สิ่งที่หลงลืมไป

วันนี้เกดเรื่องอะไรหลายอย่าง ผมรู้ว่าผมเครียดมาก
ผมไม่รู้จะทำอะไร เลยเข้าวัด เป้นที่ๆ ผมเลือก
ไปให้อาหารปลา และนก ปลาตายเยอะมากคงอากาศร้อนจัด นั่งอยู่เงียบๆ ประมาณชัวโมง แล้วเดินผ่อนคลาย

เห็นป้ายอยู่ป้ายหนึ่งโดนใจมาก

ความสุขจากการให้มันมีค่ามากกว่าการรับ

ใช่ ผมลืมมันไปสนิทเลย การให้ที่ไม่เคยคาดหวังอะไร ให้โดยไม่หวังผล
เหมือนอย่างที่เคยเป็น การให้โดยไม่ต้องคิดหน้าคิดหลัง
เหมือนอย่างที่เคย ผมทำไมเป็นคนที่รอแต่การรับจากการให้นะ ผมว่ามันเป็นทุกข์มาก รอคอย และรอคอย จากเมื่อก่อน จะเป้นยังไงมันก็เรื่องของคุณ แค่ผมได้ให้มันก็จบ ใช่ผมเปลี่ยนไปแปลกไป การให้ที่รอคอยการรับ มันไม่ใช่ผมเลย นี่ละหนาการคิดได้มันเป้นอย่างนี้นี่เอง

เหมือนคำที่พระท่านว่าปล่อยวาง เหมือน ที่ว่าเราเห็นถั่วในกล่อง เราอยากกินเลยเอามือสอดเข้าไปในรูแคบๆๆ พอเอามือเข้าไปได้ ถั่วในกล่องซะเต็มมือ เลยเอามือออกจากกล่องไม่ได้ พยายามเท่าไหร่ก็เจ็บเอง แต่พอปล่อยถั่วออกก็เอามือออกได้ มันเป็นเช่นนี่แล ปล่อยวาง

Create Date : 17 พฤษภาคม 2553 Last Update : 22 พฤษภาคม 2553 20:23:29 น. Counter : 910 Pageviews.		8 comments
Share Tweet