วันว่างท่ามกลางหยูกยา และ เม็ดอีสุกอีใส
กลับมาจากซานฟรานด้วยไข้สูงตอนตีสี่ ตื่นขึ้นมาอีกวัน ก็เจอเม็ดสีแดงๆ รอบๆพุง สงสัยตะหงิดๆว่า โดนแมงที่ไหนกัดฟะ สงสัยน้ำที่ไปเล่นไม่สะอาด คุยกะเจ๊ไก่ ว่ามีเม็ดๆและมีไข้ เจ๊ไก่เกิดความเป็นห่วงว่าน้องจะเป็นเอดส์ ทำให้น้องเริ่มกังวลว่าน้องจะเป็นเอดส์รึเปล่าหว่า เปิดเน็ทเช็คดูทีซิ
พลันไปเห็นอาการอีสุกอีใส ...แถมมันเป็นเชื้อไวรัสตัวเดียวกะเริมและงูสวัดอีกด้วย ไม่ผิดแน่แล้ว เพราะคุณโดฮีเพิ่งเป็นงูสวัดไปเมื่อสองอาทิตย์ก่อนเอง
สรุปว่าเป็นอีสุกอีใสแน่ๆ แง๊ แล้วจะทำงานได้ไงฟะ อีกสองอาทิตย์น่ะกว่าจะหาย
เริ่มสะท้อนใจว่าไม่น่าขี้เกียจตอนต้นเดือนก่อนไปเที่ยวเรยตู เพราะย่ามใจว่ากลับมาจากซานฟรานก็มีเวลาทำงานอีกตั้งยี่สิบวัน สิ้นเดือนจะส่งตังกลับบ้านพอมั้ยเนี่ย อะฮึกๆ (จริงๆมีพออ่ะ แต่หมดตูด)
โรคนี้ทำให้ตระหนักในความสังขารไม่เที่ยงของมนุษย์จริงๆ หน้าตูยังเรียบๆอยู่เรยมะวาน อีกวัน เม็ดๆตรึมแระ
เป็นไข้สูง กินยา หนาวๆ หลับไป ตื่นมากินน้ำ ฉี่ หลับ กินยาอีกรอบ หลับ วนเวียนอย่างนี้ไปสี่วัน เริ่มตื่นมาวันศุกร์อ่ะ หิวโคดๆ แต่กินไรไม่ได้เรยเพราะแค่กลืนน้ำก็เจ็บคอมากๆๆ อีสุกใสบ้านี่มีขึ้นในคอด้วย
มันเป็นโรคที่มีความพยายามมากๆในการทะลึ่งตัวให้โผล่ออกมานอกผิวหนังของคนน่ะ ไม่เข้าใจความคิดของมันเหมือนกัน มันออกมาที่หน้า รูหู รูจมูก หลังหู คอ หนังหัวทั้งหัว มันออกเม็ดๆที่เหงือก กระพุ้งแก้ม คอ ช่องคอ รวมไปถึงในกระเพาะด้วย (หมอบอก) มันออกมาที่หน้าอก รอบๆๆๆหน้าอก ตรงไหนก็ออกมาหมด ทีหลัง ที่ก้น ที่จุ๋มจิ๋ม ที่ขาอ่อน มันออกมาแม้กระทั่งบนฝ่ามือ ขนตา สรรหาที่ออกมา จนฉุนว่า แม่ง..จะออกกันมาทำไมเยอะแยะวะ ทีน้องกูเป็นแค่สิบเม็ดเอง
สงสัยจะโมโหหิว ดันเปิดเน็ทดูห้องอาหารการกิน ที่เค้ามีโพสต์วิธีทำนู่นทำนี่ พวก ยำถั่วพลู ปลาสำลีราดน้ำยำมะม่วง ..ให้ตาย ..อ่านอยู่นานด้วยนะ
กินก็กินไม่ได้ จะไปกินข้าวข้างนอกก็ไม่ได้ ยังจะทรมาณตัวเองด้วยการไปดูบล็อกชาวบ้านที่ทำกับข้าว แบบ บล็อกของพี่เเจนงี้ บล็อกของหนูบลูเบอรรี่ งี้ แง้ หิวๆๆ ท้องร้อง กระเดือกนมหนึ่งแก้ว แล้วก็หลับไป
ตื่นมาอีกทีวันอาทิตย์ ชั่งน้ำหนักแล้วหายไปสิบปอนด์ ดีใจโคดๆ กะว่าจะไม่กินยังงี้ไปอีกสามสิบวัน อาจจะตัวเท่าเดิมเมื่อสิบปีก่อน ตะก่อนหนักห้าสิบห้านะยะ ขอโบก เดี๋ยวนี้เหยอ....ง่า...ความลับ
ตอนนี้ก็รอต่อไปเรื่อยๆให้ไอ้เม็ดๆที่ดันทะลึ่งพรวดพราดขึ้นมานี่มันหายไปโดยไม่เหลือรอยด้วย
กะว่าจะลดน้ำหนักซักยี่สิบโล อิอิอิ
วันแรกเม็ดๆยังไม่ชัด
สามวันถัดมา มั้ง
ห้า-หกวันถัดมา
อุปกรณ์ยังชีพ
มีโกโก้บัตเตอร์ด้วย เห็นป่ะ อิอิอิ
Create Date : 20 มิถุนายน 2548 |
Last Update : 20 มิถุนายน 2548 7:42:12 น. |
|
35 comments
|
Counter : 2119 Pageviews. |
|
|
|
อย่าโดนแดดจัดๆเป็นดีที่สุด
เพราะไม่งั้นแผลเป็นมันจะทิ้งร่องรอยอารยธรรมไว้เสมือนว่ามันยังไม่หายนะฮะ
ดูแลและรักษาสุขภาพมากๆนะฮะ
เรื่องกิน เด๋วไงกินเผื่อให้ฮะ