ผจญภัยในญี่ปุ่นแบบหมาป่าโดดเดี่ยว วันที่13 -สมาชิกใหม่มาแล้ว-
4 พฤษภาคม 2553
เดินมาที่เรือนใหญ่เพื่อมากินข้าวเช้าก็เห็นรองเท้าที่ไม่คุ้นตาอยู่คู่นึง รึว่า...
ใช่แล้วววววววว สามสาววูฟเฟอร์จากสิงคโปร์มาแล้วนั่นเอง
ทั้งสามคนเป็นคนสิงคโปร์เชื้อสายจีน ชื่อ โคนี่ เดนิสและพาเมล่า
มาถึงที่นี่ตั้งแต่เมื่อคืน (ที่ผมไม่ได้เจอเพราะเมื่อคืนมาอาบน้ำเสร็จก็กลับไปนอนเลย)
พอเริ่มทักทายกันพาเมล่าก็ทักผมมาว่าสวัสดีค่ะ!
พอได้คุยกันถึงได้รู้ว่าพาเมล่ามีแม่เป็นคนเชียงราย
แถมยังมีชื่อเล่นไทยๆด้วยว่าเต๋า นอกจากความพิเศษที่พูดไทยได้แล้ว
พาเมล่ายังเคยมาเรียนที่ญี่ปุ่น1ปีเลยพูดภาษาญี่ปุ่นได้คล่องปรื๋อซะอีก
เมื่อกินข้าวเช้าเสร็จผมก็ลงมือทำเต้าส่วนข้าวโพดต่อคนเดียว
ตอนปรุงรสโอค่าซังมาเห็นตอนเติมน้ำตาลพอดีถึงกับตกใจในปริมาณน้ำตาลที่ต้องใส่
แถมยังบอกว่าใส่เยอะแล้ว ไม่ให้ใส่เพิ่มอีกด้วย
...มันยังไม่ได้รสที่ควรจะเป็นเลยนะคร้าบ แถมกะทิก็เติมเกลือให้เค็มไว้ตัดรสกันแล้วด้วย
พอทำเต้าส่วนเสร็จตามออกไปทำงานก็ปรากฏว่าเค้าถอนหญ้ากันเสร็จแล้ว
ผมไม่ได้ทำเต้าส่วนช้านะ แต่พอมีคนมาเพิ่มเลยถอนหญ้าเสร็จเร็วตะหากล่ะ (สีข้างเจ็บนิดๆ อิอิ)
การมาเพิ่มของสามสาวทำให้บรรยากาศการแต่งช่อแอปเปิ้ลเปลี่ยนไปอย่างมหาศาล
การพูดคุยมีมากกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด
...โดยเฉพาะกับโอโต้ซัง!
จากแต่ก่อนที่โอโต้ซังจะเงียบๆ นานๆจะพูดขึ้นมาซักที(ก็ต่อเมื่อโอค่าซังชวนคุย)
แต่วันนี้โอโต้ซังพูด ...ระดับต่อยหอย
ช้าก่อนครับ อย่าเพิ่งด่วนสรุปว่าโอโต้ซังหัวงู พูดมากขึ้นมาเพราะมีสาวๆมาเพิ่ม
นานๆทีโอโต้ซังคงได้เจอวูฟเฟอร์ที่พูดภาษาญี่ปุ่นได้น่ะครับ เลยดีใจเป็นพิเศษ
ถึงจะมีแคธีที่พูดได้อยู่ก่อน แต่แคธีก็มักจะคุยแต่กับโอค่าซังมากกว่า
พอเจอน้องเต๋าของผมเข้าไปก็เลยดีใจที่มีเพื่อนคุยซะที
และแล้วเวลาอาหารว่างก็มาถึง...
อาหารว่างวันนี้แทบจะทำให้อิ่มได้เลยเพราะจัดมาเต็มๆถึง3อย่าง
1 ชูครีมที่ผมและแคธีซื้อกลับมาจากมะสึโมโต้ (รสชาติพอกินได้)
2 โยเกิตโฮมเมดที่วันนี้ผมใส่ใส่แยมบลูเบอรี่ (อร่อยทุกวัน)
3 เต้าส่วนขั้นเทพที่ทุกคนชมว่าอร่อย (แต่กินคนละถ้วย )
กินของว่างแล้วแคธีมีพลัง!
แถมรูปชามข้าวมื้อเที่ยงของผมที่โปะกับซะจนไม่เห็นข้าว อิอิ
หลังกินข้าวเสร็จโอค่าซังชวนพาเมล่า โคนี่และเดนิสไปสปาเท้า แล้วถามผมว่าจะไปด้วยมั้ย
สมองผมนึกย้อนไปถึงภาพวูฟเฟอร์คนก่อนๆที่โอค่าซังเปิดให้ดู
หลายกลุ่มและหลายคนที่มีรูปนั่งหย่อนเท้าลงไปในบ่อน้ำร้อนในลานหินธรรมชาติขนาดใหญ่
บ่อน้ำร้อน(สำหรับแช่เท้า)หลายบ่อเรียงรายในพื้นที่ที่ผมกะด้วยสายตาว่าเกินหนึ่งไร่!
กับสถานที่อลังการขนาดนี้ค่าเข้าคงไม่ใช่ถูกๆแน่ๆ (แถมเมื่อวานก็ควักไปหลายซะด้วย)
แต่ผมก็เลือกที่จะไปเพราะประสบการณ์บางอย่างถ้าอยู่เมืองไทยถึงมีเงินแค่ไหนก็ทำไม่ได้
ก่อนไปขึ้นรถผมแอบกระซิบถามแคธีว่าตอนมากาลีกับซิลเวียมาอยู่ได้ไปเที่ยวที่ไหนมั่งมั้ย
แคธีบอกว่าสองคนนั้นได้ไปแค่มะสึโมโต้ที่เดียว
...ได้ไปเยอะกว่าแฮะ อิอิ
เพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมงโอค่าซังก็พาเรามาถึงบ่อน้ำร้อน FOR FEET ONLY EDITION
ตัวอาคารสวยงามแบบเรียบๆ
ตัวผมยืนอยู่ข้างรถที่จอดหน้าอาคาร แต่ใจผมล่องลอยไปถึงบ่อแช่เท้าในอาณาบริเวณกว่าไร่เรียบร้อยแล้ว!
ความอลังการของรูปที่โอค่าซังเคยเอาให้ดูชนะความงกขาดลอย
ก่อนถึงประตูเข้าอาคารมีน้ำร้อนในรางไม้อยู่ซึ่งผมเดาเอาว่ามันคงคล้ายสินค้าให้ลองชิม 555
โอค่าซังหันมาบอกพาเมล่า โคนี่ เดนิสและผมว่าให้ถอดรองเท้า ถุงเท้าลงแช่ที่นี่เลย โอค่าซังจะเข้าไปคุยกับเจ้าของ
"อ๋อ แช่เท้าให้สะอาดพร้อมก่อนลงแช่ของจริงล่ะสิ" ผมคิด
แช่ไปน้านนานโอค่าซังก็ออกมาแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะให้เข้าไปลองของจริงซะที
พอโอค่าซังเอากล้องไปถ่ายรูปให้และบอกว่าแช่ด้านหน้านี้ฟรีนั่นแหละถึงจะรู้ว่าโอค่าซังพามาแช่แค่นี้
อยากเสียเงินนนนนนนนนนนนน
เปิดตัวพาเมล่า โคนี่ และเดนิส
ร้านค้าติดๆกัน
ดูจากของวางโชว์อาจจะขายเหล้า(มั้ง)
32104/560
Create Date : 21 มีนาคม 2554 |
|
7 comments |
Last Update : 22 มีนาคม 2554 23:10:29 น. |
Counter : 1242 Pageviews. |
|
|
เต้าส่วนข้าวโพดน่าตาดีมากๆ