เธอต้องอยู่....เพื่อรู้ธรรม สวัสดี วันพระแรม ๑๔ ค่ำเดือน ๙ “เธอต้องอยู่....เพื่อรู้ธรรม” ขณะกำลังอ่านนี้...เธออยู่เพื่อรู้งาน ...ตื่นเช้าไปทำงาน...เย็นกลับบ้าน นี่แหล่ะ... หากว่า...เธออยู่เพื่อรู้ "ธรรม" บ้างล่ะ สักเดือนละ ๔ ครั้ง คือทุกวันพระหรือถัดไป ๑-๒ วัน (อย่างเช่นครั้งนี้) ตามความสะดวกและทำเท่าที่ทำได้....แต่เธอต้องทำ เพราะว่า... "เงินทองส่งได้ที่โรงพยาบาล ลูกหลานส่งได้ที่เชิงตะกอน...แต่ธรรมคำสอนส่งถึงชาติภพ" ขอให้เธอตั้งใจอ่านอย่างช้า..ช้า ดังต่อไปนี้ รสชาติของธรรม เธอต้องนำไปปฏิบัติ...แล้วค่อย..ค่อย...สัมผัสที่ “ใจ” คำว่า "ปฏิบัติ" ในที่นี้ใช้กับเธอ..เธอ ผู้ทำงานทั่ว ๆ ไปก่อน หรือสำหรับผู้ปฏิบัติอยู่ก็ให้ "ถืออุโบสถศีล" การปฏิบัติสำหรับเธอผู้ที่ทำงาน ๑. อาหาร ให้บริโภคแต่พอดี เธอผู้เคยบริโภค ๓ มื้อ ในวันพระนี้ให้ลดเหลือ ๒ มื้อ และเย็น ครึ่ง มื้อ (เคยบริโภค ๑ จาน ลดเหลือครึ่งจาน) หรือน้ำปานะ หรือผลไม้นิดหน่อย (ไม่ให้อด...แต่ไม่ให้มากเกินพอดี) ผลดีข้อนี้คือ ลดความอ้วน ไม่แก่ก่อนวัย (เพราะว่าร่างกายทำงานน้อยลง) ที่สำคัญสำหรับผู้ปฏิบัติคือ ธาตุขันธ์ไม่เป็นพิษ เช่น ท้องไม่อืด ไม่ง่วงนอน.... ๒. อารมณ์ ให้รู้อารมณ์ปัจจุบันเฉพาะของเธอเองเท่านั้น..ย้ำ..เฉพาะของเธอเองเท่านั้น ปัจจุบัน อารมณ์ดี...ก็รู้ รู้แล้ว ประคับประคอง (ไม่ต้องยินดีมาก) ปัจจุบัน อารมณ์ไม่ดี...ก็รู้ รู้แล้ว ประคับประคอง (ไม่ต้องยินร้ายมาก) ถ้ารู้อารมณ์แล้วประคับประคอง...เธอจะแสดงความพอใจหรือไม่พอใจ น้อยลงกว่าปกติทั่วไป นี่เป็นส่วนหนึ่งของ "ธรรม" ๓. อากาศ คือการหายใจลึก..ลึก ให้สบาย ๆ ที่ไหน..ไหนก็ได้ทำไปเรื่อย ๆ คือว่า "หายใจลึก ๆ เมื่อนึกได้" "คนป่าหาธรรม"   Create Date : 09 กันยายน 2553 10 comments Last Update : 16 พฤศจิกายน 2553 9:54:15 น. Counter : 1340 Pageviews. Share Tweet

การรู้ "ธรรม" และได้ "ทำ" จะทำให้เข้าใจ "ตน" ได้มากขึ้น รู้จักดำเนินชีวิตที่เป็น "กลาง" ไม่มีค่าของความเป็นกรด..เป็นด่าง สิ่งนี้แหละ..จะนำพาตัวเราไปสู่ความสมดุลทั้งกายและใจ... "รู้สิ่งใดรอบรู้ได้ทุกเรื่อง รู้ปราดเปรื่องรู้หลักธรรมคำสั่งสอน รู้ปฏิบัติรู้จักปล่อยรู้นิวรณ์ จิตประภัสสรจะบังเกิด...แก่ตัวตน"   โดย: คนหลงป่า IP: 125.24.200.15 9 กันยายน 2553 14:13:50 น.

สาธุครับ   โดย: dustyboy 10 กันยายน 2553 4:10:55 น.

คนหลังเขา เฝ้ารู้ธรรม   โดย: คนหลังเขา IP: 27.130.84.142 10 กันยายน 2553 19:08:02 น.

หลายคน...ที่รู้ธรรม แต่ไม่สามารถปฏิบัติได้ (เข้าใจทฤษฎี แต่ไม่พร้อมปฎิบัติ) ในขณะเดียวกันกลับเป็นผู้ที่สามารถถ่ายทอดเป็นวิทยาทานแก่บุคคลอื่นได้ อาจจะด้วยเหตุผลใด ๆ ก็ตาม ไม่ว่าจะศึกษาจากตำรา หรือจากสิ่งที่พบเห็น แต่อีกหลายคน...ที่รู้ธรรม เลือกที่จะปฏิบัติ แต่ไม่สามารถที่จะถ่ายทอดให้กับบุคคลอื่นได้ แล้วจะมีอีกสักกี่คน...ที่สามารถเป็นได้ทั้งผู้ปฏิบัติและผู้ถ่ายทอด ??? หรืออาจจะเป็นเพราะ..เวลา สถานการณ์ ของแต่ละคนยังไม่ใช่ หรือเปล่า..แล้วเมื่อไหร่??? คุณคนป่าคิดว่า.."เธอต้องอยู่..เพื่อรู้ธรรม..เพื่อตนเอง หรือ เพื่อใคร.."   โดย: คนเมือง^-^ IP: 203.114.111.11 12 กันยายน 2553 10:22:50 น.

...การเห็น "ปริยัติ"...การเห็น "ปฏิบัติ" สำหรับเธอ..เธอทั้งหลาย ผู้ทำงานก็แล้วแต่สะดวก...ทำเท่าที่พอทำได้ก็ดีมากแล้ว แต่ถึงอย่างไรก็ตามการ "ปฏิบัติ" นั้น เป็นสิ่งที่ผู้ศึกษาและปฏิบัติ พึงเห็นได้ด้วยตนเอง นี่ก็คือ "สันทิฏฐิโก" "เธอต้องอยู่..เพื่อรู้ธรรม..เพื่อตนเองก่อน (ภายในตน) แล้วค่อย..ค่อยสู่ภายนอก เพื่อผู้อื่น.."   โดย: คนป่าหาธรรม IP: 125.24.187.173 13 กันยายน 2553 9:53:14 น.

ขอบคุณ...ขอบคุณมาก เพราะถ้าตนเองไม่เข้าใจตน แล้วจะให้ผู้อื่นเข้าใจได้อย่างไร...   โดย: คนเมือง^-^ IP: 10.0.2.245, 113.53.135.64 14 กันยายน 2553 19:44:38 น.

นี่คือ...ธรรม..คำสอนของพระพุทธเจ้า "เราก็เปรียบหนึ่งเรือ บรรทุกสิ่งของ ที่เธอต้องการ... พอถึงฝั่งแล้ว เรือนี้ ไม่ได้มีความสำคัญสำหรับเธอเลย..."   โดย: คนป่าหาธรรม IP: 27.130.84.142 15 กันยายน 2553 14:27:10 น.

*~*~*~*..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..*~*~*~* ..HappY BrightDaY..   โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* 16 กันยายน 2553 18:38:00 น.

ชอบเนื้อหาในความคิดเห็นที่ 1 จังเลยคะ   โดย: monamai IP: 183.89.236.208 18 กันยายน 2553 5:40:58 น.

ขอเพิ่มเติม comment no. 7 ไม่ว่าเราจะถึงฝั่งไปไกลสักแค่ไหนก็ตาม เรือ่ลำหนึ่งนั้น ก็ยังคงสำคัญอยู่ "สำคัญที่ใจ..สำคัญที่ความรู้สึก.." เพราะเวลาผ่านก็จะทำให้เราระลึกถึง โดยที่ ณ เวลานั้น เรือลำนี้อาจจะกำลังพาผู้แสวงหาธรรมไปถึงฝั่งดั่งเช่นที่เราประสบอยู่ก็เป็นได้.. เช่นนี้แล้ว..."ความสำเร็จที่เกิดจากผู้อื่นนำพา ทำให้เราศรัทธาด้วยความรู้สึก...อย่างจริงใจ"   โดย: คนเมือง^-^ IP: 203.114.111.11 19 กันยายน 2553 10:04:20 น.