอฝังลึกกลับย้อนมาหลอนหลอนเพื่อให้เธอต้องสูญเสียอีกครา หากต้องฟัง

ในสิ่งที่ทำให้เจ็บปวด เธอก็ขอไม่อยู่เพื่อรับรู้อะไรเลยเสียดีกว่า

ในวันที่เธอไม่เหลืออะไรอีกแล้ว นลินตัดสินใจเดินเข้าสู่กรงทองของ ‘ฟาเบรกลาส’ ด้วยความเต็มใจ แม้ไม่เคยเจอสามีฉุกเฉินตัวเป็นๆ ตลอดสิบปีที่ผ่านมา ทว่าใจดวงน้อยก็ไม่เคยลืมเลือนผู้ที่ทำให้เธอมาอยู่ที่จุดนี้ แต่เธอไม่เคยคิดเลยว่านอกจากเขาจะทั้งเถื่อนและโหดแล้ว เขายังพร้อมจะโซฮอตทุกเมื่อเสียด้วย! 

แม้จะได้ดอกบัวน้อยมาโดยไม่ตั้งใจ ทว่ามหาโชคตั้งใจเป็นเจ้าของบัวน้อยเพียงคนเดียว ไม่ว่าเมื่อก่อนหรือตอนนี้ วันที่ผู้เป็นแม่บอกว่าจะยกนลินให้น้องชาย เขาก็ตัดสินใจได้ทันทีว่าจะไม่ให้เธอห่างกายเขาแม้เสี้ยววินาที หมายมั่นปั้นมือให้น้องน้อยเป็นดอกบัว มือในกำมือ แต่ไฉน...เขาถึงกลายเป็นลูกเสือในมือนลินไปได้! 

@@@@@@@@@@@@@@

มหาโชค เป็นพี่ชายคนโตในกลุ่มแฝดสาม ( มหาโชค มหาลาภ มหาเสน่ห์) สามหนุ่มแห่งบ้านดอกไม้ ...ตอนแรกอ่านเจอในเล่ม พูดถึงนางเอกว่าเป็นสาวดอกไม้ งงมาก ๆ จนอ่านจบก็ยังไม่แน่ใจว่ามันหมายถึงอะไร เลยต้องทำการบ้านปรึกษาลุงกู๋...ค่อยได้ความว่า นักเขียน..ลักษณะปรีชา มีอีกนามหนึ่งคือทักษาวารี และได้เขียนเรื่องราวเริ่มต้นตระกูลของหนุ่มแฝดสามนี้ไว้ก่อนแล้วกับอีกสำนักพิมพ์หนึ่ง โดยตั้งชื่อคนในครอบครัวนี้เป็นชื่อดอกไม้หมดทั้งชายและหญิง ( ยกเว้นสามหนุ่มแฝดนี่) แถมยังเป็นตระกูลใหญ่มาก ๆ มีพี่น้อง ญาติโยมเยอะมาก ซึ่งก็ออกมาเพ่นพ่านในเรื่องนี้อยู่พอสมควร ...มาแบบทิ้งปริศนาให้เรางงซะด้วย...ทำให้อยากรู้เรื่องตั้งแต่รุ่นพ่อแม่มาเลยทีเดียว ... แม่จำปากับพ่อฟาบี้...แต่ลองอ่านรีวิวแล้วรู้สึกว่าจะมีฉากเรทเยอะไปหน่อย (ความจริงก็คงเหมาะสมกับประเภทหนังสือที่ทางสำนักพิมพ์จัดเรทไว้ละมั้ง)เอาเป็นว่าเบรกไว้ก่อนดีกว่า ... ความจริง มหาลาภ กับมหาเสน่ห์ ยังรออยู่เลย ไม่สามารถอ่านต่อกันรวดเดียวได้... ขอพักใจนิดนึง (คั่นด้วยนิยายแปลสุดเลิฟ...ฮี่ฮี่)

นอกเรื่องมาเยอะ .... เข้าเรื่อง ม่านรักลวงใจ (มหาโชค).....**** spoil****....

ปกติจะเล่าแบบไม่สปอยล์ แต่เรื่องนี้ขอหน่อยเถอะ ใครอ่านแล้วมาแชร์ความเห็นกันนะคะ

ใครยังไม่อ่าน หรือกำลังจะอ่าน ก็ผ่านไปก่อนค่ะ

เรื่องนี้โปรยปกว่า นลิน นางเอกต้องสูญเสีย เจ็บปวดเมื่อครั้งอดีต อ่านตอนเริ่มเรื่องก็รู้สึกอย่างนั้น อยู่แป๊บนึงค่ะ

เป็นอดีตที่เจ็บปวดจริง ๆ ที่นางเอกต้องถูกข่มขืนตอนอายุ 17 เพราะถูกพี่สาวลูกพี่ลูกน้องกันที่นางเอกไปอาศัยบ้านเค้าอยู่ใช้ให้ออกนอกบ้านตอนกลางคืน แต่ที่รับไม่ได้คือผู้ร้ายในครั้งนี้คือพระเอกมหาโชคที่ทำไปเพราะ... เมาไม่รู้ตัว

จะว่ายังไงดีล่ะ คือจะดราม่ามันก็ไม่สุดเพราะพระเอกเป็นคนทำ หลังจากพ่อแม่รู้เรื่องก็ไปจัดการรับผิดชอบจับมาหมั้นหมายกันไว้ให้เงิน ค่าเลี้ยงดู และให้จดทะเบียนสมรสเมื่อนางเอกบรรลุนิติภาวะทั้ง ๆที่สองคนนี้ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน พอจัดการเบื้องต้นเสร็จบ้านพระเอกก็พากันกลับสเปนไป หลังจากนั้นนลินก็ท้อง แล้วแท้งไปโดยไม่ได้บอกทางฝั่งพระเอก... เหตุการณ์นี้ทำให้มี ผีเด็ก ติดตามแม่อยู่ตลอด เป็นสิบปี ...ยังดีที่น้องเฟียซเป็นผีน่ารัก...

ด้วยความช่วยเหลือของแม่พระเอก นลินได้ออกมาจากบ้านเดิมที่ถูกพี่สาวรังแก ได้เรียนต่อต่างประเทศ มีชีวิตที่ดีขึ้น ...เธอรู้สึกขอบคุณพระเอกมากที่ทำให้เธอมีชีวิตที่ดีขึ้น เธอไม่รู้สึกโกรธเขาเลย ที่เคยทำร้ายในอดีตกลับรู้สึกว่าเป็นมหาโชคของเธอโดยแท้ ที่ทำให้ได้เจอกับเขา...เอ่อ !!! เอางั้นเหรอ ...

แล้วประเด็นที่เจ็บปวดมันอยู่ตรงไหน... คาดว่าเธอเจ็บปวดมากจากการสูญเสียลูก

ทางด้านพี่น้องแฝดสามของพระเอกบ้างเรื่องนี้ทั้งสามแทบจะตัวติดกัน อ่านแล้วรู้สึกว่าทั้งสามจะโดดเด่นพอ ๆ กัน มารวมกับน้องเฟียซที่ปรากฎร่างผีให้บรรดาคุณอาเห็น และให้ช่วยแนะวิธีให้ได้ไปเกิดในท้องแม่ นลินอีกครั้งความตลก ฮา รั่ว ก็เกินร้อย มหาโชคจะเด่นกว่าคนอื่นก็ตรงได้เล่นบทเลิฟซีนกับนางเอก...ตามความรู้สึกเรานะนอกนั้น มหาเสน่ห์กับน้องเฟียซกินขาด

มีบทเลิฟซีนพอประมาณ ไม่มากมายเพราะมีน้องเฟียซกับคุณอาทั้งสอง คอยผลุบโผล่มาขัดจังหวะอยู่เรื่อย รวมทั้งนางเอกบอกว่ากลัว ( เพราะเคยถูกพระเอกข่มขืนไง) พระเอกก็ใจดี ยอมให้เรื่อย ๆ

หลังจากพระนางเริ่มอยู่ด้วยกันแฮปปี้(ผ่านไปเกือบครึ่งเล่ม) ก็เริ่มมีอุปสรรคอื่น ๆ ทั้งทางศัตรูในวงการธุรกิจของแฝดสาม ทั้งปัญหาพี่สาวนางเอกที่มามีบทบาททีหลังอีกครั้งโดยการทำร้ายนางเอกซึ่งกำลังท้องอีกรอบจนเกิดอาการตกเลือด และเสียสติ เสียความทรงจำ แถมยังหนีออกจากบ้านไปเป็นเวลาหลายเดือนกว่าพระเอกไปตามเจอแล้วพากลับมา ฟื้นความจำ

.... ต้องบอกว่าช่วงครึ่งหลังนี่ยำใหญ่มากเหมือนพยายามให้มีเหตุการณ์หลากหลายเข้ามาเป็นอุปสรรค์ แต่ก็ไม่สุดแต่ละเหตุการณ์ที่สร้างขึ้นมารู้สึกว่าพยายามจะให้ซับซ้อนบวกกับใช้ความบังเอิญเข้ามาแก้ปัญหา เช่นบังเอิญคนที่ช่วยนางเอกไว้ตอนหลังที่หนีมาจากบ้านเป็นหมอเลยรับไว้รักษาในโรงพยาบาล

บังเอิญหมอคนนั้นรู้จักแม่บ้านของหย่งฉี...คนที่แอบชอบนางเอกและนางเอกเคยถูกจับตัวไปไว้บ้านของหย่งฉีมาก่อน.. แม่บ้านนั้นพอรู้ว่านลินป่วยและท้อง ก็นึกว่าเป็นลูกหย่งฉีเลยลักพานลินออกจากโรงพยาบาล ไปไว้บ้านหย่งฉี โดยเจ้าของบ้านก็ไม่รู้ ให้รักษากับหมอโบราณและการสะกดจิตให้ลืมเรื่องร้าย ๆ จนอาการดีขึ้น แต่จำอดีตไม่ได้เลย

จนเมื่อพระเอกตามมาเจอบังเอิญหย่งฉีไม่อยู่บ้านนี้เลยก็เลยรอดตัวไป ไม่มีปัญหาลูกใครขึ้นมาอีก

โดยส่วนตัวคิดว่าพล็อตแบบช่วงหลังนี้ถ้าจะเขียนให้เข้าถึงความรู้สึกของตัวละครมากขึ้นก็จะดีกว่านี้ไม่น้อย

****

โดยรวมภาษาดี อ่านได้เรื่อย ๆ ช่วงแรกอ่านสนุก มีมุกเยอะแต่รู้สึกน้ำเยอะไปหน่อย

อ่านจบต้องยกความดีความชอบให้น้องเฟียซเลยค่ะ ...น่ารักเกิ๊น

ใครที่ชอบนิยายที่มี (ผี)เด็กน่ารักก็ลองอ่านดูนะคะ