โลกนี้แสนสวยงาม... อยากให้เธอได้อยู่ร่วมชม...............
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
14 มีนาคม 2550
 
All Blogs
 
ภูเขา..ทะเล..มหานคร

ใครหลายคน
หรืออาจจะทุกคนก็เป็นได้
บอกฉันว่า..
ทะเลไม่เคยหลับใหล

ตอนที่ได้ยินครั้งแรก
ฉันไม่เชื่อหรอก
เพราะตอนนั้น
ฉันไม่เคยเห็นทะเล
อย่างมาก..
ฉันก็ได้แต่เห็นทะเลจากในทีวี

ชีวิตวัยเด็ก
ตื่นมา มองไปทางไหน..
ฉันก็เห็นแต่ภูเขา
และฉันในวัยเด็ก
ก็ไม่ชอบทะเลไปมากกว่าภูเขา
นั่นเพราะ..
ประสบการณ์ในวัยเด็กของฉันเกี่ยวกับทะเล
เลวร้าย..
ไม่น่าประทับใจนัก


เหงื่อเหนียวรสเค็ม เค็มกว่าเหงื่อจากฤดูร้อน
ฝุ่นทรายคละคลุ้ง เม็ดละเอียดเกาะกุมผิวกาย
ต่างจากทรายน้ำยมบ้านฉัน
ผู้คนมากหลาย ราวกับงานมหกรรม

กระทั่งเติบโต..
ทะเลเริ่มเป็นมิตรกับฉันมากขึ้น
และฉันเริ่มคิดถึงทะเลมากขึ้น
หรืออาจเพราะฉันมีภูมิต้านทานมากขึ้น ?
ฉันอาจเริ่มทนเหงื่อเหนียวรสเค็มได้
ฉันอาจไม่ยี่หระต่อเม็ดทรายที่เกาะกุม
ฉันอาจไม่สนใจผู้คนที่รายล้อม

หรืออาจเป็นเพราะ..
มหานครที่ฉันอยู่ตอนนี้
เลวร้าย..
ไม่น่าประทับใจ

มากกว่าทะเล

..........................


เพิ่งกลับจากทะเล
ไปทำงานแถวๆทะเล
ทำให้ได้แต่มองทะเล
แต่ไม่มีโอกาสได้ลงทะเล

ไปหลายวันทีเดียวครับ
6 วัน 5 คืน
4 คืนแรกเขาจัดให้พวกเราไปนอนโรงแรมกลางป่า




เช้ามาก็ทำงานกว่าจะเสร็จก็หัวค่ำ
ทานอาหาร(ข้าวแกง)โรงแรมทุกวัน
ทำเอาผมออกอาการเบื่อ
โชคดีที่เอารถไปเอง เลยขอสละสิทธิ์ในอาหารโรงแรม
ขับรถคู่ใจออกไปประมาณ 10 กิโลเมตรเห็นจะได้
เพื่อเสาะหารถเข็นที่มีป้ายอันดึงดูดใจ
ประมาณ ก๋วยเตี๋ยว หรือ บะหมี่ อะไรประมาณนั้น
ทานอิ่มสาแก่ใจก็ขับรถกลับมาอีก 10 กิโลเมตร
เออ..ความอยากไม่เคยปราณีใคร

คืนแรกหวังปั่นงานที่แบกใส่บ่ามาจาก กทม.
แต่เมื่อพบกับบรรยากาศหลังห้องยามค่ำคืน
ที่ทั้งเย็นฉ่ำจากกระแสลมที่สลับกันทั้งแรงและเบา
เสียงน้ำในสระกระเพื่อมเป็นระยะด้วยแรงลมสัมผัส
วงดนตรีแจ๊สจากห้องอาหารด้านล่าง
แม้ไม่ใสนุ่มเหมือนเล่นอยู่ต่อหน้า
แต่ด้วยความเงียบของยามค่ำคืน
เสียงนั้นก็เพราะกว่าเปิดเอ็มพีทรีฟังจากคอมพิวเตอร์
แสงดาวกระพริบพร่างพราวราวโคมไฟนับล้านดวงประดับฟ้า
ส่องแสงสู้จันทร์ที่เพิ่งผ่านพ้นวันเพ็ญไปเพียงไม่กี่คืน

เพียงเท่านี้..
คอมพิวเตอร์ก็ทำหน้าที่เป็นเพียงเครื่องมือสื่อสาร
ในโปรแกรมเอ็มเอสเอ็มผ่านอินเตอร์เน็ตไร้สาย
งานที่ตั้งใจไว้ถูกพับเก็บไว้ในส่วนที่ลึกที่สุดของใจ
บนโต๊ะรินระเบียงที่หวังให้เป็นโต๊ะทำงาน
ก็มีวัตถุไวไฟ 40 ดีกรีหมักบ่ม 8 ปีมาวางแทนเอกสาร
ผมพร้อมรุ่นพี่อีกสองคนต่างพากันหยิบชงกันตามความอยาก
ผมจับจองเก้าอี้ติดระเบียง เหยียดขาท้วมอวบอิ่มวางพาด
แล้วฟังแจ๊สอย่างรื่นรมย์

เช้าวันที่สอง
ร่างกายของผมเริ่มงอแง
ด้วยความที่ไม่ได้นอนห้องแอร์มานาน
และเตียงนอนที่นุ่มเกินไปสำหรับหลังของผม
อาการภูมิแพ้เริ่มสำแดงเดช

คืนต่อจากนั้น
ความรื่นรมย์หายไปเกือบครึ่ง
ไม่มีวงสังสรรค์ มีแต่เก้าอี้เปล่า
ไม่มีน้ำจัณฑ์ชั้นดี มีแต่กองเอกสาร
หากแต่ยังมีบรรยากาศที่ดีและแจ๊สดีๆแว่วมาเบาๆ

คืนสุดท้าย
พวกเราถูกย้ายจากโรงแรมกลางป่ามาอยู่โรงแรมริมหาด
ผมยังเหลืองานอีกหนึ่งชิ้นที่ต้องส่งภายในรุ่งเช้า
เอนหลังลงโซฟาภายในห้องสักพัก ผ่อนคลายความเหนื่อยล้า
ก่อนเปิดคอมพิวเตอร์คู่ใจ
คืนนี้ไม่มีแจ๊สล่องลอยมาตามสายลม
มีแต่จันทร์ครึ่งดวงลอยเด่นกลางทะเล
ลมพัดกระโชกแรง เมฆดำลอยผ่านจันทร์
เรือตกหมึกเปิดไฟสีเขียวต่อแถวอยู่ใต้จันทร์







สุดท้าย
การมาทะเลครั้งนี้
แม้ว่าผมจะไม่ได้ลงสัมผัสเม็ดทรายและน้ำทะเล
แต่ก็รู้สึกปลอดโปร่งจากการได้หนีจากเมืองใหญ่
รู้สึกเช่นนั้นได้ดีทีเดียว
โดยเฉพาะหลังจากกลับมาอยู่เมืองเทวดาแห่งนี้
แม้จะกลับมาได้เพียง 1-2 วันเท่านั้นเอง..


Create Date : 14 มีนาคม 2550
Last Update : 15 มีนาคม 2550 19:13:57 น. 17 comments
Counter : 422 Pageviews.

 
น่าเสียดายไปจนถึงแต่ไม่ได้เข้าไปสัมผัส


โดย: nakwan6 วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:2:05:44 น.  

 
เคยเหมือนกันทที่ไปทะเล แต่ไม่ได้แม้แต่เดินชายทะเลได้แค่มอง ตอนไปสิชลคะ เสียดายที่สุด


โดย: nakwan6 วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:2:06:52 น.  

 
อิจฉาคนได้เห็นทะเล

ถึงไม่ได้สัมผัสแต่ก็ได้อยู่ใกล้ แค่ลมทะเลโชยมาทักทายก็ชื่นใจแล้วค่ะ

ทำงานหนักจัง พักผ่อนบ้างนะคะ


โดย: SevenDaffodils (SevenDaffodils ) วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:2:07:28 น.  

 
แวะมาส่งความคิดถึง เมื่อบล็อคแก๊งเปิดทำการ


โดย: somnumberone วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:2:16:34 น.  

 
คุณคล้ายๆผมเลยครับ ได้ไปที่ที่หลายคนอิจฉา แต่ใครจะรู้ว่าเราไปก็ได้แค่มอง ไม่ได้ไปสัมผัสเลย

ผมเนี้ยบ่อยมากนะ ที่บินไปประชุมเช้าบ่ายกลับ ข้าวร้านอร่อยๆ ประจำจังหวัด ประจำประเทศยังไม่มีโอกาสไปแวะกินเลย เซ็งเป็ด


โดย: I.Brother วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:2:33:23 น.  

 

. . เห็น และ อ่าน

ทำให้เกิดอาการ หิวทะเล - -"

เพิ่งมีโอกาสได้ไปเมืองที่มีทะเล

แต่ดันไม่ได้เห็นทะเล - -"

. . .


โดย: Dying To Be Alive วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:3:31:34 น.  

 
อย่างน้อยก็ยังได้เห็น ได้สูดอากาศบริสุทธิ์ ไปให้พ้นๆ ความวุ่นวายของ กทม. นะคะ


โดย: O-HO วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:8:28:49 น.  

 
อ่ะนะ
มาเยี่ยมคับ


โดย: Kurt Narris วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:9:13:53 น.  

 
เพิ่งกลับมาจากทะเล นอนฟังเสียงคลื่น นอนดับดาวอยู่ริมทะเล แต่ไม่ได้ลงเล่นน้ำทะเลเหมือนกัน


แต่ก็รู้สึกดี เมื่อกลับมา กทมนะ


โดย: ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน ) วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:11:44:43 น.  

 
น่าเสียดาย น่าลงไปสัมผัสทะเลนะ


โดย: รักบังใบ วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:18:55:35 น.  

 
สวยกะที่พัก อยากไปจัง


โดย: Reaper's raspberry วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:21:28:57 น.  

 
คุณ nakwan6 - ได้ออกไป ตจว.บ้างก็ดีแล้วอ่ะครับ ไว้คราวหน้าค่อยลาพักร้อนไปนอนและเล่นน้ำให้ฉ่ำ

คุณ SevenDaffodils - อยากพักเหมือนกันครับ แต่งานมาเรื่อยๆไม่หมดสักที

คุณ somnumberone - ขอบคุณครับ

คุณ I.Brother - ผมทำใจได้แล้วครับว่ามาทำงาน เมื่อไม่ได้เที่ยวก็ไม่เป็นไร

คุณ Dying To Be Alive - หุหุ หัวอกเดียวกัน

คุณ O-HO - ช่ายครับ

คุณ Kurt Narris - ขอบคุณครับ

คุณ ดาว..กลางวัน - ดีจนไม่อยากกลับเลยครับ

คุณ รักบังใบ - น่าเสียดายอยู่เหมือนกันครับ

คุณ Reaper's raspberry - ที่พักแพงโคตะระเลยครับ แต่ไปงานของชาติ เจ้าของเค้าเลยลดให้จากคืนละ 12,000 เหลือ 2,200


โดย: เด็กชายก้อง วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:19:25:42 น.  

 
อ่านบล็อคนี้แล้วนึกสงสารเพื่อนจิง

ทำงานหนัก ไม่ได้ชื่นชมทะเลเต็มอิ่ม

เราควรแนะนำให้หัวหน้ามาอ่านนะ





โดย: tistoo วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:20:43:53 น.  

 
อ่านแล้วก็อดไม่ได้ที่จะคิดว่า ดช. ก้องนี่ช่างเป็นคนโรแมนติกซะนี่กระไร แม้กระทั่งยามงานรัดตัววุ่นครุ่นคิด ยังสามารถกลั่นความคิดขีดเขียนออกมาได้ อย่างให้อารมณ์อีก

พี่ก็ลืมไป ดช. เป็นนักเขียนนี่เนอะ


โดย: MoneyPenny วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:0:42:13 น.  

 
12000 เหลือ 2200 โหย กำลังขยี้ตาตัวเองว่าอ่านผิดหรือเปล่า....


เจ้าของใจดีจังค่ะ...


โดย: SevenDaffodils (SevenDaffodils ) วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:4:01:40 น.  

 


เป็นโรคแพ้เมืองใหญ่..ถูกใจเมืองเล็กค่ะ..

ยิ่งเมืองเล็กที่มีน้ำทะเลใส ๆ กับหาดทรายขาว ๆ เอาไว้ให้นอนแผ่ตีแปลงเล่นด้วยล่ะก็..ยิ่งรัก..ขาดใจเลยอ่ะนะคะ

ปล.ชอบบล้อกคุณจังงง อื้มม


โดย: i'm not superman วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:18:12:34 น.  

 
สวยจังเลยเนอะ...........อยากไป ๆ แต่ไม่ว่างสักที


โดย: orain (กลิ่นกาสะลอง ) วันที่: 18 มีนาคม 2550 เวลา:0:38:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เด็กชายก้อง
Location :
แพร่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




แม้วันนี้เติบใหญ่
มาได้หลายฝนแล้ว
แต่ในใจก็ยังคง
เผื่อพื้นที่เล็กๆ
ไว้ให้เป็น
"เด็กชาย"

ดังนั้น ในบางครั้ง
พื้นที่บล็อกนี้
จึงมีพื้นที่
ที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว
และในบางพื้นที่
ยังคงเก็บไว้บ้าง
ให้สำหรับ
"เด็กชายก้อง"


.................

เพลง Lemon Tree
โดย Fools Garden
Get this widget | Share | Track details



















Friends' blogs
[Add เด็กชายก้อง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.