わたしはケイトです。 これから おせわになります。(^_^@)/* 。。~~ 
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2554
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
1 มีนาคม 2554
 
All Blogs
 

มัน...มัน...มัน...กินได้แฮะ


นี่ผ่านมาสี่เดือนที่มาอยู่ญี่ปุ่นแล้วตอนนี้เริ่มอ่านการ์ตูนในหนังสือพิมพ์ที่ไม่ค่อยยากออก ได้คันจิคำที่เห็นบ่อย ๆ ได้บ้าง ขึ้นรถไฟเดินทางเข้าเมืองคนเดียวได้แล้ว...ไปแบบถามทางเอา เพราะน้องชายสามีที่เส้นเลือดในสมองแตกหลังจากผ่าตัดสมองที่ชิบะตอนนี้ย้ายมาอยู่โรงพยาบาลในเมืองคาโกชิม่ายาว...แอนด์ทุกคนในบ้านก็ไปทำงานจ้นทร์ถึงศุกร์ น้องแฟนน่าสงสารสองสามวันไม่มีใครไปเยี่ยมเลยอาสาไปเอง วันแรกที่ไปเดินแบกคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คจากบ้านไปสถานีรถไฟชั่วโมงนึง...(จริง ๆ มีจักรยานนะแต่กะว่าขากลับให้โนบุซังมารับที่สถานีดีกว่าเลยเดิน) ต่อรถไฟอีกประมาณห้าสิบนาที ต่อรถรางในเมืองอีกสิบนาที กลับบ้านมาโอก้าซังซึ้งเลย จากเคโตะลูกรักกลายเป็น เคโตะลูกรักสุด ๆ ทันที...อย่างว่าเนอะครอบครัวเขาก็คือครอบครัวเรา น้องชายเขาก็น้องชายเรา โอก้าซังบอกว่า"ขอบคุณมากนะลำบากเคโตะเลย" ไก่ย่างเลยตอบไปแบบแมน ๆ ว่า "ไม่เป็นไรค่ะทาคุโระเป็นน้องชายของเคโตะเหมือนกันนะ" โอก้าซังซึ้ง...โนบุซัง(สามี)ตกกระป๋องทันที...เหมือนน้องชายแฟนจะต้องเสียซีกขวาของร่างกายไปทั้งแขน และ ขา แต่ซีกซ้ายยังใช้การได้ น่าสงสารยังอายุน้อย และ ทำงานดีมีอนาคตแท้ ๆ เลยเพราะเคยเป็นนายช่างของบริษัทโซนี่ที่ชิบะนู๊น...ยังโชคดีนิด ๆ ที่ไปเส้นเลือดในสมองแตกที่ทำงาน เพื่อนที่ทำงานรับไว้ได้ตอนล้มแล้วพาส่งโรงพยาบาล โชคดีอีกนิดที่โรงพยาบาลที่ชิบะน่ะเป็นโรงพยาบาลที่มีทักษะทางด้านการผ่าตัดสมองดีกว่าที่คาโกชิม่ามาก...การผ่าตัดเลยออกมาเรียบร้อยดี...ยังนึก ๆ เลยว่าถ้าเส้นเลือดดั๊น...ไปแตกที่อพาร์ทเม้นท์แล้วอยู่คนเดียวจะเป็นยังไงบ้าง ตอนนี้ยังเจาะคอ พูดไม่ได้ ไม่รู้จำอะไรได้มากน้อยแค่ไหนเพราะบางทีเหมือนจะรู้เรื่องแต่บางทีก็เหมือนจะงง ๆ ตอนนี้กายภาพบำบัดเป็นการใหญ่เราก็ได้แต่ภาวนาให้มีทาคุโระหายดีเดินได้อีกครัง...

เอาล่ะเล่าเรื่องทาคุโระมาพอสมควรมาต่อเรื่อง มัน...มัน...มัน...กินได้แฮะ กันดีกว่า เนื่องจากทุดวันเสาร์อาทิตย์เป็นวันหยุดของสามีเลยมาคิดกันว่าวันเสาร์เป็นวันพิเศษมื้อเที่ยงอาหารไทยเป็นไง...เลยอยากจะเอาเมนูวันเสาร์สี่เดือนที่ผ่านมา มาลงให้ดูกัน...จะบอกว่าปกติอยู่เมืองไทนเนี่ย...บางเมนูคงไม่ทำให้เหนื่อย เดินไปปากซอยซื้อสามสิบบาทอิ่ม...แต่ที่นี่ไม่...เราต้องพึงตัวเอง วัตถุดิบแรก ๆ ที่มาอยู่ก็จะบอกแฟนให้พาไปซุปเปอร์มาร์เก็ตก่อนเลยสำรวจว่ามันมีอะไรทำกับข้าวได้บ้าง ที่สำคัญคือผ้กล่ะ...ผักอะไรทำอะไรได้บ้าง ที่เหลือคือเราต้องครีเอทเอง...ปรับกันไปตามประสามันก็ออกมากินได้แฮะอย่างที่บอก...ว่ากันทีละจานเลยละกันนะคะ



เมนูแรก..ไข่ยัดไส้ไม่ว่าอยู่ส่วนไหนของโลกก็น่าจะทำได้ล่ะเครื่องเคราหาง่าย...แกะดอกกุหลาบวาง ๆ ลงไปไฮโซเลย...



ข้าวหมูแดงของผมคร๊าบ..ไม่รู้จะทำอะไรกินแต่โลโบ้ช่วยท่านได้ในบางเวลา...



พะแนงไกลบ้าน...ที่นี่หมูแพงมีแต่หมูเกรงว่าจะสิ้นเปลือง ใส่มันฝรั่งลงไปเป็นเพื่อนหมูใส่น้ำเยอะหน่อยเดี๋ยวญี่ปุ่นจะเผ็ด...เมนูนี้อร่อยเลย...



ข้าวซอยอันนี้อะแดป ๆ อย่างแรงเพราะไม่มีเส้นเอาเส้นโซเม็งนั่นแหละมาทำเป็นเส้นข้าวซอย โรย ๆ ด้วยเส้นกรอบ ๆ เมนูนี้โนบุซังการันตีความอร่อยเป็นอันดับหนึ่ง...



แกงฮังเล...ข้าพเจ้าซื้อน้ำพริกแกงหิ้วมาจากเชียงใหม่ครึ่งกิโล ชอบทำเมนูนี้เพราะไม่ต้องใช้กะทิ...ที่นี่กะทิแพง...แต่เสียอย่างเดียวทำเผ็ดมากไม่ได้เดี๋ยวญี่ปุ่นจะเผ็ด หุ ๆ ๆ



ก๋วยเตี๋ยวเนื้อ...เมนูนี้อดีตรูมเมทสมัยมหาลัยที่แต่งงานไปอยู่ฮอลล์แลนด์สอนค่ะ บอกว่าเอาไอ้เครื่องเทศแท่ง ๆ กับดอก ๆ น่ะต้มเลย ใส่ซีอิ๊วหน่อย น้ำตาลนิด...ต้มไปดิเดี๋ยวมันก็เป็นก๋วยเตี๋ยวเองแหละ..เออ...มันเป็นก๋วยเตี๋ยวจริง ๆ ด้วยแฮะ...กินได้ ๆ ไม่มีผักคะน้าก็เอาก้านบล๊อคโคลี่แมน ๆ ไป...กินได้เหมือนกัน



ข้าวหมกไก่...เมนูนี้เช่นเคย...โลโบ้ช่วยท่านได้ แต่ขอบอกทิปนิดหน่อย หลังจากหมักไก่แล้วเอาไก่มานาบกระทะหน่อยให้เนื้อไก่ตึง ๆ ค่อยเอาไปหุงพร้อมข้าวจะอร่อยกว่า...



ต้มจืดหัวไชเท้า...ญี่ปุ่นนี้หัวไชเท้ามากมายไก่ย่างอยากกินก็เดินไปดึงมาจากสวนของปู่กับย่าล่ะ...อยู่เมืองไทยนี่ไม่เคยดึงหัวไชเท้าจากดินเล้ย...ได้มาดึงที่นี่แหละ เอามาต้มกับกระดูกอ่อน อันนี้อร่อยเลยเพราะหัวไชเท้ามันสดด้วยมั๊ง...มันเลยอร่อย



ส้มตำผลไม้...เมนูนี้คิดได้เพราะที่บ้านได้ส้มโอมาเยอะมากจากสวนตากับยาย คิด ๆ ดูว่าทำไงถึงจะกินหมด...เลยเอามาทำส้มตำผลไม้เนี่ยแหละ...ทำมันไปตามเวรตามกรรม...มีอะไรก็หั่น ๆ ใส่ไป...มันอร่อยวุ้ย...เหมือนส้มตำเลย ฮ่า ๆ ๆ



ผัดไทยเมนูนี้เคยทำมาครั้งนึง...ครั้งแรกไม่อร่อยอย่างแรง...ครั้งนี่ประสบการณ์สอนว่าอย่าใส่เส้นเยอะ...คราวนี้ออกมา...โนบุซังว่า โอชิอิ



ลูกชุบ...อันนี้เนื่องจากคิด ๆ ดูแล้วขนมนี่น่าจะเรียกร้องความสนใจจากแม่สามีได้...และมันก็เป็นจริงอย่างว่าโอก้าซังขอห่อไปโชว์ที่ทำงานกันเลยทีเดียว แถมโนบุซังว่าวันไวท์เดย์เดือนนี้ขอให้ทำลูกชุบให้พวกที่ทำงานที่ให้ช๊อคโกแลตโนบุซังเมื่อวันวาเลนไทน์ด้วย

เอาล่ะค่ะ...เมนูที่ทำมันใช้วัตถุดิบตามที่มีล่ะแต่ถ้าเราไม่ยึดติดมากอะไร ๆ มันก็ทำออกมาเป็นกับข้าวได้หมดแหละ...อยู่ที่เราปรุงมากกว่า...ไก่ย่างโชคดีนิดนึงที่หน้าบ้านเป็นร้านขายผักร้านใหญ่ที่ราคาถูกเลยแหละ ขี้คร้านผักบางอย่างขายถูกกว่าตอนซื้อที่ตลาดในกรุงเทพอีก แถมบางทีมีมะนาวมาขายซะงั้น หกเจ็ดลูกร้อยห้าสิบเยน...ราคาพอไหว พอ ๆ กับตอนมะนาวบ้านเราแพงล่ะมั๊ง...บ้านเรามะนาวแพงนี่จำได้ว่าลูกละเจ็ดแปดบาทแลยมั๊ง...ส่วนพริกนี่โอโต้ซังปลูกไว้ไก่ย่างจัดการเก็บใส่ช่องฟรีซเรียบร้อยไม่อกตายแน่นอน...ดีอีกอย่างเพื่อน ๆ ที่เมืองไทยส่งเมล็ดผักมาให้หลายอย่างช่วงนี้ไม่หนาวแล้วว่าจะปลูกซะหน่อย...ถ้าปลูกขึ้นแล้วจะถ่ายรูปผักมาโชว์ละกันนะคะ...ไปละค่ะต้องอ่านหนังสือแล้ว...

เจอกันบล๊อคหน้านะคะ...คิดถึงทุกคนเลยค่า...






 

Create Date : 01 มีนาคม 2554
5 comments
Last Update : 1 มีนาคม 2554 8:57:15 น.
Counter : 4471 Pageviews.

 

น่าทานทุกเมนูเลยนะคะ

 

โดย: auau_py 1 มีนาคม 2554 9:26:42 น.  

 

อยากจะบอกว่าผ่านประสบการณ์เส้นโลหิตในสมองแตกมาเหมือนกันครับ แต่ไม่ต้องผ่าตัด ตอนนี้เดินได้เกือบเหมือนปกติแล้วแต่มือขวายังใช้การได้ประมาณ 80 % ยังหยิบจับอะไรเล็กๆไม่ได้ ผมว่ากำลังใจสำคัญมากๆครับ ผมได้กำลังใจจากที่บ้าน แฟน และเพื่อนๆ ผมถึงอยู่มาได้จนถึงวันนี้ ไม่งั้นคงซี๊แหงแก๋ไปนานแล้วครับ

คนที่เป็นโรคนี้มันเหมือนกับเปลี่ยนโลกตัวเองไปเลยคนรอบข้างต้องให้กำลังใจเค้าเยอะๆนะครับ

 

โดย: ทนายอ้วน 1 มีนาคม 2554 9:31:53 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณจขบ. วันนี้ออยเอาลิงก์มาฝากค่ะ
รบกวนชวนกรอกแบบสอบถามให้หน่อยนะค่ะ แบบสอบถามนี้เป็นงานวิจัยเรื่อง คนไทยกับwebblog ของออยเองค่ะ รบกวนด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะhttps://spreadsheets.google.com/viewform?formkey=dGtsbnRod1ZUbEVDU3U4UzhGM09mOHc6MQ


 

โดย: โอ้ทะเล 1 มีนาคม 2554 17:38:43 น.  

 

Hello...Kate chan

I m doing well here and hope u do too..

I have Kao moo dang powder set by Lobo but didn:t try it yet.
Your dishes looks so great.. specially Kao moo dang, Pad thai and Beef Noodle

 

โดย: japanberry IP: 175.104.143.129 5 มีนาคม 2554 13:30:13 น.  

 

ว้าววว..

สะใภ้ไทยบ้านนี้ทำอาหารเก่งวุ้ย ทำอาหารไทยเก่งกว่าป้าโซอีก เรื่องครัวๆเรือนๆ หุุหุ.. อย่าให้เซ่ด ทำกินไปกันตาย

อาหารฝีมือเกดน่าหม่ำทุกจานเลยจ้ะ หลายๆอย่างป้าโซไม่เคยทำอ้ะ กลัวที่จะำทำเพราะคิดว่ามัีนต้องไม่อร่อยแน่

เก่งนิ มาอยู่ได้แค่สี่เดือนอ่านภาษาญี่ปุ่นได้เยอะแล้ว เป็นนักเรียนยอดขยันดีเด่นแหงม ..

ป้าโซไปทำงานที่ใหม่แล้วนะจ๊ะเกด อาจไม่ได้เข้าบล็อกบ่อยเหมือนเมื่อก่อน ขอบคุณที่ไปแสดงความยินดีกับใบขับขี่ใหม่จ้ะ ระยะนี้ก็ฝึกขับตามเส้นทางที่ต้องไป กลับ จากที่ทำงานอยู่ โดยยังมีปู่นั่งคุม .. ใช่แล้ว ถนนที่นี่เหมือนจะขับรถง่ายเพราะรถไม่ค่อยเยอะ แล้วก็จำกัดความเร็ว แต่ตัวถนนบางแห่งแคบมาก เห็นแ้ล้วใจเหี่ยว ต้องฝึกบ่อยๆจะได้ชิน เกดพูดเหมือนกับมีใบขับขี่ที่นี่แล้วหรือเปล่าจ๊ะ?

แล้วเมื่อไหร่จะเป็นคุณแม่กับเขาเสียทีล่ะเกด? อยู่บ้านคนเดียวนานๆ เลี้ยงลูกเหอะ หนับหนุนๆ

 

โดย: ป้าโซ 10 มีนาคม 2554 13:31:48 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ไก่ย่างถูกเผามันจะถูกไม้เสียบ
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




สวัสดีค่ะทุ๊ก....คน เท่าที่อ่าน comment แล้วหลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมเจ้าของบล๊อคนี้ไม่มีหน้า ฮ่า ๆ ๆ จริง ๆ แล้วหน้าน่ะมีค่ะแต่ยังไม่อยาก เปิดเผยตัวเพราะ จริง ๆ แล้วไก่ย่างเป็นสายลับ เอ๊ย !!! ไม่ใช่...จริง ๆ แล้วหน้าตาไม่ดี เฮ้ย !!! ไม่แย่ขนาดนั้น...เอาเป็นว่าวันนึงจะได้เห็นหน้าตาที่แท้จริงของไก่ย่างแน่ ๆ ค่ะ (ตอนนี้น่าจะไกล้ละน๊า...) อ้อ...จริง ๆ แล้วลิขสิทธิ์เกิดทันทีโดยอัตโนมัติแต่...เห็นเค้าสงวนกันไก่ย่างก็ตามแฟชั่นขอสงวนบ้างละกันนะคะ
Friends' blogs
[Add ไก่ย่างถูกเผามันจะถูกไม้เสียบ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.