มีกิจกรรมมากมายที่สามารถพัฒนาเด็กได้ วันนี้ขอรวบรวมเอามาแบ่งปันกันน่ะค่ะ

- ลากรอยมือ รอยเท้า ของลูก แล้วนำมาตกแต่งเป็นกิจกรรมศิลปะ หรือทาบฝ่ามือบนสีแล้วมากดที่กระดาษ 
-  เอาตัวลูกทาบบนกระดาษแผ่นใหญ่วาดตามรูปร่าง ให้ลูกวาดต่อจะเป็นการตกแต่งลายเสื้อผ้าสำหรับเด็กเล็ก หรือวาดเสื้อผ้า รองเท้าสำหรับเด็กโต
-  วางกระดาษไขบนเหรียญหรือสิ่งของที่มีลายเช่น ลายแผ่นกระเบื้อง เปลือกไม้ พื้นรองเท้า กุญแจ  แล้วใช้สีเทียนหรือดินสอดำ ขูดๆ ถู ให้ลวดลายขึ้นมา
-  หยดสีเล็กๆบนกระดาษให้ลูกเป่า จะใช้หลอดหรือปากเปล่าเป่าก็ได้ อย่าหยดสีวงใหญ่(เด็กต้องสอนให้เป่าออก เพราะเด็กบางคนเคยดูดน้ำเข้าแต่ไม่เคยเป่าลมออกจากปาก)
-การพ่นสี  จุ่มแปรงสีฟันในสี้นื้อเหลว แล้วใช้มือกรีดขนแปรงหรือบนลวดตาข่าย เพื่อให้สีกระจายลงบนกระดาษ อาจนำวัสดุบางอย่างมาวาง เมื่อยกออกก็เป็นลายเงาตามวัสดุ
- ใช้เทียนสีขาววาดรูปบนกระดาษ จากนั้นทาทับด้วยสีเนื้อบางๆแล้วรูปภาพจะขึ้นมา
-ใช้แปรงจุ่มน้ำเปล่าทาบนกระดาษให้ทั่วทั้งแผ่น แล้ววาดเส้นโค้งต่างๆซ้อนๆกันโดยเว้นช่องว่างระหว่างสีเล็กน้อย ให้เด็กๆดูสีที่ค่อยๆมาเชื่อมกันเป็นสีสายรุ้ง
- หยดสีข้นบนกระดาษ ให้เด็กๆพับกระดาษไปมา เป็นลวดลายต่างๆ
- พับครึ่งกระดาษแล้วคลี่ออก จุ่มเชือกลงในสีให้สีเกาะทั่วเส้น วางเชือกบนรอยพับกระดาษ พับกระดาษปิดใช้มือทับกระดาษแน่นๆ ดึงเชือก  จะมีลวดลายสวยงาม
-  นำผักผลไม้ เช่น fruit star มะเฟือง  มันฝรั่งแกะลาย แคร็อท  หัวหอม  จุ่มสี แล้วมากดบนกระดาษ
   อุปกรณ์ที่สามารถนำมาทำแม่พิมพ์เช่น หน้าตัดของแกนทิชชู  กระดาษทิชชู หลอดด้าย ปลอกสวมนิ้วมือเย็บผ้า ตะปูควง ฟองน้ำ ลูกโป่ง ไม้หนีบผ้า กระดาษลูกฟูก โฟมกันกระแทกแบบเแผ่น แบบเม็ดๆ แบบลายหนอน หวี มักกะโรนี เป็นต้น
- ทากาวบนกระดาษ เท ทรายสีลงไป ทิ้งให้แห้ง หรืออาจเอา ใบไม้ (เมล็ดถั่ว ไม่เหมาะกับน้องเล็กน่ะค่ะ) เปลือกไข่ กระดาษฟรอยด์ กระดาษแก้ว เป็นต้น   การทำทรายสี ก็ง่ายๆ เอาทรายขาวละเอียดใส่ในขวด หยดสีผสมอาหารลงไปเล็กน้อย เขย่าขวดให้สีกระจายให้ทั่ว แล้วตากแดด เกลี่ยทรายให้บางๆ)
- งาน ฉีก ปะแปะ ขยำกระดาษ เป็นงานที่เหมาะกับน้องเล็กเป็นอย่างดี
-  ทำแป้งโดว์ให้ลูกเล่นทำอาหารโดยทำไม้คลึงจากด้ามไม้กวาดหรือแท่งไม้กลม พิมพ์คุกกี้ มีดพลาสติค ไม้พาย ภาชนะทำอาหาร หม้อ จาน ชาม ช้อน เป็นต้น หรืออาจใช้แป้งโดว์แทนดินน้ำมันให้ลูกแกะสลักเล่น
-  ทำกะบะทรายหรือกะบะเกลือให้ลูกใช้นิ้วเขียนอักษรเล่น เด็กๆชอบการเขียนอักษรด้วยนิ้วของตนเองเพราะควบคุมมือได้ดีกว่าเวลาจับดินสอ แม้นแต่ใช้นิ้วจุ่มเขียนอักษรก็สนุกเช่นกัน
- ในการหัดให้ลูกนับเลข ต้องสอนให้เด็กเข้าใจเรื่องการแทนค่าก่อน เช่น การจับคู่ของสิ่งหนึ่งกับสิ่งอื่น เริ่มด้วยการให้ลูกแตะสิ่งของนั้นๆทีละชิ้น  เพราะการสัมผัสจะช่วยเด็กให้เข้าใจว่าเขากำลังนับของทีละชิ้นๆ  อย่านับเกินเลขสามจนกว่าลูกจะนับหนึ่งถึงสามได้คล่องเสยก่อน จึงค่อยๆเพิ่มตัวเลขขึ้นไป
-  ให้ลูกหัดฟังเสียง ฉีก ขยำ โบก กระดาษ และ้วให้หลับตาแล้วบอกเป็นเสียงแบบไหน
- ลองนำ เหรียญ  ลวดหนีบกระดาษและดินสอ ปล่อยลงพื้น ให้เด็กบอกว่าเป็นเสียงของอะไรตกพื้น
-  ประสบการณ์แรกในการทำเสียงดนตรีของเด็กเกิดจากการ ปรบมือ ย่ำเท้า กระโดด  เด็กจะเรียนรู้ความสนุกจากการฟังเพลงซ้ำๆไปมา แล้วจะร้องได้ในคำสุดท้ายของแต่ละท่อน แล้วจะร้องได้ดีขึ้นเรื่อยๆ เพลงที่มีจังหวะและเนื้อร้องชัดเจนจะช่วยให้เด็กร้องตามได้เร็ว  การร้องพร้อมทำท่าทางประกอบยากไปสำหรับเด็กเล็ก นอกจากจะร้องได้คล่องแล้ว)  เมื่อเด็กเริ่มร้องเพลงเขาจะร้องอยู่โน๊ตเดียวตลอดเพลง แล้วเด็กจะค่อยๆเรียนรู้ว่าเสียงของเขาสามารถทำเสียงสูงต่ำได้ แล้วเด็กก็จะควบคุมเสียงเป็น
-  เด็กต่ำกว่าห้าขวบ ควรเริ่มจากอุปกรณ์เคาะจังหวะก่อน เช่น การทำเครื่องเขย่าโดยนำเมล็ดถั่วแห้ง พาสต้า เกลือ กระดุม ใส่ในขวดหรือกระป๋องปิดฝาให้แน่น   หรือ ฝาต่างๆร้อยเชือกมาใช้เขย่า
-  เด็กส่วนใหญ่ยังไม่เริ่มเรียนดนตรีจนกว่าอายุเจ็ดขวบ แต่มีข้อยกเว้นสำหรับเทคนิค ซูซูกิ  ในการเรียน ไวโอลิน เปียนโน เซลโล ซึ่งเด็กจะเริ่มเรียนได้ตั้งแต่สามขวบ เพราะไม่ได้เรียนจากโน็ตเพลงแต่ฝึกจากการฟังและเล่นเกมส์ เน้นการฝึกซ้อมบ่อยๆ ครั้งละไม่นาน การเรียนแบบนี้ได้ผลดี แต่ต้องได้รับความร่วมมือจากผู้ปกรองเป็นอย่างดี
-  การทำกลองง่ายๆ  นำกล่องไอครีม,หม้อ,พิมพ์เค็ก,ถัง,กระป๋อง มาขึงหน้ากลองด้วยกระดาษไขหุ้มให้ตึง ตีด้วยช้อน
-  ใช้ยางรถยนต์เก่าใส่ทรายละเอียดให้ลูกเล่นหรืออาจใช้กาลามังใบเก่า อ่างอาบน้ำเด็กของเก่า ใช้ผ้าคลุมกัแมวสุนัขมาเยี่ยวขี้  ของเสริมเล่นทรายเช่น ชุดตาชั่งสองขา  ทำทรายให้ชื้นเล่นขุดอุโมงค์ ทำถนน
- ทำฟันปลอมจากเปลือกส้ม  แว่นตาจากลวดกำมะหยี่ กล้องส่องทางไกลจากแกนทิชชู รองเท้าบูตพันด้วยศษผ้าเป็นบทบาทสมมุติว่าเข้าเฝือก  กระชอนเป็นหมวกทหาร
- นำเมล็ดส้ม/มะนาว  แช่น้ำทิ้งไว้หนึ่งคืน นำไปลงที่กระถาง กลบดินทับไว้ครึ่งเซ็นต์ รน้ำพอชุ่ม เอาถุงพลาสติคหุ้มไว้หลวมๆ ให้ดินชื้นตลด สองสามวันจะงอกต้นอ่อน
- หาหนอนผีเสื้อมาให้เด็กเลี้ยงเก็บใบไม้ที่จับหนอนมาเพื่อเป็นอาหาร อย่าเลี้ยงเกินสี่ตัวในภาชนะเดียวกัน ต่อมาหนอนจะเป็นดักแด้ ใช้เวลาสองสามสัปดาห์จะกลายเป็นผีเสื้อ ถ้ามันยังไม่โผล่ใช้น้ำฉีกเล็กน้อยใส่ดักแด้ แล้วปล่อยผีเสื้อคืนสู่ธรรมชาติ
- ใส่ดินทรายในภาชนะเป็นชั้นๆ เก็บไส้เดือนสองสามตัวใส่ลงไปใบไม้เล็กน้อยเพื่อเป็นอาหาร ดูแลให้ดินชื้นเสมอ เฝ้าดูไส้เดือนขุดดินลึกลงไปแล้วทิ้งเศษดินที่มันขุดไว้บนผิวดิน
-  อาจนำ หอยทาก ด้วง แมลงเต่าทอง มาเลี้ยง เก็บใบไม้จากต้นที่มันเกาะอยู่มาเป็นอาหารด้วย ดูแลดินให้ชื้นๆ เก็บไว้สองสามวันแล้วปล่อยคืนสู่ธรรมชาติ
-  ตู้ปลาขนาดเล็กใช้เลี้ยงสัตว์ที่จะเฝ้าดู ดีที่สุด ถ้าจำเป็นต้องปิดฝาให้เจาะรูให้มีรูระบายอากาศ หรือใช้ผ้าโปร่งปิดฝา
- ทำเครื่องเล่นกีดขวางให้ลูกเดิน เช่นถุงน้ำใบเก่าเจาะรูที่ก้น  กระเบื้องปูพื้นสำหรับก้าว กล่องกระดาษใช้ทำอุโมงค์ ยางรถยนต์เก่า ท่อนไม้ใช้เดินทรงตัว
- เกมส์ส่งของ  ให้เด็กๆนั่งล้อมเป็นวงกลม เอากระดาษห่อเป็นชั้นๆแต่ละชั้นมีของรางวัลอยู่ข้างใน เปิดเพลง เมื่อเพลงหยุดที่ใครให้แกะกระดาษออกหนึ่งชั้น พยายามสลับเพลงหยุดให้ดีเพื่อเด็กทุกคนจะได้ของรางวัล
-เกมส์โยนของ เช่น โยนถุงถั่วใส่ตะกร้า    โยนลูกปิงปองใส่ขวดโหล    หย่อนไม้หนีบลงขวด  โยนลูกบอลลงในยางรถยนต์เก่า
-เกมส์ไล่จับเงา   ส่องไฟฉายไปที่กำแพงให้เด็กเล่นจับ  อาจใช้กระดาษแก้วสีปิดไฟก็จะได้เงาสีสวยๆ
-นำตุ๊กตากระดาษหนีบด้วยคลิบ วางบนกระดาษ ใช้แม่เหล็กสอดด้านล่าง เพื่อให้ตุ๊กตาขยับได้
-เกมส์พัฒนาสมองเด็กโต
   ๑.ให้เด็กใช้มือข้างหนึ่งถูวนที่ท้องเป็นวงกลม ขณะที่อีกมือให้เคาะศีรษะ
   ๒. ใช้มือข้างหนึ่งเขียนเลข ๓ในอากาศ มืออีกข้างหนึ่งเขียนเลข ๐
   ๓. ยืนตรงข้ามเพื่อน เลียนแบบท่าทางของเขาทุกอย่าง
   ๔. ร้องเพลงง่ายๆเช่นจับปูดำ  ขณะที่อีกคนร้องเพลงอื่น เช่น แมงมุม

การศึกษาเกี่ยวกับการเล่น

มีการศึกษาถึงการเล่นที่มีผลต่อพัฒนาการของเด็ก พบว่า การเล่นเป็นกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับสติปัญญาและอารมณ์ นักจิตวิทยาหลายท่านได้ศึกษาเรื่องนี้ ขอนำมาเป็นตัวอย่างเพียงสองท่าน คือ
ซิกมัน ฟรอยด์ สนใจบทบาทของการเล่นที่มีต่อพัฒนาการทางอารมณ์ งานของฟรอยด์เน้นไปที่การเล่นจากจินตนาการโดยเฉพาะความเชื่อมโยงกับตัวตนในจิตไร้สำนึกของคนเรา ปัจจุบันยังยอมรับว่า การเล่นเป็นวิธีที่เด็กสามารถแสดงความรู้สึกและก้าวข้ามผ่านสิ่งรบกวนอารมณ์ต่างๆ
ฌอง เปียเชต์ นักจิตวิทยาชาวสวิส มองว่าการเล่นเป็นการฝึกฝนความรู้ที่ได้มาและปรับปรุงทักษะใหม่ให้สมบูรณ์

............................................................................................................