 แค่ ผู้ชายคนหนึ่ง ที่ไม่ใช่ superman และแค่ยืนอยู่บนเท้าของตัวเอง แค่คนธรรมดาที่มีหัวใจและใช้อากาศหายใจ คำเตือนของเนื้อหา : บล็อกที่คุณต้องการดูอาจมีเนื้อหาที่เหมาะสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น |
||||||||||||||
ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. ที่ 74 : รอย..........................ยิ้ม ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. ที่ 74 : รอย..........................ยิ้ม ................ ถ้าถามผมรอยยิ้มที่งดงามที่สุดคืออะไรตามประสบการณ์และความคิดเห็นของผม คือ รอยยิ้มของเด็กๆเพราะเป็นรอยยิ้มที่ยิ้มจากความรู้สึกโดยไม่ได้กลั่นกรองหรือปรุงแต่งอะไรทั้งนั้นมันคือรอยยิ้มที่งดงามที่สุด แต่มันไม่เกี่ยวกับเรื่องที่จะเขียนแม้แต่น้อย 555+ ............ รอยยิ้มที่หนึ่ง ............ บ่ายโมงกว่าๆร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ในหน้าหนาวร้อนๆวันหนึ่ง “ไอ่ตูด....!” ผมเรียกหญิงสาวตรงหน้า “อารายหา.... ” หญิงสาวเงยหน้าจากหนังสือเล่มโต เธอทำตาดุหันมามอง “ก็ดูสิทำหน้าอย่างกะตูด” ผมพูดพลางเลิกคิ๊วกวน... “แล้วไงก็หน้าเป็นอย่างงี้ตลอด”เธอเลิกคิ๊วตอบผมเช่นกัน “ใครจะไปหน้าตาดีเหมือนพี่ตลอดละ ” เธอแขวะผมประชด “โหยถ้าพี่หน้าตาดีป่านนี้ สาวตรึม” ผมพูดพลางถอนใจ.... “สมแล้ว”เธอแลบลิ้นใส่ผม ... .. .. “ปุ๊มปุ๊ย...”เธอพูดขึ้นมา ผมเงยหน้าไปมอง เธอเธอยักคิ้วกลับ “อ่า..ฮ่า ปุ๊มปุ๊ย เชื่อใครน้า” “หมามั้ง..”ผมพูดลอยๆ “ว่างั้นตอนนี้หนูก็คุยกะหมาอะดิ”เธอพูดด้วยเสียงประหลาดใจ ทำเอาผมหันไปมองดวงตากวนๆคู่นั้น เพราะ ปุ๊ยเป็นชื่อเล่นจริงๆของผมที่เรียกเฉพาะคนในครอบครัวและ ผมเคยบอกเธอแค่ครั้งเดียว ผมแอบดีใจที่เธอจำได้ “ก็หมาด้วยกันก็คุยกันได้อยู่แล้ว”ผมพูดพลางยังไหล่ “พี่อ้วน”เธอเสียงเข้ม แถมทำตาดุใส่ผมอีก หน้าที่เป็นตูดกับกลายเป็นตูดมากขึ้น “ไอ่ตูด....” ผมพูด “พี่อ้วน”เธอตวาดเบาๆ “ไอ่ตูด....ไอ่ตูด ไอ่ตูด” ผมพูดรัวๆ “ปุ๊มปุ๊ย...”เธอโต้ตอบมาบ้าง ผมแกล้งทำหน้าเสีย “ปุ๊มปุ๊ย.ปุ๊มปุ๊ย..ปุ๊มปุ๊ย..ปุ๊มปุ๊ย...” เธอโต้กลับไม่ยั้ง ผมแกล้งทำแบบว่าเหมือเด็กโดนล้อชื่อพ่ออย่างหนักเธอหัวเราะร่า แล้วเธอก็ยิ้ม..... รอยยิ้มที่ทำให้ผมหลงเสน่ห์ของเธอตลอดมาเพื่อแลกกับรอยยิ้มนี้ผมก็ทำได้ทุกอย่าง..............แม้แต่ทำร้ายหัวใจตัวเอง.
............ รอยยิ้มที่สอง ............ สองทุ่มกว่าๆผับเล็กแห่งหนึ่ง ในหน้าหนาวร้อนๆวันหนึ่ง “น้องชื่ออะไรครับ”ผมถามหญิงสาวที่กำลังยืนรินเบียร์ข้างๆผม “เออ”เธอนิ่งไปพักหนึ่ง “ดาวคะ” เธอตอบมาอย่างลังเล “โหยน้องชื่อยังต้องนึกเลยเหรอ” ผม ถามไปอย่างกวนๆ “สงสัยเพิ่งตั้งมั้ง” น้องชายผมถาม “เอองั้นพี่จะเรียกหนูว่าอะไรก็ได้ คะ” เธอเริ่มหน้าบูด “อ๋อน้องเค้าชื่อคำปันนะเอง” แต่ด้วยสันดานและฤทธิ์ALC ในร่างกายจึงกวนเธอต่อ “พี่....ก็”พูดเสร็จเธอก็มองค้อน แล้วสะบัดก้นงอนๆของเธอจากไป “ป๋ากูกวนตรีนอีกละ”น้องชายผมที่มันแอบชอบแล้วอ้อนให้ถามชื่อน้องเขา “แล้วน้องเขาจะมาอีกไหมนะ” “ไม่รู้กรูไม่ได้ชอบนิ...”ผมยักใหล่กวนๆ “อย่างน้อยกรูก็ถามให้แล้วไง” “กวนตรีนน้องอีก”มันบ่นกระปอดกระแปด ... .. . “น้องคำปัน”ผมเรียกน้องเค้าอีกครั้ง ตอนน้องเค้ามาบริการที่โต๊ะ “พี่อะ”เธอหันมาทำหน้างอนๆ“หนูไม่ได้ชื่อคำปันสักหน่อย” เธอตัดพ้อเบาๆ “แล้วชื่ออะไรละครับ”ผมถามไปด้วยใบหน้ายิ้มๆ “ดาวคะ ดาว” เธอตอบมา “แล้วทำไมเมื่อกี๊ตอบช้าละ”ผมถาม “ก็ดาวเพิ่งมาทำวันแรกเลยงง นิดหน่อย” เธอพูดอายๆ พอพูดเสร็จผมรู้สึกถึงแรงดึงที่ชายเสื้อน้องผมส่งสัญญานหึ่นมานะเอง “เคยทำที่ไหนมาก่อนละ”ผมถาม “เคยเป็นพนักงาน7 มาก่อนคะ”เธอเริ่มคุยมากขึ้น “เนื้อกวางในดงเสือ”ผมคิดในใจ แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยๆ อย่ารู้เลย...... มันไม่ดีเท่าไหร่ .. .. .. “พี่จัดเองเลยผมยอมละ” น้องชายผม ผมหันไปมองน้องชายอย่างงง “โหย ดูน้องเขาชอบพี่นะ” “กรูแก่ละ... ” ผมถอนหายใจ แล้วมองดาวน้อยดวงนั้น .. .. .. ร้านปิดเช็คบิล ไฟสว่าง ก่อนกับผมทิปน้องดาวไป ก่อนกลับน้องเขามาลา ก็แค่นั้น....จบน้องก็ด่าแล้วด่าอีกผมก็ไม่สนใจ อ่าวแล้วรอยยิ้มละหายไปไหน . . ขณะเดินกลับรถ “พี่คะ”เสียงหวานๆ เรียกจนผมหันไปมอง น้องดาวนะเองเธออยู่ในชุดสบายๆๆ ดูใสๆกว่าในร้าน “ครับ”ผมชี้ตัวเองอย่างไม่เชื่อ เธอพยักหน้า “นี่คะ”เธอยื่นอะไรบางอย่างให้ผมแล้วหันไปอย่างรวดเร็ว “ดาวXXX-XXX-XXXX” ผมมองข้อความนั้นแล้วมองเธอ เธอหันกลับมา แล้วก็ยิ้ม
รอยยิ้มที่ทำให้ผมรู้ว่าโลกนี้ยังมีความหวัง .รอยยิ้มที่สดใส.............รอยยิ้มแห่งอนาคต... ปล. อาจงง งง เพราะผมเขียนเสร็จ ก็ยังงง อยู่ ผมคิดว่าหลายคนอาจไม่ชอบ รอยยิ้มที่สอง แต่ผมก็รับคำด่าได้ครับ....
|
eroz_killer
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
เด่วกลับมาอ่านเน้ออออ
แวะมาแปะโป้งก่อน ฮ่าๆ