::: ข้างหน้าต่าง ๒ :::
นานแล้วที่ไม่ได้มายืนข้างหน้าต่าง
มองท้องฟ้า มองพระอาทิตย์ตก
มองสีสันของช่วงโพล้เพล้ของวันที่ค่อยๆเปลี่ยนจากหลากสีจนเป็นดำสนิท
มองฟ้าครั้งก่อนมองด้วยอารมณ์เศร้า มองฟ้าเผื่อว่าฟ้าจะช่วยปลอบ
นานจนความเศร้าค่อยๆจางไปพร้อมกับความคิดความอ่านที่มากขึ้น
มีสิ่งต่างๆที่ต้องทำต้องรับผิดชอบ จนลืมไปแล้วว่าเคยเศร้า
แต่ที่มายืนข้างหน้าต่างหนนี้ไม่ได้เพราะเศร้านะ
แค่ฟ้าสวยเท่านั้นเอง
:::

ม่าน(สมมติว่าเป็นม่านนะ) ปิดหน้าต่างไว้กันแดดยามเย็น
วันนี้มองม่านเห็นเงาต้นกระบองเพชรนอกหน้าต่าง
"โดนฝนติดกันหลายวันดินจะชื้นไปหรือเปล่า"
:::

ยกกระถางตรวจตรา มีความเปลี่ยนแปลง บางต้นมีตุ่มดอกเล็กๆ บางต้น (เจ้าส้ม) แตกหน่อต้นเล็ก กระถางข้างๆดูคับแคบ
เงาในภาพเป็นหน่อต้นๆเล็กๆ (เรียกอย่างไรไม่ทราบ)โตช้ามากเมื่อเทียบกับเจ้าชมพู
:::

เบี่ยงกล้องให้แสงลงด้านข้าง ก็ไม่เป็นภาพเงาดำ
เจ้าหนามโตช้าจังกว่าหนามจะยาวได้ขนาดนี้ก็หลายเดือน
:::

บางมุมมองเปิดรับแสงมาก"เกิน"
รายละเอียดหายไปกับความสว่าง
:::


เรามองไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงของท้องฟ้าทีละนิดๆ
มองเห็นว่าต่างก็ตอนฟ้าเริ่มมืดแล้ว
ถ้าใช้กล้องจับภาพเราก็จะเห็นว่าช่วงเวลาห่างเป็นนาทีก็เปลี่ยนแล้ว
ในชีวิตเราถ้ามีอะไรจับภาพได้เหมือนกล้องถ่ายรูปได้ก็คงดี
ความมืดจะไม่กระตุ้นความกลัวได้เลย เพราะเรารู้แล้วว่าฟ้าค่อยๆเปลี่ยนทีละนิดๆ
สว่าง > สีสัน > มืดสนิท > สีสัน > วนไปต่อที่สว่าง
:::
ถ่ายภาพ ... วาฬอันดามัน ฉันนั่นเอง
สถานที่ ... ริมหน้าต่างหลังห้อง
กล้อง ... Ricoh CX 2
:::
Create Date : 12 มิถุนายน 2554 |
Last Update : 12 มิถุนายน 2554 0:36:56 น. |
|
4 comments
|
Counter : 1270 Pageviews. |
 |
|
|