Bloggang.com : weblog for you and your gang
วาฬอันดามัน
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ให้ทิปเจ้าของ Blog
[
?
]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เอารูปไปใช้ตามสบายนะคะ บอกไว้ในซีบ๊อกก็ดีค่ะ ^^ ถ้าอยากได้ไฟล์ใหญ่ก็เขียนบอกไว้ในซีบ๊อก+อีเมลล์จ๊ะ
Color Codes ป้ามด
Group Blog
เข้าครัวตัวเปื้อน
ชีพจรลงทรีน
วันวานที่ผ่านมา
อยากจะเล่า
ร้องเล่นเป็นเพลง
ซุ่ม ... ไพรเวท
รูปเรื่อยเปื่อย
รูปเรื่อยเปื่อย ๒
<<
พฤษภาคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
19 พฤษภาคม 2553
::: นอนบ้านคืนนี้ ๓ (บ้านของฉัน) :::
All Blogs
::: ดอกตะบองเพชรบานกลางคืน ๒ :::
::: สปาเกตตี้ :::
::: ข้างหน้าต่าง ๒ :::
::: มดแดงทำรัง :::
::: แมงมุมที่อ่างบัว :::
::: ทริปห้องมือใหม่หัดถ่ายเมื่อวันแรงงาน :::
::: นอนบ้าน ๒ คืน :::
::: เดือนกุมภาไปพัทยา :::
::: เจียไต๋เเฟร์ ๒๐๑๑ :::
::: เที่ยวสนามกอล์ฟ :::
::: ตามใจตัวเอง :::
::: พระราชวังสนามจันทร์ :::
::: ย่ำกรุง :::
::: กลับไปนอนบ้าน ๒ คืน :::
::: เขาเขียว และเกาะสีชัง :::
::: อยุธยา :::
::: เก็บมาจากพัทยา :::
::: ณ ราตรีมีดอกไม้บาน :::
::: นอนบ้านคืนนี้ ๓ (บ้านของฉัน) :::
::: ข้างหน้าต่าง :::
::: After Raining I C U :::
::: Reflection :::
::: นอนบ้านคืนนี้ ๒ :::
::: นอนบ้านคืนนี้ :::
::: ดอกกระเจี๊ยบ :::
::: ดอกมะขาม :::
::: เมืองโบราณ :::
::: พฤษภาคมชมบรรยากาศยามเช้า...กระบี่ :::
::: นาฬิกาฮีโร่ :::
::: กุหลาบ :::
::: แมวตัวนั้น :::
:::ตะบองเพชรครั้งที่เท่าไหร่จำไม่ได้ :::
::: บัวดินดอกไม้ประจำบล๊อก :::
::: กระถางตะบองเพชร :::
::: มาโครที่เจ็ดคต :::
::: ไปขอนแก่นแบบแว๊บๆ :::
::: ตื่นเช้าๆดูต้นไม้ใบหญ้า :::
::: MOM'S HANDCRAFT :::
::: ชบาแจ๊ดแจ๋ :::
::: พระจันทร์หลังวันวิสา(ขะ)ฯ :::
::: จับฉ่ายค้างคืน :::
::: จับฉ่ายวันอาทิตย์ ๑ :::
::: สวนเนื้อที่ ๒ กระถาง :::
::: ระหว่างทาง :::
::: (เกือบจะ)ที่สุดของวาฬ :::
::: ตะบองเพชร และบัวดิน :::
::: แว๊บๆมา...แต่ขอฮาร์ด-คอร์ :::
::: แรกพบสบตา(นางนวล)ที่บางปู :::
::: เขิน :::
::: สวัสดีตะบองเพชรสีส้ม :::
::: แมลง :::
::: ทะเลสีดำ :::
::: ลุยป่าหญ้าเก็บท้องฟ้า :::
Friends' blogs
fairy_tells
อ้วนดำปื๊ดปื๊อ
ทากลูกหมู
tpipe
ลักกี้
สยึมกึ๋ย
smack
largeface
ก๋วยเตี๋ยวต้มยำ
ลุงแมว
@ - ENYA - @
สักกะนิด
fonrin
ทาสบอย
poser
ชมพู่น้อย
PANDIN
ดาวทะเล
มัชชาร
ทูน่าค่ะ
โสมรัศมี
หยุ่ยยุ้ย
ปางหวัน
Stricky-rice
วาฬอันดามัน
My name is h-n-u-n-a
9A
copbureau
Mr.Tyger
noitpituk
Mocha_Good
bigwores
วันวานที่ผ่านมา
random-4
เป๋อน้อย
d.. diary
Bee1st
its_gemmi
โสดในซอย
Kwor
kayook
เดียวจัง
ตองเจ็ด
รถเมล์สาย 170
ยิปซีสีน้ำเงิน
esprit_pawin
แป๊กก
Phantom Rider
ก้างปลา'ป๋อง
be-oct4
ahiruno007
runch
mix_9001
คนไม่เจียม..
ดา ดา
-AmAm bamboo-
aston27
Forest-ic
พนอจัน
กะว่าก๋า
ฝอยทองน้อย
Jikkyjang
varissaporn327
เด็กน้อยบ่มีอ่หยั่ง
แป๋วภูเก็ต
กายแก้ว
ซอร์บอนน์
กิน ๆ เที่ยว ๆ
Calamity
อนันต์ครับ
-[I]dentity-[22]
wee_nong
ลูกสน
parachute
ปูขาเก เซมารู
หนีแม่มาอาร์ซีเอ
PPpIRCU
fulgurant
andamonn
Ka - Ti
จันทร์ไพลิน
alwaysfluke
Fon_Za
Be Happy ja
chalawanman
wildbirds
ตะไคร้หอม
motokop
Dr.Manta
มาเรีย ณ ไกลบ้าน
fleuri
cruduslife
บุยบุย
BeachBum
VELEZ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
โอน่าจอมซ่าส์
nong_puppo
บ้านหวานเย็น
จอมบงการนายอ้วนดำปื๊ดปื๊อ
ดำรงเฮฮา
เสรีไพร
gluhp
เจ้าแห่งน้ำคือพระจันทร์
กุมารดำ
ชิฟฟอนคาปูชิโน่
nuumali
Violeta Lady
Webmaster - BlogGang
[Add วาฬอันดามัน's blog to your web]
Links
ฝ่ายติจิตอล สมาคมถ่ายภาพแห่งประเทศไทย
สาขาวิชาโรคไต คณะเเพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
วินทร์ บุ๊คคลับ
Health and Cuisine สูตร / ภาพ อาหาร ความรู้
เรียนรู้ตนเองกับนพลักษณ์ Enneargram Thailand
National Geographic รูป ธรรมชาติ สังคม
เวบดอกไม้ของย่าดา
วันศุกร์ @TEST
กายใจ
โลกจิต อ่านดูสิแล้วจะรู้ว่าสมองมหัศจรรย์
ดังตฤณ
นิตยสารสารคดีออนไลน์
ประภาส ชลศรานนท์
BlogGang.com
::: นอนบ้านคืนนี้ ๓ (บ้านของฉัน) :::
ห่างหายจากการเขียนบล๊อกไปซะนาน
นั่นก็หมายความว่าไม่ค่อยได้ถ่ายรูปซักเท่าไหร่
ถ้าเอาความหมายจริงๆคือ รูปได้ถ่ายอยู่แต่ไม่ถูกใจ
ไม่กระตือรือล้นเหมือนเมื่อก่อน
เมื่อวิเคราะห์(ใช้คำนี้ดูเป็นทางการชะมัด)ดูแล้วอาการไร้อารมณ์ถ่ายรูปของตัวเองเกิดจาก
๑. ต้องรับผิดชอบงานมากขึ้น
๒. หายเศร้าไปแล้ว อันนี้อธิบายได้จากตัวหนังสือที่ว่า
"ความเศร้าเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงศิลปิน" (ไม่ได้หมายความว่าเปาเป็นศิลปินนะ) คือ เวลาที่เศร้าๆนี่อารมณ์อยากวาดรูป ระบายสี ถ่ายรูป ทำโน่นนี่จุกจิกมันผุดมาจากไหนไม่รู้ นัยว่าเป็นการระบายความเครียดทางอ้อม เพราะเวลาที่ทำงานอดิเรกพวกนี้ตัวเองจะหลุดไปอยู่อีกโลกนึงที่ไม่รับรู้อะไรเลย (แม้ว่าจะเป็นช่วงเสี้ยววินาทีที่กดชัตเตอร์
)
บล็อกนี้ให้ชื่อว่า "บ้านของฉัน" เนื่องจากมีความเศร้าที่ไม่เรียกว่าเศร้านั่นก็คือ บ้านหลังนี้ (ที่กระบี่) ต้องถูกรื้อ เป็นความเศร้าที่เรียกว่าความผูกพัน แต่เราไม่ไปยึดติดกับมันเลยไม่เศร้า เมื่อถึงเวลาต้องย้ายก็ต้องย้ายอะนะ
ยี่สิบกว่าปีของบ้านหลังนี้ ยังจำภาพวันเเรกที่เข้ามาอยู่ได้ จำช่วงชีวิตวัยเด็กที่เติบโตที่บ้านนี้
หม่าม๊าทำปลาให้กินเกือบทุกวัน ไก่ทอด ขนมห่อ ๕ บาทนี่ไม่ค่อยได้แตะเลย ท่านไม่ค่อยให้กิน...
ปลาอินทรีย์ทอดซีอิ๊วชิ้นนี้เสิร์ฟพร้อมประโยคของ ป๊า ม๊า
"กินเยอะๆนานๆได้กินที กรุงเทพฯหากินยาก ปลากินแล้วดี"
บ้านที่มีคนปลูกต้นไม้ ๒ คน
ส่งผลให้ลูกในบ้านรักต้นไม้ไปด้วย
นอกเหนือจากดอกไม้บูชาพระนานๆจะมีดอกไม้ที่จะมาประดับบ้าน
พอประเมินความคุ้มค่าม๊าจึงเลือกดอกไม้นี้ (ลืมชื่อแล้วอะ
) เพราะสวยและทนนั่นเอง
กลัวว่าสีม่วงจะน้อยใจ
ตกกลางคืนดอกต้นไม้ในภาพที่ ๒ ก็บาน บ้านนี้มีเรื่องน่าตื่นเต้นให้ลุ้นเสมอๆ
ช่วงตอนอยู่อนุบาลหลังเลิกเรียนเป็นเวลาที่ตื่นเต้นเพราะกลับมาบ้านทีไรก็มีของใหม่ๆเกือบทุกวัน อันที่จำได้คือชิงช้าที่ม๊าทำไว้ให้ใต้บันได
ประทับใจตรงที่ตอนชั่วโมงศิลปะครูให้วาดภาพบ้าน ส่วนใหญ่ก็จะเป็นภาพบ้านที่มีหลังคาจั่วกับบ้านสี่เหลี่ยม หน้าต่าง ประตู ดอกไม้สักดอก
แต่เปาดันวาดเป็นในตัวบ้านที่มีบันไดขึ้นชั้นสอง กับชิงช้าที่ม๊าทำให้ ครัวอยู่ที่หลังบ้านโต๊ะกินข้าว วาดเป็นแปลนบ้านซะงั้นพอเอาไปส่งครูนี่กลัวครูว่าอะ เพราะไม่เหมือนของเพื่อนๆ แต่ท่านก็ไม่ว่าอะไร
ดันไปอธิบายให้ครูฟังด้วยว่าตรงนั้นคืออะไร นี่คืแฃออะไร แล้วย้ำว่าบ้านหนูเป็นแบบนี้มีชิงช้าใต้บันไดนะ
เด็กป.๑ นี่ร้ายเนอะ
เมนูที่ชำนาญคือไข่เจียว กินไข่เจียวทุกวันเลย
จนใครๆเรียกว่าไอ้ไข่
วันนั้นป๊าอยากกินไข่ดาว
ไข่ดาวใบนี้น่าจะกรอบฟูที่สุดที่เคยทอดมา
แอบดีใจด้วยหละ ๕๕๕
ยามเช้าที่สามารถเห็นได้จากห้องนอน (ภาพนี้เดินออกไปถ่ายนะ)
นึกถึงพี่เลี้ยงที่ชื่อพี่พิม พี่เค้ามีส่วนทำให้เป็นคนรักการอ่าน
พี่พิมเอาหนังสือกลุสตรี ขวัญเรือน เปิดหน้านิทานให้อ่านเอง (ตอนนั้น ป.๑อ่านหนังสือได้แล้ว) จากนั้นกลายเป็นไปหาอ่านจากเล่มเก่าๆที่อยู่ในลังซะเกลี้ยงเลย ชอบดูรูปประกอบด้วยแหละ
อีกเรื่องที่ได้จากพี่พิม พี่พิมสอนให้ตื่นเช้าๆเอาหนังสือมาอ่านจะได้เรียนเก่งๆ
ไอ้เราก็เชื่อทำตามซะงั้น
หลังๆพัฒนาเป็นโดเรมอนแทน ฮาๆ
ละเเวกบ้าน อยู่บ้านห้องแถวมาตั้งแต่เกิด ชินกับชีวิตแบบนี้
เคยไปอยู่บ้านเดี่ยวไม่กี่วันมันแปลกๆพิลึก
แน่นอนมอร์นิ่งวอร์ค ณ อีกฟากของถนนเริ่มขึ้นแล้ว
หนนี้เสน่ห์แรงเนื่องจากมีแมวตามตั้ง ๒ ตัว
ตัวเเรก เดินๆอยู่ก็มานัวเนียที่ขา พอไปเกาคางให้เสร็จจะเดินต่อมันก็วิ่งตามมาอีก อีกตัวก็เจ้าดำในรูป กำลังจะเล็งดอกหางนกยูงเจ้านี่ก็ปรี่มาจากไหนไม่รู้ มานัวเนียใกล้ๆ ที่เห็นภาพเบลอ เพราะใส่โคลสอัพฟิลเตอร์อยู่หล่ะ
พอยกกล้องจะถ่ายรูปมันก็มาแง้วๆตรงหน้า
โฉมหน้าเจ้าดำนัวเนีย
เริ่มต้นของวันที่เห็นจนชินตา
คราบจั๊กจั่นที่โคนต้นสน
เกิดมาก็เห็นต้นสนพวกนี้แล้ว
ชบาเเจ๊ดแจ๋เมื่อสงกรานต์ปีก่อน
ลองซูมเกสร
อีกแนว
ลองเปลี่ยนสีฉากหลัง
ดอกหญ้า
ชอบต้นหญ้าเล็กๆอะนะ
ดอกหญ้า
ถ้าเป็นคนตัวเล็กๆไปเดินในดงดอกหญ้าคงดีนะ
เป็น อาเปาในดงหญ้า
หมดเวลาเดินเล่นแล้ว
สถานที่ ::: บ้านกระบี่ วันหยุดสงกรานต์ ๒๕๕๓
เก็บภาพ ::: วาฬอันดามัน เพ็นแท๊กซ์ เคสิบ ดี + โคลสอัพฟิลเตอร์
Create Date : 19 พฤษภาคม 2553
Last Update : 19 พฤษภาคม 2553 0:27:08 น.
10 comments
Counter : 1284 Pageviews.
Share
Tweet
หายไปนานจริง ๆ ด้วยค่ะ
แต่กลับมาทีไร
ก็มาพร้อมกับภาพสวย ๆ
และเรื่องราวดี ๆ ทุกทีไป
โดย:
โสดในซอย
วันที่: 19 พฤษภาคม 2553 เวลา:0:38:22 น.
โห ถ่ายภาพได้สวยมากๆๆเลยค่ะ สุดยอดเลย
ชอบๆ
โดย:
rabbit@norwich
วันที่: 19 พฤษภาคม 2553 เวลา:2:25:13 น.
สวยมากเลยคะ
โดย:
marzo
วันที่: 19 พฤษภาคม 2553 เวลา:4:30:26 น.
บ้านน่าอยู่จังเลยค่ะ
แถมไข่ดาวก้อน่าทาน
โดย:
kwan_3023
วันที่: 19 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:25:18 น.
ถ่ายรูปสวยมากค่า
โดย:
like 2 hear from u
วันที่: 19 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:32:40 น.
ทักทายยามเช้าหน้าฝน ออกจากบ้านอย่าลืมพกร่มนะคะ ^^
โดย:
หาแฟนตัวเป็นเกลียว
วันที่: 19 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:57:29 น.
สวยดีเปา ชอบภาพดอกหญ้า โมแมนติคมากๆ
โดย: ฝอยทองน้อย IP: 58.8.127.157 วันที่: 19 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:06:04 น.
น่าเสียดายจัง อยู่มาตั้ง 20 กว่าปี
แต่ก็นะ ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา ถึงเวลาก็ต้องเปลี่ยนแปลงหมุนวนกันไป
อีกหน่อยก็จะชินกับบ้านใหม่ไปเองนะจ๊ะ
โดย: poser IP: 58.11.1.206 วันที่: 20 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:20:56 น.
ใจหายเรย..
บ้านที่แม่น้องรันเกิด กับ บ้านที่แม่น้องรันโต
โดนลื้อมาแล้วทั้งนั้น
ทุกวันนี้เวลาเห็นตำแหน่งที่เคยเป็น"บ้าน"
ยังเจ็บจี๊ดๆในใจศิลปิน 55555
ขำไปงั้น แต่เจ็บจริงๆนะ ประมาณน้ำตาไหลในอก(โห.. โศกเวอร์)
เอาเป็นว่า..
โอ๋ๆๆๆๆๆ อย่าเสียใจไปนะหนูเปา
ถูกรางวัลที่1เมื่อไหร่ ที่แถบนี้ต้องเป็นของเรา 55555
ศิลปินมิสิ้นหวัง
แต่อย่าหวังอะไรกับศิลปิน55555
โดย:
runch
วันที่: 24 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:45:39 น.
6 ล้าน.....
เออ..
เออ...
เออ......
อ่าน่ะ.. อย่าหวังอะไรกับศิลปิน แหง่กกกกกกก
โดย: เตียวเสี้ยน IP: 58.9.113.38 วันที่: 25 พฤษภาคม 2553 เวลา:9:28:50 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
แต่กลับมาทีไร
ก็มาพร้อมกับภาพสวย ๆ
และเรื่องราวดี ๆ ทุกทีไป