คนอย่างพี่นะ มีสิทธิ์รักแก... ได้แค่ไหน ?
ผมกำลังนั่งอยู่คนเดียว อยู่ในมหาวิทยาลัย ที่เดิมที่ประจำ ตอนนี้ 22.30 น. นั่งฟังเสียง สรรพสัตว์ยามค่ำคืน เสียงของแมลง นั่งให้ยุงมันตอมเล่น จะตบก็ตบไม่ทัน
ผมมานั่งนึก ผมกำลังคิดถึงเธออยู่ เธอน้องสาวที่ผมรัก ผมมองโทรศัพท์ครั้งแล้วครั้งเล่า รอ และรอทั้งๆที่ มันไม่อาจจะดัง
"มีอะไรก็โทรมาบ้างนะ" เธอบอกกับผมเมื่อ สองสามวันก่อน
"แค่คิดถึง"ผมอยากหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้ว บอกเธออย่างงั้น
แต่ผมก็ได้แต่คิด มองมันสงบนิ่งอยู่อย่างนั้น เธอออนบนFB สองครั้งผมไม่ทักเธอเธอก้ไม่ทักผม
ทั้งๆที่รู้ว่าผมเป็นได้แค่ไหน แล้วเพลง ง่ายๆแต่เหงาของzee ก็ดังขึ้นมา ผมเคยฟังมันครั้งแรก
" วัดกันตัวตัว น่ากลัวต้องยอม ชั้นคงต้องพร้อม ยอมให้เค้า ยืนข้างๆเธอ แต่วัดความเข้าใจ เห็นด้วยใช่ไหมเธอ... ว่าไม่เคยเจอ ใครเข้าใจ หรือเจออย่างชั้นเลย
* อยากให้ลองเข้ามาคบ จบแบบไหนไม่สำคัญ ได้ทั้งนั้น ก็เพราะชั้นมันไม่แคร์ อย่างตัวชั้นคนคนนี้ มันไม่เคยมีข้อแม้ ได้ดูแล... เธอก็เอาแล้ว
** ยังไงก็ได้ ง่ายๆแต่เหงา ให้ไงก็เอา เข้าใจ รับรองว่าปลอดภัย ไม่ทำร้าย ให้เธอต้องมีสักน้ำตา เนี้ยชีวิต...ให้กับหัวใจ แต่มีร่างกายให้เธอ ให้เธอหมดเลยนะ แค่บอกชั้นมา คนอย่างชั้น มีสิทธิ์รักเธอ ... (ได้แค่ไหน ?)
ถ้าชั้นเป็นเธอ จะลองพิสูจน์ รักด้วยอารมณ์ ด้วยหัวใจ ไม่ต้องไปใช้ สักเหตุผล เพราะคำว่ารัก ขึ้นอยู่ที่คน...สองคน อย่าให้ใครๆ หลายคนมาตัดสินเรา… ซ้ำ * , ** , ** (ได้แค่ไหน ?)
ชอบตรงที่ว่า "ยังไงก็ได้ ง่ายๆแต่เหงา ให้ไงก็เอา เข้าใจ รับรองว่าปลอดภัย ไม่ทำร้าย ให้เธอต้องมีสักน้ำตา เนี้ยชีวิต...ให้กับหัวใจ แต่มีร่างกายให้เธอ ให้เธอหมดเลยนะ แค่บอกชั้นมา คนอย่างชั้น มีสิทธิ์รักเธอ ... (ได้แค่ไหน ?) "
มันจะเป็นอย่างนี้ได้อีกสักแค่ไหนนะ สักแค่ไหน มันควรจะจบตั้งแต่เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แต่มันก็ไม่จบ เฮ้อ
ทำไมนะ ทำไม ผู้ชายอย่างผมต้องมาเป็นแบบนี้ จะเป็นไรไหม ถ้าผมจะถามเธอไป ว่า "คนอย่างพี่นะ มีสิทธิ์รักแก... ได้แค่ไหน ?"
แต่จะได้รักตอบหรือไม่ก็เป็นสิทธิ์ของอีกคน
สำคัญว่าเราจะใช้สิทธิ์นั้น แล้วพร้อมที่จะเจ็บมั้ย
เพราะรู้อยู่แล้วว่าเป็นได้แค่ไหน
ถ้าเราไม่กลัวตรงนี้...ก็ไม่เห็นจะผิดเลยนะ ที่เราจะรักใคร
อย่างน้อยเราก็กล้าที่จะทำในสิ่งที่เรารู้สึก
ดีกว่าเราไม่ได้ลงมือทำอะไรเลยไม่ใช่เหรอคะ