กับหญิงเรากวนใจ กับชายเรากวนตีน
<<
ธันวาคม 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
19 ธันวาคม 2553

ผจญภัยในญี่ปุ่นแบบหมาป่าโดดเดี่ยว วันที่10 -เปิดเผยตัวละครลับ-

1 มิถุนายน 2553

วันนี้โชคดีมาก(เรอะ)ที่ตื่นขึ้นมาเองโดยไม่รอให้นาฬิกาปลุกในมือถือดัง

เพราะพอตื่นมาแล้วเปิดมือถือดูแล้วแทบช็อค ...7.07น. แล้ว!!!

7โมงนี่มันต้องเป็นเวลาเริ่มงานแล้วไม่ใช่เวลาตื่น งามหน้าจริงๆกู

รีบแปรงฟันและเปลี่ยนชุดทำงานแบบเร็วที่สุดในชีวิตแล้วรีบไปเรือนใหญ่ทันที...




ออกมาจากห้องเห็นโอค่าซังที่แปลงผักเลยรีบเข้าไปขอโทษ

โอค่าซังก็ไม่ว่าอะไร แถมยังบอกให้ไปกินข้าวซะอีก

กินเสร็จก็ไปรีบสมทบกับสาวๆที่แปลงเบอรี่พร้อมถอนหญ้าไปด้วยอาการสำนึกผิด

...จะไม่ยอมให้มันเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกแล้ว ฮึ่ม




วันนี้เหลือคนทำงานแค่4คน คือ ผม แคธี มากาลีและซิลเวีย

เพราะโอค่าซังไปโรงพยาบาลกับโอโต้ซังเพื่อตรวจหาอาการผิดปรกติ

จากการที่โอโต้ซังเคยผ่าตัดที่หัวเมื่อ2ปีก่อน




ถึงแม้โอโต้ซังและโอค่าซังจะไม่อยู่แต่พวกเราวูฟเฟอร์ทั้งสี่คนก็ทำงานกันเต็มที่ไม่มีอู้แม้แต่น้อย

เต็มที่กันจนโอบ้าจังต้องเดินมาตามไปพักกินของว่างเลยล่ะ แหะๆ

...โอบ้าจังถึงแม้อายุจะมาก (น่าจะเกิน70แน่ๆ)

และเวลาเดินทั้งขาและหลังจะโก่ง แต่โอบ้าจังก็แข็งแรงมาก เดินเร็วได้ลิ่วๆเลย




ก่อนเที่ยงนิดหน่อยโอค่าซังก็ถือกรรไกรมาในสวนแล้วมาร่วมตัดช่อแอปเปิ้ลด้วย

แคธีรีบถามถึงอาการของโอโต้ซัง ทุกคนหยุดมือรอฟังอย่างใจจดใจจ่อ

โอโต้ซังอาการปรกติเรียบร้อยดี เดี๋ยวตอนบ่ายก็มาตัดช่อแอปเปิ้ลได้แล้ว




มื้อเที่ยงวันนี้ยูอิจิโร่ซังไม่ได้ร่วมทานด้วย

เมื่อหลานรักไม่อยู่ผมเลยไปนั่งข้างๆโอบ้าจัง

มีตอนนึงโอบ้าจังถามผมว่าเอาชามั้ย โอค่าซังก็แซวว่า "ถามวู้ดดี้คนเดียวเลยนะ"

แล้วไม่กี่นาทีให้หลังโอค่าซังก็หยิบสาหร่ายซองส่งให้แคธีคนเดียว หึหึ





มื้อเย็นวันนี้มีอุด้งเสิร์ฟพร้อมข้าวปั้น และมีโมจิราดน้ำตาลเหนี่ยวๆเค็มๆเป็นของหวาน

แหม่ ช่างได้อารมณ์ญี่ปุ่นแท้ๆ

โอค่าซังทำอุด้งโดยมีแคธีและมากาลีเป็นผู้ช่วย

โอบ้าจังเป็นมือหลักในการปั้นข้าวปั้น (โดยมีแคธีและผมขอลองปั้นด้วยนิดหน่อย อิอิ)



ผมได้รับเกียรติให้ทำขั้นตอนที่ยากที่สุด...แปะสาหร่าย



พอข้าวปั้นเสร็จโอบ้าจังก็ไปช่วยทางโน้น
...ในหม้อข้างขวดน้ำแอปเปิ้ลนั่นแหละครับโมจิ



อุด้งชามแรกพร้อมข้าวปั้นโอบ้าจังยกไปไหว้สามีครับ



ก่อนจะถ่ายชามนี้ออกมามีผู้หวังดีเขี่ยเส้นขึ้นมาข้างบนให้
เพราะเกรงจะดูไม่ออกว่าเป็นอุด้ง





และที่พิเศษอีกอย่างสำหรับมื้อเย็นวันนี้คืออออออ...

มิกิจัง สมาชิกลึกลับที่ได้ยินชื่อมานานแต่เพิ่งมาเจอตัวเอาวันนี้

มิกิจังเป็นนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยด้านการเกษตร

ต้องแวะมาดูงานที่ฟาร์มนี้เป็นพักๆเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของการเรียน






หลังอาหารมื้อเย็น ผม โอค่าซัง แคธีและซิลเวียจะไปตีปิงปองกัน

(มากาลีบอกไม่ค่อยสบายเลยขอตัว ส่วนมิกิจังแว่บไปนอนตั้งแต่กินเสร็จแล้ว)

โดยที่ตีปิงปองก็คือชั้นสองของโกดังหลังที่ผมนอนนั่นเอง

พอได้ยินว่าจะไปตีปิงปองกันผมดีใจเวอร์ๆเพราะจะได้ออกกำลังกายเอาที่กินๆออกไปมั่ง

...บ้านนี้เค้าเลี้ยงดีเหลือเกินครับ

ตอนอยู่บ้านฮิโรมิซังได้พาเก็งกินี่เดินเล่นทุกวันๆละไม่ต่ำกว่า45นาที

มาอยู่บ้านนี้กลายเป็นกินของว่างไม่ต่ำกว่า45นาทีแทน

แต่พอได้ตีจริงๆมันกลับไม่ได้ออกแรงอย่างที่หวัง

เหนื่อยเก็บลูกซะมากกว่า

...แต่ก็ไม่เป็นไรครับ คิดซะว่าตีหนุกๆ (ซึ่งแต่ละคนก็สนุกสุดๆกันจริงๆซะด้วย 555)



25005/528




Create Date : 19 ธันวาคม 2553
Last Update : 19 ธันวาคม 2553 14:04:34 น. 13 comments
Counter : 869 Pageviews.  

 


โดย: เก่ง (keng_toshi ) วันที่: 19 ธันวาคม 2553 เวลา:20:01:59 น.  

 
มีโอกาสผ่านมาต้องลองนะ
ยกมาแลกกับอุด้งล่ะกัน



โดย: sierra whiskey charlie วันที่: 19 ธันวาคม 2553 เวลา:20:30:32 น.  

 
พี่คีย์ได้ทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่จริงด้วยนะคะ ฮ่าๆ

อุด้งน่ากินจัง

อาหารน่ากินทุกมื้องี้ก็แย่ต่อน้องพุงสิคะ รับบทหนัก
ปล.ชอบตีปิงปองแต่ได้เก็บปิงปองเหมือนกัน

ปล.2 เอมไปทริปที่แล้วก็ซื้อปลาอะไรไม่รู้มาค่ะ
ปลาหมักสีนำ้ตาลไว้กินกับข้าว
เคยกินแล้วอร่อย แต่ไม่รู้ซื้อถูกรึเปล่า
กลัวจะออกมาเค็มเค้มเค็มแบบที่พี่คีย์ว่าจัง


โดย: ชะเอมหวาน วันที่: 19 ธันวาคม 2553 เวลา:20:33:42 น.  

 
เห็นใจคุณคีย์จังค่ะ ถูกให้แปะสาหร่าย คงเหนื่อยแย่ อิอิ
แต่ไม่มีคนแปะสาหร่ายมันจะออกมาอร่อยได้ไงคิดดีๆ ก็หน้าที่
สำคัญเชียวน๊ะ อิอิ

เผยตัวแล้ว เอนทรีหน้าถ่ายตรงๆ หน้าเลยนะคะ จะได้แฟนบล็อกเยอะๆ
เป็นประสบการ์ณที่ดีและน่าอ่านแถมยังน่าติดตามตลอดค่ะ


โดย: CoffeeBake วันที่: 19 ธันวาคม 2553 เวลา:20:46:48 น.  

 
555 ปราสาทขอมที่ว่า.. หาคนแวะชมได้น้อยจริง ๆ แหละ่ค่ะ.. ยังดีที่ยังเจอคนอื่นบ้าง อีกตั้ง 1 คน..

... โอบ้าัจัง.. แข็งแรงจริง ๆ ค่ะ..

ข้าวปั้นห่อสาหร่าย เค็มขึ้นมั้ยคะ...

มาตีปิงปองแถวนี้มั้ยคะ... เล่นจนเว่อร์เกินปิงปอง มีกระโดดตบ กระโดดหลบ.. เอวแทบเคล็ด.. เล่นทีไร.. ถอดเล็บทุกทีเลย.. ตีไปทางไหนก็ได้ .. แต่ต้องไม่ใช่ตัวเองที่เป็นคนได้เก็บลูก...



โดย: poongie วันที่: 19 ธันวาคม 2553 เวลา:21:40:53 น.  

 
555+ เหนื่อยเก็บลูกเหรอคะ

อ่า..มีศึกแย่งชิงวูฟเฟอร์อันเป็นที่รักของแต่ละคนด้วย

ได้กินบ่อยอย่างนี้เป็นเรานะ อ้วนแน่ๆ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:9:08:57 น.  

 
แปะสาหร่ายไป นั่งยิ้มไป ตกลงหร่อยมั้ยอ่ะ


โดย: I_sabai วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:9:21:08 น.  

 
หุๆ
มาชวนกินต้มยำ ณ ญี่ปุ่น
ทำเะอง อร่อยเอง
ฮ่าๆๆๆ
หนาวๆๆ
ไปนอนก่อนนะ


โดย: far_sexy1 วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:20:24:38 น.  

 


หวัดดีตอนสายๆจ้า..
อบอุ่นดีจังเลยย..ช่วยกันทำอาหาร น่าทานด้วย
ที่บ้านก้อชอบค่ะ ..โอนิกิริ ไส้บ้วย ห่อสาหร่าย อร่อยๆๆ
..มีความสุขในวันทำงานนะ..


โดย: วาดะจัง วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:10:13:46 น.  

 
ฟ้าอยู่ญี่ปุ่นนะ ชอบกินโมจิใส่ถั่วแดงอ่ะ
แบบว่าไส้เป็นไส้เลยอ่ะ ถั่วแน่นมากๆเลย
แต่หนุ่มยุ่น หน้าตาแพ้หนุ่มไทยเนอะ
อิๆๆ


โดย: far_sexy1 วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:19:23:16 น.  

 
อุด้งน่าอร่อยจังค่ะ


โดย: fahtsuki วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:16:41:48 น.  

 
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
ตอนนี้อากาศหนาวมากเลยอ่ะ
ตอนที่มานั้น
อากาศหนาวป่ะ


โดย: far_sexy1 วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:20:21:46 น.  

 
แล้วเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นอีกปะ


โดย: นางพญา...ผู้สง่างาม วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:10:08:15 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

kirofsky
Location :
ปทุมธานี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




บล็อกนี้ไม่ใช่บล็อกไร้สาระนะเพียงแต่...

แอบซ่อนสาระขนาดนาโนไว้ด้วยเทคโนโลยีใหม่ล่าสุด

ถ้าผู้อ่านท่านใดต้องการสาระควรปฏิบัติตัวดังนี้

- อดทนต่อความไร้สาระที่เคลือบไว้หลายชั้นซะเหลือเกิน

- ทำสมองเบลอๆ (แบบที่ทำตาเบลอเวลาดูภาพสามมิติ) แล้วคุณอาจจะมองเห็นสาระที่แอบซ่อนอยู่ระหว่างบรรทัด

- ติดตั้งตะแกรงกรองสาระตาละเอียดที่สุดไว้ที่สมอง (ถ้าตะแกรงไม่ละเอียดจะไม่เหลือสาระติดตะแกรงนะเออ)

- ถ้าทำตามทุกข้อแล้วยังหาสาระไม่เจอก็ไม่ต้องแปลกใจ จากข้อมูลของสถาบันเอลิด้า ปารีสระบุว่ามีผู้อ่านบล็อกนี้เพียง0.000186%เท่านั้นที่หาสาระเจอ

..ขอบคุณที่ทนอ่านจนจบครับ 555+
New Comments
[Add kirofsky's blog to your web]