กาแฟมังแรงจริงๆ
๒๑.๕๐ น. ๒๖ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ที่บ้าน
ตื่นเช้ามา ก็ไม่เช้านักหรอก
ตื่นขึ้นมาด้วยความอ่อนระทวย ดูนาฬิกา สายอีกแล้ว...
ไม่ได้ตั้งใจให้สายนะครับ แต่เมื่อคืนนอนไม่หลับ กว่าจะหลับได้ก็เกือบตีห้า
ไม่ได้เป็นเพราะนั่งคิดถึงใคร หรือใครจะมาให้คิดถึง
แต่เป็นเพราะ "กาแฟแก้วเดียว"
เพราะเมื่อคืนต้องเขียนงาน ก็นั่งทำอารมณ์มาตั้งแต่เข้าบ้าน คือ สองทุ่มครึ่ง
เปิดคอมพ์ นั่งดูรูปที่ถ่ายมา เลือกคัด ลบที่ไม่เอาทิ้ง จากนั้นเปลี่ยนชื่อไฟล์ ตั้งชื่อรูป ใส่รายละเอียด พอเริ่มมีอารมณ์จะทำงาน ก็ชักคัน เลยไปอาบน้ำ
และ "ชงกาแฟ"
ดื่มเพราะเคยชิน เวลาเขียนงาน ชอบจิบกาแฟร้อนสักแก้วเพื่อกระตุกสมองและปลายนิ้ว
ได้เรื่องเลยครับ จิบ เอสเปรสโซ ไปเมื่อตอนห้าทุ่ม
เขียนงานไปเรื่อย ถึงตีหนึ่ง จนมาสะดุด เพราะเจอคำพิพากษาศาลฎีกาที่อ่านแล้วไม่เข้าใจ อาจเป็นเพราะ เด็กชายก้อง ไม่ได้เรียนกฎหมายมาซะด้วย
เลยหยุดเขียนงาน แล้วหันมาดูบล็อกของเพื่อนๆ แทน ว่าสักตีสองจะนอน
แต่แล้ว ตามันไม่ยอมสยบให้แก่ความรู้สึก
มันดื้อครับ บอกให้หลับ มันกลับค้าง
เลยไปค้นดูในตู้เย็น ได้ของมึนเมามาจำนวนหนึ่ง กะว่า จะเอาแอลกอฮอล์ไปต่อสู้กับคาเฟอีนซะหน่อย
แต่ไม่ได้ผลครับ
กว่าจะหลับได้ก็ปาเข้าไปตีห้า
ตื่นมาเก้าโมงครึ่ง ไปทำงานด้วยสภาพ "ไปแต่ตัว หัวอยู่บ้าน"
ไปด้วยสภาพที่รู้อยู่เต็มอกเต็มกระหมองเลยว่า ยังมีงานอีกชิ้นที่ต้องทำส่งภายในหกโมงเย็น และยังมีงานอื่นๆ อีกมากมาย รอคอยเราอยู่ เหอะ เหอะ
ด้วยความสามารถเฉพาะตัว งานของ เด็กชายก้อง ก็ผ่าด่านงานต่างๆ มาได้ ส่งงานชิ้นสุดท้าย ก็เกือบทุ่ม
กลับมาถึงบ้านตอนนี้ ก็เลยอัพบล็อกเสียหน่อย ไปทักทายเพื่อนสักนิด แล้วเดวจะบอกศาลาไปนอนเอาแรงไว้ต่อสู้กับวันพรุ่งนี้ต่อไป...
ขอย้ำว่า...
ไม่มีใครตายเพราะทำงาน แต่จะ(อด)ตายเพราะไม่ได้ทำงาน
อิอิ
ขอความสุขสวัสดีจงมีแด่ทุกท่าน คร้าบ......
Create Date : 26 กรกฎาคม 2548 |
|
8 comments |
Last Update : 26 กรกฎาคม 2548 22:12:24 น. |
Counter : 819 Pageviews. |
|
|
|