|
The Pride .. เรื่องของ Titanic และสนามบินสุวรรณภูมิ
สวัสดีครับ บล็อกนี้จะเขียนทิ้งไว้จนถึงสิ้นเดือน เนื่องจากผมต้องเขียนรายงาน "ความแตกต่างทางด้านแนวคิดจริยศาสตร์ของโสเกรตีสและค้านท์" (แค่ชื่อก็งงแล้ว) กับติดเที่ยวเกาะเหลาเหลียง จ.ตรัง จะอัพอีกทีก็คงเม.ย.เลยครับ
คิดถึงทุกท่านเหมือนเดิม ถ้าบรรยากาศเป็นใจ จะถ่ายรูปทะเลสวยๆ มาฝากครับ
- - - - -
ในคัมภีร์ไบเบิ้ล Pride เป็นบาปที่รุนแรงที่สุดในบรรดาบาปทั้ง 7 ประการที่มนุษย์ควรหลีกเลี่ยง ความหยิ่งยโส ทำให้เกิดหายนะมากมาย เช่น ลูซิเฟอร์ ทูตสวรรค์ที่คิดว่าตัวเองดีและเพียบพร้อม ควรจะได้เป็น Son of God แทน Jesus Christ เป็นที่มาของการต่อสู้และพ่ายแพ้ต้องถูกขับไล่จากสวรรค์ในที่สุด
ผมนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะเมื่อวันจันทร์ที่แล้ว ขณะกำลังนั่งรอรถเมล์ ก็มีรถตู้วิ่งผ่านข้างรถมีข้อความว่า "Suvarnabhum Airport The Pride of Thailand"
(เอ.. เพราะอย่างนี้รึเปล่า มันเลยมีปัญหามากมายขนาดนี้ เหอๆ) คำว่า Pride ในโฆษณานี้ยังทำให้นึกถึงบทกลอน The Convergence of the Twain ของ Thomas Hardy ด้วย
Hardy สมมติให้การชนกันระหว่างเรือ Titanic และภูเขาน้ำแข็ง
คือการจับคู่ระหว่างหญิงและชายโดยฝีมือของอำนาจที่มองไม่เห็น (Pride of Life, Immanent Will, Spinner of the Years) คำนิยามว่า Unsinkable ของเรือลำนี้แสดงถึงความอวดดีของมนุษย์ เครื่องเพชรของมีค่า อับแสงและไร้ค่าเมื่ออยู่ใต้ทะเลลึก เราพยายามสร้างและยกระดับตัวเองให้เหนือธรรมชาติ แต่ในที่สุด สิ่งนั้นก็มีจุดจบอันน่าสลดใจ
ไม่ว่าเรือ Titanic จะจมลงก้นมหาสมุทรด้วยสาเหตุใด ผมหวังว่าปัญหาในสนามบินใหม่ จะได้รับการคลี่คลาย และตัวสนามบินจะได้ทำหน้าที่ของมันอย่างสมบูรณ์แบบ
คำว่า Pride จะได้หมายถึงความภาคภูมิใจของคนทั้งประเทศ ไม่ใช่ความหยิ่งยโสที่ต้องลงเอยอย่างน่าเศร้า
| Create Date : 15 มีนาคม 2550 |
|
31 comments |
| Last Update : 15 มีนาคม 2550 21:35:30 น. |
| Counter : 1276 Pageviews. |
|
 |
|
อืมมม.. ล้ำลึกยิ่งนัก 
)
) bag tag จ้า ว่างๆ มารับไปหน่อยเน้อ...
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
- บาปทั้ง 7 ประการ
//th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9A%E0%B8%B2%E0%B8%9B_7_%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3
The Convergence of the Twain
Thomas Hardy (1912)
------------------------------------------------------------
(Lines on the loss of the "Titanic")
I
In a solitude of the sea
Deep from human vanity,
And the Pride of Life that planned her, stilly couches she.
II
Steel chambers, late the pyres
Of her salamandrine fires,
Cold currents thrid, and turn to rhythmic tidal lyres.
III
Over the mirrors meant
To glass the opulent
The sea-worm crawls -- grotesque, slimed, dumb, indifferent.
IV
Jewels in joy designed
To ravish the sensuous mind
Lie lightless, all their sparkles bleared and black and blind.
V
Dim moon-eyed fishes near
Gaze at the gilded gear
And query: "What does this vaingloriousness down here?". . .
VI
Well: while was fashioning
This creature of cleaving wing,
The Immanent Will that stirs and urges everything
VII
Prepared a sinister mate
For her -- so gaily great --
A Shape of Ice, for the time fat and dissociate.
VIII
And as the smart ship grew
In stature, grace, and hue
In shadowy silent distance grew the Iceberg too.
IX
Alien they seemed to be:
No mortal eye could see
The intimate welding of their later history.
X
Or sign that they were bent
By paths coincident
On being anon twin halves of one August event,
XI
Till the Spinner of the Years
Said "Now!" And each one hears,
And consummation comes, and jars two hemispheres.
(รูปภาพจาก //www.berkeley.edu
กลอนจาก //www.melodylane.net/ianwhitcomb/twainpoem.html)