|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
โครงการ...มอบความรักและกำลังใจแด่น้อง #1
บอกไว้ก่อนนะคะว่า บลอกนี้ยาวอีกแล้ว ฮิฮิ
จริงแล้วโครงการนี้ เริ่มจากที่เราได้คุยกับคุณMM เรื่องทั่วๆไปของนักเรียนเรา MM ก็เสนอมาว่า อยากส่งกำลังใจให้เด็กๆที่ ขาดกำลังใจ
MM : เธอสอนเด็กป.ไหนเหรอครับ
คือถ้าเราอยากนำตุ๊กตาเป็นของขวัญให้เด็ก ได้หรือเปล่าครับ
เราจะจัดส่งไป แบบตัวสองตัว ใส่ของขวัญ
บอกว่า จากนักเดินทางมาขอมอบให้เด็ก
แต่เธอก็ไปตั้งกติกาเอง เช่น ใครทำตัวเป็นเด็กดี หรือ ทำคะแนนอะไรได้เยอะ แล้วแต่เธอนะ ดีหรือเปล่าครับ
MM : ไม่อยากให้เด็กแข่งขันกัน ... คือเงียบๆ แล้วดูเอา คนไหนต้องการกำลังใจ อาจจะประสบปัญหาอะไรก็ตาม ให้คนนั้นจะดีกว่ามั๊ยครับ?
ตอนได้ยินครั้งแรก เราก็ไม่แน่ใจนะว่า MM จะส่งมาจริงรึเปล่า แต่ก็คิดว่า คนคนนี้ความคิดแปลกจัง เหมือนซานตาครอสเลย เราก็เลยเรียก MM ว่า คุณซานต้าแล้วกัน
แล้วก็มานั่งคิด..อื้มมม...เด็กที่ต้องการกำลังใจเหรอ ..........
แล้วเราก็เลือกเด็กคนนี้ค่ะ
ลูกเกด อายุ 10 ปี (เท่ากับแน๊ก ในบลอกก่อน ปีนี้ถ้าแน๊กยังอยู่ แน๊กต้องอายุ 11 ปี) ลูกเกด ป่วยเป็นโรคที่ได้รับผลกระทบมาจากพ่อและแม่ แล้วตอนนี้ ทั้งพ่อและแม่ของลูกเกด ก็เสียชีวิตด้วยโรคนี้ไปแล้วค่ะ ลูกเกดอยู่กับ ยาย ซึ่งเป็น ป้าของแม่ลูกเกด
วันที่เราไปถ่ายรูป ลูกเกดก็งงนะ ครูถ่ายทำไม 5555
แต่ก็ชิน เพราะเราถ่ายรูปลูกเกดบ่อยมาก จากเมื่อก่อนไม่ยิ้ม เดี๋ยวนี้ยิ้มสู้กล้องตลอด ที่ถ่ายไว้ก็เพราะเราชอบถ่ายรูปค่ะ ถึงจะถ่ายแบบงูๆ ปลาๆ แต่ก็สนุกกับการถ่ายรูปนะ โดยเฉพาะรูปเด็กๆค่ะ น่ารักดี และวิธีถ่ายรูปของเราคือ เราจะยิ้มเหมือนตัวเองเป็นคนถูกถ่ายทุกครั้ง 55555
ทุกคนอาจจะงง ว่าทำไมลูกเกดต้องใส่หมวกด้วย ...นั่นเป็นเพราะอาการของโรค ทำให้หัวของลูกเกดเป็นหนองเต็มไปหมด ...ตอนแรกที่เก่งเห็นตกใจมาก ๆ เพราะลูกเกดใส่หมวก ที่หนา เหมือนที่เวลาเค้าใช้ใส่ในหน้าหนาว (เพราะอายไม่อยากให้คนอื่นเห็นแผลบนหัวน่ะ ) แล้วคิดดูนะ อากาศเมืองไทยร้อนแค่ไหน จนเก่งขอร้องให้ลูกเกดเปิดหมวกให้ดูแผล ...แทบเป็นลมอ่ะ ก็เลยพาไปหาหมอ ก็เลยถามหมอว่า พอจะมีอย่างอื่นให้เด็กแทนได้ไหม เพราะคิดว่าหมวกน่าจะอับเกินไป ส่งผลให้แผลหายช้า (ไปรู้ดีกว่าหมอซะอีก) สุดท้ายหมอก็เลยให้ หมวกแบบนี้มาอ่ะ เป็นหมวกสำหรับหมอฟันน่ะ เพราะมันโปร่งสบาย และป้องกันแมลงวันที่จะบินมาเกาะที่แผลได้ด้วย แล้วก็ทำให้แผลแห้งเร็ว ก็ถามหมอว่าแผลจะหายเมื่อไร หมอบอกไม่หายหรอก มันเป็นอาการข้างเคียงของโรคนี้ .....แต่หมอก็ใจดีนะ เพราะไม่ได้บอกเด็กเหมือนกันว่าเป็นโรคอะไร เพราะไม่อยากให้เด็กมีปมด้อย แค่ต้องใส่หมวกไปโรงเรียน ลูกเกดก็อายจะแย่อยู่แล้ว แต่ถ้าไม่ใส่ก็ไม่ได้น่ะ ...
และแล้วของขวัญจากซานต้าก็มาถึงค่ะ (16 กันยายน 2553)
ตอนแรกเราไม่ได้บอกว่าจะให้ของขวัญ เพียงแต่ไปตามมาที่ห้อง พอเห็นตุ๊กตา ก็ไม่สนใจเราเลย 555 ตามองตุ๊กตาอย่างเดียว
พอบอกว่า เนี้ย มีซานตาครอสอ่ะ ส่งตุ๊กตามาให้หนูแหละ ....ลูกเกดก็งง ทำไมล่ะคะ ลูกเกดถาม เราก็ตอบไปว่า ก็เพราะว่าลูกเกดยิ้มให้ครูไง เหมือนที่ครูเคยบอกหนูไง ให้ยิ้มเยอะๆ แล้วเรื่องดีๆจะตามมา สงสัยว่าซานต้าคงมองเห็นว่าลูกเกดยิ้มละมั้ง ก็เลยส่งมาให้ 
หน้าตาของคนดีใจ ได้ตุ๊กตาจากซานต้า
พอดีวันนั้นฝนตก ลูกเกดก็เลยนั่งเล่นตุ๊กตาที่ห้องเรา แต่ไม่ยอมเอากลับ บอกว่าขอฝากไว้ก่อน เพราะกลัวหาย ....แต่เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา เอาตุ๊กตาไปเล่น แล้วก็ไม่ได้เอากลับมาฝาก ก็คงเอากลับบ้านไปเลย 
นอกจากซานต้าจะใจดี ให้ตุ๊กตาลูกเกดแล้ว ยังมีซานต้าอีกตัว มาทำหน้าตาน่ารัก ให้เด็กๆในชั้นเรียนของเรา ได้สงสัย ว่าเจ้าตัวนี้คืออะไร
แล้วในเกือบทุกชั่วโมงสอน เราก็ต้องตอบคำถามว่า เจ้าซานต้าตัวนี้นี้คืออะไร
นักเรียน : ครูคะ/ครับตุ๊กตาน่ารักจังเลยค่ะ เป็นตุ๊กตาอะไรเหรอคะ/ครับ
: ตุ๊กตาซานต้าจากนักเดินทางน่ะ เค้าส่งมาให้นักเรียนของครูดู แล้วก็ยังฝากบอกมาว่าให้นักเรียนทุกคนมีกำลังใจในการต่อสู้กับชีวิต ...ถึงแม้ว่า เราจะไม่ได้เกิดมามีเงินทองมากมาย แต่ก็ขอให้เรามีกำลังใจในการเรียนหนังสือ เพื่อที่เราจะได้มีอนาคตที่ดี มีอนาคตที่สดใสไงล่ะ..เพราะซานต้าเองก็ทำแบบนั้นเหมือนกัน ตอนนี้ถึงได้ทำตามความฝันของตัวเองได้ไง แล้วซานต้าก็จะเป็นกำลังใจให้นักเรียนทุกคนด้วยน้า ....
บอกตรงๆนะว่า เราเองก็ไม่รู้ว่าทุกคำพูดที่เราได้พร่ำสอน พร่ำบอกกับนักเรียนไปในทุกๆวัน จะทำให้นักเรียนของเราคิดได้ แล้วก็พยายามที่จะมีอนาคตที่ดีหรือเปล่า ...มีเด็กจำนวนมาก ที่ไม่อยากเรียนหนังสือ หรือเวลาที่เรียน ก็ไม่ได้ตั้งใจเรียน ไม่ได้มีความฝันว่าอยากเป็นอะไร เพียงแต่เรียนให้ผ่านๆ ไปเท่านั้น ...และนั่นเป็นสิ่งที่เราไม่อยากให้เกิดขึ้นเลย เราจึงพยายามทุกวิถีทาง ที่จะทำให้เด็กนักเรียนของเราไม่เป็นแบบนั้น..เราก็ได้แต่หวังว่า ขอให้เราทำสำเร็จไม่ถึงกับเป็นเด็กจำนวนมาก แต่ก็ขอให้มีบ้างก็ยังดี
ขอขอบคุณ ซานต้า MM ที่ส่งมอบกำลังใจให้กับนักเรียนของเรา ขอขอบคุณด้วยใจ
| Create Date : 25 กันยายน 2553 |
| Last Update : 27 กันยายน 2553 11:06:47 น. |
|
26 comments
|
| Counter : 1125 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: หน่อยอิง  วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:19:06:20 น. |
|
|
|
| โดย: DAN_KRAB วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:20:47:16 น. |
|
|
|
| โดย: fahtsuki วันที่: 26 กันยายน 2553 เวลา:14:06:35 น. |
|
|
|
| โดย: วาดะจัง วันที่: 26 กันยายน 2553 เวลา:20:43:39 น. |
|
|
|
| โดย: อ้อมแอ้ม IP: 114.145.212.134 วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:14:26:05 น. |
|
|
|
| โดย: ชะเอมหวาน วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:17:04:34 น. |
|
|
|
| โดย: kirofsky วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:19:49:06 น. |
|
|
|
| โดย: Hachisu วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:20:11:02 น. |
|
|
|
| โดย: sukie_moo วันที่: 28 กันยายน 2553 เวลา:10:04:49 น. |
|
|
|
| โดย: okafe' IP: 125.25.46.89 วันที่: 28 กันยายน 2553 เวลา:19:36:37 น. |
|
|
|
| โดย: DAN_KRAB วันที่: 28 กันยายน 2553 เวลา:22:59:20 น. |
|
|
|
| โดย: sukie_moo วันที่: 29 กันยายน 2553 เวลา:11:46:31 น. |
|
|
|
| โดย: เคทซ่าส์ (wmp_jj ) วันที่: 29 กันยายน 2553 เวลา:13:18:01 น. |
|
|
|
| โดย: Yamaka วันที่: 29 กันยายน 2553 เวลา:21:14:42 น. |
|
|
|
| โดย: วาดะจัง วันที่: 30 กันยายน 2553 เวลา:12:00:50 น. |
|
|
|
| โดย: coco-wine วันที่: 1 ตุลาคม 2553 เวลา:14:52:51 น. |
|
|
|
| โดย: sukie_moo วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:8:38:02 น. |
|
|
|
| โดย: DAN_KRAB วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:11:50:30 น. |
|
|
|
| โดย: pikzy วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:16:59:03 น. |
|
|
|
| โดย: pikzy วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:19:02:33 น. |
|
|
|
| โดย: BeAcH ClUb วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:22:23:03 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [
