ดีจังค่า

ดีจังค่ะ ชีวิตมีแต่เรื่องดีๆ ได้ของขวัญเยอะแยะเลย ที่น่าอิจฉาที่สุดคือได้ไปเที่ยวญี่ปุ่นด้วย ยังไงก็ขอให้แฮปปี้เอนดิ้งนะคะ ผู้ใหญ่เค้าก็อย่างนี้แหล่ะค่ะ พ่อก็คงเป็นห่วงแล้วก็หวง(ก็ลูกสาวสวยนิ) ค่อยๆพูดค่อยๆจา ใจเย็นๆนะคะ (เราก็เป็น พ่อเห็นเราเหมือนเด็กๆตลอด ก็เลยเหมาเอาว่าหน้าเด็ก อิอิ )

27 ญี่ป่นถือว่าเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวเเล้วค่ะ
อยากทำอะไร ทำได้..คุณพ่อน่ะห่วงเป็นของธรรมดา

ผู้หญิงญี่ปุ่นน่ะ ส่วนมากจะเเพลนเเต่งงานกันเมือก่อน ๓๐
เมื่อหลังสามสิบ..อะไรๆก็ได้..ไม่เลือกเเล้ว

มาทักทายค่ะ

ผู้ชายด้วยกัน รู้กันดีค่ะ เพราะฉนั้นไม่เเปลกเลยที่ท่านจะคัดค้าน ถ้าไปต้องระวังไว้บ้างเพราะเหมือนเราไปถึงถิ่นเค้า รักษาตัวด้วยค่ะ

เเต่ถ้าเคยไปมาเเล้ว รู้จักครอบครัวทางญี่ปุ่นก็คงไม่มีปัญหา

ผู้ชายญี่ปุ่นจะรับผิดชอบการกระทำของตนเมื่อเกิดมีการพลาด ถ้าพาเราไปรู้จักครอบตรัวก็หมายถึงเราเป็นคนที่เค้าต้องการในชีวิต
ปรกติจะไม่พาไปบ้านค่ะ นอกจากคิดว่าผู้หญิงคนนี้คือคนที่ต้องการ "เเต่งงาน"

เราสองคนจะอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต ตัดสินใจให้ดีค่ะ ชีวิตเเต่งงานเหมือนเสี่ยง ไม่มีใครตัดสินใจได้ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น
เรียนให้ท่านทราบว่า ขอให้ไว้ใจเรา

หวัดดีจ้าเก่ง
หายป่วยแล้วจ้า สิ้นเดือนพี่ไปขอวีซ่าแล้วล่ะ
อ้าว แล้วเก่งตกลงไปไหมเนี่ย จองตั๋วแล้วไม่ใช่เหรอ
เสียดายน๊ะ ไปเหอะ

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

นึกว่าเก่งหายไปใหน
คิดถึงน๊า

ฮ่าฮ่า น้องเก่งเอ้ยยย เพิ่่ง 27 พ่อหวงยังไม่เท่าไหร่... พี่น่ะจะสามสิบมะร่อมมะร่อ พ่อพี่อาละวาดบ้านเกือบแตกตอนรู้ว่ามีแฟนหัวทอง ขนาดยังไม่รู้นะว่าอยู่ด้วยกันแล้ว... ดีว่าตัวอยู่ไกลกัน ไม่งั้นก็คงตามมาเพ่นกบาลถึงที่นี่แหละ...

อยู่ด้วยกันปีครึ่ง ถึงได้บอกพ่อว่าอยู่ด้วยกันแล้ว พ่อพี่ร้องไห้เลย จะบังคับให้แต่งงาน แต่พี่ยังไม่อยากแต่งงัย ก็แค่หมั้นไว้เพื่อให้พ่อพี่ไม่ต้องนั่งเครื่องมาลากหัวพี่กลับบ้าน...

ของเก่งน่ะ แค่บอกเค้าว่า ไปเยี่ยมพ่อแม่แฟน แล้วก็ไปพักกับพ่อแม่แฟน เค้าคงไม่ว่าอะไรหรอก เพราะอย่างน้อยก็อยู่ในสายตาผู้ใหญ่

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบ้านค่ะ
ของฝากเยอะเลย ดีจังนะคะ
ของพี่เหมือนกันนี่มันก็เลยสามสิบไป
เยอะล่ะ แต่พ่อแม่ก็ยังห่วง กลับบ้านที
ไปไหนก็ไม่ได้ ขนาดแต่งงานแล้วนะ
เหมือนเป็นเด็กมัธยมเลย หุหุ

เป็นธรรมดาของพ่อแม่ล่ะคะ พี่ว่าท่านเข้าใจ
แต่เราไม่ได้ทำไรเสียหาย ถ้าท่านเชื่อใจแล้วทุกอย่าง
จะดีเองค่ะ ถ้าเก่งไปก็คงไม่ใช่ลูกที่ไม่ดีหรอกนะพี่ว่า
น่าจะเป็นบทพิสูจมากกว่า ต่อไปพ่อจะได้รู้ว่าเราทำได้
พ่อจะได้วางใจ ไม่ห่วงเรามาก อิอิ

เก่งจังได้ของขวัญเยอะแยะเลย..ดีใจด้วยนะคะ..

อ่านเรื่องคุณพ่อเก่งห้ามเรื่องไปญี่ปุ่นแล้ว
อิงค์แว๊บคิดถึงตัวเองขึ้นมาเลยทันที....... อิอิ
ไม่รู้ถึงตอนอิงค์จะเป็นไงมั่ง เพราะพี่สาวก็ล่วงหน้า
ไปญี่ปุ่นคนนึงแล้วถ้าอิงค์ไปอีก พ่อแม่ต้องเหงาแน่

**ถ้าเก่งไป เก่งไปอยู่นานแค่ไหนเหรอจ๊ะ??

ยังไงอิงค์ขออวยพรให้ "เก่งจัง" สู้ๆและหาทางออก
ให้ดีที่สุดนะจ๊ะ เอาใจช่วยจ้า..........

คิดถึงมากมายนะจ๊ะ

ยั่วยวน ยั่วยวน
กินแล้วไม่สวย น๊า

คิดถึงจัง

คุณพ่อท่านคงเป็นห่วงนะค่ะ ยังไงเราก็ยังเด็กในสายตาคุณพ่อเสมอ
คุณแฟนนี้น่ารักเนอะ..ส่งของมาให้ด้วย ทำไมเราอยู่ที่นี้ ไม่เห็นเจอผู้ชายน่ารักๆ แบบนี้บ้าง
ไม่เป็นไรรอต่อไป

ช่วงนี้พี่ขี้เกียจอัพบล็อกน่ะ งานยุ่งมาก วันธรรมดานี่เลิกพูด กลับบ้านเย็น แล้วถึงบ้านก็เหนื่อย ไม่อยากทำอะไรแล้ว วันนี้ก็ออกไปแรดๆช๊อปปิ้ง กะจะไปซื้อกระเป๋า สุดท้ายได้หมวกมาใบเดียว เพราะกระเป๋าแต่ละใบก็แพงเกิน จับปุ๊บพี่ก็วางปั๊บเลย พรุ่งนี้ยัยปอนด์ Pound_sterling ก็แวะมาที่บ้าน คงไม่มีเวลาอัพบล็อกจ๊ะ..

ว่าแต่ตกลงพ่อใจอ่อน อนุญาตอ่ะยังอ่ะ..

โทชิซังน่ารักมากๆ ส่งของขวัญวาเลนไทน์มาให้อัดแน่นเต็มกล่องเลย โอก้าซังก็ใจดีส่งของมาให้คุณแม่พี่เก่งด้วย
อย่างนี้คงใกล้ได้ยินข่าวดีแล้วใช่เป่าคะ อิอิ

เป็นธรรมดาของคุณพ่อคุณแม่ที่จะเป็นห่วงค่ะ ไม่ใช่ท่านไม่ไว้ใจลูกสาว แต่ท่านอาจจะกลัวคนรอบข้างมากกว่า
ถึงอายุ 27 แต่ในสายตาท่านเราก็ยังเป็นเด็กน้อยอยู่ดี อันนี้ที่บ้านโอ๋ก็เป็นค่ะ ยิ่งเป็นลูกสาวคนเล็กยิ่งต้องทำใจ
ค่อยๆ พิสูจน์ตัวเองว่าเราไว้ใจได้ เอาตัวรอดได้ ให้โทชิซังช่วยไปด้วย รับรองสุดท้ายคุณพ่อต้องแพ้ใจแ่น่นอนจ้า

ป.ล. อยากไปด้วยจังค่ะ
ป.ล. (อีก) พี่เก่งแอบผอมลงเป่าเนี่ย หน้าเรียวเชียว แถมตาแบ๊วมากคร่า

สวัสดีค่ะน้อง

ที่ถามพี่ไปเมื่อไหร่ พี่ไป 10 เมษาค่ะ

บอกพ่อได้เลยไม่ต้องห่วง

ช่วงเมษามีคนไทยเป็นเพื่อนเพียบ

ของขวัญวาเลนไทน์น่ารักจริงๆ

คุยกันด้วยเหตุผลนะคะ เดี๋ยวคุณพ่อใจเย็นแล้วคงคุยกันได้ ก็บอกท่านว่าเก่งจะไม่ทำอะไรเสียหายสิ ลองบอกท่านดูว่า ท่านไม่เชื่อใจเราหน่ะไม่เป็นไร แต่ท่านจะไม่เชื่อในสิ่งที่ท่านสั่งสอนเราเลยเหรอว่ามันทำให้เราดูแลตัวเองได้หน่ะ พี่ว่ามีวิธีพูดตั้งแยะนะ ที่จะทำให้ท่านเข้าใจหน่ะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ขอให้ผ่านไปด้วยดีค่ะ

ป้าโซมีความเห็นเหมือนคุณYUCCA ค่ะ

สำหรับลูก.. ไม่ว่าจะอายุสักเท่าไหร่ก็ยังเป็นแก้วตาดวงใจของพ่อแม่เสมอ ไม่เคยเลิกห่วงได้หรอกค่ะ

ที่คุณพ่อเป็นห่วง เพราะไปคนเดียวไงคะ ถ้ามีเพื่อนผู้หญิงหรือญาติสักคนเดินทางไปด้วยกันนี่ ก็คงฉลุยแหละ

สมัยป้าโซไปนี่ เอาพี่ผู้หญิงที่ทำงานไปเป็นเพื่อนด้วย แม่ไม่เห็นด้วยแต่ก็ว่าอะไรไม่ได้เพราะป้าโซแสดงให้เห็นแล้วว่าไม่ได้ไปทำอะไรเสียหาย

ลูกผู้หญิงก็มีเรื่องเดียวแหละค่ะ คือเรื่องเสียเนื้อเสียตัวที่ผู้ใหญ่เขาถือกันมาก แต่สำหรับคนสมัยปัจจุบันก็คงไม่ค่อยถือกันซักเท่าไหร่แล้ว

ลองอธิบายให้พ่อฟังสิคะว่าไปค้างกับครอบครัวเขา อยู่ในสายตาผู้ใหญ่บ้านเขาตลอด ขอให้เชื่อใจว่าจะดูแลตัวเองได้ ไม่ทำอะไรที่เสียหายโดยเด็ดขาด ทางที่ดีให้แฟนคุณเก่งถ่ายรูปบ้านเขาส่งเมล์มาให้คุณพ่อดูดีไหมคะ ว่าคุณเก่งจะนอนที่ไหนยังไง ที่บ้านมีใครอยู่บ้าง ประมาณรายงานรายละเอียดน่ะค่ะ คุณพ่อจะได้คลายห่วงได้บ้าง..

ขอให้โชคดีค่ะ

ขอขอบคุณทุกๆความเห็นมากๆเลยค่ะ ตอนนี้สถานการณ์ก็น่าจะดีขึ้น เพราะแม่คุยกับพ่ออีกทีแล้วค่ะบอกว่าให้ไว้ใจลูกซึ่งแม่ได้ทำแล้วเหรอแต่พ่อ ลูกโตแล้วแม่ยังไว้ใจลูกเลยทำไมพ่อไม่ทำอย่างแม่บ้าง ฮิฮิแม่นี่คารมดีจริงๆ ..จริงๆแล้ว เก่งเคยไปญี่ปุ่นคราวที่แล้วกับคุณแม่ 2 คน แม่ก็เลยไม่ค่อยห่วงเพราะรู้แล้วว่า บ้านพี่โทชิเป็นยังไง แต่เรื่องค้างนี่ คุณพ่อไม่อยากให้ค้างบ้านเดียวกัน บอกไม่เคยหรอกยังไม่ได้แต่งจะนอนบ้านเดียวกันอ่ะนะ พอเก่งบอกว่านอนโรงแรมก็ได้ก็บอกนอนคนเดียวได้ไงเป็นผู้หญิงอันตราย ....อึ้งไหมละคะพี่น้องคร้าบบบบบบบบ

งั้นบอกป๊ะป๋าไปเลย ป๋าเก็บเป๋า...ป่ะ ขึ้นเครื่องไปด้วยกันเล้ย 555

เข้ามาทักทายตอนค่ำครับ อย่านอนดึกมากนะครับ

ก็ชวนปะป๊าไปด้วยเลยสิคะ จะได้ไม่ต้องห่วง
อยู่ในสายตาตลอดแน่ๆอิอิ
คนเป็นพ่อทุกคนห่วงลูกมากๆอ่ะแหละค่ะ ไม่ว่าลูกจะอายุเท่าไหร่ก็ตาม

ตอนที่ดิฉันขึ้นมาอยู่ญี่ปุ่น
ครั้งแรก พ่อมาส่งที่สนามบิน แกยังแอบไปร้อง
ไห้กับสามีดิฉันในห้องน้ำเลย(สามีเล่าให้ฟังทีหลัง)
แบบบีบมือสามีดิฉันเหมือนกันการฝากฝังลูกสาว
(ทั้งๆที่พูดภาษาไม่ได้)

สวัสดีค่ะปลาแวะมาขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดค่ะ ยังไงขอให้คุณพ่อ คณเก่งในอ่อนไวไวน้า

เข้ามาทักทายตอนเที่ยงครับ ทานข้าวให้ตรงเวลานะครับ

ขอบคุณที่มา comment คะ

เข้าใจคุณพ่อคะว่าเป็นห่วง พยายามคุยให้ท่านเข้าใจก่อนไปจะดีกว่าคะ เพราะถ้าไปโดยที่ท่านไม่เห็นด้วย เดี๋ยวจะมีปัญหาในอนาคตนะคะ

วันนี้นอนดึกเลยเข้ามาเยี่ยมครับ พรุ่งนี้ขอให้โชคดีทั้งวันนะครับ

จะแวะมาบอก.. อย่าไปปากกล้าบอกว่าจะขอลาออกกับนายญี่ปุ่นนะจ๊ะ.. ประเดี๋ยวจะร่วง ก่อนรุ่ง.. ต่อให้เก่งแค่ไหนก็ซีเนียร์รึตี้จ๊ะ.. หน้าละอ่อน หมดสิทธิ์.. ยิ่งถ้ามาจากโลกที่สามก็ตายห่านล่ะจ๊ะ.. ตอนที่พี่ทำบริษัทญี่ปุ่น ก็ร่วงเพราะปากหมาไปเหน็บเมียน้อยนายญี่ปุ่นนั่นแหละ.. รุ่งริ่งเลย.. ต่อให้เราจะเป็นหนึ่งในตองอูขนาดไหนก็ตาม.. จะบอกว่านั่นมันเพราะว่า พวกแก่ทึนทึกก็ไม่ได้ เพราะวัฒนธรรมมันเป็นมาอย่างนั้น คนรุ่นใหม่ซีเนียริตี้อาจจะน้อยลงก็ได้ แต่ต้องยอมรับว่ามันเป็นเรื่องจริงของบริษัทญี่ปุ่นนะ..

พี่ไม่ชอบอีกอย่าง วัฒนธรรมโอที เลิกงานปุ๊บจะขยับตูดออกจากบริษัท ทำเหมือนกับพี่ไปเหยียบหัว.. มองซะจนเรารู้สึกผิด.. แต่พี่ไม่สนหรอก.. สะบัดดากเหม็นๆ ออกโดยด่วนจ๊ะ..

ขนมน่ากินทั้งนั้นเลย

ถ้าว่างก็โทรมานะจ๊ะ

ยินดีที่ได้รู้จักจร้า ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมน้า

ปล เจนกะเฟรชห้องเดียวกันแต่คนละกลุ่มจร้า

ส่งขนมมาให้กล่องเบ้อเริ่มเลย
น่าอิจฉาจังจ้า ^^
นี่ก็รอ white day อยู่ จะมีอะไรยาไส้เราบ้างน๊า

แวะมาทักทายค่ะ คุณพ่อ น้องคงเป็นห่วงนะค่ะ .
สำหรับพ่อแม่ลุกเปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจ
เออ ก็พูดยาก แต่ก็เอาใจช่วยนะค่ะ

เข้ามาบล็อกคุณเก่งทีไร เห็นขนมเป็นกล่องใหญ่ๆ ส่งตรงจากญี่ปุ่นทุ๊กกกกกที....(กรุณาอ่านออกเสียงแบบอิจฉาอย่างแรง 555)

แฟนคุณเก่งน่ารักจังเลยอ่ะ ซื้อของส่งมาให้บ่อยๆ ใส่ใจในเรื่องเล็กๆน้อยๆดี

ส่วนเรื่องคุณพ่อก็สู้ สู้นะคุณเก่ง อีกหน่อยท่านจะเข้าใจ อย่าคิดมากน้า...

น่าอิจฉาจังงงงงงงงงงงงงง >_________<

เป็นกำลังใจให้คุณพ่อใจอ่อนเร็วๆนะจ๊ะ
จริงๆน้องเก่งก็พูดถูกนะ 27 ไม่ใช่ 17
สู้ๆค๊ะ

คุณเก่งมาเลยๆ โบว์พร้อมเสมอ หุหุหุ
โบว์อยู่อำเภอ Takatsuki ใกล้ๆเกียวโตเลย นั่ง JR ประมาณ 15 นาที

อ่ะ...แต่คุณเก่งมาวันที่เท่าไหร่จ๊ะ โบว์กลับไทย วันที่ 1 เมษา และคิดว่าจะกลับมาญี่ปุ่นหลังสงกรานต์...คุณเก่งมาช่วงสงกรานต์แน่ๆเลย...

หวัดดีจ้ะเก่ง ขนมน่ากินมาก ๆ หวานเหมือนความรักเลยล่ะสินะจ๊า

โฟมล้างหน้าคิตตี้ตัวนั้น ค่าเสียหายแค่ 300 กว่า ๆ เยนเองค่ะ จำไม่ได้ว่าเศษเท่าไหร่

ใช้ดีตามราคาจ้ะ ไม่แพ้ ใช้แล้วมีความสุขก็โอเคเนอะ

สู้ ๆ นะคะ มีความสุขมาก ๆ ค่ะ

เหอะๆ อิจฉาง่ะ บอกตรงๆว่า ไม่เคยได้ของขวัญวันวาเรนไทน์ ว่าแต่วาเรนไทน์เลย แฟนแนทเคยส่งจ.ม.ให้แนทครั้งนึง (ถ้าไม่สำคัญคงไม่ส่ง) พอเปิดซองดู กะว่าจะมีอะไรซักเล็กน้อย เขียนมาให้อ่านมั้ง ++ เปล่าเลย ข้างในมีเครดิตการ์ด แล้วก็ไม่มีตัวหนังสือ อะไรแม้แต่ตัวเดียว เฮ้อออ ข้างนอกซอง มีที่อยู่ ผู้รับผู้ส่ง แค่นั้น

ถ้าแนทสวยอย่างคุณเก่งพ่อแนทคงหวงเหมือนกัลลลลมั้ง แต่นี่ลูกสาวไม่สวย กลัวขายไม่ออก เลยรีบยกให้ซ้าเลย อิอิ สู้ๆๆๆๆ ค่ะ

หวัดดีจร้า น้องเก่ง นั่นดิเนอะ ทำไมต้องร้อนเกินหนาวเกินด้วยนะ สมัยตอนพี่อยู่เมืองไทยเวลาร้อนก็ โอ้ย แทบนอนไม่ได้เลย พัดลมก็ ช่วยอะไร ไม่ค่อยจะได้ เปิดแอร์ก็เปลืองไฟเนาะ พอมาอยุ่ที่นี่ กว่าพี่จะออกจากบ้านแต่ละที แต่งตัวอย่างกับหมีขั้วโลกเหนือ เฮออ บ่นบ่น
ไว้ให้น้องได้มาญี่ปุ่น ตอนหน้าหนาว แล้วอาจจะรัก แสงแดด และอากาศที่ร้อนอบอ้าวที่เมืองไทยจร้า
พี่ขอแอดหนูนะ

อ้าว...แฟนคุณเก่งอยู่ไซตามะเหรอคะ
โบว์เข้าใจผิดว่าอยู่เกียวโต แหะ แหะ...

แวะมาตอบคำถามอีกรอบจ้ะ

ซื้อได้ตามซุปเปอร์ฯทั่วไปค่ะ ถ้าจะให้ถูกลงมาอีกนิดก็ตามร้านขายยาค่ะ

ฝึกไว้ น้องเก่ง เสน่ห์ปลายจวัก สามีรักสามีหลง

มาให้กำลังใจค่ะ ครั้งแรกที่มาญี่ปุ่น โดนขับไสไล่ส่งให้มาเรียน
ไม่ค่อยอยากมา เพราะหนาว บินๆ ไปๆ กลับๆ มีแฟนเป็นคนญี่ปุ่น
ตอนนี้พ่อแม่อยากให้กลับไปอยู่ใกล้ๆ คงจะผิดหวังนิดหน่อย ที่ส่งมันมาเรียนตั้งแต่แรก เสร็จญี่ปุ่นซะเลย

ถ้าอยากมาจริงๆ ก็อธิบาย ให้แฟนเข้าหาพ่อแม่บ่อยๆ ค่ะ
สร้างความจริงใจ ทุกคนมีอุปสรรคเหมือนๆ กันทั้งนั้น
ตอนนี้ยังดีมีพ่อแม่ห่วงเราอยู่ ถ้าวันหนึ่ง เขาไม่ห่วงเราแล้ว จะเหงานะค่ะ

ค่อยๆ เป็นค่อยๆไปดีกว่า เป็นธรรมดาที่ผู้ชายจะหวงลูกสาว
เป็นการเดินทางระหว่างประเทศ ท่านยิ่งห่วงเรามากเป็นสองเท่า สู้ๆๆ ค่ะ

ขอบคุณนะค่ะที่เข้าไปเยี่ยม ยังไงก็ขอให้คืนดีกับคุณพ่อไวๆนะค่ะ จะได้เที่ยวญี่ปุ่นอย่างสบายใจ

สวัสดีค่ะ โบมีคนรู้จักแบบเดียวกับคุณเก่งเลย ทำเรื่องไว้เรียบร้อย แต่พ่อห้ามเด็ดขาด น่ากลุ้มใจแทนมากๆ ยังไงซ๊า คุณเก่งก็พยายามนะค่ะ

หวัดดีจ้าคุณเก่ง..

แหมๆๆ กำลังลดความอวบอยู่ ไม่ต้องมาเห็นชีสน้ำลายยืดดดดเลย


อีกเดือนนึงก็จะได้เวลาบินมานี่แล้วนี่จ๊ะ ปะเหลาะพ่อไปถึงไหนแล้ว?

ของขวัญเยอะมากกกกก
ยัดได้ไงเนี่ย เก่งมากๆเลยค่ะ 55
แบบนี้ปลื้มสุดๆเนอะ

ของขวัญเยอะแยะเลยจ้า แฟนคุณเก่งน่ารักจัง ขนมญี่ปุ่นเพียบเลย
เรื่องคุณพ่อน่ะค่ะ ท่านเป็นห่วงเรามากๆ ท่านก็เลยไม่อยากให้ไป ลองคุยกะท่านดีๆซิคะ ท่านน่าจะเข้าใจนะ

จะไปญี่ปุ่นสงกราานต์เหมือนกันเลย คุณเก่งไปจังหวัดอะไรเอ่ย ปลาไปคานางาวะค่ะ

ปล.ขอแอดเป็นเพื่อนนะคะ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่า

ขอบคุณสำหรับเม้นแรกในบล๊อกลดความอวบค่ะ

ดีใจๆ

และดีใจที่มีแต่เรื่องดีๆเข้ามาด้วยนะคะ

เมื่อสมัยสาวๆก็มีแฟนต่างชาติค่ะ

บินไปโลดไม่ปรึกษาใคร (นิสัยไม่ดี) เค้ามารับค่ะ

ตอนนั้นอายุ ประมาณ 26 ค่ะ

และแล้วก็ แต่งงานกับคนที่มารับนั่นแหละค่า

ตอนอายุ 27 ปี เลขสวยเนอะ 555-

เป็นกำลังใจให้ค่า...

แวะมาขอแอดเพื่อนหน่อยนะจร้า

ปล.ไปหาเฟรชที่จตุจักรหลายทีแล้วยังไม่เคยเจอเลยอ่ะ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันค่ะ

หวัดดีครับตุณเก่ง ขอบคุณที่แวะเวียนไปเยี่ยมที่บ้านนะครับ

....ว่าแต่ของฝากคุณเก่ง มีแต่ของหน้าตาน่ากินนะนั่น

ของขวัญวาเลนไทน์เพียบเลย ทานไม่หมดแบ่งมาทางนี้ได้นะคะ ^_^

อยากให้เข้าใจหัวอกของพ่อแม่ด้วยค่ะ เลี้ยงลูกมาจนเติบโตขนาดนี้ท่านก็เป็นห่วงเป็นธรรมดานะคะ โดยส่วนตัว อายุจนป่านนี้แล้ว แม่ยังห่วงเลยค่ะ ขอให้ดูแลและแคร์ความรู้สึกของคุณพ่อคุณแม่เยอะๆนะคะ ท่านรักเรา ท่านถึงเป็นห่วงเราค่ะ

แล้วเก่งจะได้ไปรึป่าวเนี้ย ลุ้นๆๆให้คุณพ่อใจอ่อนเนอะ

เก่งไปเมื่อไรอ่ะ
พี่ได้วีซ่ามาแล้ว แต่ตั๋วไม่ได้แล้ว
น้องที่ขายตั๋ว ไปขายให้คนอื่นซะฉิบ
พี่เองอาจจะได้ไปช่วงสงกรานต์

ทักทายจ้า...
ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะไปชมนัทแต่งหญิง...
สู้ๆนะคะ ขอให้ได้ทำดังใจหวังนะคะ...

สวัสดีค่ะ เอาใจช่วยนะคะ คุณพ่อท่านแค่โมโห
ถ้าอัมพิกาเป็นคุณเก่งอัมพิกาก็ไปเหมือนกันค่ะ
อ้อ แอดเป็นวีไอพีเฟรนด์แล้วนะคะ ^^

ขอทุกอย่างราบรื่นน๊าา รอลุ้นเหมือนกันนะเนี้ย