แล้วฉันจะรักกับเธอได้ไหม(1)
ในที่สุด ก็ได้นั่งคุยกัน จริงๆจังๆซํกที ในที่สุดพ่อหนุ่มของฉันก็ว่างงาน...จริงๆจะใช้คำว่า ว่างงานก็ไม่ได้อ่ะ...ว่างจากการนอนดีกว่า
ฉันเจอเค้ามาเกือบปีแล้ว เจอกันอาทิตย์ละครั้ง เค้ามากินข้าว..นั่งดูหนังกันที่บ้านฉัน เล่นมวยปล้ำกัน...ฉันหมายความว่า มวยปล้ำจริงๆนะ แบบที่ฉายในทีวีอ่ะ แล้วก็กลับบ้านเค้าไป ... เค้าเป็นเพื่อนเมกันที่เล่นกันแบบเพื่อนจริงๆ ไม่ใช่แฟน
หกเดือนที่แล้วเค้าหายไปจากชีวิตฉัน โทรไปไม่รับ บอกว่าจะโทรกลับก็ไม่โทร...ฉันก็..ช่างแม่งมัน ไม่ง้อเฟ้ย
สามเดือนถัดมา..เค้าโทรมาหา แล้วเราก็เริ่มกิจกรรม (ไม่ใช่เข้าจังหวะนะ)เหมือนเดิมที่เคยเป็นมา
แต่ที่แปลกไปคือ ..เค้าหายไปครั้งละสองอาทิตย์มั่ง โทรไปแล้วไม่รับมั่ง เอานะ..ตอนนั้นฉันยุ่งๆอยู่กะตาหนวด เลยไม่มีเวลาไปเอาเรื่องกะมัน
จนกระทั่งฉัน เลิกกะตาหนวด เค้าก็มาอยู่เป็นเพื่อน ปลอบใจ และ ทำให้วันของฉันสดใสขึ้น
ฉันไม่เคยคิดกะเค้ามากกว่าเพื่อนมาก่อนอ่ะ ด้วยความที่เราคบกันแบบ บ้าบอมาก ประมาณล็อกฉันไว้กะพื้น แล้วให้ลูเซียมาจี๋เอว หรือ ตดให้เหม็นไปทั้งห้องแล้วทำหน้าแบบสะใจที่ฉันไม่รู้ สูดเข้าไปเต็มๆ อะไรงี้
แล้วฉันก็เริ่มเดทกะเค้าแบบจริงจัง ฉันไปเที่ยวเล่นบ้านเค้าได้ทุกเวลา ไปcomic-conด้วยกัน ไปดูเบสบอลกัน แต่เค้าดูอิดโรยและเหนื่อยมาก ทุกครั้งที่เจอกัน ฉันก็ไม่ได้ถาม คิดว่าเค้าคงเหนื่อยกะงาน
แล้วมันก็เป็นอีก โทรไปไม่รับ ไม่โทรกลับด้วย.....ฉันนึกในใจว่ามันมีแฟนอีกที่แน่ๆ ...วันนึงเส้นบางๆก็ขาดผึง ฉันหนีกลับบ้านระหว่างเดท โดยที่บอกว่า พอแล้ว..ฉันไม่ต้องการจะเป็นแค่ผู้หญิงอีกคนของเค้า...ไม่รุ้อ่ะ เดาไว้ก่อน..อีหรอบนี้มันมีแฟนอยู่แล้วแน่ๆ
เค้าเดินตามมาขอโทษที่รถ บอกว่าขอเวลาหน่อยจะอธิบายทุกอย่างให้ฟัง แล้วจะยังโกรธ หรือ ไม่อยากเจอเค้าแล้ว จะไม่ว่าเลย
ฉันกลับบ้านมาอารมณ์เสียอยู่สามวัน เพราะตาคุณชายดันงานยุ่งมาก ไม่มีเวลามาคุย..คือเค้าบอกว่าเค้าคุยไม่ได้ถ้างานยังไม่เสร็จ (อันนี้เข้าใจอ่ะ เราก็เป็นก่อนส่งโปรเจ็ค)
ในที่สุด คืนนี้เค้าก็มาหาฉัน ถ่วงเวลาด้วยการเล่นเหมียว และดูหนัง จนเกือบตีหนึ่งถึงยอมคุย
กับความจริง....ที่ฉันอึ้ง...งง...และไม่รู้จะทำไงกะชีวิตดีตอนนี้
Create Date : 28 กรกฎาคม 2548 |
Last Update : 28 กรกฎาคม 2548 17:33:33 น. |
|
12 comments
|
Counter : 325 Pageviews. |
|
|
|