พรหมลิขิตสีดำ # ศศิภา

สำนักพิมพ์พลอยวรรณกรรม

พิมพ์ครั้งแรก มกราคม 2557

จำนวนหน้า 332 หน้า ราคา 215 บาท

[ซื้อ 11 เม.ย. 2557 --- อ่าน 27 พ.ค. 2557]

คำโปรยปก...

“ฉันไม่โกรธค่ะ แค่ไม่เข้าใจ คุณไม่อยากปล่อยฉันไป...

เพราะอยากได้ฉันไว้เป็นเครื่องรองรับอารมณ์ของคุณอีกงั้นหรือ”

“ไม่ใช่”

“ถ้าไม่ใช่เหตุผลนี้ แล้วเพราะอะไร ทำไมคุณถึงไม่อยากหย่า”

“เพราะฉันรักเธอ”

หลังจากหันหลังให้ชีวิตอันร่ำรวยมั่งคั่ง ทิ้งคฤหาสน์หลังงาม

เพื่อไปศึกษาต่อในต่างประเทศเป็นเวลาถึงห้าปี

‘ตรีทศ ปัจจภาคย์’ ชายหนุ่มผู้หล่อเหลาชาติตระกูลสูง 

ทายาทหนึ่งเดียวของมหาเศรษฐีระดับพันล้าน

ก็จำเป็นต้องหวนกลับคืนมายังแผ่นดินเกิดอีกครั้งหลังจากการเสียชีวิตของบิดา

เพื่อสะสางปัญหาพินัยกรรมและผู้สืบทอดมรดกแห่งตระกูลปัจจภาคย์

ก่อนจะพบกับเงื่อนไขที่ชวนให้ต้องโมโห

เขาจะต้องแต่งงานกับ ‘ผู้หญิงคนนั้น’... 

ผู้หญิงที่เป็นต้นเหตุให้เขาก้าวออกไปจากคฤหาสน์หลังนี้...

ผู้หญิงของบิดา... 

ครั้งสุดท้ายที่ตรีทศได้เห็น ‘พรนภัส’ เด็กสาวในปกครองของบิดา 

เธอยังเป็นเพียงนักศึกษาสาวในชุดมิดชิด

หากการพบกันครั้งแรกหลังจากเวลาผ่านไปห้าปี 

สิ่งที่อยู่เหนือความคาดหมายของเขาก็คือ 

เขาไม่คิดว่าตนเองจะถูกดึงดูดใจด้วยความงดงามแสนหวานของหญิงสาวซึ่งเขาเคยรังเกียจ

แน่นอนว่าในสายตาเขาเธอก็ยังคงเป็นแค่ ‘นักขุดทอง’ 

ผู้มากไปด้วยมารยา เจ้าเล่ห์เพทุบาย 

และตรีทศก็ยินดีจะให้ทุกสิ่งทุกอย่างแก่เธอตามที่ระบุไว้ในพินัยกรรม... 

แต่ต้องเป็นไปตามวิธีของเขาเอง... ไม่ใช่ด้วยฐานะภรรยาที่มีเกียรติ... 

หากแต่เป็นเพียงแค่นางบำเรอ ทว่า... บนเส้นทางแห่งความรักและความเกลียด 

กลับถูกจุดประกายไฟด้วยเปลวปรารถนา

เมื่อเจ้าสาวที่ไม่ประสีประสา อ่อนด้อยประสบการณ์ 

และแสนจะไร้เดียงสา บริสุทธิ์ไร้ราคีใดๆ

แผดเผาให้หนุ่มหล่อหัวใจน้ำแข็งหลอมละลายบนเตียง

อย่างหมอบราบคาบแก้ว

...จนลืมไปว่าเธอมีค่าแค่เพียงเจ้าสาวนางบำเรอ

@@@@@@@@@@@@@

เล่าเพิ่ม...

ตรีทศ ถูกบังคับให้แต่งงานกับ พรนภัส ตามพินัยกรรมของพ่อ เขายอมแต่ง 

แต่ก็ตั้งแง่รังเกียจเธอ เพราะเข้าใจว่าเธอเป็นอีหนูของพ่อ

และยังมีเรื่องมากกว่านั้น เกี่ยวกับคนรักของเขาที่ตายไป

พรนภัสเป็นเด็กกำพร้าที่พ่อแม่พระเอกรับมาเลี้ยงตั้งแต่อายุแปดขวบ

เธอดีใจที่มีครอบครัว และที่สำคัญ ได้มีพี่ชาย

...เด็กชายตรีทศยามแรกพบเด็กผู้หญิงตัวเล็กก็รักใครเอ็นดูดีอยู่ 

แต่เมื่อเวลาผ่านไป เขาเริ่มเป็นวัยรุ่น พฤติกรรมเริ่มเปลี่ยน 

กลายเป็นลูกอิจฉา ไม่พอใจที่พรนภัสมาแย่งความรักจากพ่อแม่ไป 

ทำให้เขาดูถูกและพยายามกดเด็กหญิงให้รู้สึกต่ำต้อยตลอดเวลา

จากพี่ชายที่แสนดี กลายเป็นไอ้พี่ขี้แกล้ง... (เริ่มเห็นอะไรลางๆ แล้วไหม555)

( ต่อจากนี้ก็เหมือนในคำโปรยข้างบนค่ะ ... บ่งบอกว่า จขบ. ขี้เกียจสุดๆ )

จากใจ...

พล็อตเรื่อง... พระเอกนางเอกถูกบังคับให้แต่งงานตามพินัยกรรม

เป็นนิยายพล็อตซ้ำ ที่คนเขียนเอาอยู่

สำนวนดี อารมณ์ในเรื่องต่อเนื่องไม่มีสะดุดและทำให้คนอ่านคล้อยตามจมจ่อมไปกับตัวละครในเรื่อง

สงสารนางเอก ที่ถูกพระเอกทำร้ายจิตใจหลายอย่าง 

ขณะเดียวกันก็นิยมชมชอบในนิสัยใจคอ ความเยือกเย็น ความอดทน 

ความเข้มแข็ง ความเด็ดเดี่ยวของเธอ เป็นนางเอกที่บอกได้เลยว่า 

ใจแข็ง ง้อยากมาก คนอ่านสะใจให้พระเอกง้อนานๆ

พระเอกเรื่องนี้ใจร้าย ปากร้าย ไม่รู้ใจตัวเอง 

ตัวเองผิดไม่ยอมรับกลับโทษคนอื่น (นางเอกมักจะต้องรับความผิดนั้นไป) 

ขี้หึงมาก ( แต่ก็ไม่ยอมรับอีก ) กว่าจะรู้ใจตัวเอง นางเอกก็หนีไปไกล 

หายังไงก็ไม่เจอ (สมน้ำหน้า)

พอหาเจอ ไปง้อ เขาก็ไม่ยอมรับง่ายๆ …

จากคุณชายเอาแต่ใจ ต้องเปลี่ยนแปลงตัวขนานใหญ่ กว่าจะผ่านบททดสอบ

มีจุดเล็กๆที่อยากเสนอแนะ 

ในเรื่องการเฉลยข้อสงสัยของพระเอกเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของนางเอกกับพ่อของเขา และเรื่องตอนท้ายนางเอกหนีไปนานเลยกว่าจะมาเจอกันใหม่ ในช่วงนั้นจะพูดถึงแต่ฝั่งพระเอก ถ้าได้เพิ่มเรื่องราวความลำบากฝั่งนางเอกมาอีกหน่อย น่าจะทำให้อารมณ์ ‘เจ็บ’ มามากกว่านี้ค่ะ

เรื่องนี้อ่านแล้วรู้สึกว่ามีครบรส ทั้ง อารมณ์น้อยอกน้อยใจ เจียมเนื้อเจียมตัว อารมณ์เศร้า อารมณ์ซึ้ง ทั้งรักทั้งแค้น และมีความหวานละมุนแทรกอยู่ในเรื่องให้คนอ่านได้ชุ่มชื่นเป็นระยะๆ ชอบมากๆ เลยค่ะ