เวลาเนิบช้าที่หล่มสัก เทศกาลสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมกลับบ้านที่ต่างจังหวัดเหมือนเช่นทุกปี ปลายทางหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ ออกเดินทางวันอาทิตย์หกโมงเย็นถึงบ้านกลางดึกของวันเดียวกัน ผมลาพักร้อนวันจันทร์(เป็นการลาที่พัก ร้อน จริงๆ) ได้พักผ่อนหนึ่งวันก่อนเทศกาลสาดน้ำจะเริ่มต้น เมื่อก่อนนี้ตอนผมยังเด็ก การสาดน้ำของที่บ้านจะเริ่มตั้งแต่วันที่ 12แล้ว  เดี๋ยวนี้คนเล่นน้ำแถวบ้านเริ่มลดลง(อย่างเห็นได้ชัด) อาจเพราะประชากรวัยรุ่นที่เข้ามาทำงานหรือเรียนต่อที่อื่น ต่างก็ไปร่วมสาดน้ำกันตามจังหวัดใหญ่ที่มีการจัดงานยิ่งใหญ่ เช่น เชียงใหม่ ตรอกข้าวสาร ถนนสีลม คงเหลือแต่กลุ่มเด็กๆ เป็นส่วนใหญ่ที่ยังสนุกกับการสาดน้ำที่บ้านเกิดตัวเอง ผมนั่งมองนาฬิกา นั่งมองเด็กๆเตรียมอุปกรณ์ ถังน้ำ และอาวุธในการสร้างความเปียก ผมรู้สึกราวกับเวลารอบตัวผม ที่บ้านเกิดของผม เดินเนิบช้าลงเรื่อยๆ ราวกับเทียบเวลาคนละมาตรฐาน ทุกสิ่งทุกอย่างดูค่อยเป็นค่อยไป ไม่รีบร้อน สวนทางกับสภาพอากาศของวันนั้น เหมือนกับเด็กๆและผู้คนแถวนั้น มีเวลาทั้งวันให้เตรียมการ แต่ทุกคนล้วนมีความสุขกับการเตรียมการ ผมนั่งมองพลางเก็บภาพไปเรื่อยและคิดไปว่า หากตอนนี้ผมอยู่ที่กรุงเทพเวลาจะผ่านไปเร็วแค่ไหน ต้องรีบร้อนเพียงใด    ตอนยังเด็ก ผมสนุกกับการเตรียมการเหล่านี้และตื่นเต้นทุกครั้งที่สงกรานต์ใกล้เข้ามา เป็นเทศกาลที่ผมชอบมากที่สุด และสนุกที่สุด กับการได้สาดน้ำใส่ผู้คนที่เราไม่รู้จัก ใส่เพื่อนๆที่ผ่านไปมา นัยเพื่อดับร้อนจากอากาศของเดือนเมษา ทุกวันนี้เหมือนกับว่าการได้แค่นั่งมองจะทำให้ผมมีความสุขมากกว่า แต่ก็ยังเป็นเทศกาลที่ผมชอบและเฝ้ารอมากที่สุดอยู่ดี เพียงแต่เหตุในการชอบและเฝ้ารอได้เปลี่ยนไป เปลี่ยนไปเป็นความสุขจากการได้กลับบ้าน ความสุขจากการได้พักผ่อนนานนานจากหน้าที่การงาน และความสุขจากการได้กลับไปเยี่ยมครอบครัวของผม หลังจากมหาสงกรานต์ผ่านไป วันที่14ก็จะมีการรดน้ำดำหัวผู้หลักผู้ใหญ่ของแถวบ้านผม เป็นคุณป้า คุณย่า คุณยาย ของใครหลายคนที่เราเป็นเหมือนญาติพี่น้อง เป็นเพื่อนบ้านกัน ก็จะรวมตัวกันในช่วงบ่ายเพื่อแสดงความรัก ความเคารพ ต่อท่าน ขอพรและทักทายกับท่าน ทุกคนล้วนมีความสุข ยิ้มแย้มแจ่มใส ทักทายถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ บางคนไม่ได้กลับบ้านมานานหลายปี พอกลับมาทีบ้างก็จำกันเกือบไม่ได้ พอเสร็จจากพิธีการ เด็กๆและพวกผมก็แยกย้ายกันไปสนุกกับการสาดน้ำกันต่อ ผมเล่นอยู่ได้ไม่นาน ก็กลับไปนั่งที่เดิม เพื่อนั่งมอง นั่งคิดถึงอะไรไปเรื่อยเปื่อย อย่างน้อยก็เป็นอีกปีที่ยังมีคนเล่นสงกรานต์ที่บ้านของเรากันอยู่ ถึงแม้จะลดน้อยและไม่คึกคักเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ยังเต็มไปด้วยความสุขและรอยยิ้มอยู่ดี ถึงแม้ว่าเวลาที่หล่มสักจะเนิบช้าเพียงใด สุดท้ายการสิ้นสุดวันแห่งการพักผ่อนก็มาถึงรวดเร็วในความรู้สึกของผมอยู่ดี ผมออกเดินทางจากบ้านในคืนวันที่14 ปลางทางเมืองหลวงแห่งความวุ่นวายและเวลาที่เดินเร็วจนเราตามแทบไม่ทัน ผมมาถึงกรุงเทพในเช้าวันที่15 พักอีกวันแล้วไปทำงานอีกหนึ่งศุกร์ ก่อนจะเสาร์อาทิตย์อีกครั้ง เทศกาลแห่งความสุขที่ผมรอคอยก็กำลังเคลื่อนไปอีกครั้งตามการทำหน้าที่ของเวลา ไม่รู้ว่าในปีต่อไป ผมจะรู้สึกถึงความเนิบช้าของเวลาที่บ้านเกิดแบบนี้อีกหรือเปล่า ตราบเท่าที่ทุกสิ่งยังเป็นเหมือนเช่นทุกปี สิ่งนี้ยังคงเป็นเสน่ห์ให้เด็กต่างจังหวัดอย่างผม รู้สึกโหยหาการกลับไปสู่อ้อมกอดของบ้านเกิด ปีหน้าผมจะพาคนรักไปสัมผัสความเนิบช้าของเวลาที่หล่มสักและเสน่ห์ของละอองน้ำที่นั่นสักครั้ง เผื่อบางที เธอ อาจจะประทับใจ   - แล้วคุณล่ะ ไปสัมผัสความเนิบช้าที่ไหนมากันบ้างหรือเปล่า -       Create Date : 17 เมษายน 2553 17 comments Last Update : 17 เมษายน 2553 1:06:22 น. Counter : 1525 Pageviews. Share Tweet

เพิ่งรู้ว่า จขบเป็นเด็กเพ็ด-บูนนี่เอง ไม่ได้ไปเพชรบูรณ์หลายปีแล้ว ไม่รู้หน้าหนาวยังหนาวได้ใจเหมือนเดิมรึเปล่า ถ้าอยู่กรุงเทพฯนานๆ เวลาไป ตจว ทีนึงก็จะเห็นความแตกต่างได้ชัดเลยว่าชีวิตในเมืองกรุงก็เหมือนระเบิดเวลาดีๆนี่เอง นานทีปีหนทำชีวิตให้เป็นแบบนาฬิกาทรายบ้าง ค่อยๆไหล ค่อยๆเดิน ยิ่งถ้ามีคนรู้ใจไปค่อยๆไหล ค่อยๆเดินด้วยเนี่ยยิ่งเวิร์ค หนับหนุนให้ปีหน้าพาคนรู้ใจไปให้ได้   โดย: sati_always 17 เมษายน 2553 5:27:23 น.

มาเยือนกันจาก //www.thai-school.net/wanarat   โดย: พริกดิบ (พริกดิบ ) 17 เมษายน 2553 9:35:53 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์ เมาไม่ขับนะจ้า^^   โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 17 เมษายน 2553 9:37:45 น.

^ ( คุณ หาแฟนตัวเป็นเกลียว ) มันเลยวันสงกรานต์มา 2 วันแล้วค่ะ เคี้ยกเคี้ยก .   โดย: yosita_yoyo 17 เมษายน 2553 12:56:27 น.

ดีใจจังนายๆ เจอคนเพชรบูรณ์เหมือนกัน อยุ่หล่มเก่าค่ะแต่ทำงานอยุ่หล่มสัก   โดย: moonoinarak (lomsak123 ) 17 เมษายน 2553 15:05:41 น.

อ่านแล้วคิดถึงบ้าน พอนั่งรถเข้าเขต กทม. ทีไร มันเหมือนความสุขลดน้อยลงไปทุกที อยู่บ้านเรายังไงก็มีความสุขที่ซู๊ดดด   โดย: Lomsakian IP: 124.120.252.117 18 เมษายน 2553 20:32:19 น.

55555555555 ปิดเทอม ไม่มีอะไรทำไงคะ คิคิ   โดย: yosita_yoyo 18 เมษายน 2553 20:36:37 น.

whenever you felt that your heart is going to breakdown feel it with the love of God ask for his and then you will find out what is the truth love in Your life as he does for me! GOD always forgive your mistake the one that you cant even forget, he always does it and always being with us to help and blesss us for us whose heart is full of him   โดย: da IP: 124.120.15.123 19 เมษายน 2553 1:24:49 น.

อ๊า..เล่นน้ำๆๆๆ เราหมดวัยแล้วค่ะ แหะๆ มาดูผ่านหน้าบล็อกเอาแล้วกันน่อ รีวิวบ้านไร่โอโซนไปหรือยังคะ? ขอลิงก์หน่อยจิ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 19 เมษายน 2553 9:16:19 น.

สวัสดีอีกรอบจ้า แหมๆๆ ในพันทิปมีรีวิวเยอะ แต่มุมมองแต่ละคนก็ไม่เหมือนกันน้า แต่ถ้าไม่สะดวกทำรีวิวก็ไม่เป็นไรจ้า   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 21 เมษายน 2553 13:25:44 น.

ชอบจัง " เวลาเนิบช้า "   โดย: พี่จูนเอง IP: 119.31.2.238 23 เมษายน 2553 23:30:49 น.

ขอบคุณจ้า พี่จูน ที่แวะมาทักทาย   โดย: i.am.Victor IP: 124.120.251.27 25 เมษายน 2553 13:04:21 น.

ทำงานอยู่ที่ว่าการอำเภอค่ะ เอ่อไม่ทราบร้านชื่ออะไรค่ะ...แล้วจาได้ล่วนลดป่าวอะ55+(ล้อเล่ง)   โดย: moonoinarak (lomsak123 ) 25 เมษายน 2553 17:38:13 น.

สวัสดีอีกรอบ ไปไร่จิม ทอมป์สันด้วยจ้ะ อัพบล็อกแล้ว โรงแรมกลางใจเมืองเชียงใหม่ที่เราเคยรีวิวมีสองที่ค่ะ เลอ เมอริเดียน กับไวท์ ชาเลต์ แต่ไวท์ชาเลต์เรากลางๆ นะคะ ไม่ได้ประทับใจอะไรมากนักค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 26 เมษายน 2553 10:05:30 น.

นึกออกแล้วค่ะ แถวที่มีร้านขายเสื้อผ้าใช่มั้ยค่ะ   โดย: moonoinarak (lomsak123 ) 28 เมษายน 2553 12:55:24 น.

อยากไปแต่ไม่ได้รับอนุญาต   โดย: คนที่ถูกรัก IP: 125.24.130.123 6 พฤษภาคม 2553 11:30:49 น.

เข้ามานั่งอิจฉาคนขยัน อยากขยันเรียนโทบ้าง แต่ไม่รู้เมื่อไหร่จะสลัดตัวขีเกียจออกจากร่างได้ เศร้าจริงๆ อยู่ที่โอมาฮาค่ะ ใช่เมืองที่อยู่ในเรื่อง up in the air เก่งจังจำได้ด้วย ส่วนตัวแล้วยังไม่ได้ดูเรื่องนี้เลยค่ะ แต่เปรยๆกับคุณสามีไว้ว่าให้เช่ามาให้ดู ถ้าได้ดูแล้วจะบอกว่าเมืองนี้อยู่ในฉากไหนบ้าง เท่าที่รู้นี่จะมีฉากที่สนามบินแล้วก็ที่ old market เป็นตึกอิฐสีน้ำตาลแดง เก่าๆหน่อย แต่ดูขลังมาก เคยไปกินอาหารเม็กซิกันที่ชั้นใต้ดินของ old market ได้บรรยากาศสุดๆไปเลย ส่วนเรื่องที่ถาม พูดโดยรวมแล้วก็ต้องตอบตามความจริงเป็นดีที่สุด ให้เป็นข้อเสียที่เกี่ยวข้องกับงานที่จะสมัครเท่านั้น แล้วพยายามเอาข้อเสียที่ว่าขึ้นมาเป็นข้อดี เอ..พูดให้งงมั้ยเนี่ย ยังไงเดี๋ยวจะหลังไมค์ส่งอีเมล์ไปให้นะคะ จะได้ส่งรายละเอียดไปให้มากกว่านี้ ว่าแต่จะหางานใหม่เหรอคะ   โดย: sati_always 16 พฤษภาคม 2553 23:13:00 น.