**JaPan PaRt 2**

ภาคนี้เป็นวันที่ไปเยี่ยมเพื่อนชื่อมายูโกะค่ะ มายูโกะเคยมาแลกเปลี่ยน AFS เมื่อ 12 ปีที่แล้วค่ะ แล้วเก่งไปเข้าค่ายเจอกัน ก็สนิทกัน แล้วมายูโกะก็เคยมาพักที่บ้านค่ะ แต่นั่นเป็น 12 ปีที่แล้วอ่ะ นานสุดๆ แต่ก็ยังติดต่อกันมาโดยตลอดเลยค่ะ ดีใจมากๆที่ได้เจอกันอีกครั้งค่ะ ไปครั้งนี้เก่งนั่งรถไฟชินคันเซนไปกับคุณแม่สุดที่รัก 2 คนค่ะ เพราะว่าคุณสุดที่รักทำงาน แต่ก็ได้สอนไว้แล้วว่าไปขึ้นตรงไหนยังไง แหม ถ้าหลงล่ะก็แย่แน่ๆค่ะ แต่ก็ผ่านมาได้ เอาล่ะไปดูรูปกันเลยค่ะ
เริ่มที่รูปแรก ไปเจอรูปปั้นที่สถานีโตเกียวสวยดีเลยให้คุณแม่เป็นแบบซะ ส่วนมากจะมีแต่รูปคุณแม่สุดที่รักนะคะ เพราะว่าคุณลูกถ่ายให้ตลอด




แล้วก็ถ่ายกับรถไฟชินคันเซ็นซะหน่อย เก่งไป ฮิคาริ 469 ค่ะ



อ่ะมาดูรูปคู่กันหน่อยๆๆๆๆ




แอบถ่ายคุณแม่สุดที่รักหลับค่ะ ฮาฮาฮา



นั่งไป 1 ชั่วโมงครึ่งก็ถึงค่ะ มายูโกะมารับพร้อมกับยูโตะ (แต่มายูโกะเรียกยูคุง) แล้วก็คุณแม่มายูโกะ จากนี้จะเรียกโอก้าซังค่ะ เพราะมายูโกะกำลังท้องน้องอีกคนนึงในท้องทำให้ต้องระวังมากๆค่ะ เรื่องการแท้ง ความรู้สึกแรกตอนเจอมายูโกะ ดีใจมากอ่ะเพราะไม่ได้เจอกันนานแล้ว แถมมายูโกะมารอรับถึงที่เลยอ่ะค่ะ ส่วนยูโตะน่ารักมากๆๆๆ เล่นกับเก่งตลอดเลยไม่มีกลัวเลยล่ะ คุณแม่สุดที่รักบอกว่า รักยูโตะมากขนาดเจอกันแค่ 2 วันอ่ะ เอาล่ะคราวนี้ไปดูรูปยูโตะกันเลยค่ะ















ยูโตะน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก พอเรียกยูโตะ ยูโตะก็จะตอบว่า ไฮ ยูคุง ก็ตอบ ไฮ ขนาดกลับมาเมืองไทยเก่งยังคิดถึงมากๆเลยอ่ะ หลังจากเล่นกันจนค่ำพ่อยูโตะก็กลับมา หน้าเหมือนเก้าน้องชายเก่งมากๆเลยอ่ะ 55 ขำดีหน้าเหมือนกันเฉยเลยอ่ะ



แล้วตอนค่ำมายูโกะกับครอบครัวก็พาไปทานข้าวเย็นกันสนุกมากๆเลย ยูยะพยายามพูดภาษาไทย 5555 เก่งก็ดันไปสอนเค้าพูดอีก 555แต่ครอบครัวนี้น่ารักมากๆเลยล่ะ มายูโกะจะคลอดน้องคนที่สองตอนประมาณเดือนเมษาปีหน้า บางทีเก่งอาจจะมีโอกาสได้ไปเยี่ยมด้วยล่ะ พอเช้าวันต่อมาโอก้าซังอยากให้เก่งลองใส่กิโมโน ก็เลยเอาชุดมา เก่งงี้อึ้งเลยอ่ะ เพราะว่าไม่เคยใส่มาก่อน คือ โอก้าซังอยากขอบคุณที่เก่งเคยชวนมายูโกะมานอนที่บ้านอ่ะ โห น้ำตาจะไหลซึ้งใจอ่ะ เพราะว่ากว่าจะใส่เสร็จ ก็ใช้เวลานานเหมือนกันอ่ะ สงสารโอก้าซัง



ระหว่างนั้นยูโตะก็ช่วยตลอด (ช่วยป่วน) น่ารักอ่ะ



ชุดกิโมโนนี้ มายูโกะเคยใส่ตอนมายูโกะอายุ 20 ปีบริบูรณ์ตามธรรมเนียบญี่ปุ่นอ่ะ แล้วก็พี่สาวมายูโกะใส่ตอนแต่งงาน แล้วก็มาเก่งนี่แหละ สงสารโอก้าซังมากเพราะหุ่นเก่งกับมายูโกะช่างแตกต่าง ยังไงก็ขอบคุณโอก้าซังมากๆเลยค่ะ





ลาไปด้วยรูปนี้แล้วกันนะคะ ดีใจมากๆเลยที่ได้ไปเจอเพื่อนเก่าคนนี้ทั้งที่เราไม่ได้เจอกันมา 12 ปีแล้ว แต่ความรู้สึกยังมิเปลี่ยนแปลง คุยกันได้มายูโกะอธิบายวัฒนธรรมของคนญี่ปุ่น ถ้าเก่งต้องย้ายมาอยู่มายูโกะก็ปลอบใจว่างานสอนภาษาไทยก็ทำได้ ให้ลองพยายามหาดู ถึงมันจะยากก็ให้สู้ต่อไป หวังว่ามีโอกาสคงได้ไปเจอเพื่อนคนนี้อีกแน่นอน
ที่รีบอัพบลอกนี้เพราะว่า เพื่อนสนิทที่เมืองไทยอีกคนนึงอยากดูนราคุณพิมชญา ฉันอัพตีหนึ่งครึ่งเลยนะแก ตาบวมหมดแล้ว เป็นแพนด้าเลย ไปนอนละฝันดีค่ะทุกๆคน

Create Date : 29 ตุลาคม 2552		3 comments
Last Update : 29 ตุลาคม 2552 1:36:53 น.
Counter : 982 Pageviews.
Share Tweet